คุณครูที่คุณไม่เคยลืมในสมัยที่คุณยังเรียนที่....... คุณครูที่คุณไม่เคยลืมในสมัยที่คุณยังเรียนที่....... โจทย์ ลุย ล่า ท้าเขียน ของ ทีมบล็อกแก๊ง ค่ะ ถ้าท่านได้อ่าน บล็อก หัวข้อเรื่อง ใครคือบุคคลตัวอย่างที่ท่านนับถือ ท่านจะทราบว่า คุณครูที่ฉันนับถือ เคารพ และไม่เคยลืม คือ คุณครูเกื้อกูล ในสมัยที่ฉันเรียนอยู่ มัธยมศึกษาปี่ที่ 1 และได้ยึดถือท่านเป็นแบบอย่างในการเป็นครู สำหรับ บล็อกนี้ ฉันจะเล่าถึง คุณครูที่ฉันไม่เคยลืมในสมัยที่ฉันยังเรียนอยู่ที่ วิทยาลัยวิชาการศึกษา บางแสน หรือปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อใหม่ เป็น มหาวิทยาลัยบูรพา คุณครูท่านนี้ ก็คือ คุณครูสุภัทร เรืองศรีโรจน์ ฉันเข้าศึกษาที่ ว.ศ.บางแสน เมื่อปี 2513 และพักอยู่ที่หอหญิง 1 มี คุณครูสุภัทรเป็นคุณครู ประจำ หอ หญิง 1 ดูแลนิสิตหญิงใน หอ นี้ ด้วยการอบรมนิสิตทุกคน ให้เป็นกุลสตรี เพื่อออกไป ปฏิบัติหน้าของการเป็นครูอย่างมีคุณภาพ มีเมตตาต่อลูกศิษย์ และเข้าออกเข้าใจลูกศิษย์ที่สอน คุณครูสุภัทร เป็น แม่หอ ที่นอกจากดูแล ทุกข์สุข ของนิสิตใน หอ แล้ว ท่านจะเรียกประชุม ไต่ถามทุกข์ สุข ของนิสิต เนื่องจากพวกเรา ต้องจากบ้านเกิดมาเรียนหนังสือที่นี่ มาจากภาคเหนือ ภาคใต้ ภาคอิสาน ภาคกลาง ภาคตะวันออก การจากบ้านเกิด ย่อมจะต้องคิดถึงบ้าน เวลาเจ็บป่วย ท่านก็ให้การเอาใจใส่ อย่างดียิ่ง เวลาเกิดปัญหา ไปหาท่าน ท่านก็แนะนำวิธีแก้ปัญหา ช่วยให้นิสิตที่มีปัญหาคลายความกังวล ลงไปได้ ฉันเองก็เคยประสบปัญหา เนื่องจาก คุณพ่อป่วยเป็นอัมพาต ความทุกข์ ความกังวลย่อมมีมาก เมื่อท่านสังเกตเห็น ก็ไต่ถามและช่วยปลอบประโลมใจด้วยความเมตตา อนุญาตให้กลับบ้านได้ ในยามที่จำเป็น ซึ่งปกติ นิสิตปีหนึ่งนั้น ให้กลับบ้านเดือนละ ครั้งเท่านั้น อบรมให้เป็นคนเรียบร้อย ไม่กระโดกกระเดก ฉันอยู่ หอหญิง 1 ทั้ง 4 ปี จึงมีโอกาสได้ซึมซับ ตัวอย่างการปฏิบัติตน ของท่าน ทั้งในด้านการพูดจา ความเอื้ออาทร ความกรุณาเมตตา ต่อลูกศิษย์ทุกคน หลังจากจบการศึกษา ฉันสอบบรรจุเป็นครูแล้ว ได้นำแนวทางต่าง ๆ ที่ท่านถ่ายทอดให้ ไม่ว่าจะเป็น ทางด้านบุคลิก อุปนิสัย ความเอื้ออาทร ห่วงใย โดยเฉพาะในเรื่องของจรรยาบรรณของความเป็นครู ไปเป็นแนวปฏิบัติตลอดชีวิตของการเป็นครูของฉัน และฉันก็ประสบความสำเร็จในอาชีพการเป็นครูของฉัน เนื่องจากท่านไม่ได้อาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ (อยู่เมืองชลบุรี)จึงไม่สามารถไปเยี่ยมท่านได้บ่อยครั้ง แต่เมื่อมีโอกาสก็จะไปเยี่ยมท่าน ตอนเช็งเม้ง พ่อแม่ ที่สุสานแถวหัวกุญแจ ชลบุรี