Aja Kusick ศิลปินสาววัย 38 ปี
(เกิดปี 1981 ที่เมือง Kingston , New York )
จบทางด้านจิตรกรรม จาก Montserrat College of Art / Massachusetts

ศิลปินร่วมสมัยที่ปกติจะวาดภาพนู้ดของหญิงสาว
ใช้สีสดใสจัดจ้านด้วยสีอะครีลิคและสเปรย์  


ในปี 2015 เธอวาดภาพหอไอเฟลในมุมที่มองเห็นแม่น้ำแซน
โดยได้แรงบันดาลใจจากภาพ Starry Night อันโด่งดัง
ของวินเซนต์ แวนโก๊ะ ศิลปินเอกของโลก
และเมื่อเธออัปโหลดลงโซเชียลก็เป็นกระแสตอบรับอย่างกว้างขวาง
ภาพถูกแชร์ทั้งใน Tumblr และ Pinterest โดยผู้คนเข้าใจผิดว่าเป็นภาพที่วาดโดย แวน โก๊ะ นั่นเอง




จากเรื่องนี้เธออธิบายว่า ภาพ The Starry Night นั้น วินเซนต์ แวน โก๊ะ วาดขึ้นในปี 1889 ซึ่งเป็นปีเดียวกับที่หอไอเฟลสร้างเสร็จ
 แวนโก๊ะ เสียชีวิตในปี 1890 และช่วงเวลานั้นเขาได้ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองอาเรส ทางตอนใต้ของฝรั่งเศส
จึงเป็นไปได้ว่าเขาไม่น่าจะมีโอกาสได้เห็นหอไอเฟล ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของฝรั่งเศส




Aja Kusick เลยได้ไอเดียกับความคิดสนุกๆว่า แล้วมีอะไร รึที่ไหน ที่แวนโก๊ะ ไม่มีโอกาสได้เห็นอีกล่ะ
เริ่มจากสถานที่ต่างๆ เช่น สะพานโกลเดนเกต แวนโก๊ะก็ไม่มีโอกาสได้เห็น
ลาสเวกัส ฮอลลีวูด ทัชมาฮาล ... ภาพยนต์และการ์ตูน ที่แวนโก๊ะไม่เคยได้เห็น 
 

และนี่คือภาพต้นเรื่องที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจค่ะ

แวน โก๊ะก็เริ่มตระหนักว่า เขาไม่ชอบงานขายภาพที่เขาทำอยู่เลยประกอบกับถูก ปฏิเสธความสัมพันธ์จากหญิงที่ตนรัก ทำให้เขาเริ่มทำตัวออกห่างจากผู้คนมากขึ้น และตัดสินใจที่จะออกบวช แต่เขาก็ต้องพบกับความผิดหวังอีกครั้งหนึ่ง เมื่อเขา ไม่สามารถผ่านการทดสอบให้เข้ามาเป็นนักบวชได้ ในที่สุดเขาก็กลายเป็นนักเทศน์ไป และในปีค.ศ.1878 เขาได้เดินทางไปทางตะวันตกเฉียงใต้ของเบลเยี่ยมเพื่อทำการ เผยแพร่ศาสนา โดยพกพาเอาความยากจนค่นแค้นไปตลอดการเดินทางจากการเดินทาง ครั้งนี้

แวนโก๊ะ ได้มีปากเสียงกับนักเทศน์ผู้อาวุโส ทำให้เขาถูกขับออกจากกลุ่มในปี ค.ศ.1880 ในสภาพของคนสิ้นไร้ และสูญเสียความเชื่อของตนไป เขาจมอยู่กับ ความผิดหวัง และได้เริ่มเขียนรูป แต่ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถที่จะ เรียนรู้การเขียนภาพด้วยตนเองได้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเดินทางไปบรัสเซลเพื่อเรียน การเขียนภาพ

เมื่อความเหงาและความอ้างว้างเริ่มเข้ามาแกาะกุมจิตใจของ แวน โก๊ะ เขาจึงออกจาก หมู่บ้านและเข้าศึกษาต่อที่ แอนท์เวอป์ ในเบลเยี่ยม เขาเริ่มใช้สีสันที่มีชีวิตชีวา และไม่ยึดติดอยู่กับการเขียนภาพแบบเก่าๆ การใช้ชีวิต 2 ปีเต็มที่ปารีสนั้น ได้ขัดเกลาฝีมือในการเขียนภาพของ แวน โก๊ะ ให้ เฉียบคมยิ่งขึ้น

