"ละครน้ำเน่า"
โลกนี้เป็นเหมือนโรงละคร หรือโรงภาพยนต์
ดูมากี่ล้านรอบก็เหมือนกัน
เป็นละครน้ำเน่าเหมือนกันทุกรอบ มีรักมีชัง
มีแก่งแแย่งชิงดีชิงเด่น โกรธเกลียด อิจฉาริษยา
มีอะไร108 ภาพยนต์ที่เราดู
มันเป็นภาพที่สะท้อนความจริงของโลกนี้
โลกนี้เป็นอย่างนี้
เราเป็นเพียงคนดูอย่าไปหลงกับมันเท่านั้นเอง
แล้วเราจะอยู่อย่างสบาย ไม่ทุกข์ไม่เครียดกับการเกิด
การดับ การมา การไปของสิ่งต่างๆ
รวมถึง ร่างกายนี้ด้วย เราจะไม่ทุกข์
กับความแก่ ความเจ็บ ความตาย
เราจะไม่ทุกข์กับการพลัดพรากจากสิ่งต่างๆ
ที่เรารัก เราชอบไป
ดังนั้น ขอให้พวกเราพยายาม
ฟังเทศน์ ฟังธรรมกันอยู่เรื่อยๆ
เพื่อที่เราจะได้เอาความรู้นี้มาสอนใจเราอีกต่อหนึ่ง
สอนให้ใจของเรานิ่ง ใจของเราสงบ
ใจของเราปล่อยวาง เป็นอุเบกขา
ให้ใจของเราจำกัดความอยากต่างๆ
ที่จะมาขโมยความสงบหรือความนิ่งนี้
ที่จะทำให้เราไม่สามารถอยู่กับความจริงได้
ถ้าเรามีสติ มีสมาธิ มีปัญญาแล้ว
จะอยู่กับความจริงตลอดเวลา
เราจะไม่อยู่กับอยาก
เพราะเราจะเห็นโทษของความอยาก
เพราะเกิดความอยากขึ้นมาแล้วนี้
มันแสนทรมานใจอยู่กับความจริงมันไม่ทรมาน
ความแก่ไม่ทรมาน ความเจ็บไม่ทรมาน
ความตายไม่ทรมาน สิ่งที่ทำให้ใจทรมานคือ
ความอยากไม่แก่ ความอยากไม่เจ็บ
อยากไม่ตายต่างหาก
ถ้าเราปฏิบัติไปเราก็จะเข้าใจหลักความจริงเหล่านี้
แล้วเราจะสามารถรักษาใจของเรา
ให้ตั้งอยู่ในความนิ่ง ความสงบไปได้ตลอดเวลา .
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
.......................................
ธรรมะบนเขา
วันที่ 22 ธันวาคม 2556
ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [