ข้อความจากใครคนนั้น ตื่นนอนมาเช้านี้รู้สึกว่ายังปวดหัวอยู่เลย แต่นึกขึ้นได้ว่า เมื่อคืนใครคนหนึ่งบอกว่าจะส่งข้อความดีๆมาให้ ผมไม่รอช้าจัดการเปิดเมล์ดู หลังจากอ่านแล้วรู้สึกว่า..ไอ้ที่มันปวดอยู่เมื่อกี้มันหายไปไหนก็ไม่รู้ แล้วก็เกิดความรู้สึกดีๆขึ้นมาแทน ถ้าจะถามว่า ไอ้ความรู้สึกที่ว่าดีๆคืออะไร ผมก็ตอบไม่ถูกเหมือนกัน รู้แต่ว่าคนๆนั้น เป็นยาวิเศษทางใจ และเป็นคนที่ทำให้ความเหงาของผมมีความอบอุ่นขึ้นมา... และนี่..คือยาก่อนอาหารของผมในเช้านี้ รัก...... เพื่อรัก ไม่ใช่.....เพื่อครอบครอง ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้ ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น แต่...ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก "ไม่ธรรมดา" ที่จะนึกถึง เรียกว่าเป็น "ความพิเศษ" ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ ก็ในเมื่อคำว่า "พิเศษ" ......หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ........ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด ให้ "ความรู้สึกดีดี" จากจิตใจที่ดีดี ให้ "ความอาทรถึง" จากจิตใจที่นึกถึง ให้ "ความห่วง" จากจิตใจที่เป็นห่วง ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี "สติ ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่"คุกกรุ่น" ให้ไปเลย.... ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ .... แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง "ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม" และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง ก็จงหยุดพักตรึกตรอง อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด "สิ่งดีดี" จนกระจัดกระจาย เพราะ "การให้ความหมาย" ไม่ใช่ "การตั้งความหวัง" คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน แต่คนสองคน.จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน" เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง "การเรียกร้อง "ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ" โดยที่ไม่รู้ตัว มันร้อนนัก.... หนาวนัก.... และไม่เป็นสุข เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่นๆ หากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น เราต้องค่อยๆ เดินออกมาสูดอากาศเย็น หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน และอย่าลืมว่า "ความพิเศษ" ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว ทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้ ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา จงให้ "ความพิเศษ" เป็นชีวิตชีวา เป็นแววตาที่แจ่มใส เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่ ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง เป็นความชุ่มชื่น สดใส เช่นสายน้ำ เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา เป็นสีเขียวของใบไม้ ที่เย็นที่ตาและที่ใจ และที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด ไม่ว่า "คนพิเศษ" คนนั้นจะอยู่ใกล้...หรือ...ต้องจากกันไกล "ความพิเศษ" นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม .....ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน .....
| |||||||||||||||||||
 |
|
WhaT iTS W๐l2tHs blog
มาเยี่ยมค่ะ
แล้วมาคุยกันนะ (มีนายคนเดียวที่มาดู blog ของผม)
อย่าเพิ่งเข้าจายผิดนะ
เข้าไปดูเห็นว่ามีกลุ่ม blog เป็นกลุ่ม java
เลยแวะไปแอบดูน่ะครับ
ว่าแต่ไม่เห็นเขียนเลย
รออ่านอยู่นะครับ
=====
เห่อ....เห่อ ว่าแต่ 2 รูปบนนี้ก็แจ๋มเหมือนกันนะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเด็กๆนะคะ
กุชชี่กับเวจจี้ยินดีต้อนรับนะคะ
++จิ้มนู๋เลยก๊ะ++
~ มีความสุขกับสิ่งที่เลือกค่ะ ~
เธออยู่ไหนในคืนเหน็บหนาว
รู้ไหมมีใครคิดถึงกัน
แวะแป๊บเดียวนะจ๊ะวันนี้
อ่านถึงบรรทัดที่ 4 ก็ต้องขอลาแล้วจ้ะ...
หัวใจยัง "ม่ายยยแข็งแรง"
ภูมิคุ้มกัน "ความรู้ึสึกดีๆ" ยัง "ม่ายยยยมี"
ฮือ ฮือ
อ้าว...ไม่ขึ้นชื่อซะอย่างงั้น
ข้างบนนั่นซีเองนะ ชยานนท์
แวะมาขอบคุณที่ช่วยบอกเรื่องการลงเพลงไม่เปิดออโต้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
ปล.นาฬิกาสีแดงได้ใจมากเลย..
รู้สึกอบอุ่นครับ
โผ๊มว่าน๊ะ ไม่มีใครรักแบบไม่เรียกร้องหรอก
อย่างน้อย ๆ ไม่ต้องการอะไรมาก
แค่ขอความรักบ้างได้มั้ย
ทำดี ๆ ให้กันบ้างได้มั้ย
แค่นั้นเอง
อย่าไปท้อฮะ...อย่าไปท้อ
ใครที่อกหักมาพักบ้านนี้
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]