29 กรกฎาคม 2021 ผู้มีพระคุณสูงสุด
 

๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๔ // 2021年7月29日 // July 29, 2021


ร้องเพลงนี้ให้กับพ่อน้อยและแม่อ้วน พ่อแม่บุญธรรมของฉัน 
ให้กับไจแอนท์ หมาสุดที่รัก
ให้กับความทรงจำต่าง ๆ ในอดีตที่ฉันเคยเดินจากมา

ก็มีทั้งความทรงจำที่สวยงาม มีความสุข เมื่อนึกถึงก็มีรอยยิ้ม 
มีความอบอุ่นหัวใจอยู่เสมอ
และความทรงจำที่ขื่นขม เจ็บปวด แต่ก็ไม่ได้คิดอยากที่จะลืมมันไป
ก็ยังอยากจดจำมันเอาไว้ เพราะทุก ๆ ความทรงจำเหล่านั้น
มันได้หล่อหลอมให้ฉันเป็นฉันอย่างทุกวันนี้ 

 

"แค่ได้คิดถึง"

ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล
เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ
เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ

แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ
นั่นคือความรู้สึกที่ดีที่ฉันคอยอยู่เสมอ

ขอบฟ้าที่เรานั่งมองคราวนั้น ยังมีความหมาย
ต้นไม้ ลำธาร ยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอ วันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา

ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และทุกครั้งก็ยังแอบมีน้ำตา
ยิ่งเวลารู้สึก ไม่มี ไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้

ขอบฟ้าที่เรานั่งมองคราวนั้น ยังมีความหมาย
ต้นไม้ ลำธาร ยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอ วันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ

และจะคิดถึงเธอตลอดไป

 



นี่เป็นรูปที่ฉันถ่ายกับพ่อน้อย สมศักดิ์ พ่อบุญธรรมของฉันเอง
พ่อเกิดวันอาทิตย์ที่ 2 พฤษภาคม 2469
ตายวันพุธที่ 26 ตุลาคม 2548
รวมแล้วอายุ 79 ปี 

ถ้าหากวันนี้ พ่อยังมีชีวิตอยู่ พ่อจะมีอายุ 95 ปี
และแม่อ้วน ประเสริฐ แม่บุญธรรมของฉัน จะมีอายุ 88 ปี
แก่มาก 

ซึ่งถ้าหากในเวลานี้ยังมีชีวิตอยู่ ฉันคงเป็นกังวลมาก
เพราะตอนนี้มีโควิดระบาดหนัก

แต่ตอนนี้ ฉันไม่ต้องกังวลอะไรเกี่ยวกับพ่อและแม่อีกแล้ว
ก็เขาสองคนไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว
นอนหลับฝันดีไปตลอดกาลแล้ว 
ฉันก็หมดห่วง ไม่มีห่วงอะไรอีก
มีแค่ความคิดถึงเท่านั้น ที่ยังคงทำงานอยู่เสมอ ทุก ๆ วันที่ตื่นขึ้นมา 23

ส่วนพ่อที่แท้จริงของฉัน พ่อผู้ให้กำเนิด
ชื่อเจริญ ชื่อเล่นว่า นนท์
แต่ฉันไม่ได้เรียกว่าพ่อ ฉันเรียกว่าป๋านนท์
ป๋าเกิดปี 2498 และตายในปี 2552
ถ้าวันนี้ป๋ายังอยู่ ป๋าจะมีอายุ 66 ปี
ก็ต้องเป็นห่วงป๋าอีกนั่นแหละ เพราะช่วงนี้โควิดระบาด
และป๋าก็คือคนแก่ ผู้สูงอายุคนนึง
แต่ว่า ตอนนี้ก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว 
ป๋าก็นอนหลับฝันดีไปตลอดกาลเช่นกัน

ในชีวิตนี้ ฉันมีผู้มีพระคุณสูงสุดอยู่ 4 คน ที่ฉันเคารพรัก นั่นคือ
พ่อน้อย แม่อ้วน ป๋านนท์ มะห์ตุ่ม 
แต่ตอนนี้ ในเวลานี้ ฉันเหลือผู้มีพระคุณสูงสุดเพียงคนเดียว
นั่นคือแม่ผู้ให้กำเนิดของฉันนั่นเอง
แต่ฉันไม่ได้เรียกว่าแม่ ฉันเรียกว่ามะห์ ตามศาสนาอิสลาม
แม่นับถือศาสนาอิสลาม
ส่วนฉันไม่ได้นับถือศาสนาอะไร แต่อย่าบอกแม่นะ เดี๋ยวโดนดุ (อิอิ) 107
เกี่ยวกับเรื่องศาสนา ฉันอยู่รวมกับทั้งสองศาสนา ทั้งอิสลามและพุทธ
ฉันเลยตัดสินใจ ไม่ฝักฝ่ายศาสนาไหนทั้งนั้น 5555555555555
ก็ยึดคำสอน ส่วนที่ดี เอามาปฏิบัติตาม ก็น่าจะเพียงพอแล้ว

