เข้ายามฝนแล้ว ฟ้าก็ฉ่ำดินก็ชื้น
พืชพันธุ์ไม้สดชื่น ยอดอ่อนดอกอ่อน
หน่อใหม่แทงยอด ผลิดอกออกใบ กันเกลื่อนตา
ไม่มีต้นไม้ใดรังเกียจฝน ต่างรอคอยวันอันชื่นฉ่ำ
ชีวิตที่แห้งแล้งไร้ใจแห่งสุข ก็รอคอยความหวังเช่นกัน
รอไม้ดอกไม้ใบอวดโฉมมาประโลมความเศร้า เหงาจับจิต

มิได้หวังให้สุขเฉกเช่นเคยเป็น
หากแต่ นั่นก็เป็นสิ่งเติมเต็มชีวิตที่พร่องสุขได้


บัวดินที่ได้จากการจับสลากแลกของเมื่อวันเจอกันครั้งแรกของมิตร
Z. Capricorn


ส่าเหล้าปัตตานี ไม้หอมที่ชอบไม่เสื่อมคลาย


เขาแกะช่อแรกจากต้นที่เลี้ยงมาเกือบ 7 ปี หัวใจพองโตอิ่มสุข


บัวดินมิตรภาพ ไม่รู้ชื่อ แต่ช่วยทำให้เกิดความหวังและพลังใจอักโข


เธอมีนาม La Buffarosa บัวดินมิตรภาพเช่นกัน

ส้มจืด แต่ไม่จางด้วยน้ำใจผู้ให้

แดงแห่งเกียรติยศและความภาคภูมิ บัวดินน้ำใจ


แคทคู่บ้าน นานเกือบ 10 ปี


มะม่วงพราหมณ์ขายเมีย พันธุ์ดั้งเดิมของสวนบางพรม ตลิ่งชัน
เพาะเม็ดไว้เมื่อ 15ปีก่อน ได้ลูกออกมาเป็นลูกแรก ดีใจที่มะม่วงแห่งความหลังวัยเด็ก
ยังมิขาดสายนธุ์


เอื้องมะเขือตางาม เธอน่ารักเสมอ


เอื้องจำปาน่าน ต้นแสนรักที่อยู่กันมานาน 7ปี ให้ดอกต่อความหวังสมอมา


เอื้องไร้ใบ แม้สีไม่แจ่มอย่างใครๆ แต่เจ้าของภูมิใจนักหนา


Big Dude เธออ่อนหวานยิ่งนัก


พรมญี่ปุ่นธรรมดา แต่รักค่ะ


สิงโตพัดเหลือง ดอกจิ๋ว แต่สีงามจับใจ



พรมชมพูจุด ชื่อ ปอมปอม(รึเปล่า) ไม่แน่ใจค่ะ


Z. Candida ขาวสุด


ฟาแลน วาเลนไทน์ หอมและดอกดก


รางทอง ลายตาข่ายถูกใจนัก


หลงรักสาวนี้แดงก่ำโกเมนเอก


เขากวาง เฝ้าดูแลจากลูกเจี๊ยบไม้นิ้ว จนออกดอกให้ชื่นใจ


กุหลาบกระเป๋าปิด หอมฟุ้งหน้าบ้าน



สีงามนุ่มนวล ชวนให้นึกถึงผู้ให้ทุกครั้ง


เป็นแค่ไม้ใบ ไม่ให้ดอกสดใส แต่ระบายลูกไม้ของเธอจับใจนัก
แม่ข้าหลวงน้อยด้อยราคา แต่มากค่า แก่จิตใจ


ทุเรียนพื้นบ้าน ชื่อสาริกา จากอำเภอกะปง พังงา อร่อย


ชีวิตนี้สั้นนัก ไม่มีใครรู้อนาคตตนเอง
มีสติ อย่ายึดมั่น ถือมั่น
จงถือคติว่าทุกอย่างล้วน
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
ทำดีกับใครได้เมื่อใด จงเร่งทำเถิด
ให้ความรักอบอุ่บ ดูแลใครได้ จงทำอย่างเต็มใจใสสะอาดเถิด
เพราะบางทีเมื่อคิดได้
ก็อาจจะ.....สายเกินไป