ของขวัญ ..

ฉันลืมตา เมื่อได้ยินเสียงก๊อกแก๊ก เบา ๆ ดังขึ้น
เห็นแม่กำลังเอาตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลวางที่หัวเตียงข้างน้องสาวฉัน
แหงนหน้าขึ้นไปดูหัวเตียงด้านตัวเอง มีหมีสีชมพูวางอยู่เช่นกัน

“ชู่ส์...เบา ๆ เดี๋ยวน้องตื่น” แม่ทำท่าจุ๊ปาก หลังจากเห็นฉันตื่นมาหยิบตุ๊กตาหมีมาถือไว้
“แม่ไม่ต้องซื้อให้ฟี่ก็ได้นะ ให้ศิคนเดียวก็พอ” ฉันพูดเบา ๆ
“ซื้อให้ทั้งคู่แหละ จะได้มีไว้เล่นด้วยกัน” ฉันเห็นแม่ยิ้มในความมืด
ลูบหัวฉันเบา ๆ ก่อนจะออกจากห้องไป

..
..

ฉันมองตุ๊กตาหมีในมือ แล้วนึก 'สุขสันต์วันเกิดที่ 2 ของฉัน'




ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงฝรั่งตัวโต ผมสีทอง ตาสีเขียว วางคู่กับตุ๊กตาเด็กผู้หญิงผมน้ำตาล ตาสีฟ้า
ตุ๊กตาบาร์บี้ ผมสีทองยาวสลวยในชุดกระโปรงยาว วางคู่กับ ตุ๊กตาบาร์บี้ผมสีน้ำตาลสั้นกุด
แหว่ง ๆ วิ่น ๆ ในชุดเสื้อกางเกงกิ๊บเก๋
รถวิทยุบังคับแบบรถสปอร์ตคันสีบรอนซ์เงินที่เหมือนกันเปี๊ยบ
จนต้องมีสติ๊กเกอร์ชื่อเจ้าของติดไว้ท้ายรถ
ตุ๊กตาหมาขนยาวสีขาว กับตุ๊กตาหมาขนสั้น ๆ สีน้ำตาล
เครื่องเล่นอิเล็กโทนอันเล็ก ๆ 2 เครื่องที่เหลือเพียงเครื่องเดียวที่ยังคงมีเสียงอยู่
และ อะไรอีกนะที่ฉันยังนึกไม่ออก




ฉันกับ “ศิ” น้องสาวที่อายุห่างกัน 4 ปี มักจะได้ตุ๊กตา หรือของเล่นที่เหมือน ๆ กัน
ราวกับคนให้ซื้อให้กับฝาแฝด บางทีคงเป็นเพราะใครต่อใครเห็นว่า ศิติดฉันมาก
แม้ไปโรงเรียนก็จะนั่งอยู่กับฉันไม่ยอมไปห้องตัวเอง
เด็ก ป.2 ป.3 อย่างฉันจึงมีหน้าที่ต้องเดินไปส่งน้องสาว
ที่ห้องเด็กอนุบาลทุกวันเมื่อถึงเวลาเข้าเรียน
ก่อนจะต้องรีบวิ่งจู๊ดกลับห้องตัวเองให้ทัน
ด้วยวัยที่กำลังสนุกกับเพื่อน ฉันจึงรู้สึกว่าศิเป็นตัวยุ่งยากในการใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนเลยทีเดียว



หลังจากวันเกิดฉันในปีหนึ่ง “ศิ” ร้องไห้เสียใจที่แม่ซื้อของขวัญให้ฉันคนเดียว
โดยที่ไม่ยอมเข้าใจว่ามันคือของขวัญของเจ้าของวันเกิดวันนั้น
ปีต่อ ๆ มา ทุก ๆ วันเกิดฉัน ศิจะได้ของขวัญที่เป็นอย่างเดียวกัน ทว่าต่างสี
และฉันก็จะได้ของขวัญอีกชิ้นหนึ่ง ในวันเกิดของศิเช่นกัน..ด้วยเหตุผล 'เอาไว้เล่นด้วยกัน'



“ อ่ะ ไม่เอาแล้ว ยกให้พี่ฟี่” ฉันรับตุ๊กตาบาร์บี้ตัวที่เคยมีผมสีน้ำตาลยาวสลวย
แต่ตัวที่กำลังอยู่ในมือฉันกลับกลายเป็นตัวที่มีผมสีน้ำตาล สั้น และ แหว่ง
“ แล้วทำไมเป็นยังงี้ล่ะ” ฉันถาม
“ ก็ผมมันยุ่งนี่ หวียังไงก็ไม่ได้ ศิเลยตัดมันซะเลย”
หลายครั้งเช่นกันที่ฉันมักได้ของขวัญชิ้นที่ 2 จากศิ
ชิ้นที่เหมือนกับที่ฉันมี แต่สภาพยับเยินต่างกัน



เสียดาย .. ความรู้สึกแว้บแรกบอกอย่างงงั้น รู้ทั้งรู้ศิไม่ชอบตุ๊กตา
แต่ถ้าเห็นฉันได้ตุ๊กตาศิก็จะอยากได้ขึ้นมา
ปีถัดไป ฉันเลยบอกแม่ว่าไม่เอาของขวัญวันเกิดแล้ว โตแล้ว
ตลกดี ที่ศิก็บอกไม่เอาเหมือนกัน ..ด้วยเหตุผลเดียวกัน “โตแล้ว”



หลายปี ผ่านไป น้องสาวที่เดินตามต้อย ๆ ค่อย ๆ โตขึ้น แล้วก็โตแซงหน้า
น้องที่ติดพี่หายไป ศิกลายเป็นทั้งน้องและเพื่อน
กลับกลายเป็นฉันเองที่ให้ ศิไปนั่งรอเวลาไปสอบเรียนปริญญาโท
ให้ศิไปนั่งรอในร้านกาแฟข้าง ๆ บริษัทที่ฉันไปสัมภาษณ์งาน
ตามประสาคนขี้หลงทาง
..

ตอนนี้ฉันคงกลายเป็นตัวยุ่งยากในวัยสาวของศิมั่งแล้วล่ะมั้ง

..

มานั่งนึก ๆ ถึง ตุ๊กตา และของเล่น ในวัยเด็ก ที่ไม่รู้ว่าหายไปไหนหมดแล้ว
ได้แต่ขำที่มีเพียงของขวัญที่แม่ให้เมื่อตอน 4 ขวบ อย่าง “ศิ” นี่แหละ ที่ยังเติบโต

ส่งการบ้านเรื่องที่ 2 ค่ะ
เป็นของขวัญ ชิ้นใกล้ตัว ที่ดีกันบ้าง ตีกันบ้าง
แต่ก็ ร้ากกกกกกกก

Create Date : 13 เมษายน 2552 Last Update : 13 เมษายน 2552 1:11:46 น. Counter : 518 Pageviews.		52 comments
Share Tweet

	"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ (10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)		โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira (9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)
	ทริปอเมริกา #1 - รีวิวสายการบินฟิลิปปินส์ ไม่แพงมากและดีกว่าที่คิด ฟ้าใสทะเลคราม (6 เม.ย. 2567 13:46:53 น.)		นุ่งซิ่นชมสวน๑/๖๗ ตะลีกีปัส (3 เม.ย. 2567 10:35:45 น.)