..หนึ่งถ้วยกาแฟ.. ถ้วยที่ 7 (ถ้วยพิเศษ) เรื่องสั้นขนาดยาว 12 ตอนจบ คลิกอ่าน ถ้วยที่ 1 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 2 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 3 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 4 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 5 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 6 ตามหา "บาริสต้าปลาย" ที่แมคคาเฟ่ Coffee Prince กับ หนึ่งถ้วยกาแฟ ถ้วยที่เจ็ด... (ถ้วยพิเศษ 1 แมคคาเฟ่ภาคตะลุยบู๊ลิ้ม) บนยอดเขาสูงชันและเวิ้งว้างแห่งหนึ่ง มีลมพัดกระโชกแรงเกือบตลอดเวลา ณ ที่นั้นปรากฏเงาบาง ๆ ซึ่งก็คือร่างของจอมยุทธหญิงนางหนึ่ง อาภรณ์ยาวสีขาวที่นางสวมใส่อยู่ ปลิวพลิ้วสะบัดตามแรงลม แต่ด้วยความยาวที่ดูเหมือนจะรุ่มร่ามนั้น มิได้ทำให้การเคลื่อนไหวของนางเชื่องช้าลงแต่ประการใด ลีลาการกวัดไกวกระบี่คล่องแคล่วจนมองแทบไม่ทัน เสียงกระบี่ที่กระทบกับลม ช่างไพเราะราวกับเสียงดนตรี กระบี่บางเบาในมือนาง สะบัดฉวัดเฉวียนไปมาตามเพลงยุทธที่ดูแข็งแรงเพลงแล้วเพลงเล่า ดูน่าจะเหน็ดเหนื่อย หากแต่ผิวกายขาวละเอียดของนางไม่ปรากฏแม้เพียงเหงื่อสักหยด กระบวนท่าเอสเพรสโซ่ กระบี่อาญาคาปูชิโน่ พลังสลายกำลังลาเต้ เพลงทลายหินผาลองแบล็ค ช่างดูงามสง่า หากแต่แฝงความน่าเกรงขามด้วยพลังเร้นลับ ที่สามารถรู้สึกได้ เมื่อเพลงยุทธทุกกระบวนท่าสิ้นสุดลง ความเงียบก็เข้ามาแทนที่ มีเพียงเสียงลมหวีดหวิว และเสียงอาภรณ์โบกสะบัดตามลมเท่านั้น ที่ทำให้รู้ว่ายังมีคนอยู่ ณ ที่แห่งนั้น ไม่ไกลจากจุดนั้นนัก มีอีกร่างหนึ่งเร้นกายอยู่ ร่างนิรนามนั้นเฝ้ามองการร่ายเพลงยุทธต่าง ๆ ก่อนหน้านั้นอย่างตื่นตาตื่นใจ ด้วยไม่เคยพบพานผู้มีวิชาแก่กล้าเช่นนี้มาก่อน เมื่อเพ่งพินิจยอดยุทธหญิงที่กำลังสอดกระบี่เก็บลงฝักได้ถนัดตา ก็ต้องยอมรับว่าจอมยุทธนางนี้ นอกจากพลังภายในจะกล้าแกร่งหาตัวจับยากแล้ว แล้ว ใบหน้าของนางยังงดงามหมดจด ปราศจากไฝฝ้าราคี จนทำให้นึกสงสัยว่านางคือผู้แก่กล้าวิทยายุทธหรือเป็นนางฟ้าจากสรวงสวรรค์ที่หลงทางลงมาบนพื้นพิภพกันแน่ หากเป็นจอมยุทธทั่วไป การที่เนื้อตัวจะมีแผลเป็นบ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่นางกลับไม่มีร่องรอยใด ๆ แม้แต่รอยแมวข่วน ซึ่งนั่นหมายถึงในยุทธภพนี้ ยังมิมีผู้ใดสามารถต่อกรกับนางได้เลย อาภรณ์ที่นางใช้นุ่งห่มนั้น ก็มิใช่เนื้อผ้าหยาบหนาแบบที่สาวชาวบ้านสวมใส่ หากแต่เป็นแพรพรรณชั้นเลิศ บ่งบอกถึงฐานะความเป็นอยู่ ซึ่งก็คงไม่ใช่ธรรมดา ยิ่งทำให้ผู้ที่เฝ้าดูอยู่ อดสงสัยไม่ได้ว่า แท้จริงแล้ว นางนั้นคือใคร เหตุใดจึงทั้งสวย ทั้งมั่งคั่งและเก่งกล้า เพียบพร้อมได้ถึงเพียงนี้ ผู้ที่เฝ้าดูอยู่ค่อย ๆ ก้าวเท้าเดินออกมาจากที่กำบังอย่างเงียบกริบ ครั้นเมื่อเผชิญหน้าตรง ๆ กับจอมยุทธสาวแล้ว ผู้มาเยือนกลับทรุดตัวลงคุกเข่าทันที พร้อมกับประสานมือคารวะประหลก ๆ หลายครั้ง "โปรดรับข้าเป็นศิษย์ด้วยเถิด ท่านจอมยุทธ" จอมยุทธหญิงหันหน้ามามองผู้มาเยือนด้วยสายตาเรียบเฉย ด้วยการศึกษาเพลงยุทธมาอย่างเจนจบ ทำให้นางรู้สึกตัวแต่แรกว่า นางถูกจับจ้องมองดูอยู่มาได้ครู่ใหญ่ ๆ แล้ว ผู้มาเยือนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าซอมซ่อ ที่พยายามเลียนแบบบุรุษเพศ แต่ก็ไม่อาจปิดบังความเปล่งปลั่งของวัยเอาไว้ได้ ทำให้สามารถมองออกได้โดยง่ายว่าแท้จริงแล้วผู้สวมใส่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง แม้ว่านางจะไม่ใช่หญิงที่สวยมากนัก แต่ดวงตาเล็กยาวรีคู่นั้น ก็เป็นประกายสดใส ทำให้ใบหน้าที่หมดจดนั้น ชวนมองขึ้นอีกหาน้อยไม่ เจ้าคือใคร เสียงนั้นเป็นกังวานบอกถึงอำนาจยิ่งใหญ่ สาวน้อยตรงหน้าตัวสั่นเทาอย่างนึกเกรงบารมี ในขณะที่ค้อมกายลงมากกว่าเดิม ก่อนจะตอบอย่างนอบน้อมว่า นามของข้าคือ อี้เจิ้งปลาย เรียกข้าว่าปลายก็ได้ ชื่อของเจ้าแปลกดี จอมยุทธกลั้นยิ้มกับชื่อประหลาดของอีกฝ่ายหนึ่ง หากแต่ ก่อนที่จอมยุทธหญิงจะเอ่ยวาจาใดต่อไป ก็มีบุรุษสองคนไม่รู้มาจากทิศใด วิ่งตรงเข้ามาหานาง ทั้งสองประสานมือทำความเคารพ แล้วเอ่ยด้วยเสียงที่หอบเหนื่อยว่า "เรียนคุณหนู คุณชายใหญ่ให้มาเรียนเชิญคุณหนูไปพบโดยด่วนขอรับ นางพยักหน้ารับรู้ แล้วหันไปหาหญิงสาวผู้มาเยือน "วันนี้ข้ามีเวลาเพียงเท่านี้ เอาเป็นว่า หากเจ้ายังสนใจเพลงยุทธของข้า พรุ่งนี้ไปพบข้าได้ที่ตำหนักแมคคาเฟ่ บอกกับเด็ก ๆ ว่ามาพบกับข้า.. ทงฝูแอ๋ม" อีกฝ่ายได้ยินก็ตกตะลึง ด้วยคาดไม่ถึงว่าจอมยุทธเก่งกล้านางนี้ แท้จริงแล้ว มีฐานะสูงศักดิ์ถึงเพียงนี้ เป็นถึงเจ้าของตำแหนักแมคคาเฟ่ ระหว่างนั้น คุณหนูทงฝูแอ๋มก็ใช้วิชาตัวเบาเหาะเหิรลับหายไปในพริบตา โดยมีบุรุษทั้งสองที่ยังไม่หายจากอาการเหนื่อยล้า ต้องวิ่งตามกลับไป พร้อมด้วยเสียงหอบดังจนผู้ที่ยืนอยู่ยังได้ยินถนัด เมื่อหายตกใจแล้ว สาวน้อยในเครื่องแต่งกายของชาย ก็ได้แต่หัวเราะน้อย ๆ แล้วพึมพำเบา ๆ เพียงลำพังว่า ข้าว่าชื่อของคุณหนู แปลกกว่าชื่อของข้าเสียอีก วันรุ่งขึ้น อี้เจิ้งปลายเดินทางไปตำหนักแมคคาเฟ่แต่เช้ามืด ไก่ยังไม่ทันโห่ วันนี้นางแต่งกายด้วยอาภรณ์ของอิสตรีทำให้ดูอ้อนแอ้นอรชรมากกว่าเมื่อวาน และรวบผมถักเป็นเปียหลายเส้น เพิ่มความน่ารักและชวนมองมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่านัก ตำหนักแมคคาเฟ่ เป็นตำหนักที่ขึ้นชื่อลือชาในด้านของเครื่องดื่มอันโอชะ ที่เหล่าจอมยุทธน้อยใหญ่มักจะรอนแรมข้ามน้ำข้ามภูเขามาเพื่อได้ลิ้มรสชาติที่ว่ากันว่าเหมือนเครื่องดื่มจากสรวงสวรรค์ เมื่อผ่านเข้าไปในตำหนัก เพียงแค่เอ่ยนามของคุณหนูทงฝูแอ๋มออกไป อี้เจิ้งปลายก็ได้รับการต้อนรับอย่างดียิ่ง ประหนึ่งเป็นแขกเกียรติยศคนสำคัญ แสดงว่าชื่อของคุณหนูมีความศักดิ์สิทธิ์มิใช่น้อย ผู้ให้การต้อนรับพาปลายไปยังเรือนเล็ก ๆ หลังหนึ่ง เพียงก้าวเท้าข้ามธรณีประตู ปลายก็ได้กลิ่นหอมรัญจวนใจมาเตะจมูก จนอดเอ่ยปากถามไม่ได้ว่าเป็นกลิ่นของอะไรกันแน่ "กลิ่นคอฟฟี่เจ้าค่ะ" "ต้องเรียกว่ากาแฟสิ โบตั๋น" เสียงคุ้นหูนั้น ดังขึ้นมาจากด้านใน ก่อนที่เจ้าของใบหน้าสวยงาม จะเยื้องกรายพารูปร่างบอบบางออกมาปรากฏให้เห็นถนัด ปลายประสานมือทั้งสองเข้าด้วยกันบริเวณอกแสดงความเคารพ คารวะท่านจอมยุทธ "ไม่ต้องมากเรื่องหรอกปลาย ทำตัวตามสบายเถอะ" คุณหนูทงฝูแอ๋มชี้มือไปที่เก้าอี้ แทนการเชื้อเชิญให้นั่ง ปลายคลายมือที่ประสานกันลง และทรุดตัวลงนั่งอย่างว่าง่าย "เด็ก ๆ ไปยกกาแฟมาให้แขกของข้าได้ลิ้มรสหน่อย ขอเป็นคาปูชิโน่ก็แล้วกัน" ปลายเพิ่งเคยได้ยินชื่อแปลกประหลาดนี้เป็นครั้งแรก เห็นทีจะเป็นภาษาของชาติอื่นเป็นแน่ สักครู่ ถ้วยที่บรรจุน้ำสีน้ำตาลอ่อนปกคลุมด้วยฟองสีขาวสะอาดควันกรุ่น และกลิ่นหอมฉุย ก็ถูกยกมาเทียบถึงโต๊ะ ปลายยกขึ้นจิบด้วยอาการลิงโลด นางช่างโชคดีอะไรเช่นนี้ ที่ได้ดื่มเครื่องดื่มวิเศษโดยง่ายอย่างคาดไม่ถึง ทั้งที่มีคนต่างถิ่นจำนวนมากหลั่งไหลกันเข้ามาเพราะใฝ่ฝันจะได้ดื่ม แล้วต้องผิดหวังกลับออกไป เพราะของดีมีจำนวนจำกัด เมื่อกาแฟสัมผัสกับลิ้น ปลายรู้สึกได้ถึงความนุ่มนวล และความหอมหวานก็กระจายไปทั่วปาก ฉับพลันความสดชื่นก็แผ่ซ่านไปทั่วร่าง อาการง่วงเหงาหาวนอนที่ยังหลงเหลืออยู่ หายวับไปราวกับปลิดทิ้ง "ช่างเป็นเครื่องดื่มที่แสนวิเศษอะไรอย่างนี้ ข้ามิเคยได้ดื่มสิ่งใดอย่างนี้มาก่อนเลย ความนุ่มนวลของมัน กลับสามารถเพิ่มความกระฉับกระเฉงสดชื่นให้ได้อย่างน่าประหลาด และแม้จะกลืนลงคอไปจนหมดแล้ว ความหอมหวาน ยังคงติดอยู่ในทุกอณูของโสตประสาทมิรู้คลาย" คุณหนูแอ๋มยิ้มน้อย ๆ แล้วเอ่ยว่า เคยมีผู้กล่าวว่า ผู้เสพสุราเป็นมนุษย์ แต่ผู้เสพกาแฟเป็นเทพ ปลายพยักหน้าน้อย ๆ อย่างเห็นด้วย คำพูดนั้นมิผิดเลย "นอกจากนั้น เพลงยุทธของข้าล้วนแล้วแต่ได้แรงบันดาลใจมาจากกาแฟพวกนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคาปูชิโน่ที่ให้เจ้าดื่ม หรือจะเป็น มอคค่า เอสเพรสโซ่ ลาเต้ หรืออื่น ๆ สิ่งเหล่านั้น ทำให้จินตนาการของข้าบรรเจิดจ้า จนสามารถคิดค้นเพลงยุทธทรงพลังในแบบต่าง ๆ กันออกไปได้โดยง่าย" ประหลาดนัก แม่นางปลายเปล่งเสียงออกมาอย่างประหลาดใจ ถ้าเจ้าได้ลิ้มรสกาแฟบ่อย ๆ ก็จะซาบซึ้งถึงอานุภาพของมันไปเอง "บัดนี้ ข้ารู้ซึ้งดีแล้วเพราะได้ประจักษ์แก่สายตาตนเองในวรยุทธของท่าน ข้าขอฝากตัวเป็นศิษย์ของท่าน