อย่างน้อยปีละครั้ง หรือ ถ้ามีโอกาส ลูกศิษย์ของฉันว่าง ฉันก็จะชวนลูกศิษย์ของฉันขับรถไปเยี่ยมท่านที่บ้าน ท่านเป็นคุณครูที่ฉันไม่เคยลืมเลย ค่ะ  รูปนี้ เป็นลูกศิษย์ของท่านที่เคยอยู่หอ หญิง 1 พวกเราไปพบปะสังสรรค์กันที่ บางแสน และได้ไปกราบเยี่ยมท่านที่บ้านสวนของท่าน ค่ะ   สองรูปนี้ ฉันขอร้องให้ลูกศิษย์ของฉันพาฉันไปเยี่ยมท่านที่บ้าน และพาท่านไปรับประทานอาหารนอกบ้าน  หลังจากกลับจากไหว้พ่อและแม่ที่สุสานแล้ว ฉันก็ให้เหลน ขับรถไปเยี่ยมท่านที่บ้านสวน ทุกปี พร้อมกับซื้อเครื่องบำรุงต่าง ๆ ไปฝากท่าน เพื่อให้ท่านแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของพวกเรานาน ๆ  รูปนี้ เป็นปี ล่าสุด คือ ปี 59 ที่ไปเช็งเม้งแล้ว ก็แวะไปเยี่ยมท่านที่บ้าน พร้อมนมลูกเดือย ที่ท่านชอบ และของบำรุงอื่น ๆอีกส่วนหนึ่ง นี่คือ คุณครูที่ฉันไม่เคยลืมในสมัยที่ฉันยังเรียนที่ ว.ศ. บางแสน ค่ะ
ดีจังค่ะ มีโอกาสแวะไปเยี่ยมคุณครู
น้อยกลับมาก็ไปเยี่ยมคุณครูสมัยเรียนมัธยมเหมือนกันค่ะ ไปกับเพื่อนสามสี่คน Literature Blog ดู Blog โดย: newyorknurse
  วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:0:30:55 น.จริงๆผมแทบไม่ลืมอาจารย์ที่เคยสอนมาเลยครับ
เพียงแต่จะจดจำท่านในแบบใดเท่านั้นเอง บางท่านสอนดี บางท่านเป็นกันเองกับลูกศิษย์ แต่จะจำแม่นกับครูที่ดุเป็นพิเศษ กับใจดีเป็นพิเศษครับ 555 คงเป็นเหมือนครูที่มักจะจำเด็กเกเรกับเด็กเก่งมากเป็นพิเศษนะครับ โหวต Literature Blog ครับอาจารย์ โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:10:54:23 น.สวัสดีค่ะ
ครูที่มีวิญญาณความเป็นครู ลูกศิษย์ยังคงรักและระลึกถึงอยู่เสมอ คุณครูท่านก็คงมีความสุขและอิ่มเอมนะคะ สมัยนี้หาครูยากค่ะ ส่วนใหญ่หวังจะได้ค่ากวดวิชา แต่ครูดีๆก็ยังมีอยู่นะ เป็นความหวังของชาติจริงๆ อาจารย์สุวิมล Diarist โดย: เรียวรุ้ง
วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:13:35:53 น.บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต อาจารย์สุวิมล Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น สุดยอดเลยค่ะครู ครู อาจารย์ มีบุญคุณกับพวกเราทุกคนมากจริง ๆ ค่ะ โดย: Close To Heaven
 วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:14:00:46 น.เมื่อเช้าผมอัพบล็อกได้เป็นปกติ
แต่เปิดบล็อกอื่นไม่ได้เลยครับอาจารย์ สอบถามเพื่อนบล็อกก็พบปัญหานี้ทุกคน กว่าจะเล่นได้ก็ช่วงเที่ยงครับ ผมเองสมัยเป็นนักศึกษาก็ทะเลาะกับอาจารย์บ่อยครับ 555 อาจารย์ชอบบอกว่าผมเป็นเด็กเรียบร้อยที่ดื้อมาก ถ้าดื้อน้อยลงกว่านี้จะน่ารักมาก 555 ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:14:17:55 น.อาจารย์น่ารักมากค่ะ
