ชื่อหนังสือ : เกมรักกลเสน่หาเขียนโดย : เก้าแต้มพิมพ์ครั้งแรก : กันยายน ๒๕๕๑สำนักพิมพ์ : Sugar Beatจำนวน ๒๔๔ หน้า ราคา ๑๖๐ บาท กระซิบก่อนอ่าน ด้วยความที่ถูกเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่าหนูรันบอกเลิกในวัยเด็ก ทำให้เกิดเป็นรอยแผลฝังใจ เมื่อโตขึ้น ภูวินทร์จึงคบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าและทอดทิ้งเธอเหล่านั้นในเวลาอันสั้น เขาไม่ยอมมอบหัวใจให้ใคร และเฝ้าตามหาหนูรันเพื่อที่จะถามเหตุผลว่าเพราะอะไรถึงปฏิเสธเขา วันหนึ่งเขาได้ช่วยเหลือหญิงสาวที่ชื่อแม็กกี้จากการถูกมอมยา และเรียนรู้นิสัยใจคอจนเกิดความประทับใจ แต่เมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้ว แม็กกี้ก็คือผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอดและทำตัวเหลวแหลกหลอกลวงผู้ชาย ความรู้สึกดี ๆ ที่เกิดขึ้นจึงเปลี่ยนเป็นความแค้นเมื่อคิดว่าตนเองต้องตกเป็นเหยื่อ แล้วการแก้แค้นของเขาก็เริ่มต้นขึ้น ! ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... สถาพรบุ๊คส์ ... นะคะ แวะเคาะประตูร้านหนังสือ เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน ภูวินทร์ หนุ่มหล่อผู้มีปมในใจเพราะเคยถูก หนูรัน สาวน้อยบ้านใกล้เรือนเคียงหักอก เขาจึงทำตัวเสมือนคนไร้หัวใจ ไม่เคยรัก ไม่เคยมอบหัวใจให้ผู้หญิงคนไหนได้ครอบครอง กระทั่งได้พบ แม็กกี้ แต่แล้วความลับก็ถูกเปิดเผย แท้จริงแล้วเธอก็คือผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอด มิหนำซ้ำเธอยังทำตัวเหลวแหลก หลอกลวงผู้ชายหลายต่อหลายคนเหมือนที่เคยทำกับเขา ความรู้สึกดี ๆ ที่เริ่มก่อตัวจึงกลายเป็นความแค้นที่ยากเกินกว่าจะหยุดยั้ง ! เกมรักกลเสน่หา เป็นหนังสือที่หยิบมาอ่านเมื่อปี ๒๕๕๔ โน่นแหนะค่ะ แต่ไม่มีโอกาสได้หยิบมารีวิวเสียที กระทั่งช่วงนี้ที่กำลังตามเคลียร์รีวิวที่ดองไว้ให้หมดครบทุกเรื่อง จึงถือโอกาสหยิบเรื่องนี้มาปัดฝุ่นรีวิวเสียหน่อยค่ะ ด้วยพล็อตของเรื่องค่อนข้างจะน้ำเน่าเงาจันทร์สักนิด ภูวินทร์ พระเอกหนุ่มรูปหล่อกับรักฝังใจที่ก่อให้เกิดรอยแผลยากจะลบเลือน เมื่ออยู่ดี ๆ หนูรัน สาวน้อยที่เป็นรักแรก รักเดียวบอกเลิกโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ ให้ เขาเฝ้าตามหามาตลอดเพื่อทวงถามเหตุผล ในขณะที่ หนูรัน ก็เพียงแค่หูเบา เชื่อคำยุแยงตะแคงรั่วจากเพื่อนสนิทที่เธอคิดว่าหวังดี จึงลงมือทำร้ายจิตใจพี่ชายที่เธอหลงรักหมดหัวใจได้ลงคอ คือ... เรื่องของเรื่องต้องบอกว่าโง่งมด้วยกันทั้งคู่อะค่ะ แถมคนยุก็ไม่ใช่คนไกล แต่เป็นคนใกล้ตัวที่หวังครอบครองหัวใจของฝ่ายชายจึงหลอกใช้ความไว้วางใจที่ทั้งคู่มีให้มาเป็นเครื่องมือในการแย่งชิง อ่านแล้วก็... ถ้าถามว่า... สนุกไหม ? สำหรับหวานเย็นแล้ว เล่มนี้เป็นการหยิบมาอ่านฆ่าเวลาอะค่ะ ไม่ได้คาดหวังอะไร ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษ และไม่ได้ชอบแบบธรรมดาสามัญ อยู่ในเกณฑ์เฉย ๆ ค่อนไปทางเซ็ง ๆ มากกว่าอะค่ะ ฉะนั้น ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนนะคะ หากชอบก็อ่านเถอะค่ะ แต่ถ้าไม่ชอบก็ปล่อยให้ผ่านไปก็ได้อะนะคะ
