16 กันยายน 2568 ถ้ามายนัสชอบแจ้จริง มันยังมีอีกเรื่อง
แจ้ : สุดท้ายยังไงมายนัสก็อย่างที่กูบอกเอ็ง ความรักที่เธอมีให้คือคนที่ตรงสเปค
คุกกี้ : สเปคน่ะ มายนัสเขารักมึงใช่มั้ย? แล้วมึงถามกูหรือยังว่ากูต้องชอบมึงเหมือนมายนัสหรือเปล่า?
แจ้ : ถามแบบนี้ทำไม จำเป็นต้องยึดความคิดแบบนั้นทำไม ถ้ามายนัสขณะนี้รักกูนะ เอ็งทำอะไรขัดใจน้องมายนัสมันจะไม่ดี
คุกกี้ : นับถือมึงไปทำไมวะไอ้พวกเรียนระดับคิงอย่างมึง กูว่าผู้หญิงรักหัวโตตังหาก ทีหลังอะ จะคบหากูมึงต้องหัวความจำไม่ดีไปกับกูและหัวโต
แจ้ : เออ เอ็งเข้าใจถูกที่กูเป็นระดับสูง ระดับคิง แต่เอ็งทำไมจะไม่เข้าใจตัวเองว่าสมองดีล่ะ การทำความเข้าใจตนเอง เอ็งทำไมอยู่ระดับเดียวกับหัวโต กูว่าสมองมึงออกจะเก่งแบบม.รัฐบาล
คุกกี้ : ตั้งแต่ม.ปลายกูไม่ใช่คิงเหมือนมึงแล้วหนิ พวกเรียนสูงมันเป็นเหตุของการลองบุหรี่ กูไม่เห็นเหมือนพวกแม่ง ไอ้สัตวแพทย์เทคโนโลยีมหานครสูบ กูถึงได้แอนตี้คนเรียนระดับสูงทั้งหมด
แจ้ : คิดให้รอบคอบอีกที เอ็งเหมือนเป็นคนบ้า แต่คนบ้าที่ใครๆเข้าใจคือเป็นคนบ้าที่สมองดีไง
คุกกี้ : กูว่ากูไม่มีอะไรดีอะ แต่กูสามารถขยันได้
แจ้ : ถ้าเอ็งมีสังคม เอ็งจะเป็นพวกติดยามั้ยเนี่ย
คุกกี้ : เป็นพวกเด๋อด๋า ไม่ได้ระดับสูงแต่น่ารัก มึงไปอยู่กับไอ้หมูเถอะ
แจ้ : .......เอ็งไม่ชอบกูนี่เอ็งบอกว่าเป็นความรู้สึกมายนัสแน่?
คุกกี้ : เออ
แจ้ : เฮ้ย ไม่ได้ละ เอ็งมีปัญหา ไม่สามารถทำความเข้าใจมายนัส
คุกกี้ : แต่มึงรู้มั้ยว่า ถ้ามายนัสขอบมึงแล้วบุ๋มชอบกูแต่คิดเหรอว่าบุ๋มชอบมึงน่ะ
แจ้ : หา!? เป็นการสรุป........จะสรุปว่าบุ๋มไม่ชอบคนอย่างเราเรอะ
คุกกี้ : กูก็ไม่ใช่การเลือกตัวเองนะ แต่กูยืนยันว่าหัวโตเป็นหัวใจผู้หญิง ผู้หญิงเขารักหัวโตไม่ได้รักมึงสีกหน่อย