ทีนั่นเขาได้พบกับ เฮนรี่ เดอ ตัวรูส และจอร์จีนส์ รวมทั้งศิลปินอิเพรสเช่นนิสท์อีกหลายคน เช่น คามิล ปิสซาโร โซรัส และคนอื่น ๆ
และได้เริ่มสนใจภาพพิมพ์ของญี่ปุ่นด้วย ในที่สุด เขาก็ได้เลิกเรียน เพื่อไปยังปารีส
แต่เขาเองก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะปฏิบัติ ตามกฎของการเรียนที่นั่นมากนัก ช่วงที่เรียนอยู่ที่แอนเวอป์ เขาได้รับแรงบันดาลใจ จากจิตรกรที่ชื่อ ปีเตอร์ พอล รูเบนส์
 

วินเซนต์ แวน โก๊ะ ใช้ชีวิตในตัวเมืองปารีส ได้สักพักก็เริ่มเบื่อ เขาจึงออกจากปารีส ไปในปี ค.ศ.1888 เพื่อไปยังเมืองอาเรสทางตอนใต้ของฝรั่งเศษ




ที่เมืองอาเรสนั้นแวน โก๊ะได้เช่าบ้านหลังหนึ่ง แล้วตกแต่งบ้านด้วยสีเหลืองทั้งหมด เขาหวังที่จะตั้ง กลุ่มศิลปินอิมเพรสเช่นนิสท์ขึ้น
ในเดือนตุลาคม จอร์จีนส์ได้มาอยู่ร่วมกับเขาแต่ ความสัมพันธ์ของคนทั้งสองก็ต้องขาดสะบั้นลงในคืนวันคริสตมาส อีฟ
จอร์จีนส์(Paul Gauguin/โกแกง) ได้โต้เถียงอย่างรุนแรงกับแวน โก๊ะ ทำให้แวน โก๊ะ เกิดบ้าเลือดขึ้นมาแล้วตัดใบหู ของตัวเอง ทำให้จอร์จีนส์จากไป
และตัวของเขาเองต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การแสดงอาการต่างๆ ของแวน โก๊ะ นั้น ทำให้เห็นถึงสภาพจิตใจและประสาทที่ผิดปกติ
ในที่สุดเขาก็ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลบ้า เป็นเวลา 1 ปีเต็ม

เมื่อ แวน โก๊ะ ออกจากโรงพยาบาล เขาได้ไปอาศัยอยู่กับศิลปิน นักฟิสิกส์ ได้ประมาณ 2 เดือน
และในวันที่ 27 กรกฎาคมของปี ค.ศ.1890 เขาได้ยิงตัวเอง
และเสียชีวิตในอีก 2 วันต่อมา ด้วยวัยเพียง 37 ปี


ช่วงชีวิตของ แวน โก๊ะตอนที่อยู่ที่อาเรสนั้น ได้สร้างผลงานเขียนภาพที่ยิ่งใหญ่เอาไว้ มากมาย
เขาเขียนภาพของธรรมชาติอันงดงาม ภาพทุ่งหญ้ายามต้องแสงอาทิตย์ ภาพของดอกไม้นานาชนิด
และภาพดอกไอริสที่มีชื่อเสียงนั้นสามารถขายได้ถึง 53.9 ล้านดอลลาร์ในเวลานั้น

(เครดิต : บ้านจอมยุทธ https://www.baanjomyut.com/library_2/extension-1/vincent_van_gogh/index.html)



 

ในวันที่ 30 มี.ค. ของทุกปีเป็นวันที่ชาวโลกระลึกถึงศิลปินผู้อาภัพ
Vincent Willem van Gogh  ที่คาดว่าป่วยเป็นโรคไบโพลาร์   
เเละต่อมาได้มีการกำหนดให้วันที่ 30 มี.ค. ของทุกปี เป็นวันไบโพลาร์โลก

Credit : Aja Kusick

https://sagittariusgallery.com

https://www.instagram.com/sagittariusgallery

https://www.facebook.com/sagittariusgallery.fanpage