เราจะยิ้ม....ยิ้มให้กับความผิดหวัง เธอบอกไม่เข้าใจ..บอกไม่เข้าใจ คนอย่างฉัน ฉันยิ้มได้อย่างไร..ยิ้มได้อย่างไร เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา ฉันที่เคยรักเธอ ก็ยังรักเธอ เหมือนผ่านมา.. ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อย ไม่เหลือเลยอีกน้ำตา..ถึงเวลาต้องยิ้มให้มัน **ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน นี่คือเพื่อนเก่า ที่เราต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่าเรายิ้มให้มัน สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้มได้ ให้ราคามันเท่ากัน... ยิ้มให้มันก็พอ ฉันไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้มั่นคง สักเท่าไหร่ แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา (ซ้ำ**) ------------------------------------------------------------------------------------ เมื่อเช้าเผลอกดคลื่นผิด จะฟังเรื่องเล่าเช้านี้ ดันไปกดกรีนเวฟ เลยได้ฟังเพลงนี้ ... มันช่างเป็นความบังเอิญที่เสนาะปนเศร้าจริงๆเลย เปลี่ยนจากเรื่องความสัมพันธ์แบบแฟนในเนื้อหาของเพลง มาเป็นแบบสะใภ้กับครอบครัวของสามี โอ้ ฟังไป เกือบร้องไห้ไป ดูตัวเองมันน่ารันทดยังไงไม่รู้ ทำอะไรไม่ได้....ก็ได้แต่ยิ้ม ...ช้านนี่มันน่าฉงฉานจิงๆ เฮ้อ ... กรรม เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้สักคน ... พ่อแม่พี่น้องและผองเพื่อน แม้กระทั่งคนที่เราเลือกมาเป็นคู่คิด... มาระบายในนี้แหละง่ายดี ... ------------------------------------------------------------------------------------ บล็อกนี้เขียนเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2550 ค่ะ แต่ไม่ได้ Publish วันนี้อยาก Publish เพราะเรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว คงไม่มีอะไรแล้วมั้ง เพราะเราก็ยิ้มอย่างเดียว ยิ้มอย่างอดทนด้วยนะ แต่ยังไง ก็ต้องขอบคุณเรื่องเหล่านี้ ที่ทำให้เราได้หันมาหมกมุ่นกับบล็อกอย่างจริงจัง ...จนได้เพื่อนดีๆเยอะแยะไปหมด... เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสจริงๆเลย กลับมาถึงปุ๊ป ได้เจิมปั๊บ ฮ่าๆๆๆๆๆ
โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:21:02:08 น.
เกิดไรขึ้นเมื่อ 9 กรกฎาคม 2550 ค่ะ
คุณ พีทีเรค ช่วยเล่าด่วน โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:21:15:17 น.
เล่าๆๆๆๆๆ
อยากรู้อ่ะท่าน จขบ มาทำแพล็มๆแบบนี้ คนอ่านอาจลงแดงได้นะคะ แม้จะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม ก็คิดถึงนะคะ โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:21:17:26 น.
เรื่องธรรมดาเลยค่ะ
มีเรื่องร้ายๆ ก็ต้องมีเรื่องดีๆกันบ้าง คนใกล้ชิดกัน ก้อต้องมีวัน ที่ ต้องกระทบกันบ้าง แต่ยังไง ก็ต้องเข้าใจกันซักวันนึงค่ะ สู้ๆ โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:22:18:40 น.
นี่เราจะได้กินเค๊กชอคซินีม่า
เอ๊ยยยย ชอคโกแลตจริงๆหรือนี่ เตรียมล้างท้องก่อนกิน จะได้กินเยอะๆจนหมด และรีบโทรจองเตียงและหมอ เผื่อว่า อาจต้องล้างท้องหลังกิน อิอิ โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:9:40:39 น.
ปั๋วมาแล้ว
นอนกรนอยู่ นี่แอบเล่น เอางานไทยคมมาอ้าง บอกว่าทำงานเตรียมอัด อัดไรหว่า black bean โดย: be (be-oct4 ) วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:9:58:36 น.
สวัสดีตอนใกล้ๆีเที่ยงนะคะ ชีวิตคนเราก็อย่างนี้แหละค่ะ มีสุขมีทุกข์ปนๆกันไป
โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:11:27:10 น.
สวัสดีค่าคุณครูเปิ้ล
วันนี้แวะมาส่งการบ้านค่า ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว กว่าจะครบ 15 ข้อเล่นเอาเหงื่อแตก มือหงิกเลย เป็นกำลังใจให้นะค้ากับทุกปัญหา ยิ้มสู้ไว้นะค่ะ ทุกอย่างมีทางออก เคยได้ยินเขาพูดว่า หากเข้าไปในห้อง ๆ หนึ่งและไม่เจอประตูทางออก พระเจ้าจะเปิดหน้าต่างเอาไว้ให้หนึ่งบานเสมอ (ว่าแต่ถ้าหน้าต่างเกิดอยู่ชั้นยี่สิบจะทำงัยเนี่ย) โดย: oa (rosebay ) วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:5:40:33 น.
เปิ้ล
วันนี้ยุ่งไหมนี่ พี่ก็ยังเหมือนเดิม วันอาทิตย์ต้องไปงาน เพราะแม่ห้ามไปวันเสาร์ ส่วนเมื่อวานสาธิตเกษตรเป็นเจ้าภาพ อดอีก โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:14:22:43 น.
สวัสดีค่ะน้องเปิ้ล ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ตัดสินใจ
รักตัวเอง รักพ่อแม่ให้มากๆ แล้วจะรู้ว่าตัวเองมีคุณค่าเพียงใด ฝันดีค่ะ โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:20:22:21 น.
เม้นท์ที่ 16 ผ่านการตรวจจับมาได้ยังไง
สงสัยเล่นของ โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:22:47:30 น.
อืม..... อ่านแล้วอึดอัดค่ะ ... คืออึดอัดอยากรู้จังว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ piterek กันล่ะเนี่ย ....
ยังไงก็ขอให้ผ่านมันไปได้ "ด้วยดี" และได้มีการ "เริ่มต้น" วันที่ดีขึ้นและสุขขึ้นเร็ว ๆ นะคะ โดย: Chini วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:0:22:27 น.
เพิ่งเคยฟังเหมือนกันค่ะ เพราะไม่ค่อยได้ฟังวิทยุ
ร้องโดย นิโคล เปล่าอะคะ สำหรับเรื่องราวในชีวิต ฉันก็คงไม่ทราบได้ลึกเท่าเจ้าของบล็อก แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เรื่องต่างๆก็ได้ผ่านมาแล้ว ก็หวังว่าจะผ่านไปแล้ว โดย: cottonbook วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:15:22:46 น.
ขำพี่บีครับ 5555
....................... สบายดีนะครับ ผมแวะมาทักทายบ่ายวันเสาร์ครับ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:16:13:39 น.
หวัดดีคะ คุณเปิ้ล
Kookkom แวะมาเยี่ยม มาฟังเพลง เพราะปนเศร้า เป็นเพื่อนคุณเปิ้ลคะ บางทีในรอยยิ้มมากมายที่เราได้รับ ไม่รู้เลยว่ารอยยิ้มเหล่านั้นมันอาจจะเป็นยิ้มที่ยากเย็นเหลือเกินนะคะ แต่ก็ยังอุตส่าห์ ได้รับมา แต่.. คุณเปิ้ลคะ อุปสรรคบางอย่าง หรือที่เราเรียกอีกอย่างว่าความยากที่มาเยือนในชีวิต บางทีเป็นเหมือนภูมิต้านทาน เป็นยาแห่งความแข็งแกร่งให้กับชีวิตของเราได้เช่นกันนะคะ มานั่งเล่นบ้านคุณเปิ้ล ฟังเพลงไป 3 รอบ ปลอบใจไม่เก่ง แต่เป็นเพื่อนคุย และให้คำแนะนำนิดนิด หน่อย ๆ ได้ หวังว่าคุณเปิ้ลจะดีขึ้นนะคะ kookkom เป็นเพื่อนหน้าใหม่ ไม่ค่อยได้เข้ามา ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 คะ แต่จะแวะมาหาบ่อย ๆ นะคะ เราต้องดูแลตัวเองให้ได้ ก่อนที่จะดูแลคนอื่นนะคะ เอาหละ คะ เรามายิ้มให้กันดีกว่า ยิ้มหวาน ๆ มารับไปนะ โดย: the kookkom วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:19:42:56 น.
มาขอบคุณครูทีอุตสาห์ชม
เฮ้ย ค่อยหายใจหายคอสะดวกหน่อย สำหรับรูปแบบว่าไม่มีรูปแจ่ม ๆ เลย ก้อเลยไม่มีรูปอ่ะค้า วันนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ พรุ่งนี้วันหยุด ขอให้มีความสุขค่า โดย: oa (rosebay ) วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:20:35:29 น.
น่าเสียดาย ไม่น่าลืมเลย...
วันนี้หงุดหงิดมากๆไม่ได้ใช้เงินเลยสักบาท โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:22:04:27 น.
|
บทความทั้งหมด
|