ก ร ะ จ ก ใ จ ก ร ะ จ ก ใ จ โ ด ย ก อ น กู ย สะท้อนคืน-วัน ฝันกว้างใหญ่ รูปแรแปรเงาความเข้าใจ ล้อมกรอบรอบไว้ให้เห็นจริง แตกต่างบางทีของที่ตั้ง จึงต่างพลังความเงียบ-นิ่ง บางภาพแกว่งไกวโลกไหวติง บางภาพงามยิ่งลึกยินยล แม้โดยลำดับ-สลับข้าง หากด้วยกระจ่าง-มิสับสน ส่องหน้าคราใดก็ใช่คน หันหลังมองก้นก็ตนเอง ยามใดสิ้นแสงสว่างส่อง ทุกภาพมัวหมองแม้มอง-เพ่ง เพียงโลกมืดดำให้ยำเกรง ทิ้งความวังเวงให้หวาดกลัว พื้นพราววาววับกลับเปราะบาง ทุกอย่างระมัดระวังทั่ว แม้เพียงเม็ดกรวดกระทบตัว ภาพหลังอาจมัวด้วยรอยร้าว กระจกคงเหมือนดังแก้วใจ รู้เห็นเป็นไปทั้งร้อน-หนาว ทุกภาพผ่านพ้นดลเรื่องราว ดูแลมิให้ร้าวยากเท่าทัน. ......................................... หน้ากระจกเงาในห้องเก่าแคบ ๗ มี.ค.๔๘ เห็นภาพตัวเอง หรือโดนใครแทงมาหงะ??
โดย: suparatta วันที่: 9 มีนาคม 2548 เวลา:11:27:50 น.
โห.. เพ่กูย
ไม่มาขอบคุณน้องๆ เลย โดย: สุภารัตถะ IP: 202.57.168.7 วันที่: 15 มีนาคม 2548 เวลา:14:20:14 น.
|