เด๋วต้องไปหามาอ่านซะแร่ววววว

ขอบคุณสำหรับการแนะนำหนังสือดี ๆนะจ๊ะเจ๊

  

น่าซื้อมาอ่านมาก เสียดายไม่ได้อยู่เมืองไทย
กลับเมื่อไหร่ต้องหามาอ่าน จดไว้ก่อน

ขอบคุณค่ะ

  

น่าสนใจๆ ค่ะ ...

  

ขอบคุณคุณไร้หัวใจมากๆค่ะที่มีน้ำใจอยากส่งหนังสือมาให้

เกรงใจ เดี๋ยวเดือนกลางเดือนพฤษภาก็ได้กลับแล้ว จะไปหามาอ่านค่ะ เห็นความมีน้ำใจของคุณไร้หัวใจ (ตรงกันข้ามกับชื่อเลย)

ทำให้นึกถึงเพื่อนทางเน็ตคนหนึ่ง คุยกันแค่ไม่กี่ครั้งทางเมล์ ก็ส่งเมล์มาบอกว่า อยากได้อะไรเดี๋ยวเค้าส่งมาให้ ตอนนั้นเราอยากลองใจนะ เพราะพึ่งเสียเพื่อนที่สนิทมากไปด้วยเรื่องเพียงเล็กน้อย

เราบอกอยากได้ ด้ายโครเชต์ พอดีด้ายหมดด้วย ส่งมาให้หน่อยซิเดี๋ยวจะส่งเงินไปให้ เพราะเค้าก็เรียนอยู่ที่อินเดีย ช่วงนี้ยังอยู่เชียงใหม่ จะกลับมาอีก

เค้าส่งมาให้จริงค่ะ ไม่นึกเลย ตั้งสิบกลุ่ม
ซึ้งเลยค่ะ เสียใจด้วยว่าเราอยากลองใจเค้า
แต่เค้าก็ทำจริงๆ
ที่อยากลองเพราะไม่อยากจะเจ็บเพราะเพื่อนอีกค่ะ

เวลาเค้ามีปัญหา เราอยู่เคียงข้าง วิ่งเต้นช่วยเท่าที่จะทำได้ แต่แค่เรื่องเล็กน้อยเราขอเค้าช่วย เค้ากับไม่สนใจ รู้สึกเสียใจค่ะ

ตอนนี้เพื่อนคนนี้ก็พยายามโทรมาง้อนะค่ะ
เราไม่ได้โกรธแต่เราเสียใจ เราบอกเค้าให้เวลาเราหน่อย เพราะอะไรๆคงไม่เหมือนเดิม

พูดมาซะยาวเลย ขอบคุณอีกครั้งค่ะ เดี๋ยวถ้าถักโครเชต์หมดจะถ่ายรูปและ เขียนขอบใจเค้า ซึ้งมากๆ

  

ถักเสร็จ โชว์ผลงานแล้วมาบอกกล่าวกันบ้างนะค่ะ

มิตรภาพไร้พรมแดนค่ะ จะส่งให้จริง ๆ ไม่ได้ล้อเล่นค่ะ

เคยมีเพื่อนทางเน็ตเช่นกัน รักเค้าอยุ่ค่ะ แต่ปัจจุบันไม่ใช่ไม่รัก แต่เสียใจกับการกระทำบางอย่างของเค้า ทำให้เราไม่ติดต่อเค้าอีก แต่นาน ๆ เค้าก็โทรมาหาเช่นกันค่ะ

เชื่อเถอะค่ะว่ามิตรภาพมีจริง

เรื่องชื่อ "ไร้หัวใจ" เคยบอกคุณแม่โกลเด้น ไปว่าคำว่าไร้หัวใจนี้ ไว้ใช้กับเรื่อง "ความรัก"
เท่านั้นค่ะ เรื่องอื่นไม่ค่ะ

  

น่าสนใจดีนะคะ
วันนี้ก็เพิ่งอัพบล็อกเกี่ยวกับหนังสือเหมือนกัน แต่หนักไปทางหนังสือโรแมนติกนะ ^^

  

วันก่อนไปเดินที่ร้านหนังสือ

เห็นแล้วค่ะ

คิดว่าไม่น่าสนใจ

เลยไม่ซื้อมา

วันหลังไปใหม่ต้องซื้อมาอ่าน

บ้างแล้ว

  