กระซิบก่อนอ่าน ด้วยความที่ถูกเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่าหนูรันบอกเลิกในวัยเด็ก ทำให้เกิดเป็นรอยแผลฝังใจ เมื่อโตขึ้น ภูวินทร์จึงคบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าและทอดทิ้งเธอเหล่านั้นในเวลาอันสั้น เขาไม่ยอมมอบหัวใจให้ใคร และเฝ้าตามหาหนูรันเพื่อที่จะถามเหตุผลว่าเพราะอะไรถึงปฏิเสธเขา วันหนึ่งเขาได้ช่วยเหลือหญิงสาวที่ชื่อแม็กกี้จากการถูกมอมยา และเรียนรู้นิสัยใจคอจนเกิดความประทับใจ แต่เมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้ว แม็กกี้ก็คือผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอดและทำตัวเหลวแหลกหลอกลวงผู้ชาย ความรู้สึกดี ๆ ที่เกิดขึ้นจึงเปลี่ยนเป็นความแค้นเมื่อคิดว่าตนเองต้องตกเป็นเหยื่อ แล้วการแก้แค้นของเขาก็เริ่มต้นขึ้น ! ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... สถาพรบุ๊คส์ ... นะคะ
แวะเคาะประตูร้านหนังสือ
ภูวินทร์ หนุ่มหล่อผู้มีปมในใจเพราะเคยถูก หนูรัน สาวน้อยบ้านใกล้เรือนเคียงหักอก เขาจึงทำตัวเสมือนคนไร้หัวใจ ไม่เคยรัก ไม่เคยมอบหัวใจให้ผู้หญิงคนไหนได้ครอบครอง กระทั่งได้พบ แม็กกี้ แต่แล้วความลับก็ถูกเปิดเผย แท้จริงแล้วเธอก็คือผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอด มิหนำซ้ำเธอยังทำตัวเหลวแหลก หลอกลวงผู้ชายหลายต่อหลายคนเหมือนที่เคยทำกับเขา ความรู้สึกดี ๆ ที่เริ่มก่อตัวจึงกลายเป็นความแค้นที่ยากเกินกว่าจะหยุดยั้ง ! เกมรักกลเสน่หา เป็นหนังสือที่หยิบมาอ่านเมื่อปี ๒๕๕๔ โน่นแหนะค่ะ แต่ไม่มีโอกาสได้หยิบมารีวิวเสียที กระทั่งช่วงนี้ที่กำลังตามเคลียร์รีวิวที่ดองไว้ให้หมดครบทุกเรื่อง จึงถือโอกาสหยิบเรื่องนี้มาปัดฝุ่นรีวิวเสียหน่อยค่ะ ด้วยพล็อตของเรื่องค่อนข้างจะน้ำเน่าเงาจันทร์สักนิด ภูวินทร์ พระเอกหนุ่มรูปหล่อกับรักฝังใจที่ก่อให้เกิดรอยแผลยากจะลบเลือน เมื่ออยู่ดี ๆ หนูรัน สาวน้อยที่เป็นรักแรก รักเดียวบอกเลิกโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ ให้ เขาเฝ้าตามหามาตลอดเพื่อทวงถามเหตุผล ในขณะที่ หนูรัน ก็เพียงแค่หูเบา เชื่อคำยุแยงตะแคงรั่วจากเพื่อนสนิทที่เธอคิดว่าหวังดี จึงลงมือทำร้ายจิตใจพี่ชายที่เธอหลงรักหมดหัวใจได้ลงคอ คือ... เรื่องของเรื่องต้องบอกว่าโง่งมด้วยกันทั้งคู่อะค่ะ แถมคนยุก็ไม่ใช่คนไกล แต่เป็นคนใกล้ตัวที่หวังครอบครองหัวใจของฝ่ายชายจึงหลอกใช้ความไว้วางใจที่ทั้งคู่มีให้มาเป็นเครื่องมือในการแย่งชิง อ่านแล้วก็... ถ้าถามว่า... สนุกไหม ? สำหรับหวานเย็นแล้ว เล่มนี้เป็นการหยิบมาอ่านฆ่าเวลาอะค่ะ ไม่ได้คาดหวังอะไร ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษ และไม่ได้ชอบแบบธรรมดาสามัญ อยู่ในเกณฑ์เฉย ๆ ค่อนไปทางเซ็ง ๆ มากกว่าอะค่ะ ฉะนั้น ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนนะคะ หากชอบก็อ่านเถอะค่ะ แต่ถ้าไม่ชอบก็ปล่อยให้ผ่านไปก็ได้อะนะคะ
ที่หมากกับมิ้น ชาจะเล่นด้วยกัน
ถ้าเข้าใจผิดก็ขออภัย ชื่ออาจคล้ายกัน