เรื่องย่อ เรื่องเริ่มจากการตายของดามหรือกันต์ดนัย ซึ่งทำงานในหน่วยเก็บกู้ระเบิดและตายในขณะปฏิบัติหน้าที่ ทำให้ศศิราหรือดิวผู้เป็นพี่สาวและนวลพรรณผู้เป็นแม่ แทบจะทำใจไม่ได้กับการการจากไปอย่างกระทันหันของน้องชายและลูกชายอันเป็นที่รัก นวลพรรณมักจะเหม่อลอย เมื่อได้ยินชื่อลูกชายก็มักจะร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ ทำให้ศศิรารู้สึกเจ็บแค้นร.ต.อ.ทินกรผู้เป็นทั้งรุ่นพี่และหัวหน้าของกันต์ดนัย ศศิราโทษว่าเป็นเพราะทินกรเป็นสาเหตุให้กันต์ดนัยต้องมาจบชีวิตลงอย่างอนาถ ในขณะที่เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นฮีโร่

และแล้วเหตุการณ์ชุมนุมกลางเมืองที่ศศิราต้องไปลงพื้นที่ เกิดการยิงกันขึ้นทำให้มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต ในขณะที่ศศิรากำลังเข้าไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ เธอเองก็เกือบกลายเป็นผู้บาดเจ็บเหล่านั้นซะเอง โชคดีที่ทินกรเข้ามาช่วยเหลือเธอไว้ทัน แต่ทินกรกลับถูกยิงซะเอง ศศิราพาทินกรไปโรงพยาบาล จากเหตุการณ์นี้ทำให้ศศิราเริ่มรู้สึกต่อทินกรดีขึ้น แม้ทั้งคู่จะเริ่มรู้สึกดีต่อกัน แต่ไม่อาจแสดงออกได้ ทินกรเองก็มีคู่หมั้นอยู่แล้วคือเพียงขวัญ ส่วนศศิราก็ยังไม่ลืมว่าเขาคือคนที่ทำให้น้องชายเธอต้องตาย แล้ววันหนึ่งเพียงขวัญขอเลิกกับทินกรเมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้มีชาติกำเนิดสูงส่งอะไร มีแม่แท้ๆเป็นผู้หญิงหากินที่ยกเขาให้พ่อแม่บุญธรรมเลี้ยง ถึงแม้พ่อแม่บุญธรรมจะมีฐานะดี มีหน้ามีตาในสังคม แต่เพียงขวัญก็เริ่มเบื่อกับการไม่เอาใจใส่ ไม่สนใจในตัวเธอของทินกร ทำให้เธอตัดใจเลิกกับทินกรไปคบกับดาราหนุ่มชื่อดัง ทินกรมีปัญหาจากอาการบาดเจ็บที่เกิดจากอุบัติเหตุครั้งนั้น เขาไม่ยอมไปทำกายภาพบำบัด ทำให้แขนไม่สามารถใช้การได้ดีเหมือนเดิม ทำให้ทินกรรู้สึกไร้ค่า ส่วนศศิราเองก็เจ็บปวดกับการที่เพิ่งรู้ว่าพ่อที่เธอคิดว่าตายไปแล้วกลับยังมีชีวิตอยู่ และเคยทอดทิ้งแม่กับเธอและน้องไปแต่งงานกับผู้หญิงที่มีฐานะส่งเสริมหน้าที่การงานเขามากกว่า นวลพรรณยอมรับการกลับมาของสามีที่เคยทอดทิ้งเธอไป แต่ศศิรากลับต่อต้าน ทำให้แม่กับเธอทะเลาะกัน นวลพรรณเผลอตบหน้าศศิรา เมื่อทั้งศศิราและทินกรต่างก็มีเรื่องเจ็บปวด ทั้งคู่เริ่มมีใจและใกล้ชิดกันมากขึ้น โดยมีแม่สื่อ-พ่อสื่อคือเก็จแก้วเพื่อนสนิทของศศิราและอัมพุทเพื่อนสนิทของทินกรคอยช่วยเหลือ แล้วทั้งเก็จแก้วและอัมพุทต่างก็ตกหลุมรักกัน และเป็นแฟนกันในเวลาต่อมา

อ่านจบ แล้วรู้สึกว่าเนื้อเรื่องยังขาดๆเกินๆ อ่านแล้วไม่ค่อยสมูธ ไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร รู้สึกว่าบางปมมันแก้ง่ายไปหน่อยไหม นางเอกตอนแรกเกลียดพระเอกมากกก อยู่ดีๆก็รักกันง่ายจัง อ่านๆไปยังไม่รู้สึกว่านางเอกจะทำอะไรเพื่อแก้แค้นพระเอกเลย ทั้งๆที่คิดมาตลอดว่าพระเอกทำให้น้องตาย ส่วนเรื่องครอบครัวใหม่ของนางเอกรู้สึกกว่ายอมรับกันง่ายไปไหมอ่ะ แต่ก็ไม่ได้ขนาดอ่านไม่สนุกนะคือพล็อตหลักๆน่ะสนุก แต่เนื้อเรื่องปลีกย่อยยังติดๆขัดๆอยู่บ้าง แถมเป็นอีกเรื่องที่ทำให้เราเสียน้ำตาได้เล็กน้อย