ยังเจียดเวลาไปเยี่ยมเยียนท่าน ผลบุญนี้ ต้องส่งผลให้อาจารย์มากๆค่ะ โดย: ซองขาวเบอร์ 9
 วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:19:39:20 น.คุณครูของคุณครูอีกที ครูที่เป็นแบบอย่างให้เด็กอยากจะเป็นครู นับว่าเป็นสุดยอดคุณครูเลยครับ
คุณครูสุภัทรสอนอาจารย์ตั้งแต่สมัยเรียนวิทยาลัยปี 2513 ...ก่อนผมเกิดเป็นสิบปีเลยครับ ป่านนี้ท่านอายุประมาณไหนแล้วครับเนี่ย บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog Close To Heaven Food Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog NENE77 Literature Blog ดู Blog อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: ชีริว
 วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:22:05:44 น.ขอบคุณที่ชมว่าเขียนดีนะคะ พี่ก็แค่เขียนหนังสือมานาน
แต่ก็เป็นการเขียนแนวสบายๆ ไม่ได้มีกฏเกณฑ์ในการ เขียนนักหรอกค่ะ สอนก็สอนมาพอสมควร แต่สอนผู้ใหญ่ ที่บางทีเขาก็มักคิดว่าเขาแน่มามากแล้วกว่าจะมาถึงพี่ เพราะฉะนั้นก็เลยติดนิสัย บอกแล้วทำก็ดีไปได้คะแนน ไม่ เชื่อก็ไม่ว่าเพราะตกลงกันแล้วว่า เกรดจะขึ้นอยู่กับพัฒนาการ และระดับที่สอนนั้น คนเรียนต้องรับผิดชอบขยายความเล็กเชอร์ เอาเอง คือต้องค้นคว้าเองด้วย ในไซเบอร์นี้เลยยิ่งไม่แก้ใคร ไม่รู้ใจเขาน่ะค่ะ แล้วจริงๆก็คือ เข้ามาเล่นแบบไม่เอาแบบแผนอะไร ติงๆต๊องๆไปบ้าง นอก ไซเบอร์มันเครียดแล้ว มาหามุมฮาๆที่นี่เป็นจุดประสงค์หลัก แต่ถ้าใครเขียนเรื่องวิชาการหรือมีเจตนาดีในการแนะนำแลก เปลี่ยนความรู้ก็ยินดีรับด้วยความขอบคุณและสนใจอ่านค่ะ ตามประสาคนเป็นครูเช่นกัน เจอนอกบล็อกก็แอบอ่านนะคะ อิอิ อากาศเย็นลงมากและจะเย็นมากขึ้น ดูแลตัวเองให้อบอุ่นนะคะ  โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า
 ) วันที่: 16 ธันวาคม 2559 เวลา:20:13:47 น.ชุ่มชื่นหัวใจจริง ๆ ครับอาจารย์ ทำให้คิดถึงคุณครูสมัยตอนเรียนชั้นประถม มัธยมเลยครับ
อาจารย์สุวิมล Literature Blog ดู Blog โดย: The Kop Civil
วันที่: 17 ธันวาคม 2559 เวลา:10:20:09 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ตอนพี่ชายผมเสียชีวิต เค้าสอนให้ผมรู้ซึ้งถึงคำว่า "ความไม่แน่นอน คือ ความแน่นอน" เลยครับ จากคนแข็งแรง อยู่ๆเป็นหวัดแล้วก็เสียชีวิตไปเลย ป่วยแค่สามวันเองครับ แต่เรื่องนั้นทำให้ผมเรียนรู้ว่าเราไม่สามารถประมาทกับชีวิตได้จริงๆครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 17 ธันวาคม 2559 เวลา:20:52:03 น.เคยอ่านเจอที่บอกว่า
นักเรียนทุกคนจะจำครูได้ทุกคน แต่ครูจะจำนักเรียนไม่ไ้ด้ทุกคนใช่ไหมคะ เพราะลูกศิษย์ครูเยอะมากจริงๆ ยกเว้นลูกศิษย์คนนั้นจะมีอะไรโดดเด่นจริงๆ อิอิ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Ces Travel Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog อาจารย์สุวิมล Literature Blog ดู Blog  โดย: Rinsa Yoyolive
 วันที่: 17 ธันวาคม 2559 เวลา:23:06:59 น.สวัสดียามดึกครับ อาจาย์สุ
โจทย์นี้ ร่วมเขียนไปแล้วครับ คุณครูสุภัทร เรืองศรีโรจน์ สุขภาพแข็งแรงดีนะครับ อาจารย์สุวิมล Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 18 ธันวาคม 2559 เวลา:0:33:01 น.ครู...เหรอครับ ผมจำท่านได้แม่น หลายท่าน
เช่น ครู..แหะ ๆ เอ่ยชื่อไม่เหมาะ... ผมตอบคำถามไม่ได้ จับหัวผม โขกกระดานเขียว.. สำเร็จปริญญาตรี..ด้วย ครูที่ใจเย็นสอนคณิตศาสตร์เก่ง ครูเอนก พุทธศิริ ครูพละ ครูทองย้อย เกษณียบุตร ครูสอนประวัติศาสตร์ ครูชุ่ม ณ บางช้าง นามปากกา ลพบุรี ท่านนี้ ผมแอบดูต้นฉบับที่ท่านเขียนบ่อย อาจารย์เล็ก บูรณะสมบัติ ฝากงานให้ผมทำ ขณะเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย.. โอ..เยอะมากครับ ครู อาจารย์ที่ผมระลึกถึงท่านตลอดเวลา อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ม.ศ.บูรพา..ที่ครูเคยเรียน ผมไปคุมงาน ตกแต่งอาคารอยู่นาน ตอนรับ รับเหมางานตกแต่ง... ยังไปใช้บริการ อาหาร ของ ม.บ่อย เพราะราคาเยา ให้เยอะด้วย ขอบคุณครับครูที่ ช่วยแนะนำเกี่ยวกับ การใช้ภาษาไทยให้ ผม ขี้ลืม.. จำสับสนบ่อย.. โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 18 ธันวาคม 2559 เวลา:5:39:50 น.ถ้าได้โจทย์นี้ คงเขียนได้ค่ะ แต่ยังคิดไม่ออกเลยค่ะ
โดย: sawkitty
วันที่: 18 ธันวาคม 2559 เวลา:7:39:59 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
พระท่านก็พูดแบบอาจารย์เลยครับ บอกพี่ชายผมหมดบุญหมดกรรม ไปสบายแล้ว เค้าตายในเดือนเกิดตัวเองด้วยครับ ก่อนไวันเกิดไม่กี่วันเอง  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 18 ธันวาคม 2559 เวลา:21:17:20 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ทุกอย่างเกิดจากจิตจริงๆครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 19 ธันวาคม 2559 เวลา:15:13:57 น. |
BlogGang Popular Award#20
 อาจารย์สุวิมล
 ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [?]บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||||
 |
|
อาจารย์สุวิมล Literature Blog
+