บ่อยครั้งมากที่ถนนหนทางตัดผ่านพื้นที่ป่าเดิม
ต้องสังเวยด้วยชีวิตเลือดเนื้อของสัตว์ป่า
เพราะอุบัติเหตุจากรถยนต์ที่เฉี่ยวชนสัตว์ป่าเหล่านั้น
จากผลการที่คนเราขาดการดูแลเอาใจใส่เหตุร้ายที่เกิดขึ้นกับสัตว์ป่า
เพราะคิดว่าชีวิตสัตว์ป่ามีคุณค่าเล็กน้อยมาก

เส้นทางเดินของสัตว์ป่ามีมานมนานมากแล้ว
เป็นการเดินทาง/อพยพไปหาอาหารอีกฟากหนึ่งของป่า
ที่ต่อมาถูกถนนหนทางตัดผ่าน/ตัดขาดเส้นทางเดิมของสัตว์ป่า
มนุษย์จึงเป็นทั้งผู้สร้างและผู้ทำลายชีวิตธรรมชาติสัตว์ป่า
คนที่มีความรับผิดชอบต่อธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของสัตว์ป่า
จึงเริ่มมีแนวคิดจะสร้างถนน สะพาน และอุโมงค์
เพื่อให้เป็นทางเดินเท้า/ทางอพยพของสัตว์ป่า

หมายเหตุ  นิยามคำว่าสัตว์ป่า
หลักกฎหมายอังกฤษ  สัตว์ป่า คือ สัตว์ที่ไม่มีคนเลี้ยง
การกำจัดหรือนำมาเป็นอาหารจึงชอบด้วยกฎหมาย
เว้นแต่สัตว์ป่าที่มีกฎหมายคุ้มครองพิเศษโดยเฉพาะ
ที่มา ศาตราจารย์ ประพนธ์  ศาตะมาน

บางครั้งแม้ดูเหมือนว่าวิธีการที่ดี คือ การโยกย้ายสัตว์ป่า
ไปอยู่ในที่ป่าอีกแห่งหนึ่งที่มีขอบเขตจำกัดหรือกว้างขวางกว่าเดิม
แต่แน่นอนไม่ใช่เป็นการแก้ปัญหาที่ดีในระยะยาวแต่อย่างใดเลย
เพราะการที่สัตว์ป่าเดินทาง/อพยพหากินไปรอบ ๆ บริเวณป่าดั้งเดิม
จะดีกว่าการที่ถูกจำกัดบริเวณไว้ในพื้นที่จำกัด
เพราะการจำกัดพื้นที่เป็นการทำลายความหลากหลาย
ทางพันธุกรรม/ชีวพันธุ์ของพืชผลไม้และสัตว์ป่า
สัตว์ป่า/พืชผลไม้จะมีสายเลือดชิดกันมากเกินไป
จะเป็นการทำลายเผ่าพันธุ์สัตว์ป่า/พืชผลไม้อย่างเลือดเย็น
มีผลให้ปริมาณและคุณภาพพืชผลไม้
และจำนวนสัตว์ป่าลดน้อยถอยลงในที่สุด
จนเป็นหายนะทางธรรมชาติในระยะยาว

จากวิดีโอ MinuteEarth’s video ได้เสนอข้อมูลดังกล่าว
ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน  ในการสร้างถนน สะพาน อุโมงค์ สำหรับสัตว์ป่า
เพราะเรื่องความหลากหลายทางพันธุกรรม/ชีวพันธุ์นั้น
การแก้ไขปัญหาให้กับสัตว์ป่าโดยใช้ทางเลือกทางหนึ่ง
อาจจะไม่เป็นประโยชน์กับสัตว์ป่าชนิดอื่น
ที่ไม่ได้ประโยชน์จากทางเลือกนี้เช่นกัน

Flathead Indian Reservation, Montana, USA Photograph via The World Geography

การผสานประโยชน์ในเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องที่จำเป็น
ถนนหนทางที่ยาวไกลหลายล้านไมล์ทั่วโลกนั้น
ที่ผ่านมานานแล้วยังไม่มีการแก้ปัญหาทางเดินเท้า/อพยพของสัตว์ป่า
แต่เริ่มมีความก้าวหน้าและพัฒนาการมากขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ด้วยเหตุผลการที่คนเราเอาใจใส่กับชีวิตสัตว์ป่ามากขึ้นกว่าเดิม