ได้โปรดช่วยถ่ายทอดวรยุทธให้ข้าด้วย" ปลายก้มหัวลงอย่างนอบน้อม "สาวชาวบ้านธรรมดาเช่นเจ้า จะเรียนวิทยายุทธไปเพื่อสิ่งใดกัน ทั้งเสียเวลาและไร้ประโยชน์" คุณหนูไม่เห็นด้วย "ข้าอยากทำงานเป็นหัวหน้าผู้คุ้มกันขบวนสินค้า เพื่อนำเงินไปรักษาแม่ที่ป่วยอยู่" "หญิงสาวไร้ฝีมืออย่างเจ้าน่ะรึ อย่าว่าแต่หัวหน้าผู้คุ้มกันเลย แม้เพียงทหารปลายแถว เขาก็คงไม่รับเจ้าไว้ทำงานให้สิ้นเปลืองเสบียงหรอก" คำพูดนั้นหมิ่นแคลนตรงไปตรงมา จนปลายเริ่มหน้าเสีย "แต่เอาเถอะ หากอยากทำงาน ไม่ต้องลำบากไปฝึกวรยุทธเพื่อจะไปเป็นหัวหน้าผู้คุ้มกันอะไรนั่นหรอก ข้าจะจ้างเจ้าเอาไว้เอง ข้าจะยังไม่สอนวรยุทธให้ แต่จะให้เจ้าเริ่มต้นด้วยการทำให้กาแฟออกมาหอมหวานเช่นเดียวกับถ้วยที่เจ้าเพิ่งดื่มไป แล้วหลังจากนั้นเจ้าก็จะมีวรยุทธที่แก่กล้าตามมาได้เอง" ปลายหันกลับมามองคุณหนูแอ๋มอย่างรวดเร็วด้วยความฉงน จนผมเปียของนางสะบัดไปโดยแรง ดูเหมือนการแกว่งเปียจะเป็นความเคยชินของแม่นางคนนี้ ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน เรื่องการฝึกวรยุทธที่เริ่มด้วยการชงกาแฟ ที่ผ่านมาข้าเคยได้ยินว่ามีอาจารย์บางสำนัก ให้ลูกศิษย์ทรมานตนต่าง ๆ นานา ด้วยการหาบน้ำ เลี้ยงหมู เตะต่อยต้นไม้ หรือแม้แต่ลากซุงเป็นท่อน ๆ ซึ่งถึงแม้จะไม่ค่อยเกี่ยวกับหนทางของก้าวสู่การเป็นจอมยุทธเท่าใดนัก หากเมื่อคิดดูให้ดี ก็จะพบว่ามันเป็นการเพิ่มพละกำลังให้แข็งแกร่งได้ทางหนึ่ง" ปลายถอนหายใจเฮือก ก่อนจะพูดต่อ "แต่บอกตรง ๆ ว่าเรื่องการชงกาแฟ ข้าคิดไม่ออกจริง ๆ ว่ามันเกี่ยวข้องกับการฝึกกระบวนยุทธได้อย่างไร ย่อมต้องมีประโยชน์อย่างแน่นอน ทุกสิ่งที่ข้าให้เจ้าฝึก ไม่มีคำว่าสูญเปล่า" คุณหนูยืนยัน "สิ่งแรกที่เห็นได้ชัด คือ เป็นการฝึกประสาทสัมผัสทั้งห้าของเจ้า เพื่อจะให้ ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ จะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ด้วยกลิ่นอันหอมเย้ายวนของกาแฟ และเมื่อนั้นพลังของเจ้าจะบังเกิดมากมายเหลือคณานับ แม้จะยังไม่เข้าใจนัก แต่ปลายก็รับฟังอย่างสงบ "แต่บอกไว้ก่อนนะ เจ้าจะเป็นเพียงเด็กฝึกงาน ในขั้นแรกจะต้องแสดงให้ข้าเห็นก่อนว่า เจ้าสามารถเป็นยอดฝีมือในทางกาแฟได้ และข้าจะแต่งตั้งให้เจ้าเป็นบาริสต้าประจำตำหนักแมคคาเฟ่นี้" "บาริสต้า?" ปลายทวนคำ นางไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อนเลย "บาริสต้าเป็นภาษาต่างชาติ หมายถึงผู้ที่รังสรรค์ความงดงามของกาแฟออกมาให้ผู้คนได้สัมผัสด้วยปลายลิ้น คุณหนูอธิบายช้า ๆ อย่างใจเย็น ข้าจะฝึกให้เจ้าเป็นบาริสต้าที่เก่งกาจ เจ้าจะมีฝีมือที่ไม่ด้อยไปกว่าข้า และเป็นตัวแทนของข้าสืบต่อไป แต่การฝึกให้เก่งเป็นเรื่องลำบากยิ่งนัก ดังนั้น หากเจ้าคิดจะเรียนรู้ จงเตรียมใจรับการฝึกที่หฤโหดได้เลย" แม้คุณหนูจะกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มละไม หากแต่ดวงตาที่ฉายแววกร้าวนั้น ไม่ได้ล้อเล่นแต่อย่างใด ปลายแทบจะลุกขึ้นกระโดดด้วยความยินดีกับข้อเสนอของคุณหนูแอ๋ม เพราะนอกจากจะได้งานทำแล้ว ยังมีโอกาสได้กลิ่นหอมของเครื่องดื่มแสนเลิศรสนั้นทุก ๆ วันอีกด้วย ..