วิมานทราย / ชูวงศ์ ฉายะจินดา


หทยา เป็นนักศึกษาปีสุดท้ายที่วิทยาลัยเดียวกันกับระบิล ลูกชายรัฐมนตรี ที่สาวๆรุมล้อมมากมาย แต่สำหรับหทยาไม่เคยชอบหน้าเขาเลย เพราะระบิลก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีความรับผิดชอบ เพราะเขาทิ้งนันทวันเพื่อนสนิทของเธอที่เคยคบหากันทันทีที่รู้ว่าเธอท้อง นันทวันจึงต้องออกจากวิทยาลัยกลางคันทั้งที่ยังเรียนไม่จบ เมื่อระบิลไม่ยอมรับลูกในท้องนันทวันจึงทำแท้ง และหันไปแต่งงานกับสมยศและมีลูกด้วยกันหนึ่งคน 

ถึงแม้เพื่อนในกลุ่มของหทยาจะสนิทสนมกับระบิล แต่ทุกครั้งที่เจอกันหทยามักจะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับระบิลเสมอ จนระบิลรู้สึกไม่ชอบใจ โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าหทยาไปสนิทสนมกับวิจิตร จนบางครั้งเขารู้สึกอยากเอาชนะหทยาผู้แสนเย่อหยิ่งคนนี้ และโอกาสนั้นก็มาถึง เมื่อหทยาต้องอาศัยรถระบิลกลับบ้านที่กรุงเทพ ระบิลขับรถพาหทยาไปวิมานทราย บ้านพักริมทะเลของครอบครัวเขา ชายหนุ่มชวนหทยาดื่มกาแฟ เธอดื่มไปได้ครึ่งแก้วถึงได้รู้ว่าระบิลผสมเหล้าลงไปด้วย หทยารู้สึกมึนหัว ทำท่าจะหันหลังเดินหนีจากระบิล ก็มีอันต้องล้มลงหัวฟาดพื้นสลบไป เมื่อตื่นขึ้นมา หทยาตกใจมากเมื่อคิดว่าตัวเองตกเป็นของระบิลไปแล้ว

เมื่อระบิลขับรถพาหทยากลับถึงบ้านที่กรุงเทพ หทยาต้องตกใจซ้ำสอง เมื่อพ่อของเธอโรคหัวใจกำเริบ จนระบิลต้องนำตัวส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน แต่สุดท้ายหมอไม่สามารถช่วยชีวิตไว้ได้ทัน พ่อของหทยาจึงเสียชีวิตในเวลาต่อมา หทยาเสียใจอย่างหนัก โทษว่าเป็นความผิดของระบิลที่ทำให้เธอมาไม่ทันดูใจพ่อ งานศพจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย โดยมีระบิลช่วยจัดการทุกอย่าง ถึงแม้หทยาจะพยายามไล่เขาออกไป แต่ระบิลก็ยังคงทำหน้าที่ของตนต่อไปอย่างดี จนแม่และน้องชายของหทยารู้สึกชื่นชมในความมีน้ำใจของระบิล

ระบิลเห็นสภาพของหทยาที่หม่นเศร้า หลังเจอเรื่องร้ายๆพร้อมๆกันถึงสองเรื่อง จนเขาอยากจะบอกความจริงไปว่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่วิมานทราย ไม่ใช่อย่างที่เธอคิด เขาไม่ได้แตะต้องเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ที่แกล้งทำลงไปเพราะต้องการเอาชนะหญิงสาวเท่านั้น แต่สุดท้ายระบิลก็ปากหนักไม่ยอมบอกความจริง บอกกับหทยาเพียงว่าเรื่องวันนั้นเขาจะเก็บเป็นความลับตลอดไป ไม่มีวันหลุดจากปากเขาเป็นแน่ แต่ความลับนั้นก็ปิดได้ไม่นานเมื่อลักษมีกับมธุรสเพื่อนสนิทของหทยา จับความผิดปกติของเพื่อนรักได้และพยายามคาดคั้น จนในที่สุดหทยาก็เล่าให้เพื่อนฟัง ลักษมีกับมธุรสไม่ยอมให้ระบิลได้เพื่อนเธอแล้วลอยนวลไปง่ายๆ จึงให้หทยาแกล้งบอกว่าท้องเพื่อให้ระบิลยอมแต่งงานด้วย หทยาบอกกับเพื่อนว่าระบิลเคยเล่าให้เธอฟังเรื่องที่เขาไม่ยอมรับลูกในท้องของนันทวันเพราะเขาเป็นหมัน แต่เพื่อนทั้งสองของเธอคิดว่ามันเป็นแค่ข้ออ้างให้เขาไม่ต้องรับผิดชอบต่างหาก 

