โดดเดี่ยว
โดดเดี่ยว..... เดียวดาย
หัวใจ...... เหน็บหนาว
เส้นทาง..... ยังอีกยาว
เพียงต้องก้าว... ฝ่าข้ามมัน...






Create Date : 16 เมษายน 2553
Last Update : 12 ตุลาคม 2554 21:39:57 น.
Counter : 4010 Pageviews.

3 comments
เวลาที่หายไป - บทที่ 27 ดอยสะเก็ด
(16 เม.ย. 2567 20:17:49 น.)
: รูปแบบของการค้นพบตนเอง : กะว่าก๋า
(16 เม.ย. 2567 06:05:58 น.)
ธี่หยด (2566) ไมเคิล คอร์เลโอเน
(15 เม.ย. 2567 12:42:37 น.)
เรา คือ เอไอ ชีวภาพ..ที่ ทุกอย่าง ทำงาน อัตโนมัติ..อวิชชา ไม่รู้ โง่ ทุกข์..โดย อัตโนมัติ 15 CXO.Asia
(15 เม.ย. 2567 05:12:22 น.)
  
สวัสดีค่ะ ...


มีความสุขมาก ๆ ค่ะ เพื่อน ๆ ทุกท่าน ...



วารกลายพิพากษ์หล้า......รอยเหลือ
วันเก่าเหน็บหนาวเจือ.......จับไข้
เหมือนคลำสิ่งคลุมเคลือ...คลายเงื่อน ปมเอย
คืนสู่แดนเทพไท้............ทั่วทั้งเมืองสวรรค์


.....................................................................
.....................................................................


... เป็นตัวอย่าง อ้างอิง ถึงมิ่งมิตร
หนัก-เบานิด อภัยหนา อย่าเคืองขุ่น
เปลี่ยนฐานะ... จะคอยรับ ... และ “ขอบคุณ”
เป็น “เกื้อหนุน” ... แต่นี้ไป ... ฉัน "ให้" เธอ ...


.....................................................................
.....................................................................
.
.
.
โดย: ploythana วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:23:59:54 น.
  
ขอบคุณพี่พลอยที่แวะมาเยี่ยมค่ะ


ขอให้มีความสุขนะคะ
โดย: พลอยแข วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:0:12:13 น.
  
whenever you felt that your heart is going to breakdown
feel it with the love of God ask for his and then you will
find out what is the truth love in Your life as he does for me!

GOD always forgive your mistake
the one that you cant even forget,
he always does it and always being with us
to help and blesss us for us whose heart is full of him
โดย: da IP: 124.120.15.123 วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:0:32:13 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ploykae.BlogGang.com

พลอยแข
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]