ไม่ทำก็บ้าแล้ว .. แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ ที่จู่ ๆ คุณหนูเสนอเงื่อนไขดี ๆ เช่นนี้กับคนแปลกหน้าไร้หัวนอนปลายเท้า ผู้ซึ่งเพิ่งพบเจอกันเพียงสองครั้งสองครา "ทำไมท่านจึงตกลงรับข้าง่ายดายเพียงนี้" ปลายพลั้งปากถามออกไป "เพราะข้าเห็นอาการที่เจ้าดื่มกาแฟ และดื่มด่ำลึกซึ้งกับมัน ทำให้แน่ใจว่า เจ้านี่แหละ ที่จะสามารถสืบทอดเคล็ดวิชาของข้าได้" พูดถึงตรงนี้ ดวงตาของคุณหนูคนงามก็เหม่อลอยเล็กน้อย แต่ยังคงไว้ซึ่งความงดงามและสง่างามที่ยากยิ่งจะมีหญิงใดเปรียบได้ อีกสักครู่ จะมีเด็ก ๆ มาพาเจ้าไปยังที่พัก และจัดเตรียมเสื้อผ้าให้ ที่นี่มีอาหารให้เจ้าครบสามมื้อ เจ้าจะอิ่มหนำสำราญทุกวัน เพราะข้าไม่ต้องการให้เจ้ามีกังวลกับสิ่งใดเลย นอกจากจดจ่อกับกาแฟเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ...สวรรค์ชัด ๆ ไม่ต้องอดมื้อกินมื้ออีกต่อไปแล้ว... "แต่...ข้าให้เวลาในการฝึกเป็นบาริสต้าที่ดีเพียงสามเดือนเท่านั้น ถ้าเจ้าเก่งกล้า ข้าจะสนับสนุนเจ้าอย่างถึงที่สุด แต่ถ้าไม่ได้ความ ตำหนักนี้ก็ไม่มีที่ให้เจ้ายืน จำคำของข้าเอาไว้ คุณหนูแอ๋มกล่าวปิดท้าย ก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็ว ภายในห้องนั้น จึงเหลือเพียงอี้เจิ้งปลายนั่งทอดถอนใจเฮือก ๆ ในขณะที่ครุ่นคิดทบทวนถึงชะตากรรมของตนเองซ้ำไปซ้ำมาอย่างหวาดหวั่น ...นี่มันโชคหรือเคราะห์กันแน่... ต่อเนื่องได้เลยค่ะ  ขอขอบคุณ คุณ Tangible สำหรับภาพงาม ๆ ภาพนี้ และขอขอบคุณ คุณ TonMai2K ที่ช่วยสนับสนุนข้อมูลค่ะ
แอบตามกลิ่นกาแฟที่คุ้นเคยมาขอรับทั่นหญิง
:) โดย: TonMai2K IP: 125.25.215.67 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:15:36:34 น.
เคยเห็นแต่จอมยุทธดวลเหล้ากัน
แต่จอมยุทธซอยนี้ดื่มกาแฟแทน ^^ โดย: เซียวฟง(ผีเฮี้ยน) IP: 203.146.147.24 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:15:37:43 น.
เคยมีผู้กล่าวว่า ผู้เสพสุราเป็นมนุษย์ แต่ผู้เสพกาแฟเป็นเทพ
คำคมนะเนี่ย  โดย: หลังคาดำแดง
 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:15:41:58 น.เคยมีผู้กล่าวว่า ผู้เสพสุราเป็นมนุษย์ แต่ผู้เสพกาแฟเป็นเทพ
อย่างนี้ผมก็เป็นมนุษย์ไปยังค่ำ โดย: see you tonight (see you tonight
) วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:16:27:47 น.หวัดดีค่ะคุณวี...
