Savage Garden - Truly Madly Deeply
เลื่อนไปเจอเพลงนี้ อู้วหูว์!นานมาก เป็นเพลงที่ได้ยินตอนประถม จำได้เลยว่า แปลออกแค่บางคำ แล้วก็สงสัยมากว่า ทำไมความรักมันช่างยิ่งใหญ่จังวุ้ย
เพลงนี้มาในยุคที่ ตอนนั้นหลายรร.มีแคมเปญอ่านหนังสือแล้วมาสรุปเรื่องให้ครูฟัง จะได้คูปองพิซซ่าถาดเล็กเป็นรางวัล พ่อแม่ทาง"เรา"งงมาก ลูกชั้นไม่เคยสนใจอ่านหนังสือ ทำไมขอหนังสือมาอ่านหน่อย จะเอาไปเล่าให้ครูฟัง....เท่านั้นยังไม่พอ พ่อคือ"หนูทดลอง" บอกพ่อว่า จะซ้อมพูดกับพ่อก่อน จะได้ไปเล่าให้ครูฟังไหลลื่น
ตอนเด็กๆพ่อเป็นทุกอย่าง เป็นนักสำรวจ พาเราไปตะลุยเดินคลองถม แต่ไฮไลท์สำหรับเรา ไม่ได้อยู่ที่ของที่ขายที่คลองถม
แต่อยู่ที่ของกินปิดท้าย พ่อจะพาไปกิน "ข้าวแกงสะพานหัน"(ตอนนี้คือ ร้านข้าวแกงป๋าทวีในยุคนี้)
พ่อกินผัดลูกชิ้นปลากรายชิ้นโต ส่วนเราได้กินหมูหวานหมูเค็มชิ้นใหญ่มาก และปิดท้ายด้วยสลิ่มพรเจริญ
พ่อยังเป็น "นักให้โจทย์" เช่น ตอนที่ส่งไปเรียนว่ายน้ำ หัดเท่าไหร่ก็ว่ายไม่คล่องสักที พอพ่อบอกว่า เราจะไปทะเลกัน ถ้าว่ายได้คล่อง จะยิ่งสนุก โตมาถึงได้รู้ว่า นี่มันทฤษฎีแรงผลักดันหรือแรงจูงใจชัดๆ
พ่อเป็น"นักรังสรรค์อาหาร" จากเหตุการณ์ที่มีคุณลุงคนนึงจะปั่นจักรยานมาขายเต้าหู้ก้อนแบบสดๆตอนเช้าที่ตลาด คู่กับน้ำเต้าหู้ พ่อบอกว่า อาชีพนี้มีความลำบาก ถ้าอุดหนุนได้ให้ช่วยอุดหนุน พ่อจึงรังสรรค์เมนูแกงส้มใส่เต้าหู้ ที่เราว่ารสชาติปัจจุบันมันน่าจะเหมือน"แกงกิมจิ" ตอนนี้พ่อไม่อยู่แล้ว ถ้าเจอลุง เราก็จะอุดหนุนน้ำเต้าหู้ลุงแทน (ปล.ถ้าเกิดว่า->ที่จริงแล้วลุงคือเจ้าของโรงงานเต้าหู้ขนาดใหญ่ ที่รักการปั่นจักรยาน เลยปั่นจักรยานมาขายเต้าหู้ ถ้าเราเจอพ่อสักวัน คงคุยเรื่องนี้สนุกมาก)
ตอนวาระสุดท้ายของชีวิต พ่อก็ได้เป็นคนที่จบม.3 แต่ก็ได้เป็นอาจารย์ด้วยละ แต่อาจารย์ที่ว่า คือ"อาจารย์ใหญ่"
พ่อเป็นทุกอย่างเลยนะเนี่ย คิดถึงพ่อมากๆ ไว้เราไปเที่ยวเขาใหญ่กัน ไปกินแกงส้มร้านนั้นที่พ่อชมนักชมหนาว่าอร่อย ไปนอนที่พักนั้นกัน ที่พ่อบอกว่าราคาถูกแต่บรรยากาศดีมาก
อาจจะรอเราไปเที่ยวด้วยกันนานหน่อย แต่ไว้เดี๋ยวเราไปด้วยกันนะ
.....
*"พ่อ"ก็ยังคงเป็น เพลงTruly Madly Deeplyในใจเราเสมอ...
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [