ขอให้น้อง...หลับให้สบายนะคะ... 08.41น. กับเช้าที่ยังมีสายลมเย็นๆๆพัดผ่าน นะ...ช่วงนี้อากาศเริ่มร้อน ร้อนมาก ถึงมากที่สุด กับเมื่อวานที่ฉันยังมีความรู้สึกว่า...เหมือนเพิ่งผ่านพ้นไม่ถึงชั่วโมงเลย กับภาพที่คุณตาที่อายุราวๆๆ เจ็ด - แปดสิบปี อุ้มเด็กชายอายุประมาณ หก - เจ็ดปี วิ่งเข้ามาที่ อีอาร์ ใบหน้าคุณตาเต็มไปด้วยคราบน้ำตา "ช่วยด้วยครับ...ช่วยหลานผมด้วย...หลานผมจมน้ำ" ทุกสายตาต่างจับไปที่ใบหน้าคุณตาและร่างเด็กที่นอนนิ่งๆไม่ไหวติง เท่าความคิด....คุณตาตรงนี้ค่ะ... หลังจากนั้น...ทุกสิ่งเริ่มดำเนินไปโดยไม่ยอมให้พลาดเวลาที่มีค่าแม้วินาที จากนาทีเป็นสิบนาที...ยี่สิบนาที...จนกระทั่งสามสิบนาทีผ่านไป เริ่มปรากฎคลื่นไฟฟ้าหัวใจให้เห็น...ทุกคนเริ่มมีรอยยิ้ม แต่แล้วไม่ถึงสามนาที คลื่นไฟฟ้าหัวใจเริ่มแผ่วเบาและช้าลง ปฏิบัติการช่วยฟื้นคืนชีพ ได้เริ่มต้นอีกครั้ง...และอีกครั้ง หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...ร่างน้อยๆๆนั้นได้ย้ายจาก อีอาร์ ไปบนรถฉุกเฉิน เพื่อเดินทางไป รพ.ที่มีศักยภาพสูงกว่า... ทุกคนต่างภาวนา....ขอให้เด็กปลอดภัย รถฉุกเฉินเดินทางกลับมาถึงรพ.ด้วยคำบอกล่าว... ต้องปั๊มหัวใจไปตลอดทาง หลังจากออกจากที่นี่ได้เกือบๆครึ่งชั่วโมง และ...น้องเค้าเสียแล้ว... เป็นคำบอกกล่าว หลังจากที่เราได้โทร.สอบถามอาการ ขอให้น้องหลับให้สบายค่ะ... ขออโหสิกรรมให้กับทุกอย่าง... "ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามกรรม"
มีเกิดย่อมมีดับ หลับให้สบายน่ะหนู
โดย: Don't try this at home.
 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:38:26 น.คิดซะว่า .... เป็นธรรมดา ของโลกเนอะ
 มาำไม่ทัน ส้มตำกะขนมจีน แน่ๆเลย  โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น
วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:10:49 น.อ่านแล้วหดหู่และสงสารจังเลยยค่ะ
ขออให้น้องไปสู่สุคตินะคะ  โดย: Inki
วันที่: 1 มีนาคม 2554 เวลา:12:57:50 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอให้เด็กน้อยคนนั้นไปสู่สุขคติด้วยเถิด