เรียนปริญญาเอก

ตั้งแต่เริ่มทำบล๊อก เพื่ออวดผลงานลูกปัด เพราะอยากบอกให้รู้ว่า
"ข้าก็มีฝีมือนะเฟ้ย"



ฟะไม่เคยมีนโยบายว่าจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับตัวเองลงในบล๊อกเลย เพราะ.........เพราะอะไรก็ไม่รู้ ???
แต่....เอาเป็นว่าวันนี้อยากเขียนแล้วง่ะ

ฉันชื่อฟะ เป็นนักศึกษาปริญญาเอก สาขาชีวเคมี

ทำไมฉันถึงเรียนปริญญาเอก(วะ)? คนอื่นที่เรียนกำลังเรียนเคยถามตัวเองแบบนี้กันบ้างไหม ฟะถามตัวเองประจำเลยล่ะ เวลาเหนื่อยมากๆ หรือท้อแท้สุดๆ



แต่ก็ไม่มีคำตอบสำหรับคำถามนี้ (ดูเหมือนเป็นคนไม่วางแผนชีวิตเนอะ) ที่ตอบไม่ได้ เพราะตอนตัดสินใจเรียนก็นานมาแล้ว 5 ปีกว่า ตอนที่ตัดสินใจเรียน จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าขี้เกียจทำงาน ฮ่วย!!!
ขยายความ : ฟะเรียนแบบปริญญาโทควบเอก คือจบแค่ปริญญาตรี แล้วเรียนหลักสูตรปริญญาเอกเลย ไม่ต้องเรียนปริญญาโท แต่เวลาเรียนของหลักสูตรก็เยอะเท่ากับเรียนโท และเรียนเอกรวมกันคือ 5 ปีี แต่ก็มีข้อดีตรงที่เราไม่ต้องทำวิทยานิพนธ์ปริญญาโทไงล่ะ



อ่อ....รู้แล้ว ตอนนั้นรู้สึกว่าที่เราเรียนจบป.ตรีมา เรายังมีความรู้น้อยมาก อยากรู้เยอะๆ ตั้งใจว่าจะเรียนต่อทันทีที่เรียนจบป.ตรีเลยล่ะ แต่ฟะมีข้อแม้ว่าต้องได้ทุนเท่านั้นถึงจะเรียน เค้าว่ากันว่าทุนเรียนโทมีเยอะแยะ ยิ่งในสาขาที่ฟะจะเรียนยิ่งหาง่าย มหาวิทยาลัยก็จะมีทุนสนับสนุนรอไว้แล้ว

แต่...ปีที่เรียนจบ ฟองสบู่ก็แตก ฟะสมัครเรียน สอบผ่าน(แหงล่ะ เรียนเก่งซะ) แต่ไม่มีทุนการศึกษาเหลือมาถึงฟะเลย ปีก่อนหน้านั้นสาขานี้มีทุน 5 ทุนสำหรับนักศึกษาที่สอบเข้าได้ 5 อันดับแรก แต่ปีนี้เหลือแค่ทุนเดียว แล้วฟะก็สอบได้ที่สอง เซ็งไหมล่ะ.... ต้องใช้ทุนพ่อแม่ งั้นอิชั้นก็ลาล่ะค่ะ
ไม่เรียนโว๊ย จะไม่ขอเงินพ่อแม่อีกแล้ว ตั้งใจไว้แล้วเป็นแม่นมั่น จะให้พ่อแม่ส่งเสียแค่ป.ตรีเท่านั้น เมื่อฝันสลายจึงต้องทำงาน



ทำงานได้สองปีก็กลับมาสมัครเรียนต่ออีกครั้ง คราวนี้สมใจแล้ว ได้ทุนเรียน ไม่ต้องจ่ายค่าเทอม และทุนก็จ่ายเงินเดือน ค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้ด้วย แต่ไม่เรียนแค่โท เรียนเอกเลยดีกว่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เอาให้ถึงที่สุด เรียนๆไปเดี๋ยวก็จบ คิดมันง่ายๆแบบนี้แหล่ะ



ชีวิตไม่ได้ง่ายขนาดนั้น การเรียนวิทยาศาสตร์ในระดับหลังปริญญาตรี (คือ เรียนโท เรียนเอกนี่ล่ะ) ต้องทำวิจัย เขียนรายงานการวิจัยเพื่อทำเล่มวิทยานิพนธ์ การวิจัยนี่แหล่ะที่ทำเราเกือบตาย ฟะใช้เวลาทำการทดลองต่างๆประมาณ 14-15 ชั่ั่วโมงต่อวัน ทุกวัน เสาร์อาทิตย์ ก็ไม่หยุดทำงานค่ะ แต่การทดลองพวกนี้ก็ไม่จำเป็นว่าต้องทำตลอดเวลา อาจทดลองทิ้งไว้แล้วรอเก็บผล แต่ก็ไปไหนไม่ได้ ต้องคอยดูแล นานๆที ฟะก็จัดสรรเวลาไปพักผ่อนบ้าง ไปทะเล ดำน้ำ ปีนเขา นี่ก็นานมากแล้วที่ไม่ได้ทำแบบนั้นเลย เพราะช่วงนี้งานวิจัยใกล้เสร็จ อยากทุ่มเทเวลาให้เค้าเต็มที่



6 ปีที่ผ่านมา ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน หมดกำลังใจหลายครั้ง แต่เมื่อได้พักผ่อน และใช้สติทบทวนแล้ว ฟะก็กลับมาสู้เสมอ เพราะฟะเลือกแล้ว เลือกที่จะเรียนต่อเอง ตัดสินใจเอง

สรุปว่า ตัดสินใจเรียนเพราะ.....ก็อยากเรียนง่ะ

ถึงจะตอบตัวเองไม่ได้อย่างชัดเจนว่า “เรียนทำไม?”
แต่ฟะก็รู้ว่าได้ใช้ชีวิตเรียนปริญญาเอก และทำวิจัยอย่างมีความสุขตามอัตตภาพ มีความสุขเมื่อนึกถึงผลแห่งความพยายามและทุ่มเท

Create Date : 05 สิงหาคม 2549 Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2551 1:28:40 น. Counter : 2265 Pageviews.		23 comments
Share Tweet

	หาอะไรดับร้อนกับน้องถั่วแดงที่ร้านเย็น เย็น หวานเย็น สาขาMRTท่าพระ นายแว่นขยันเที่ยว (12 เม.ย. 2567 00:32:31 น.)		คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย (11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
	"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ (10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)		effortless & blissful moments พุดดิ้งรสกาแฟ (6 เม.ย. 2567 08:06:56 น.)