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่มาแนะนำสิ่งดีๆ สู่เพื่อนฝูงนะจ๊ะ เดี๋ยวไงถ้าผ่านร้านหนังสือจะขอแวะไปดูซะหน่อยค่ะ มาทักทายคุณไร้หัวใจค่ะ
สบายดีนะจ๊ะ คุณไร้หัวใจมีน้ำใจมาก ๆ เลยอ่ะคะ น่ารักจริงๆ เลย

  

ฟังแล้วน่าจะเศร้านะ อืม...แต่ก็ชอบแนวสะเทือนใจเหมือนกัน อ่านแล้วเหมือนปลุกจิตสำนึก

  

น่าอ่านดีอ่ะค่ะ

  

ช่วงนี้ไม่ได้ออกไปหาหนังสือมาอ่านเลย
แย่ ๆ ๆ ๆ ๆ

  

อยากอ่าน
อยากรู้สึกดี
หลงมาครับ

  

ขอบคุณฮับที่แนะนำสิ่งดีๆ

  

ใกล้งานหนังสือแล้วอ่า ของสำนักพิมไหนคะๆ

  

  

ชอบรูปประกอบจังเลยค่ะ..

ขอบคุณที่แนะนำสิ่งดีๆให้นะคะ
ต้องไปหามาอ่านแล้ว..

  

ถ้าชอบ save as my picture ไว้ได้นะค่ะ

ไม่หวงเลยค่ะ....:D

  

จดชื่อไว้ก่อน เพราะเมื่อวานจดแค่ อ.ธรณ์

ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับความมีน้ำใจ ซึ้งใจจริงๆค่ะ ปรกติไม่เคยเอ่ยปากให้ใครทำอะไรให้เลยค่ะ แม้แต่พี่น้อง เพราะเกรงใจเค้า
บางทีอยู่ทางนี้อยากได้ อะไรก็รอกลับเมืองไทยเอาค่ะ
แต่บางครั้งก็รู้สึกเราทำไม ไม่มีใครเลย ที่เวลาต้องการขอให้เค้าช่วยทำอะไรให้

ขนาดสองสามวันก่อน ไม่สบาย เราก็ไม่กล้าไป ขอยาจากเพื่อนบ้าน เค้าก็น่ารักกันทุกคน
ขนาดป้าข้างบ้านมาถาม เราก็บอกเราสบายดี
ทั้งที่ปวดฟันมาก ทนไม่ไหว ไปร้านขายยา
ก็ไม่ค่อยอยากขายให้เรา ให้มาแค่สองเม็ด

จนต้องส่งเมล์ไปบอกแฟน เค้าก็โทรไปบอกลูกน้องให้เอายามาให้ เราจะพึ่งหรือบอกแฟนคนเดียวค่ะ ไม่รู้ทำไม ทำให้รู้สึกโดดเดี่ยว ตลอด อาจจะเพราะเราฝังใจเรื่องร้ายๆ จนทุกวันนี้ เรื่องร้ายที่เจอแล้วเจอเล่า หลายครั้งจนทำให้ กลัวที่จะคบกับใครๆ

คุณไร้หัวใจ มีน้ำใจจริงๆค่ะ ทำให้รู้ว่า โลกนี้ยังมี คนที่จริงใจจริงๆ แม้จะไม่เคยเห็นหรือเจอ
มิตรภาพมีจริงเสมอ ขอบคุณค่ะสำหรับคำคำนี้ .........

  

แหะๆ แอบเซฟรูปไปแล้วล่ะ

ส่วนหนังสือคงต้องไปแอบๆดูเหมือนกัน

  

ถึงคนไกลบ้าน

ทุกคนมีทั้งเรื่องดี และเรื่องร้ายผ่านเข้ามาเสมอค่ะ เพียงแต่ว่าคงต้องบอกว่าพยายามมองเรื่องร้ายให้กลายเป็นประสบการณ์ ซึ่งถ้าเราเจอคน หรือลักษณะเรื่องคล้ายแบบเดิมอีกเราจะได้ระแวดระวัง เพื่อจะไม่ให้เราเจ็บตัวอีกนะค่ะ

ส่วนเรื่องดีนั้น ก็นับเป็นสิ่งตอบแทนที่อาจจะมีใครส่งมาให้ตอบแทนความดีของเราค่ะ เพ้อเจ้อไปไหมค่ะเนี่ย

ในส่วนของตัวเองนั้น ไม่ใช่ว่าชีวิตจะพบแต่เรื่องดี ๆ เรื่องร้าย ๆ ก็ผ่านเข้ามาและพยายามที่จะจดจำเรื่องร้ายเพื่อนำมาสอนใจตัวเอง แหม...แต่บางครั้งก็ลืมไปเหมือนกันแหละค่ะ

