ตามรัก..ตามฝัน..เมืองเมลเบิ้น ไม่รู้อะไรมาดลใจ..ให้เรากลับมาที่ประเทศนี้อีกครั้ง หนนี้เหรอ..จุดหมายปลายทางเราไม่ได้อยู่ที่ซิดนีย์อีกต่อไป แต่เรามาที่ Melbourne เหมือนมีอะไรบางอย่าง Mission บางเรื่องยังสรุปไม่ได้ หนนี้เราจึงมาเพื่อหาคำตอบให้ตัวเองว่า ที่เราคิดไว้นั้นจุดจบที่แท้จริงจะเหมือนกันหรือเปล่า  เรื่องของความรู้สึกมันอธิบายกันยาก แต่การไปต่างบ้านต่างเมืองของเราแต่ละครั้ง มันก็มีความรู้สึกแตกต่างกันไป แต่ที่แน่ๆเรามีจุดมุ่งหมายทุกครั้ง ทุกปลายทางที่เราไปเยือนล้วนแต่เป็นความทรงจำที่ทำให้เราต้องย้อนคิดถึงตลอดเวลา  ว่าแล้วก็พาไปชมเมืองกันดีกว่า หนนี้เรามีเวลาอยู่ที่เมืองนี้ครึ่งเดือน ทุกเช้าเราจะออกจากบ้านนั่งรถไฟเข้ามาเที่ยวในเมือง เดินขาสั่นเพราะอากาศสิบแปดสิบเก้าองศา ไม่ได้เจอแน่ๆในกรุงเทพบ้านเรา ข้อดีคือมันทำให้เราเดินได้นานเท่าที่ต้องการ  ที่ต่างแน่ๆคือ คนที่นี้น้อยมาก ไม่ต้องกลัวจะไปเดินเหยีบทีนใครแล้วจะโดนถามกลับว่า "รู้มั๊ยกรูลูกใคร"       
ท้องฟ้าสีสดใสจังเลยค่ะ
โดย: ตะไคร้หอม
 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:30:08 น.สวัสดีค่ะ.... เมืองดูสงบๆดีนะคะ... ถนนก็โล่งๆ เนอะ... เคยได้ยินว่าเป็นเมืองที่มีมหาลัยเยอะๆ เป็นเมืองแห่งการศึกษา อะไรทำนองนี้รึเปล่า?? รอเที่ยวต่อด้วยคนนะคะ  โดย: merecat
วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:50:34 น.บรรยากาศเมืองสวยดีจัง น่าเดินเล่นมากๆ ค่ะ
โดย: vanillahome
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:26:36 น. |
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [