อยู่ๆก็คิดถึงยาย
ยายเสียไปนานมากแล้ว
ยายทำกับข้าวอร่อย ทำขนมอร่อย
คิดถึงข้าวเม่าใหม่ๆคลุกมะพร้าวน้ำหอมของยาย
ไม่มีกล้วยหอมหรือกล้วยไข่
กินกับกาแฟแล้วกัน
ได้สะตอข้าวเม็ดเป้งๆมา
ก็ผัดน้ำพริกใส่เคยแยะๆหน่อย
กุ้งสดใส่แยะเพราะลูกๆชอบ
เช้าๆต้องแย่งเข้าห้องน้ำเป็นคนแรกกัน
ม่วงมุดสุดหอม
ใครไม่ชอบหลบไปไกลๆ
อาจเป็นลมได้
แต่แม่ตะลีเป็นตัวกินม่วงมุด
กินแล้วเพาะเม็ด ปลูกๆไว้ตลอด
เด็กรุ่นหลังจะได้รู้จัก
เพราะตอนนี้ก็เริ่มหายากแล้วค่ะ
ชาวบ้านหาปลามาวางขายสดๆ
ตัวแข็งแล้ว ไม่นุ่มนิ่มเหมือนปลาเรือใหญ่
ที่ช็อคด้วยน้ำแข็ง(อาจปนสารกันเน่าด้วย)
ทอดซะเกรียมกรอบไปเลย
อีก2ตัวนึ่งบ๊วยกิน แต่ไม่ได้ถ่ายรูป
กินหมดซะก่อน
ปลาเป็นอาหารประจำมื้อกว่าอย่างอื่นค่ะ
มื้อเย็นงดข้าว(แต่ก็ยังมีเส้น)
เมี่ยงปลาทู น้ำจิ้มซีฟู๊ด แถมเม็ดกาหยีที่ชอบ
เมนูทำง่ายดี ชอบกิน ชอบทำ
จริงๆชอบปลาทูย่าง
แต่เดี๋ยวนี้เหม็นคาวง่าย
อาจจะเป็นเพราะแก่แล้ว
ปุ่มรับรสไม่ชอบคาวๆ
ถึงเวลาของกล้วยหินแก่
กว่าจะเอาลงจากต้นได้
ก็เล่นเอาเหงื่อตก และแขนล้ากันทีเดียว
เมนูต้มไปแล้ว ก็ทอดบ้าง พ่อบ้านชอบน้ำผึ้ง
แต่แม่ตะลีชอบจิ้มแยมหม่อน รสหวานน้อยเปรี้ยวนำ
พ่อบ้าน กินหมดจาน ออกจากห้องมาถามว่า มีอีกมั๊ยขออีก
แม่ครัวหัวป่าก์ยิ้มแก้มฉีก...บอกพรุ่งนี้ทอดให้อีกครึ่งหวี
เมนูของยามเย็นเช่นกัน
ยำกระเจี๊ยบเขียวใส่ถั่วพู
ใส่ปลาทูทอด กุ้งกรอบ ถั่วกรอบ หมูสับ
น้ำยำซีฟู๊ด
วันดีคืนดี กล้วยน้ำว้าสุก
อยากทำข้าวต้มมัด
ของก็มีรอบบ้าน
ก็ลงมือทำ
ถามว่ากินคุ้มมั๊ยกับที่เหนื่อย
ตอบได้ว่า....ไม่คุ้มเลย
แต่ดีที่ได้เอาไปใส่บาตรและแจกเพื่อนบ้าน
แจกแม่บ้าน นักการภารโรง
รู้สึกดีจะตาย
เฮ้อ....แต่ก็เหนื่อยนะ
ออกมาหน้าตาน่ากิน
ข้าวเหนียวเละไปนิด
ไม่ได้ข้าวเหนียวเขี้ยวงูมา
มัดอื่นๆ นึ่งต่อให้กล้วยออกสีม่วง
หวานฉ่ำนักหนา
อาหารการครัวเป็นแบบครัวไทย
ครัวฝรั่งทำไม่เป็น ไม่คล่อง
เคยทำตอนเรียนมัธยม
คืนครูไปหมดแล้ว
แต่อาหารไทยไม่ยักลืม
เพราะกินเกือบทุกมื้อ
ถามว่าทำอร่อยมั๊ย
แน่นอน..ต้องตอบว่า อร่อยมาก
เพราะทำรสชาติที่ตัวเองและคนในครอบครัวชอบ
อาหารน่าทานมาก ภาชนะก็สวย
เห็นด้วยนะคะ อาหารจะอร่อยก็ต้องถูกปากถูกใจคนชิม
โดยเฉพาะอาหารไทย อร่อยที่สุดในโลกค่ะ