อ่านได้อารมณ์เห็นภาพเลยค่ะ บรรยายซะหลงรักจอมยุทธ์สาวเลยค่ะ โดย: pakwadee
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:16:31:15 น.แหม..มา version ใหม่ นะคะ แต่ก็รอชิมถ้วยที่ 8 นะจ้ะ จอมยุทธปลาย..
 โดย: ป้าแก่ (elastigirl
) วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:16:35:47 น.อี้เจิ้งปลาย
ทงฝูแอ๋ม คิดได้ยังไง ชอบตอนนี้ครับ นึกถึงมังกรหยก  โดย: ในนามของความเหงา
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:16:51:45 น.....อย่างนี้ต้องดื่มกาแฟคู่กะขนมจีบ ซาลาเปาไหมอ่ะคะ คิคิ
โดย: ยัยปูเปรี้ยว IP: 203.156.82.113 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:17:10:44 น.
แหมวันนี้มาแปลก
แต่ก็ยังติดใจอยู่ดี อี๊เจิ๊งปลาย โดย: นุนิก IP: 58.137.135.169 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:17:39:10 น.
โดย: คนสาธารณะ
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:18:21:30 น.มาตามเทียบเชิญของคุณชาญค่ะ
วันนี้กาแฟของคุณวีเปลี่ยนรสชาตินะคะ แต่ก็ยังคงความเข้มข้นเหมือนเดิม ^__^ โดย: น.ส.พังพอน IP: 125.26.32.24 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:18:29:59 น.
ตอนนี้สนุกดี ไปอีกแบบ
***************** มิน่า ช่วงนี้ ถึงได้บ้าพลัง    โดย: nO my name
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:18:32:13 น.โอ๊ยจะบอกยังไงดี ชอบมากๆของมากๆเลย ที่สุดของที่สุด เขียนได้น่ารักน่าหยิกมากๆ สำนวนเป็นบู๊ลิ้มดีมาก ชื่อจีนก็แปลกดี มีจริงในโลกไหมนี่ จะรอถ้วยพิเศษตอนต่อไปนะ สนุกแบบนี้ขอหลายๆตอนหน่อยนะวีจัง
โดย: pringpring
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:19:29:22 น.ชอบชื่อกระบวนท่ามากค่ะ น่ากินทั้งน้านนน(แต่ไอ้เราก็กินไม่เป็นอยู่ดี 555+)
ว่าแต่ชื่อตัวละครตลกดีนะคะ อ่านแล้วขำกลิ้งเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ (พี่คะ ตอนนี้ท่าทางหนุกกว่าตอนปกติอีกค่ะ แลดูจีนๆ+ฮาดีแท้ เอิ๊กๆ) โดย: Artasi@
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:19:55:35 น.ตามมาอ่านค่า...
 ชอบจังออกแนวจอมยุทธผู้หลงใหลในกลิ่นกาแฟ 55 โดย: แม่ไก่
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:21:00:37 น.ตามลุงชาญมาอ่านค่ะ
หนูปลายอ่านหนังสือกำลังภายในจนฝันไปหรือเปล่าเนี่ย..อิอิ โดย: หญ้าหนวดแมว
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:21:38:58 น. ตอนนี้อากาศเริ่มหะหนาวแว้ว...นอนห่มผ้าด้วยนะคะ  โดย: คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก
วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:22:38:42 น. อ้าว...เจ๊แอ๋ม...กับสาวปลาย กลายเป็นจอมยุทธไปซะแว้วเหรอคะ...คุณวี โดย: ลิตช์ (Litchi
) วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:2:22:14 น.^^
โดย: ม้าไม้ IP: 202.3.71.26 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:8:00:02 น.
I looking forward to reading your next episode ka. โดย: lulucn IP: 202.100.227.162 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:37:04 น.
มาชิมแก้วพิเศษ
โดย: แกงส้ม IP: 202.151.4.103 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:10:07:31 น.
