บรรยากาสในงาน "จากวันแม่สู่วันพ่อ" ณ สนามรัชมังคลาฯ 30 ส.ค. 51 เพิ่งมาสนามรัชมังคลากีฬาสถานเป็นครั้งแรกในชีวิตครับ ตื่นเต้นมากๆ อลังการมาก การได้มาที่สนามกีฬาแห่งนี้ สิ่งเดียวที่ผมระลึกถึงคือ พิธีเปิด-ปิดกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ ถึงแม้ว่าตอนนั้นผมจะดูผ่านทางโทรทัศน์ก็ตาม ผมยังจำภาพอันงดงามของการแสดงชุดบูรพประทีปได้อย่างไม่รู้ลืม เมื่อได้เห็นพื้นสนามก็จินตนาการถึงการแสดงชุดนั้นอีก แต่รู้สึกเมื่อมาเห็นของจริง เหมือนจะไม่กว้างเท่าในทีวีน่ะ กระถางครบเพลิง เคยคิดอยู่ว่า ถ้ากระถางนี้บิดเป็นเกลียวอีกนิดหน่อย จะสวยกว่านี้ไหม เอ่อ ลำโพงบนหลังคานี้ เขามีระเบียบในการจัดวางอยู่แล้ว หรือว่ายุ่งเหยิงกันแน่น้า นายกสมัครมาแว้ววววว เป็นธรรมดาที่จะต้องถูกรุมจีบด้วยกล้อง การพูดในงานนี้ ผมว่านายกไม่น่านำเรื่องการเมืองมาพูดเท่าไรน่ะ คุณๆคงได้ดูทีวีกันว่านายกพูดอะไร ประมาณว่าจะอยู่ในตำแหน่งด้วยความชอบธรรม (ใครจำประโยคได้ช่วยบอกด้วยน่ะครับ) แล้วคนก็เฮกันทั้งสนาม แต่ผมไม่ได้เฮด้วยหรอกน่ะครับ เพราะผมจะเฮและปรบมือกับคนที่ประกาศจะทำความดีอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่นการบริจาคไปช่วยนั่นช่วยนี่ ฯ เรื่องที่คลุมเคลือทางการเมืองผมขอวางเฉยไว้ก่อนแล้วกันครับ ที่สำคัญ ในบรรดาคนที่มานี้ก็เป็นธรรมดาว่าต้องมีทั้งรักทั้งชัง แถมอาจจะมีคนที่เป็นม๊อบพันธมิตรมาร่วมงานด้วยก็ได้ เพียงแต่เขาไม่แสดงออกให้เสียบรรยากาศงาน ยังไงงานนี้ไม่ใช่งานประกาศบริวารของนายก(กลุ่มคนที่เฮ) แต่เป็นงานเพื่อสถาบันสูงสุดของชาติต่างหาก พิธีกรชาย หลังจากจบงานผมเห็นเขาขี่มอเตอร์ไซน์รับจ้างออกมาด้วยครับ มือนึงถือเสื้อนอก(ไม่ให้ยับ) คงเพราะเป็นทางเลือกการเดินทางที่เร็วที่สุด (จะรีบไปไหนต่อน้า) คณะรัฐมนตรี นายกมอบธงให้กับฮีโร่โอลิมปิคของไทย เสียดาย ตำแหน่งที่ผมนั่งได้เห็นแต่ข้างหลัง - -! ขบวนเริ่มเดิน งานนี้เดินแค่รอบสนามกันเท่านั้นครับ จากหมากกำหนดเดิมได้ยินว่าจะเดินกันสองกิโลเมตร งานเดิมมีแผนจะจัดที่ลานพระรูป-สวนอำพร แต่จำเป็นต้องย้ายมาที่สนามนี้กระทันหัน |
บทความทั้งหมด
|
เห็นแล้วชวนขนลุกเลย