เฉพาะในสหรัฐอเมริกาประเทศเดียวมีการประมาณการกันว่า
มีสัตว์ป่ามากกว่า 1 ล้านตัวที่ตายเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์
แน่นอนไม่ได้นับรวมจำนวนแมลงที่ตายเพราะแสงไฟรถยนต์
ถ้าสัตว์ป่ามีขนาดที่ใหญ่มากอาจก่อให้เกิดอุบัติเหตุกับผู้คนได้
รวมทั้งชีวิต/ทรัพย์สินคนขับและคนที่โดยสารไปพร้อมกับคนขับได้
หรือถ้าเป็นสัตว์ป่าขนาดเล็กก็ยังมีผลกระทบกับต้นทุนค่าใช้จ่ายต่าง ๆ
เช่น การซ่อมแซมรถยนต์ การแก้ไขปัญหาเรื่องการเฉี่ยวชนสัตว์ป่า เบี้ยประกันภัย
ไม่รวมถึงการเสียชีวิตของสัตว์ป่าและการทำลายทรัพยากรธรรมชาติ

เพื่อชีวิตสัตว์ป่าร่วมโลกมนุษย์และอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ
ถนน สะพาน อุโมงค์ จึงได้สร้างขึ้นเป็นทางเดินเท้าของสัตว์ป่า
ไม่ใช่เป็นการปกป้องธรรมชาติเท่านั้น
แต่ยังเป็นการถนอมชีวิตสัตว์ป่าด้วยเช่นกัน
แม้ว่าจะต้องใช้เงินส่วนหนึ่งจากกระเป๋าของผู้คน(ภาษีเงินได้)เช่นกัน

E314 in Belgium Photograph via Jarrl on Reddit



Banff National Park, Alberta, Canada Photograph via Izismile

เรียบเรียง/ที่มา  //bit.ly/1zuOrzZ

ภาพเพิ่มเติม  เพื่อสัตว์โลกตัวน้อย ๆ ด้วยเช่นกัน

Tunnel under road for toads, Germany  credit : //bit.ly/17l9SMv



Toad Tunnel United Kingdom  //bit.ly/1BxpARN



Toads are already using the new toad tunnels  //bbc.in/1EfzpDZ

โครงการในอนาคตของไทย

ที่มาของภาพ //bit.ly/1CVjpma



ที่มาของภาพ //bit.ly/1zuPdNE

หมายเหตุเพิ่มเติม

นายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล  ปรมาจารย์ด้านดูนกกับสัตว์ป่าเมืองไทย

กับหนังสือเรื่อง เพชรพระอุมา ที่แต่งโดย พนมเทียน
หรือ นายฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ
สมัยเด็ก/วัยรุ่นเคยติดตามพ่อกับอาไปทำเหมืองทองโต๊ะโม๊ะ
ที่อำเภอสุคีริน (เดิมอำเภอแว้ง) จังหวัดนราธิวาส
จึงเรียนรู้การล่าสัตว์และการดำรงชีวิตในป่า

ทั้งคู่ต่างมีความเห็นสอดคล้องต้องกันว่า
ทางเดินสัตว์ป่าจะมีไม่กี่เส้นทาง
ในเมืองไทยกับชาติที่มีช้างอยู่ในป่า
ธรรมชาติของช้างเดินไปพลาง กินพืชผลไม้ใบไม้ พร้อมกับถ่ายเป็นระยะ ๆ
สัตว์ต่าง ๆ จะเดินตามรอยเท้า/ทางเดินช้าง
สัตว์มังสะวิรัติ(กินพืช)ได้พลอยอาหาร
ที่ช้างทำตกหล่นไว้ส่วนหนึ่งด้วย
กับทางสะดวกรวดเร็วไม่ค่อยมีหนามแหลมหรือลาดชัน
ส่วนสัตว์นักล่าเหยื่อก็ใช้เส้นทางนี้หากินสัตว์อื่น ๆ
แต่ก็ต้องระมัดระวังช้างทำร้าย
เพราะมันหงุดหงิดรำคาญง่าย กับโมโหร้าย
เวลาที่หากินกับมีลูกอ่อนติดตาม
สัตว์ต่าง ๆ เลยได้พึ่งใบบุญทางเดินช้าง
การตัดเส้นทางเดินสัตว์ให้สอดคล้องกับทางเดินช้าง  จะไม่มีปัญหา