แล้วจะมีภาคพิเศษ ปลาย-ซาร่า ขวัญใจ ไมเคิล สคอฟิลด์ บ้างหรือเปล่าเนี่ย
ตอนนี้อ่านเเล้วสนุกดีนะ โดย: รุ้งสวยฟ้าใส
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:12:01:28 น.ทั้งขำทั้งอิ่มอร่อยกับเพลงกระบี่กาแฟๆ พี่อยากให้เรื่องนี้สร้างเป็นหนังเลยนะ
อยากดูจอมยุทธแอ๋ม อยากดูสาวเปียปลายด้วย โดย: Original April
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:12:01:56 น. ขอให้มีความสุขมั่กๆ ในวันหยุดพักผ่อนนะคะ....คุณวี  โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:13:22:48 น.เขียนได้หลากหลายน่าอ่านมากครับ เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะสามารถเอาเรื่องกาแฟมาเล่นในวงการยุทธจักรได้ด้วย เก่งจนต้องตบมือให้เลย
โดย: I love Thailand
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:15:16:49 น. .....ขอให้คุณวีมีความสุขมากๆ..... .....กับวันหยุดที่กำลังจะมาถึงนะครับ..... โดย: doctorbird
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:18:22:19 น.รสชาติกาแฟบู๊ลิ้ม ไม่เลวเลยครับ
แมคคาเฟ่ขายดีแน่ โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:19:49:28 น.ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะค่ะ ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ
นาเป็นนักดื่มกาแฟตัวยงเหมือนกันค่ะ จะมาตามอ่านกาแฟถ้วยที่แปดนะค่ะ โดย: nakamuk
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:21:57:44 น.วู้.....ไปซะละ เจ้าของบล็อค
หลุดจากโลกความเปนจริงซะละ อิอิ โดย: วันละครั้ง IP: 118.172.110.94 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:22:25:42 น.
ไม่ต้องอดมื้อกินมื้อ ก็ถือว่าเป็นความโชคดีแล้วล่ะ เนอะๆๆๆ ฝึกเข้าไว้จะได้เก่ง เอ๊า เอาใจช่วยถ้วยต่อไปจ้ะคุณวี
ฝนแอ๊ดคุณวีไว้นานล่ะ  ขอบคุณที่แอ๊ดฝนจ้ะ  โดย: Malee30
 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:23:52:00 น.55+
ตอนนี้ขำดี ชอบมากมาย ขำชื่อ ทงฝูแอ๋ม ป.ล. ชอบอันนี้เหมือนกันค่ะ เมื่อผมตอบไปว่า พ่อรักลูกที่สุด เขาก็จะตอบโดยไม่ลังเลว่า ผมรักพ่อมากกว่านั้นอีก เคยเอาไปใช้ดั้วะ แต่ไม่ใช่กับพ่อ คิกๆ โดย: The Field Where I Died
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:0:44:17 น.ภาคนี้ เป็นไงมาไงเป็นเวอร์ชั่นเจ้ายุทธจักรไปได้ล่ะครับ
จะมาหัดกินกาแฟ เพราะเรื่องนี้เลยนะเนี่ย เนื้อเรื่อง&รูปประกอบเนียนมากครับ อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะครับ โดย: silvester IP: 124.121.163.243 วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:0:54:14 น.
อ๊ะ...ลืมบอกว่า ขออนุญาตแอดเฟรนด์สบล็อกนะคะ
โดย: The Field Where I Died
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:0:54:25 น.แวะมาขอบคุณที่แอดผมเป็น Friends' blog .....
ราตรีสวัสดิ์ครับคุณวี..... โดย: doctorbird
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:1:19:20 น.อ่านถึงตอนที่ 3 แล้วพรุ่งนี้จะตามไปต่อให้ครบทุกถ้วยเลยค่ะ
โดย: ความเจ็บปวด
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:1:39:26 น. โดย: bluecomet
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:5:06:08 น. Hallo เอาโมจิมาฝากจ้า เลือกเอานะ ชอบข้างไหน แบ่งกันคนละข้าง กิกิ.. โดย: อั้มเองค่ะ.. (sonnen
) วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:10:28:15 น.ได้อารมณ์อีกแบบนะ ทั้งการเหาะเหิร เพลงดาบ กาแฟในยุทธจักรคงต้องใช้จอมยุทธคง ร้านแมคคาเฟ่ในอดีต สวยเชียว
โดย: pringpring
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:17:23:15 น.แวะมาเยี่ยมจอมยุทธ อี้เจิ้งปลาย
บาริสต้า คนเเรกของบู้ลิ้ม โดย: หลังคาดำแดง
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:21:59:21 น.เข้าท่าแฮะ หนึ่งถ้วยกาแฟภาคบู๊ลิ้ม อ่านแล้วมันส์พะยะค่ะ
โดย: haiku
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:22:31:57 น.ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปHBD
วันนี้ว่างจากการสอบ เลยแวะมาขอบคุณค่ะ ^^ โดย: ปุ๋ยอ้วน^.~ (bussatip
) วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:14:35:00 น.ตอนนี้เพิ่งว่างมาอ่านรวดเดียว 7 ตอน เขียนเรื่องราวไปเยี่ยมค่ะ
เดี๋ยวขอกลับบ้านก่อน และจะรอมาอ่านตอนต่อไปนะคะ โดย: fungjai
วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:18:37:33 น. ฝนตกบ่อยๆ ระวังเป็นหวัดนะคะ โดย: หนาวนอกซอย (คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก
) วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:19:41:28 น.ฝนตกพร่ำๆทำให้หลับสบายเลย  Fairy Glitters โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:21:39:02 น. glitter-graphics.com ขอบคุณมากๆ ค่ะ สำหรับความห่วงใยอันอบอุ่น คืนนี้ขอให้คุณโสดในซอย นอนหลับฝันดีนะคะ ปล. นิยายสนุกดีค่ะ หุหุ โดย: little bear june
วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:22:26:27 น.กลับมาอีกรอบค่ะ
อ่านตอนก่อนๆซึ้งค่ะ ตอนที่ขอแต่งงาน (โทษที เราจำชื่อคนไม่เก่งค่ะ) น่ารักมากมาย อ่านแล้วเคลิ้ม หุหุ ส่วนตอนปัจจุบันนี้ไหนมาเป็นกำลังภายในได้  ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงดูแลสุขภาพด้วยนะคะ โดย: fungjai
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:1:22:49 น. วันจันทร์นี้งานยุ่งไหมเอ่ย แวะมาสวัสดียามเช้าจ้า   โดย: คนสาธารณะ
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:7:53:13 น. สวัสดีวันจันทร์ วันแรกของการทำงานครับ คุณวี มีความสุข รักษาสุขภาพ นะครับ โดย: เซียน_กีตาร์
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:11:31:42 น.มาส่งยิ้มทักทายหนึ่งที
มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:11:47:05 น.ง่วงนอนจัง ตั้งแต่เมือ่วานยังไม่ได้นอนเลย อิจฉาคนที่ได้นอนจัง..  Myspace Funny Picture Graphics โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ
) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:15:00:24 น.รอเรื่องใหม่อยู่นา......
โดย: วันละครั้ง IP: 117.47.226.99 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:15:37:52 น.
 ปอแวะเอาชามาฝากค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ งุงิ โดย: Butterflyblog
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:19:42:48 น.ขอบคุณ คุณวีมากค่ะ ที่แวะไปเยี่ยมเยียน
โดย: รัตตมณี (kulratt
) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:20:21:06 น. เพียงมิตรพิศเมียงชม ร่วมคำร้อยคล้อยลมมา โดย: คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:23:47:47 น.ตามมาชิมกาแฟแก้วที่7 เดี๋ยวจะไล่ไปชิมกาแฟแก้วที่5ต่อ คราวก่อนอ่านค้างไว้ค่ะ
โดย: น้องหมาบีเกิ้ล
วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:0:04:34 น.ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดนะค๊า
โดย: นังนุ่น IP: 124.120.236.205 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:0:33:31 น.
 สวัสดียามเช้าค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขกายสุขใจนะคะ โดย: เนระพูสี
วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:5:47:13 น.เข้ามาสู่ยุทธภพล่าช้านัก เพราะข้าน้อยมิรู้ว่ามีกาแฟรสเลิศรออยู่
อ้าว...กลายเป็นภาคบู๊ลิ้มไปได้ไงคะ โดย: ชิงดวง
วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:20:26:22 น.เพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก
ใช้ภาษาน่ารักดีครับ ต้องตามไปเอาใจช่วยแม่นางปลายต่อ โดย: คลิ๊กไปเรื่อย ๆ IP: 58.9.43.30 วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:13:10:29 น.
ชอบมากแนวยุทธจักร มีกี่ตอนจบเนี่ย
โดย: นะจ๊ะ IP: 124.120.227.187 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:21:46:04 น.
แน่ะ แนว กำลังภายในก็มิธรรมดา
เก่งจริงๆค่ะ หนูวี เอ๊ย เจ้ามีฝีมือจริงๆ โกวเนี้ยน้อย โดย: เล่าฮูสุ (Munro
) วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:10:20:36 น.ชอบกาแฟมากค่ะชอบมากอ่านแล้วรู้สึกหิวขึ้นมาทันที
โดย: mo IP: 117.47.116.161 วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:19:57:51 น.
วันนี้หนูคิดว่าอ่านสองตอนก่อน จะเก็บที่เหลือไว้ค่อยๆอ่าน แต่พอมาเจอตอนพิเศษ เลยต้องอ่านต่อไปอีก เพราะอยากรู้ว่าภาคบู๊ลิ้มจะจบยังไง สนุกมาก เข้าใจเอาเรื่องราวในบู๊ลิ้มมาปนกับเรื่องกาแฟ ชาติก่อนพี่แอ๋มเป็นคุณหนูซะด้วย ภาพประกอบก็เข้ากับเรื่องราวดีจังค่ะ
โดย: ลูกสาวหม่อมแม่
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:15:12 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [
ไหน ๆ ก้อแวะมาหาแล้ว ขอตามถ้วยกาแฟไปด้วยคนนะคะ หุหุ