โรคไอในเด็ก

อาการไอเป็นกลไกการป้องกันของระบบทางเดินหายใจในการ

ขจัดสารคัดหลั่งต่างๆเช่นน้ำมูก,เสมหะ สารระคายเคือง ตลอดจนสิ่ง

แปลกปลอมต่างๆออกจากระบบทางเดินหายใจการไอจะต้องอาศัยการ

ทำงานของระบบประสาทและกล้ามเนื้อต่างๆไม่ว่าจะเป็นกล้ามเนื้อเรียบ

ที่ทางเดินหายใจ, กล้ามเนื้อกระบังลม, กล้ามเนื้อทรวงอก,กล้ามเนื้อ

หน้าท้องถ้าเมื่อไหร่ก็ตามที่มีการทำงานบกพร่องจะทำให้การไอไม่มี

ประสิทธิภาพที่ดีพอในการขจัดเสมหะและสิ่งแปลกปลอม ยาบางตัวมีผล

ทำให้ลดอาการไอ ทั้งภาวะทั้ง 2 อย่าง อาจก่อให้เกิดผลเสียต่อร่างกาย

และชีวิตได้โดยเฉพาะในเด็กเล็กๆที่อายุต่ำกว่า 2ปีทำให้มีเสมหะคั่ง

ค้างตามมาด้วยภาวะอุดกั้นของทางเดินหายใจส่วนบนและส่วนล่าง

ตลอดจนปอดอักเสบและปอดแฟบได้แต่บางครั้งถ้าเป็นการไอที่ไม่มี

เสมหะติดต่อกันเป็นเวลานาน และบ่อย(ถี่)มาก ก็อาจก่อให้เกิดความ

รำคาญ รบกวนกิจวัตรประจำวันต่าง ๆ ได้ ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน การ

ทานการนอนหลับจัดอยู่ในข้อบ่งชี้ในการใช้ยากดการไอ (แล้วแต่ดุลยพินิจของแพทย์)


สาเหตุต่างๆ ที่ทำให้เกิดการไอมีมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจากระบบ

ทางเดินหายใจโดยตรงระบบหลอดเลือดและหัวใจ, ระบบทางเดินอาหาร, ระบบ

ภูมิคุ้มกันของร่างกายแต่ที่พบบ่อยมากเป็นจากการติดเชื้อทางเดินหายใจส่วน

บน เช่น หวัด, คออักเสบ, หลอดลมอักเสบ, ควันบุหรี่, มลภาวะ

ถ้าเมื่อไหร่ที่ผู้ป่วยมีอาการไอเรื้อรังหรือไอเป็นๆ หายๆ จำเป็นต้อง

มีการตรวจวินิจฉัยเพื่อหาสาเหตุที่แท้จริง มากกว่ารักษาอาการไอเท่านั้น เช่น

กลุ่มอาการสำลักเข้าทางเดินหายใจพบได้ในผู้ป่วยมีโรคของระบบ

ปราสาท และกล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้องกับการกลืนผู้ป่วยที่มีต่อมทอล์ซิลและอครีรอย

ด์โต เด็กทารก โดยเฉพาะเด็กที่คลอดก่อนกำหนด

กลุ่มอาการที่มีการไหลย้อนของอาหารหรือน้ำย่อยในกระเพาะอาหาร

เข้าไปในหลอดอาหารพบได้บ่อยในเด็กทารกมักมีความสัมพันธ์กับโรคระบบ

ทางเดินอาหาร

กลุ่มอาการหอบหืด,หรือภาวะหลอดลมไวต่อสิ่งกระตุ้นมักจะมาด้วอาการ

ไอมีเสมหะไม่มากลักษณะเสมหะเป็นมูกขาวไม่ขุ่นบางคนจะมาด้วอาการไอ

แห้งเวลาได้รับสิ่งกระตุ้นหรือเวลานอนบางครั้งจำเป็นต้องได้รับการทดสอบ

สมรรถภาพปอด

กลุ่มอาการที่มีน้ำมูกไหลไปทางด้านหลังจมูกลงไปลำคอได้แก่กลุ่มโพรง

จมูกอักเสบจากการติดเชื้อ, ภูมิแพ้, กลุ่มของไซนัสอักเสบ ควรได้รับการตรวจ

วินิจฉัยจากการทำทดสอบภูมิแพ้, X-Rayไซนัส

กลุ่มที่มีอาการสิ่งแปลกปลอมในทางเดินหายใจและทางเดินอาหารส่วนต้น

กลุ่มของโรคติดเชื้อบางชนิดเช่นวัณโรคไอกรน MYCOPLASMA

CHALMYDIA และไวรัสบางสายพันธ์ ซึ่งบางคนหลังจากการติดเชื้อดีขึ้นแล้ว

อาจมีภาวะของหลอดลมไวต่อสิ่งกระตุ้นหรือไอได้เป็นสัปดาห์หรือเดือน


กลุ่มของสารระคายเคืองและมลภาวะต่างๆ ทำให้มีการไอและการหลั่งสารคัดหลั่งประเภทมูกมากขึ้น



นอกจากนั้นยังมีสาเหตุต่างๆอีกมากมายการรักษาต้องมุ่งไปที่สาเหตุ

แท้จริงมากกว่ารักษาตามอาการต้องอาศัยการซักประวัติเป็นส่วนใหญ่ เช่น อายุ

ที่เริ่มเป็น ระยะเวลา ลักษณะการไอ ช่วงเวลาที่ไอบ่อย ปัจจัยกระตุ้น การรักษา

ที่ได้รับมาก่อนโรคประจำตัวประวัติครอบครัวบ้านและสิ่งแวดล้อม ตามด้วยการ

ตรวจร่างกายและการวินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการเช่นการ X-rayทดสอบ

สมรรถภาพปอด เป็นต้น

อาการไอไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษาตามอาการเสมอไปแต่สาเหตุต่างหากที่ควรได้รับการรักษา

Create Date : 05 มกราคม 2554 Last Update : 5 มกราคม 2554 10:06:43 น. Counter : 1321 Pageviews.		1 comments
Share Tweet