O พุทธธรรม .. O . . จากประวัติพุทธศาสนา .. เป็นคำสอนของพุทธะ ถูกบันทึกไว้ในสมัยพระเจ้าอโศกระหว่างกระทำสังคายนาครั้งที่ 3 ประมาณ พศ.300 ในกรุงราชคฤห์ แคว้นมคธ . หลังจากนั้นมีการส่งพระสมณทูต นำเอาพระไตรปิฎกออกเผยแผ่ไป 9 เส้นทาง . เส้นทางที่ 8 นำโดยพระโสณะมาทางสุวรรณภูมิ เส้นทางที่ 9 นำโดยพระมหินทร์ ไปศรีลังกา . ไตรปิฎกที่ตกทอดมาในปัจจุบันในแถบสุวรรณภูมิ ได้มาจากสมณทูตสายที่ 8 .. อันมี พม่า มอญ ไทย ลาว เขมร เป็นสำคัญที่สืบทอดเนื้อหาในแนวทางพุทธแบบเถรวาท . สำหรับเมืองไทย .. มีการแปลเป็นภาษาไทยให้อ่านเข้าใจอยู่หลากหลายฉบับ .. . จากการแปล เหล่านี้ มีข้อน่าสังเกตุบางประการให้ใคร่ครวญ 1.เป็นการใช้ความเข้าใจของผู้แปล อธิบายความออกมา 2.การใช้ภาษา ศัพท์แสง เชิงวิชาการ ทำให้ยากต่อการทำความเข้าใจของชาวบ้านทั่วไป . จากประการที่ 1 จึงเป็นที่มาของ "การตีความ" ที่เป็นไปตามใจผู้แปล .. . จากประการที่ 2 จึงเป็นที่มาของ "อรรถกถา" ที่หมายถึงหนังสือที่ถูกเขียนขึ้นเพื่ออธิบายความหมายในพระไตรปิฎกอีกทีหนึ่ง .. เช่นคัมภีร์ วิสุทธิมรรค เป็นต้น . "ปัญญา" ของผู้แปล จึงส่งผลสำคัญต่อ "ความถูกตรง" หรือ "ความเบี่ยงเบน" ไปจากพุทธะประสงค์ของพุทธธรรม . ปัญญา - ย่อมไม่ใช่ ศรัทธา ปัญญา เป็นสิ่งที่ต้องรู้แจ้งด้วยตนเอง หลังการทดลองกระทำแล้วได้ผลลัพธ์ . ท่านจึงกำหนด แนวทางเพื่อเป็นไปตามหลักของ ปัญญา คือ "กาลามสูตร" - อันหมายถึง "ความที่ยังไม่ต้องเชื่อ 10 ประการ" ให้ศาสนิกปฏิบัติ . สังคมสยามเพิ่งเริ่มต้นมาประมาณ 800 ปี การสืบทอด รับเอาพุทธธรรมเถรวาทจึงเริ่มต้นมาเพียง 800 ปี ขณะที่การสังคยนาครั้งที่ 3 เกิดเมื่อ 2,300 ปีที่แล้ว . การดำรงอยู่ของพุทธธรรมในสุวรรณภูมิจึงมีมาก่อนความเป็นสยามจะตั้งต้นราวประมาณ 1,500 ปี . ก่อนพ่อขุนรามคำแหงจะประดิษฐ์อักษรไทย 1500 ปีก่อนมีภาษาไทย .. พุทธธรรมดำรงอยู่ด้วยภาษาใด ? . การจะสืบสาวเรื่องนี้ต้องรู้ช่วงเวลา เรืองอำนาจ ของอาณาจักรต่างๆ ในสุวรรณภูมินี้ให้ชัดเจนก่อน .. (ขอไม่พูดถึงในที่นี้) .. . สันนิษฐานได้เพียงว่า - การแปลความ ตีความ พุทธธรรมในระยะเวลายาวนานที่ผ่านมา "มีปัญหา" แน่นอน .. . . . ประการที่ 1 - ขัดหลักกาลามสูตร ประการที่ 2 - ขัดหลักไตรลักษณ์ . . "ไตรภูมิพระร่วง" เป็นปฐมเหตุแห่งมิจฉาทิฏฐิในสังคมไทย - สามารถพูดฟันธงได้อย่างนี้ . หนังสือเล่มนี้ แปล วิสุทธิมรรค มา . การบรรยาย สวรรค์ นรก ภพ ภูมิ การอธิบาย ปฏิจจสมุปบาท ทั้ง 2 ประการเป็นไปตามแบบ "อุปนิษัท" ของพรามหณ์ (สมัยนี้เรียก ฮินดู) . . . (วิสุทธิมรรค อธิบาย ปฏิจจสมุปบาท ออกทะเล โดยแทรก "ปฏิสนธิวิญญาณ" ขึ้นมาสนธิช่วงต่อ ระหว่าง วิญญาณ กับ นามรูป โดยวาง .. .. อวิชชา กับ สังขาร - เป็นอดีตชาติ .. (ปฏิสนธิ)วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ ตัณหา เวทนา อุปาทาน ภพ - เป็นปัจจุบันชาติ .. ชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส - เป็นอนาคตชาติ . . เกิดตรง นามรูป ครั้งหนึ่ง เกิดตรง ชาติ อีกครั้ง . . ซึ่งคำ "ปฏิสนธิวิญญาณ" นี้ไม่มีในพระไตรปิฎก . จึงกลายเป็นเกิด 2 ครั้ง มี 3 ภพ 3 ชาติ และนับเนื่องเป็นตัวตน (บุคคล) เดิมเดียว อันเป็นเรื่องของ อาตมัน ของพราหมณ์ ในทางพุทธศาสนา เรียกแนวคิดการเวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ว่า สัสสตทิฏฐิ) . . . พุทธธรรม ในยุคที่ อินเตอร์เนต มีใช้งานกันทั่วไป - รู้ได้โดยไม่ต้องไปวัด .. . การเดินทาง .. การสมาคม .. รวมทั้งพิธีรีตอง เป็นเรื่องเกินความจำเป็นของผู้สนใจ "เนื้อหา" .. เป็นเพียง "รูปแบบ" ที่หวังผลไม่ได้ . พุทธธรรมแห่งยุคสมัยจึงอยู่ในบ้าน - บ้านที่สงบเงียบ ทั้งสามารถสอบทานหลักธรรมกับ ไตรปิฎก - พุทธวจนะ ได้โดยตรง - หาก"ขวนขวาย"พอ . "ข้ออ้าง" ต่างๆ จึงเป็นเพียง "โลกวิสัยแห่งวัฏฏะสงสาร" เท่านั้นเอง
ดีงามพระรามเก้าค่ะ
โดย: พรหมญาณี IP: 183.89.77.149 วันที่: 15 กันยายน 2563 เวลา:15:01:37 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [