ทุกขอริยสัจ

 

235 แยกออกมาจากหัวข้อใหญ่ เพื่อให้เห็นที่มาที่ไปของทุกข์อริยสัจ ข้อ ๑  (ทุกข์  สมุทัย  นิโรธ มรรค)

    สังขาร หรือเบญจขันธ์  ซึ่งรวมคนหมดตัวแล้วทั้งกาย และ ใจ 393เป็นอนิจจา ทุกขา และอนัตตา เป็นไตรลักษณ์ครบทั้ง ๓ เป็นเรื่องของสภาวะตามธรรมดาของธรรมชาติทั้งนั้น ไม่ต้องมีตัวคนเข้าไปยุ่งเกี่ยว   มันก็เป็นของมันอยู่อย่างนั้น  จึงยังไม่มาเข้าในเรื่องของอริยสัจ (ทั้งที่ทุกข์/ทุกขา ก็มีอยู่ในไตรลักษณ์)

    ก็ถามต่อไปว่า  แล้วเมื่อไรล่ะ  เบญจขันธ์ หรือขันธ์ ๕ จึงจะมาเป็นทุกข์ในอริยสัจ ? ก็ตอบว่า เมื่อมันกลายเป็นเบญจอุปาทานขันธ์ หรือเป็นอุปาทานขันธ์ ๕

    อุปาทานขันธ์ ๕ คือ อะไร ?  ก็คือ ขันธ์ ๕ ที่เกิดจากอุปาทาน เป็นที่วุ่นวายของอุปาทาน หรือที่รับใช้อุปาทาน ก็ได้ทั้งนั้น เป็นเรื่องอวิชชา ตัณหา อุปาทาน อันนี้แหละ คือ ทุกข์ที่เป็นอริยสัจข้อ ๑ ในอริยสัจ ๔


235 พอมองออกไหม ?   11



Create Date : 23 เมษายน 2564
Last Update : 31 ธันวาคม 2566 22:11:13 น.
Counter : 410 Pageviews.

0 comments
: ไม่มีอะไรง่าย : กะว่าก๋า
(13 พ.ค. 2568 04:52:27 น.)
: พลาด : กะว่าก๋า
(12 พ.ค. 2568 05:50:52 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 376 :: กะว่าก๋า
(11 พ.ค. 2568 05:59:13 น.)
สมาธิ นาฬิกาสีชมพู
(9 พ.ค. 2568 08:44:33 น.)
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Samathijit.BlogGang.com

สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]

บทความทั้งหมด