ดอนเมืองที่รัก (ป่วย แง้ๆ)
วันนี้ขอแหกกฏ(บ๊องๆ)ของตัวเองหนึ่งครั้ง
ด้วยการอัพบล็อกก่อนวัยอันควร
(พูดยังกะชิงสุกก่อนหามนะยะหล่อน)


วันนี้ใครๆก็คงพูดถึงสุวรรณภูมิกัน
เพราะเป็นวันเปิดอย่างเป็นทางการ
แต่ว่าสำหรับวันนี้ของสกู๊บ
อยากมาคิดถึงดอนเมืองคะ

ท่าอากศยานนานาชาติ กรุงเทพ
หรือที่เราเรียกติดปากกันว่าสนามบินดอนเมืองนั้น
เปิดให้บริการมาตั้งแต่ พ.ศ. 2457
นับอายุได้ 92 ขวบคะ
แก่จังเลยเนอะดอนเมือง


ย้อนความไปตั้งแต่เด็กน้อย สกู๊บบี้ ยังเยาว์วัย
บุญพาวาสนาส่งให้ได้ขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิต
จากเชียงรายมากรุงเทพ โดยสายการบินรักคุณเท่าฟ้า

และแน่นอนจากจุดนั้นได้ฝั่งความอยากเป็นนางฟ้าไว้ในตัวโดยไม่ได้รู้ตนแม้แต่น้อยว่าเชื้อนั้นมันจะสำแดงผลในเวลานี้ยิ่งนัก ยิ่งกว่าติดขนมฝอยทอง


เพ้อแระๆๆ กลับมาๆๆ

ครั้งแรกที่ลงแตะที่สนามบินดอนเมืองนั้น
โอ๊ว วุ๊ย โห้
สนามบินอะไรใหญ่จัง เครื่องบินเต็มเลย
(แบบว่าขึ้นที่เชียงรายไงคะ สนามบินทุ่งหญ้า เครื่องบินจอดหนึ่งลำถ้วน ก็ไอ้ลำที่จะขึ้นนั้นแหละ)

ตั้งแต่นั้นบอกมาคะใครจะไปไหน อันต้องไปแตะเท้าย่ำที่สนามบิน
เด็กประสาทๆคนนนี้ไปหมดไม่มีเกี่ยงงอน

ทุกๆปีคุณนายแม่จะพาไปบ้านที่เหนือ
นั่งรถทัวร์ผ่านทีไร
ไม่พลาดดูเจ้าปีกยักษ์ที่ลอดผ่านรั้วสนามบินมา
หากไปกะคนอื่น
จะแหกปากว่า
" นี่ไง นี่ไง สนามบิน ดูนะเครื่องบินเต็มเลย "
เป็นวัยเด็กที่ตื่นเต้นยิ่งนักทุกครั้งที่ผ่าน


เมื่อเติบโตปีกกล้าขาแข็ง
ความสามารถอันน้อยนิดส์ฟลุ๊คให้ไปสอบติดมหาลัย ณ. ทุ่งรังสิต
ทำให้ตลอดระยะเวลาที่ร่ำเรียนอยู่นั้นผ่านสนามบินดอนเมืองเป็นว่าเล่น

ไม่นับที่เพื่อนต่างบ้านต่างเมืองเวียนให้มารับมาส่งอยู่เนืองๆ
ทุกครั้งที่ผ่านสนามบินนี้
ไม่ว่าวิ่งบนโทล์เวย์ หรือวิ่งริมรั้วข้างล่าง
หมาสกู๊บบี้ตัวนี้เป็นอันต้อง

" ขับช้าๆๆหน่อย... ชิดซ้ายด้วย"
" ขับช้าๆโว๊ย "
" เงียบๆๆ หน่ออยโว๊ยพวกแกทั้งหลาย "
" เฮ้ยๆ ดูดิๆ เครื่องของ....(แล้วแต่ว่าวันนั้นเจออะไร)Take off/Landing แล้ว "
พร้อมแกะขอบหน้าต่างรถด้วยอาการเยี่ยงนี้>>

เพียงเพื่อชะเง้อชะแงดูสนามบิน ดูเครื่องบิน
จนเพื่อนฝูงว่าไอ้นี่มันบ้าหนัก
ก็จะทำไมฟร่ะ ตรูชอบของตรูนิ

ผ่านกี่ครั้งก็ดู
ผ่านฝั่งตรงข้ามแม้ต้องชิดขวา (ซึ่งถนนจะกระดกตลอดน่ารำคาญยิ่งนัก) ก็ยอมเพื่อจะได้เห็นฝั่งตรงข้าม (ที่แม้จะโดนเกาะกลางถนน และเสาโทล์เวย์บังตลอด) แต่เห็นแว๊บๆก็เอาแล้ววุ๊ย


นอนอยู่หอยามคำคื่นที่ไอ้เด็กเรียนคณะบ้าพลัง
(เพราะอาจารย์แมร่งงง ขยันสั่งงานไม่ลืมหูลืมตาว่า มีความเป็นไปได้ในการทำเสร็จหรือไม่
จะอย่างไรไม่สนตรูจะสั่ง
เอ๊าวะบ้าสั่งก็บ้าทำเว้ย)

กิจกรรมทุกอย่าของชาวเรานั้นเริ่มหลังเที่ยงคืน
(เพราะก่อนหน้านั้นออกไปแต๊แร้ดมาคะ)

เอ๊ะยังไหงหว่า งง

คือ อยากจะบอกว่าเพราะไอ้การตื่นกลางคืนนี่เอง
ทำให้วนเวียนออกไปนอนระเบียง เพื่อมองเครื่องบิน บินวนรอ landing บ่อยๆ
(บางทีเห็นเครื่องบินเข้าแถวด้วยเอ๊า)

โอ๊ย... เศร้าจัง นอกจากจะคิดถึงดอนเมืองแล้ว
ไปๆมาๆคิดถึงเพื่อนๆ และหอด้วยแระ
ฮร่วยยยย


จบดีก่า
ก่อนไป
ดีใจจังที่ครั้งหนึ่งในชีวิตในเกิดมาในช่วงเวลาสำคัญของประเทศหลายอย่าง
ในปีนี้นั้นมีเหตุการณ์ประวัติศาตร์น่าจดจำมากมายจริงๆ

ร่วมทั้งประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของเมืองไทยวันนี้
" ท่าอากาศยานนานาชาติ ดอนเมือง "
ท่าอากศยานของคนไทยกว่า 9 ทศวรรษ

เราจะระลึกถึงดอนเมืองตลอดไป


30 กันยายน 2549
จริงๆแล้วจะเอาเรื่องนี้ลงตั้งแต่วันที่เปิดสุวรรณภูมิวันที่ 28 กันยายน 2549 คะ
แต่ปรากฏว่า ป่วยคะ พะอืดพอมคลื่นเหียนเวียนหัว
อ้วกคะ อ้วก

เป็นตั้งแต่กลางดึก (ที่นั่งเฝ้าทีวีดูเครื่องขึ้นลงสนามบินนั่นแล) ยันเช้าก็ไม่หาย
ไปหาหมอโลดคะ

เนื่องจากคลื่นเหียนจนกินอะไรไม่ได้ แอดมิท เป็นคำตอบสุดท้ายคะ โฮ้ๆๆ
เจ็บปวดยิ่งนัก โดยเข็มจิ้ม เอายาแก้คลื่นเหืยนฉีดมาตามสาย
กรี๊ดๆๆๆๆปวดคะปวด นอนดิ้นแด่วๆๆ แล้วก็หลับไป

อยู่ไปหนึ่งคืนถ้วน บ่ายวันศุกร์หมอมาตรวจบอกดีขึ้นแล้วแต่จะอยู่ต่อหรือกลับบ้านก็ได้
นาทีนั้นไม่ต้องใช้สมองคะ
"กลับบ้านคะหมอ"

พอออกมาได้ปุ๊ปอยากจะมาเข้าเนทให้ได้ปั๊ป (เนื่องจากไม่เจอคอมหนึ่งวันจะลงแดง)

ปราฏว่าสลบเหมือด หมดปัญญาอีกเช่นเดิม
จะมาส่งไดขึ้นก็ไม่สามารถ (หลังจากเซฟเป็นดราฟไว้)
สรุปจึงมาอัพวันนี้แล
อดอัพวันเปิดสนามบินเลย ชิๆๆ



Create Date : 30 กันยายน 2549
Last Update : 30 กันยายน 2549 16:14:05 น.
Counter : 602 Pageviews.

10 comments
The Last Thing on My Mind - Tom Paxton ... ความหมาย tuk-tuk@korat
(1 ม.ค. 2567 14:50:49 น.)
พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ
(1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
อุ้มสีมาทำบุญ ๙ วัด ในวันขึ้นปีใหม่ที่จ.อุบลราชธานี อุ้มสี
(3 ม.ค. 2567 19:10:02 น.)
BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple
(3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)
  
มาเยี่ยมคับ
โดย: กบฎ IP: 125.24.137.204 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:13:12:17 น.
  
หายแล้วใช่มะคะ พักผ่อนแยะๆน้า
โดย: N'lulu IP: 124.120.108.128 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:14:49:08 น.
  
ดอนเมืองยังคงอยู่ในความทรงจำเสมอค่ะ
โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:15:49:06 น.
  
ขอบคุณ คุณ N'lulu คะ ดีขึ้นแล้วคะ

เฮียกบฏคะ เดี๋ยวเราจะตามไปอาละวาดบล็อคคุณคะ

ดอนเมืองอยู่ในความทรงจำเสมอเช่นกันคะ คุณ 304 คอนแวนต์

คิดถึงดอนเมืองเนอะๆๆ
โดย: ScoOb วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:17:12:22 น.
  
คืนนั้นพี่ก็นั่งดูจนถึงตีสามครึ่งอะ (จนเปิดไฟรันเวย์ที่สุวรรณภูมิ) มีบางช่วง ง่วงมากเผลอหลับด้วย ใจหายจัง เห็นพ่อบอกว่ายังมีของค้างอยู่ที่ดอนเมือง จะเข้าไปเอา อยากแอบตามไปด้วยจัง
โดย: อุรัสยา IP: 58.8.36.224 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:19:21:00 น.
  


สวัสดีวันจันทร์สีเหลืองค่ะ
โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:11:20:14 น.
  
อ๊ะ ได้ข่าวว่าไม่สบาย ดีขึ้นและนี่เนอะ

แวะมาเยี่ยมฮับ
โดย: บุ๋ม TCC IP: 203.156.6.27 วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:11:35:07 น.
  
อ่า... คิดถึงดอนเมืองเหมียนกัลลล
โดย: โซดา IP: 124.121.107.131 วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:13:39:26 น.
  
สวัสดีคร่า คุณ 304 คอนแวนต์

ขอบคุณฮับพี่บุ๋มที่มาเยี่ยมหายแล้วคร่า มาวิ่งเล่นได้เหมือนเดิมแระ

คิดถึงดอนเมืองเหมือนกันคะคุณโซดาที่สำคัญ สุวรรณภูมิไกลจัง
โดย: ScoOb วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:15:45:32 น.
  
ดอนเมืองเหมือนเพื่อนที่คบกันมาเป็นสิบๆปีค่ะ
โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:7:23:26 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Scoobydoo.BlogGang.com

ScoOb
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด