แม่ครัวยังลาสงกรานต์ไม่เลิก ทำยังงัย หายหน้าหายตาไปเป็นอาทิตย์ๆ ไม่ได้อู้นะคะ แต่ติดภารกิจด่วน ต้องทำหน้าที่แทนแม่ครัวที่ลาหยุดไปอ่ะค่ะ หลายคนที่เปิดร้านอาหารคงทราบว่าคนต่างจังหวัดเนี่ย เค้าจะได้กลับบ้านไปเยี่ยมลูกที่บ้านแค่ปีละครั้ง สองครั้ง ทำให้เวลาเทศกาลใหญ่ๆ อย่างปีใหม่ สงกรานต์ คนพวกนี้ก็มักจะลาหยุดเพลิน บางคนถึงกะลาออกจากงานก่อนเลย แล้วค่อยมาหาสมัครใหม่หลังจากเที่ยวเต็มอิ่ม แล้วธุรกิจจะดำเนินไปได้ยังงัยล่ะคะ??? เมื่อปีใหม่ครั้งที่ผ่านมา เราก็เจอมาแล้วครั้งนึง คือแม่ครัวโทรมาวันก่อนเปิดร้านว่ากลับไม่ทันนะ ติดธุระ ขอเลื่อนไป 1 วัน ก็เป็นเรื่องโชคดีของเราที่เค้าเลื่อนแค่วันเดียว เราเคยเจอร้านอื่น เค้าบอกว่าปิดครับ แม่ครัวกลับไปเลือกตั้ง ยังไม่กลับ ทั้งที่มันเลยวันเลือกตั้งมา 3 วันแล้วอ่ะ พอสงกรานต์นี้ เราก็วางแผนรับมือแต่เนิ่นๆ ที่เราได้ทำก็มีดังนี้ 1. ให้พนักงานแจ้งล่วงหน้าประมาณ 1 เดือนก่อนสงกรานต์ว่าจะลาเพิ่มรึป่าว โดยถ้าใครมาทันจะได้อะไร ใครลาเพิ่มต้องโดนหักค่าแรงยังงัย ทั้งนี้ ต้องตั้งกติกาที่จูงใจให้คนไม่หยุดเพิ่ม 2. วางแผนกำลังพล ใครจะอยู่จุดไหน ใครแทนจุดไหน 3. บันทึกสูตรอาหาร ฝึกซ้อมให้แม่น 4. ให้แม่ครัวเตรียมของที่เตรียมได้ล่วงหน้า เช่น น้ำหมักต่างๆ, การหั่นเตรียมเนื้อสัตว์, แพคของต่างๆ เป็น portion 5. ให้พนักงานบางส่วนมาทำความสะอาดร้าน เตรียมความพร้อม 1 วันก่อนเปิดร้าน สุดท้าย โทรหาคุณตำรวจเพื่อฝากบ้านไว้ในอ้อมอกของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์เพื่อความอุ่นใจ จะได้ไปเที่ยวสงกรานต์อย่างหมดกังวล สุดท้าย แผนที่เตรียมไว้ work มั้ย??? ก็เวิร์คในระดับหนึ่ง คือ เกิดการพึ่งพาตัวเอง ไม่ใช่พึ่งแม่ครัว (เพราะบางคนเล่นตัวไม่ใช่น้อย) และที่สำคัญ ไม่ต้องปิดร้าน เสียรายได้โดยใช่เหตุ แต่ก็ยังเจอเรื่องสะดุด เช่นพนักงานแจ้งแล้วว่าจะกลับวันนั้น วันนี้ ปรากฏขอเลื่อนอีกก็มี ต้องขอบอกตามตรงว่าแม่ครัวแต่ละคนทำอาหารออกมารสชาติไม่เหมือนกันเด๊ะหรอกค่ะ แต่จะไม่เพี้ยนมากมายเพราะเรามีการบันทึกสูตรอย่างละเอียด ทุกอย่างชั่ง ตวง วัด และที่สำคัญ ต้องอาศัยเวลาในการฝึกหัดคู่กับมือหนึ่งอยู่นานพอสมควร ตอนนี้ก็เพิ่งได้รับโทรศัพท์จากแม่ครัวว่าติดงานศพคนรู้จักที่บ้าน ยังกลับไม่ได้ แต่เราก็ไม่สนหรอกค่ะ เพราะเราวางแผนรับมือไว้ตั้งแต่ปีใหม่คราวที่แล้วแล้วหละ 
ป่านนี้คงมาแล้วมั้งครับ แม่ครัวน่ะ
ไปอ่านบล็อคเก่าๆคุณแล้วก็หลากอารมณ์ดีจัง กับยุคต้นทุนสูงยังไงก็เป็นกำลังใจครับ  อย่างน้อยเราก้ได้อยู่กับครอบครัวแหละน่าโดย: หัวหยิกหน้ากร้อคอสั้นฟันเหยิน
 วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:21:59:40 น.กลับมาเมื่อเช้าเองค่ะ
หลังสงกรานต์นี่ ของแพงขึ้นมากเลยค่ะ วันนี้ค่าน้ำมา โอ้พระเจ้า ค่าน้ำต่อหน่วยเพิ่มขึ้นหน่วยละ 2.10 บาทค้า หมูสับจาก 59 บาท ซื้อที่คาร์ฟูร์เมื่อต้นปี ตอนนี้ 125 บาทแล้วค่ะ แต่ลาบหมูจานละ 40 บาท เท่าเดิมนะคะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ ที่ทำร้านอาหารคนอื่นๆ ด้วยนะคะ สู้ สู้  โดย: แสนแซ่บแสนอร่อย
วันที่: 22 เมษายน 2551 เวลา:12:15:03 น.สวัสดีค่ะ เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
ขอให้ค้าขายร่ำรวยลูกค้าเยอะเยอะนะคะ จะติดตามอ่านต่อไปค่ะ  โดย: pinky_dada
วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:2:04:03 น.เปิดร้านอาหารนี่ เรื่องจุกจิกน่าดูนะฮับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้จ้า ถ้าผ่านไปแถวนั้น จะไปแวะชิม
โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย
วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:23:35:43 น.เจ้าของร้าน ต้องหัด หรือ ฝึก ทำอาหารตามออร์เดอร์ที่ร้านมี ตามจริงแล้ว ร้านอาหาร จะมีปัญหามาก ถึงมากที่สุด ตรงที่ ต้องง้อพ่อครัวแม่ครัว นี่แหละ เพราะเจ้าของร้านทำอาหารไม่เป้น มีแต่เงิน มีแต่หัวสมองบริหารร้าน แต่ทำอาหารไม่เป้น พอขาดพ่อครัวแม่ครัว ก็เหมือนคนขาดแขนขาที่จะเดิน ขาดอากาศหายใจ ต้องเพิ่งอากาศคนอื่นหายใจ ลองมั้ย เจ้าของร้าน ไปเรียนทำอาหาร ไปฝึกการทำอาหาร ให้เป็น เพื่อ แก้ปัญหา เมื่อร้านขาดพ่อครัวแม่ครัว โดย: คนตัดผ้าตัดกระดาษ (คนตัดผ้าตัดกระดาษ
 ) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:58:31 น.ไม่เคยผ่านมาเลย ร้านอยุ่ที่ไหนเอ่ย
โดย: nat IP: 171.7.121.2 วันที่: 20 เมษายน 2556 เวลา:13:19:15 น.
ตอนนี้ร้านมีปัญหา...ยังหาแม่ครัวไม่ได้ ปิดร้านร่วม 2 เดือนแล้ว พอมีใครแนะนำได้บ้าง จะยินดีเป็นอย่างมาก
ตอนแรกได้มา ให้ทดลองทำอาหารไม่ทันไรเงินเจ้าของร้านหาย ปวดหัวมาก แนะนำให้หน่อยมีใครสนใจบ้าง ร้านอยู่แถวสีลมค่ะ โดย: ตุ๊ก IP: 115.87.255.157 วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:34:02 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
แม่บ้านผมเป็นแม่ครัว ผมกับลูกเป็น พนง เสริฟ ถ้ารร.เปิด ผมก็ฉายเดี่ยว มีลูกน้องผู้ช่วยกุ๊กคนนึง กับแม่บ้านเอาใว้ล้างจานกับเก็บร้าน แค่นี้เองครับ
แต่ต่อไปท่าจะต้องหัดแล้วหละ เกิดเค้าไม่สบายขึ้นมาผมจะได้ทำแทนได้