พ่อนับถือศาสนาพุทธ
แม่นับถือเจ้าแม่กวนอิม เพราะแม่เป็นคนไทยเชื้อสายจีน
ป๋านับถือศาสนาพุทธ
ส่วนมะห์นับถือศาสนาอิสลาม
ฉันที่ไปกับทุก ๆ คนได้หมด ฉันก็เลยเลือกไม่ฝักฝ่ายอะไรก็แล้วกัน 
ตัดปัญหา 55555555555555555
แต่ในบัตรประชาชนของฉัน เขียนว่า อิสลาม
ไม่ใช่อะไรหรอก เกรงใจคนทำบัตร
ไม่กล้าพูดว่า"เขียนว่าไม่มีศาสนาได้มั้ยคะ?"
เราก็ดันมาอยู่ในเขตที่คนอิสลามค่อนข้างเยอะซะด้วย 
ก็เลยเขียน ๆ ไป เออออตามเขาไป 123

พักเรื่องศาสนาไว้ก่อน กลับมาที่เรื่องของบุพการีของฉันกันต่อ
พ่อ แม่ ป๋า จากฉันกันไปหมดแล้ว
ไม่มีอยู่ในชีวิตจริง หายเข้าไปอยู่ในความทรงจำของฉันกันหมดแล้ว

ตอนนี้ ฉันเหลือแค่มะห์คนเดียว มะห์ตุ่ม 555555555555
ชื่อตุ่ม คือ อ้วนไง 107
แต่มะห์มีสองชื่อ แล้วแต่คนจะเรียก จะเรียกว่าเจ๊ตุ่มก็ได้ 107
หรือจะเรียกว่านิฮะห์ก็ได้ 
คำว่า นิ ภาษาอิสลามหมายความว่า พี่สาว 
ถ้าพี่ชายก็จะเรียกว่า บัง

มะห์ฉันมีชื่ออิสลามว่า ซอลีฮะห์
ฉันก็มีนะ ชื่ออิสลาม ชื่อว่า อามีนะห์ 55555555555555555
แต่ไม่มีใครเรียกฉันแบบนั้นเลยสักครั้ง 
ฉันชื่อส้มมาทั้งชีวิต 33-34 ปี ฉันก็ชื่อนี้ ชื่อส้ม 107
ส้ม สุวดี ชื่อนี้มาตลอด 

มะห์ของฉัน เกิดปี 2503 ปีนี้อายุ 61
ซึ่งก็เข้าข่ายผู้สูงอายุ 55555555555555555

แน่นอนว่า ต้องเฝ้าระวังในเรื่องของไวรัสโควิดที่กำลังระบาดอย่างหนัก
ตอนแรก แม่ฉันเขาจะไม่ฉีดวัคซีน
หัวเด็ดตีนขาด ก็ยืนยันว่าจะไม่ฉีดอย่างเด็ดขาด

แต่!! ช่วงนี้ แม่ดูข่าวมาก บวกกับคนรอบตัวติดโควิดกันเยอะเหลือเกิน
แม่ก็เลยเปลี่ยนความคิด คือ อยากฉีดวัคซีน 5555555555555555

พรุ่งนี้แม่ฉันจะได้ไปฉีดวัคซีนแล้ว ที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน
พี่สาวเป็นคนจองให้ ได้คิวไปฉีดวันพรุ่งนี้
ดีใจกับแม่จริง ๆ 
ร่างกายแม่ จะได้มีภูมิคุ้มกัน 425
ฉันจะได้สบายใจมากขึ้น 
เพราะทุกวันนี้ ฉันไม่กลัวว่าตัวเองจะติดโควิดหรอก
ฉันเป็นห่วงแม่มากกว่า เพราะแม่แก่แล้ว 
สำหรับฉัน ฉันเชื่อมั่นว่า ฉันจะไม่มีวันติดโควิด 422
เพราะฉันดูแลและปกป้องตัวเองดีมากกกกกกกกกกกก
ถ้าจะติด ก็คงติดจากน้องสาวเนี่ยแหละ
ถ้าอีน้องเป็น กูก็เป็น 5555555555555555555
อยู่ใกล้กับมันมากสุดแล้ว 5555555555555555555555

กลับมาที่เรื่องของแม่กันต่อ
แน่นอนว่า คนแก่ที่อายุตั้งแต่ 60 เป็นต้นไป
จะได้ฉีดวัคซีนแอสตร้าเซนเนก้ากันทุกคน ทั้งเข็ม 1 และเข็ม 2
ขออวยพรให้แม่ฉีดวัคซีนได้อย่างปลอดภัย 132

บุพการีของฉัน ฉันก็เหลืออยู่แค่คนเดียวนี่แหละ
และอยู่ด้วยกันมานานมากที่สุด อยู่ตั้งแต่ฉันเกิดจนถึงตอนนี้
33-34 ปีแล้ว ที่ฉันต้องเห็นหน้าและได้ยินเสียงเขาทุกวัน
ทะเลาะกันก็บ่อย แต่ไม่นาน ก็คืนดีกันตลอด 55555555555555
แต่เดี๋ยวนี้ ปีนี้ ไม่ได้ทะเลาะแล้ว
เพราะฉันแก่แล้ว คือ ตั้งแต่แอนท์ไม่อยู่ ฉันก็กลายเป็นคนปลงไปแล้ว
ไม่ค่อยโกรธใครเป็นฟืนเป็นไฟอีกแล้ว
โกรธแป๊บเดียวหาย ปล่อยวางไป ให้อภัย ไม่ถือสา
ไม่ใช่แค่กับแม่ แต่หมายถึงทุก ๆ คน

ฉันไม่เคยบอกรักเขา และเขาก็ไม่เคยบอกรักฉัน 107
ไม่เคยกอดหอมกันเลย แม้สักครั้งเดียว ตั้งแต่เด็กจนโต จนตอนนี้
นั่นก็เป็นเพราะว่า ชีวิตในวัยเด็กของฉัน
แม่ให้ฉันไปอยู่กับพ่อแม่บุญธรรมตั้งแต่แรกเกิด จนอายุประมาณ 10 ขวบ
ฉันก็เลยไม่ค่อยสนิทกับแม่เท่าไหร่
แม่จะรักและสนิทกับพี่สาวและน้องสาวของฉันมากกว่า

เมื่อก่อน ฉันน้อยใจมาก ที่แม่รักฉันน้อยกว่าพี่น้องคนอื่น ๆ 
แต่ตอนนี้ ฉันเฉยแล้ว 555555555555555
แก่แล้ว ขี้เกียจวุ่นวายเรื่องไร้สาระ ให้วัยรุ่นเขาคิดไปเถอะ เรื่องแบบนั้น 107

ถึงแม้จะไม่เคยบอกรัก ไม่เคยแสดงออกว่ารัก เช่น กอดหรือหอม
แต่ในความรู้สึก ฉันก็รักแม่ของฉันมากอยู่ดี
รัก หวังดี ปรารถนาดีเสมอ
และอยากให้แม่มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง
มีความปลอดภัยในชีวิต ทุก ๆ วัน 107
อยู่ด้วยกันไปนาน ๆ จนแก่จนเฒ่า จนเหี่ยวกันไปข้างนึง
จนแม่กลายเป็นยาย จนฉันกลายเป็นป้า 55555555555555555 107

ส่วนฉัน ก็ยังคงไม่ได้ฉีดวัคซีน 5555555555555555555
เพราะวัคซีนยังไม่มี และยังไม่มา 
รอต่อไป
แต่อยากให้มาเร็ว ๆ เหมือนกัน อยากฉีดแล้ว
เพราะใจมันก็ว้าวุ่นอยู่ไม่น้อย 555555555555555555555


อืม... ช่วงนี้ ฝนตกตลอดเลย ตกเกือบทุกวัน 
แทบจะไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ตก 
บางทีก็ตกตอนเช้า บางทีก็ตกตอนกลางวัน
บางทีก็ตกตอนเย็น บางทีก็ตกตอนดึก
ตก ตก ตก แล้วก็ตก
บางที ก็บ่อยจนน่ารำคาญเกินไปนะ 5555555555555555555

ฤดูฝนทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยม พอกับฤดูร้อนเลย
ประเทศไทยของเรา คงจะมีแค่สองฤดูเท่านั้น

ไปล่ะ
วันนี้เขียนเยอะแล้ว

วันหลังจะมาเขียนใหม่นะ 422



 

Facebook
Twitter

 

 

free counters




Create Date : 29 กรกฎาคม 2564
Last Update : 29 กรกฎาคม 2564 19:41:38 น.
Counter : 537 Pageviews.

1 comments
ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 349 : วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ ฯ The Kop Civil
(10 เม.ย. 2567 16:44:58 น.)
โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira
(9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
:) peaceplay
(4 เม.ย. 2567 08:14:28 น.)
นุ่งซิ่นชมสวน๑/๖๗ ตะลีกีปัส
(3 เม.ย. 2567 10:35:45 น.)
  
สวัสดีค่ะ..

ขอให้ได้ฉีดวัคซีนไวไวนะคะ
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2564 เวลา:21:28:54 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Superstarsu4.BlogGang.com

somsu4
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]

บทความทั้งหมด