สมอง
" คุกกี้มึงลองไปคุยภาษาสวีเดนกับชาวสวีเดนหน่อยเด๊ะ "
คุกกี้ : กูไม่รู้
" มึงมันจะไม่รู้ได้ไงวะ ก็สวีเดนคือความชอบของมึงเอง มึงอย่ามาเสแสร้งเลย เพราะขนาดจิ๊บมันรู้อังกฤษ สเปน แจ้รู้เกาหลี เบนซ์กับนอตเรียนระดับเครื่องกลมา...."
คุกกี้ : เอ้า ความชอบของกูก็จริง แต่กูก็ต้องมีสิ่งที่กูไม่รู้สิแล้วเสือกมามองว่ากูรู้ซะงั้น คือ มึงมองว่าระดับสมองกูเรียนได้เหมือนไอ้พวกนั้นน่ะนะ จิ๊บ แจ้ นอต เบนซ์ พวกมันก็พวกเรียนดีๆ แล้วกูก็ไม่ใช่ระดับนั้นมาตั้งแต่ม.3แล้ว
" ทำไมมึงต้องไม่รู้สวีเดนของมึง "
คุกกี้ : ถึงจะเป็นของชอบแต่ในสมองไม่มีความรู้ทำไมต้องมามองว่ารู้วะ ถ้ากูเก่งไม่มีปัญหาสมองแบบพวกนั้นกูว่ากูอาจจะได้ทำงานและไม่ค่อยลำบากเรื่องหางานทำหรอก
" แต่กูว่าการที่มึงรู้อะไรแล้วมึงก็ไม่เจอปัญหาการเรียน....มึงความจำมันช้าใช่มั้ย ถ้าความจำได้เร็วก็เป็นกำไร "
คุกกี้ : เออ ก็ความจำกูช้าต้องท่อง และอะไรที่ไม่ใช่เรื่องท่องมันเป็นเรื่องทำความเข้าใจให้ถูก
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [