Bloggang.com : Gia Huy - Peeradol - ว่ายน้ำให้เหมือนนก บินให้เหมือนปลา วาราณสี เหนือจริง

ว่ายน้ำให้เหมือนนก บินให้เหมือนปลา วาราณสี เหนือจริง

ผู้แต่ง : ศรา ดีดี้
ศิษย์เก่าคณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
ซึ่งได้มีโอกาสไปเยือนดินแดนภารตะครั้งแรก ในปี ค.ศ. 2001
ซึ่งเป็นโครงการแลกเปลี่ยนเยาวชนไทย-อินเดีย
และหลังจากนั้นก็เป็นหนึ่งในผู้หลงใหลมนตร์เสน่ห์ของอินเดีย
อย่างถอนตัวไม่ขึ้น จึงทำให้เกิดหนังสือเล่มนี้ตามมาเป็น
เล่มที่สองต่อจาก Santiniketan อินเดียใต้ต้นไม้

ราคาปก : 209.-

จุดเด่น : ผู้เขียนใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองนี้นานพอควร และตอนหลังก็ยังคงไป ๆ มา ๆ จึงสามารถหยิบประสบการณ์ตรงมาเขียนเล่าอย่างละเอียดลออ ทั้งข้อแนะนำข้อคิดต่าง ๆ เป็นประโยชน์มากสำหรับผู้ที่คิดจะเดินทางไปเที่ยวเมืองวาราณศรี หรือสำหรับผู้ที่สนใจไปเที่ยวผ่านตัวหนังสือด้วย

เนื้อหา : เป็นแนวสารคดีท่องเที่ยวที่จะมีประโยชน์มากสำหรับผู้จะไปเที่ยวเมืองวารณสี หรือที่คนไทยรู้จักคุ้นเคยกับชื่อพาราณาสี นั่นแหละครับ จะมีชื่อร้านรวง เบอร์โทร ตารางรถ ที่จะช่วยเป็นไกด์ให้ได้เป็นอย่างดีในกรณีเดินทางไปแบบแบคแพ็ค การแบ่งเนื้อหามุ่งเสนอสองส่วนสำคัญคือ

ส่วนที่ 1 เกี่ยวกับประวัติ เกร็ดสั้น ๆ ของเมืองนี้ รวมทั้งแม่น้ำคงคาที่อาจนับเนื่องเป็นแม่น้ำที่มหัศจรรย์ของโลก เนื่องจากเป็นแม่น้ำที่ไม่เคยหลับใหล และเป็นศูนย์รวมความเชื่อของชาวฮินดูทั่วโลก และเสนอบริบทของชีวิตในเมืองนี้ อ่านเพลิน ๆ ครับเนื้อหาไม่เครียด และไม่ลึกมาก

ส่วนที่ 2 เป็นการอธิบาย เรื่องราวของสถานที่ ร้านรวง การซื้อสินค้า การเดินทาง ต่าง ๆ ที่ผู้เขียนเล่าได้พอดิบพอดี ไม่มากไม่น้อยเกินไป ในเล่มจะมีวลีสั้น ๆ ที่ใช้คำง่าย ๆ แต่ความหมายสวย ๆ แทรกอยู่เป็นระยะ

เช่น

ตักข้าวให้แมวกระโดนข้ามไม่ไหว
จุดพวยพลุไม่ต้องคอยเทศกาล
อีกหนึ่งชั่วโมง
คงคาจะข้ามเที่ยงคืน

อาบน้ำแล้วหมดบาป
ตายที่นี่แล้วไม่กลับมาเกิดอีก
ใครเชื่อได้ไปสวรรค์ ....ไปสังสรรค์กับพระเจ้า
ใครไม่เชื่อ...ขอให้ไปที่ชอบที่ชอบ

ข้อเสนอแนะ : ใครที่สนใจแนวสารคดีท่องเที่ยวแบบผมพลาดไม่ได้ครับ
ไปช่วยอุดหนุนนักเขียนหน้าใหม่ ของไทยให้เค้ามีกำลังใจ
และพื้นที่ยืนสร้างสรรค์ผลงานใหม่ ให้วงการหนังสือบ้านเราบ้าง
ออ..หนังสือเล่มนี้พิมพ์ 4 สีตลอดเล่ม กระดาษที่พิมพ์เป็นสีขาวเนื้อดี
อ่านแล้วมีความสุขจังครับ....

…ไม่มีใครสนใจว่าคุณเป็นใคร
มาจากมุมไหนของโลก
แล้วมาทำอะไรที่นี่
แม้วัวบางตัวอาจสงสัยอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่เคยถาม
แค่เดินสวนกันไปมาในเมืองศักดิ์สิทธิ์พัน ๆ ปีนี้
บทสนทนาระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า
มนุษย์กับสิ่งมีชีวิต
มนุษย์กับสิ่งของ
ก็สบโอกาสสังสรรค์กันทางความคิดบนความว่างเปล่า
บทสนทนาเงียบสนั่นนั้นพรั่งพรู ทุกครั้งไป...
.
.
.
ไม่ใช่ไปเที่ยว แต่ไปอยู่
วาราณสี ...ที่ซึ่งซากศพกับกองขี้เหม็น กลายเป็นหอมได้ไม่ยาก !!!

ภาพประกอบ และเนื้อหาที่ยกมาเป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน
ขอบคุณเจ้าของผลงานเค้านะครับ

Create Date : 03 กันยายน 2554
Last Update : 27 กันยายน 2554 10:35:00 น.
Counter : 1174 Pageviews.

7 comments