ทุกขอริยสัจ

 

 แยกออกมาจากหัวข้อใหญ่ เพื่อให้เห็นที่มาที่ไปของทุกข์อริยสัจ ข้อ ๑  (ทุกข์  สมุทัย  นิโรธ มรรค)

    สังขาร หรือเบญจขันธ์  ซึ่งรวมคนหมดตัวแล้วทั้งกาย และ ใจ เป็นอนิจจา ทุกขา และอนัตตา เป็นไตรลักษณ์ครบทั้ง ๓ เป็นเรื่องของสภาวะตามธรรมดาของธรรมชาติทั้งนั้น ไม่ต้องมีตัวคนเข้าไปยุ่งเกี่ยว   มันก็เป็นของมันอยู่อย่างนั้น  จึงยังไม่มาเข้าในเรื่องของอริยสัจ (ทั้งที่ทุกข์/ทุกขา ก็มีอยู่ในไตรลักษณ์)

    ก็ถามต่อไปว่า  แล้วเมื่อไรล่ะ  เบญจขันธ์ หรือขันธ์ ๕ จึงจะมาเป็นทุกข์ในอริยสัจ ? ก็ตอบว่า เมื่อมันกลายเป็นเบญจอุปาทานขันธ์ หรือเป็นอุปาทานขันธ์ ๕

    อุปาทานขันธ์ ๕ คือ อะไร ?  ก็คือ ขันธ์ ๕ ที่เกิดจากอุปาทาน เป็นที่วุ่นวายของอุปาทาน หรือที่รับใช้อุปาทาน ก็ได้ทั้งนั้น เป็นเรื่องอวิชชา ตัณหา อุปาทาน อันนี้แหละ คือ ทุกข์ที่เป็นอริยสัจข้อ ๑ ในอริยสัจ ๔


 พอมองออกไหม ?   

Create Date : 23 เมษายน 2564 Last Update : 31 ธันวาคม 2566 22:11:13 น. Counter : 353 Pageviews.		0 comments
Share Tweet

	: แสงลอดเมฆ 14 : กะว่าก๋า (25 ก.ย. 2567 04:54:57 น.)		: แสงลอดเมฆ 12 : กะว่าก๋า (23 ก.ย. 2567 05:40:29 น.)
	ไม่แย่ง กิน ฆ่าธรรมะ ความถูกความดี ปัญญา Dh (19 ก.ย. 2567 11:44:20 น.)		: แสงลอดเมฆ 8 : กะว่าก๋า (19 ก.ย. 2567 04:26:27 น.)