เพื่อนทางเน็ตที่เจอ คนดี ๆ ก็หลายคน คนที่ทำร้ายจิตใจเราก็หลายคน เราก็เลือกเอาค่ะว่าตรงไหนเราสบายใจ หรืออยู่แล้วสบายใจก็เลือกตรงนั้น เพราะทุกคนมีอาณาเขตส่วนตัว ซึ่งเราต้องเคารพเค้าเช่นกันค่ะ

  

ถึงคนไกลบ้าน

ทุกคนมีทั้งเรื่องดี และเรื่องร้ายผ่านเข้ามาเสมอค่ะ เพียงแต่ว่าคงต้องบอกว่าพยายามมองเรื่องร้ายให้กลายเป็นประสบการณ์ ซึ่งถ้าเราเจอคน หรือลักษณะเรื่องคล้ายแบบเดิมอีกเราจะได้ระแวดระวัง เพื่อจะไม่ให้เราเจ็บตัวอีกนะค่ะ

ส่วนเรื่องดีนั้น ก็นับเป็นสิ่งตอบแทนที่อาจจะมีใครส่งมาให้ตอบแทนความดีของเราค่ะ เพ้อเจ้อไปไหมค่ะเนี่ย

ในส่วนของตัวเองนั้น ไม่ใช่ว่าชีวิตจะพบแต่เรื่องดี ๆ เรื่องร้าย ๆ ก็ผ่านเข้ามาและพยายามที่จะจดจำเรื่องร้ายเพื่อนำมาสอนใจตัวเอง แหม...แต่บางครั้งก็ลืมไปเหมือนกันแหละค่ะ

เพื่อนทางเน็ตที่เจอ คนดี ๆ ก็หลายคน คนที่ทำร้ายจิตใจเราก็หลายคน เราก็เลือกเอาค่ะว่าตรงไหนเราสบายใจ หรืออยู่แล้วสบายใจก็เลือกตรงนั้น เพราะทุกคนมีอาณาเขตส่วนตัว ซึ่งเราต้องเคารพเค้าเช่นกันค่ะ

  

เข้ามาอ่านค่ะ แต่วันนี้บล็อกแก็ง เป็นอะไรก็ไม่รู้เข้าไม่ได้ ก็เลยไปนั่งถักโครเชต์ดูทีวี

ทางเน็ต คนดีก็มีเหมือนที่คุณไร้หัวใจว่าไว้ค่ะ
เพื่อนทางเน็ตไม่ค่อยมี เพราะไม่ชอบแชทค่ะ และพึ่งจะเข้ามาเล่นไม่นาน เพราะเมื่อสองปีที่แล้ว ชีวิตวุ่นวายเหลื่อเกิน จนไม่มีเวลา
คนที่ทำร้ายจิตใจมากนี่เป็นเพื่อนที่รู้จักกันมาหลายปี ทำให้เราเสียใจมาก

ว่าต่อหน้าเค้าทำดีและพูดดี ลับหลังพอเราล้มเค้ากับซ้ำเรา ยิ่งกว่าอะไร เพื่อนที่ดีก็มีค่ะ
ที่ให้กำลังใจเสมอ มีสองคนที่เค้ารู้จักเราดี เพราะเคยเรียนหนังสือด้วยกัน
เดี๋ยวจะเขียนเล่าในห้องลับในบล็อกซักห้อง

จะเล่าให้ฟังค่ะ
คืนนี้จะเขียน อยากเล่าเพราะไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย แต่เพื่อนสองคนเค้าก็รู้นะค่ะ เพราะถ้าเราเชื่อใจเราก็ จะเล่าให้ฟัง

ชีวิตมีทั้งดีและร้าย จริงค่ะ แต่เจอเรื่องร้ายมาเยอะมากๆ

ขอไปอาบน้ำและไหว้พระก่อน วันนี้สายนิดหน่อย เพราะไม่อยากอาบเช้า อากาศร้อนมากๆ

  

Hey, TT......Bonjour !!!!

Came here as I told u last ngt.
Won't u go to National Book Fair with me ???? I'll go there to see the auther of this book.

C'mon.....join the gang.....

This is the answer for Khun ตุ๊กตารอยทราย ka :
บู๊ทส์สำนักพิมพ์บ้านพระอาทิตย์ L01 อยู่โซน C ชั้น 1 (ชั้นล่าง)

Talk to u later TT. I have to go to work now.
Take care and BE brave dear.
A bientot.