สมัยพระยารัษฏานุประดิษฐ์(คอซิมบี้) สายสกุล ณ ระนอง
อดีตเจ้าเมืองตรัง ผู้นำยางพารามาปลูกในไทย
ได้หาทางสร้างถนนสายเขาพับผ้า เพื่อไปซื้อข้าวซื้อปลาจากพัทลุง
ปลาบก(น้ำจืด)ในทะเลน้อย ปลาทะเลในทะเลสาบสงขลา
ช่วงมรสุมฝั่งอันดามัน ทางอ่าวไทยจะไม่เป็นมรสุม(สลับกัน)
อู่ข้าวอู่ปลา แต่ชุมโจรา หนังปานบอด ยอดนักกลอน
โต้ตอบในเพลงบอกที่วัดโคกสมานคุณ ห.ใ
ก่อนมาเล่นหนังตะลุงภายหลัง

ท่านจะใช้โจรเก่า/โจรร้ายในคุก  มานำทางตัดเส้นทางจากตรังไปพัทลุง
โจรอาศัยทางช้างเดิน/สัตว์ป่าเดินเป็นทางหลัก
ในการหลบหนีเจ้าหน้าที่ราชการกับชาวบ้านที่ไล่ติดตามจับกุม
ในการสร้างทางจะให้วัวเทียมเกวียนขนข้าวสารแล้วเดินตามทางที่ตัดข้ามเขา
ถ้าวัวเดินวนขึ้นไปไม่รอดก็จะตัดให้ชันน้อยลงเผื่อการขนข้าวของวันหลัง
หินก้อนใหญ่ ๆ จะจุดกองไฟเผาจนร้อนจัด แล้วเอาน้ำราดให้แตกกระจาย
เพราะสมัยนั้นยังไม่มีระเบิดหรือ Backhoe แบบปัจจุบัน

ข้อมูลและภาพเส้นทางเขาพับผ้าเดิม //bit.ly/1w2MjxZ

ส่วนบันไดปลาโจนของเมืองนอก
มีเอกสารหลายฉบับยืนยัน
การกลับมาของปลาหลายสายพันธุ์
ที่ต้องไปวางไข่ออกลูกเหนือแม่น้ำด้านบน
ตาม link ภาษาต่างด้าวและมีอ้างอิงหลายรายการ

ส่วนที่เมืองไทยที่ไม่ได้ผลเพราะการออกแบบโดยมืออาภัพ
Copy and Paste มาจากของฝรั่งจึงมีปัญหาตลอดมา
ไม่ยอมถามปราชญ์ชาวบ้าน/ชาวประมงพื้นบ้านเรื่องประเภทชนิดปลา
จริง ๆ ถ้าพัฒนาบันไดปลาโจนใช้แบบยกยอ/สายพานลำเลียง
ใช้มือกลแรงงานคน  หมุน/กว้านลิฟท์ยกฝูงปลาข้ามเขื่อนก็ได้
แต่ชาวบ้านไม่ยอมทำกัน เพราะธุระไม่ใช่ ถือเป็นหน้าที่/รอแต่ทางราชการ
ขอจับขอผลาญทรัพยากรธรรมชาติให้ได้มากที่สุด จะได้เก่งที่สุด โอ้อวดได้มากที่สุด
ถนัด/ชอบใช้วาทะกรรมดูดี ค้านเก่ง แถเก่ง ใช้แต่ตรรกะวิบัติ
ทุก ๆ เรื่องมีแต่ปัญหา ไม่มีทางออก/ทางแก้ปัญหา คิดเชิงลบตลอด

เขื่อนปากมูลเวลาปิดเขื่อน กุ้งผี(ตัวใหญ่มาก) ไหลจากไทยไปลาว
ลาวได้ประโยชน์มากสุดเลยขนานนามว่า กุ้งผีจากไทย
ข้อมูลจากประมงพื้นบ้านฝั่งลาว
หนังสืออ้างอิงหายไปกับสายน้ำหลายปีแล้ว