ระบิลยังคงไปมาหาสู่ที่บ้านของหทยา ส่วนหทยาค่อยๆเปิดใจยอมรับระบิลมากขึ้น เพราะสิ่งมีค่าที่เธอเสียไปแล้ว ไม่อาจเรียกคืนมาได้ สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้คือให้ระบิลรับผิดชอบ ด้วยการยอมแต่งงานกับเธอเท่านั้น วันหนึ่งเมื่อระบิลบอกกับหทยาว่าเขาจะไปเรียนต่อเมืองนอก ให้เธอรอเขากลับมา ถึงแม้จะละอายใจที่ต้องโกหก แต่หทยาจำต้องบอกระบิลไปว่าเธอท้อง ระบิลดีใจถึงแม้จะรู้ว่าเธอโกหก เพราะนั่นหมายความว่า เธอต้องการให้เขารับผิดชอบ ระบิลเปลี่ยนใจไม่ไปเรียนต่อเมืองนอก และต้องการแต่งงานกับหทยาโดยเร็วที่สุด ระบิลบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ ท่านไม่ยอมรับเพราะคิดว่าหทยาต้องการจับลูกชายรัฐมนตรีอย่างระบิล ท่านโมโหมากจึงไล่ลูกชายเพียงคนเดียวออกจากบ้าน ระบิลต้องหอบข้าวหอบของมาอาศัยอยู่กับหทยา หทยาเสียใจที่ทำให้ระบิลผิดใจกับพ่อแม่ แต่อีกใจก็มีความสุขเหลือล้น เพราะเขาทิ้งความสุขสบายยอมมาลำบากกับเธอ

ระบิลกับหทยาเริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกันอย่างเรียบง่าย ด้วยการจดทะเบียนสมรส และย้ายมาอยู่บ้านเช่าเล็กๆด้วยกัน นันทวันในร่างอุ้ยอ้ายด้วยท้องสองใกล้คลอดเต็มทน มาเจอทั้งคู่และได้รู้ว่าทั้งสองแต่งงานกันแล้ว จึงขอตามมาที่บ้านด้วย ระบิลไม่ต็มใจแต่หทยาไม่กล้าขัดใจเพื่อน นันทวันรู้สึกเสียดายที่ระบิลหลุดมือไป และต้องมาทนแต่งงานกับสมยศเพื่อแก้หน้า ยิ่งมาเห็นว่าระบิลหวานกับหทยาซึ่งเป็นเพื่อนสนิทก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมา จึงพูดจากระแนะกระแหนทั่งคู่ จนระบิลหน่ายเต็มทน ขากลับออกจากบ้านเช่านันทวันรู้สึกเสียดท้องขึ้นมาเหมือนจะใกล้คลอด หทยาจึงให้ระบิลนั่งแท็กซี่ไปเป็นเพื่อนนันทวันที่โรงพยาบาล ส่วนหทยากลับมารอที่บ้าน จากกลางวันล่วงมาถึงกลางดึก ระบิลยังไม่กลับบ้าน หทยาอดรู้สึกระแวงไม่ได้ เพราะอย่างไรทั้งสองก็เคยเป็นคนรักกัน 

ระบิลกลับมาบ้านตอนดึกมากแล้ว เล่าให้หทยาฟังว่าที่หายไปนานเพราะติดต่อสามีของนันทวันไม่ได้ เลยวุ่นวายนิดหน่อย หลังผ่านวันอันวุ่นวาย ทั้งคู่เข้าหอคืนแรกระบิลจึงสารภาพเรื่องที่วิมานทรายทั้งหมด หทยาดีใจที่เธอยังเป็นหทยาคนเดิม ไม่ได้เสียหายอย่างที่เคยเข้าใจมาตลอด ทั้งสองบอกรักกันก่อนที่จะเข้าหอด้วยใจอันเป็นสุข หลังแต่งงานทั้งสองหางานทำได้ มีเงินเดือนใช้ พออยู่พอกิน อาจไม่สะดวกสบายเหมือนอยู่บ้านท่านรัฐมนตรี แต่ชีวิตสองสามีภรรยาก็มีความสุขตามอัตภาพ โชคดีหน่อยที่ถึงแม้พ่อแม่ของระบิลไม่ยอมรับลูกสะใภ้อย่างหทยา แต่คุณยายของระบิลกลับเอ็นดูหลานสะใภ้น่ารักอย่างหทยาอยู่ไม่น้อย ระบิลกับหทยาดีใจมากที่คุณยายของระบิลมอบที่ดินแปลงหนึ่งและเงินอีกจำนวนหนึ่งไปปลูกบ้าน ทั้งสองจึงค่อยๆขยับขยายไปอยู่บ้านใหม่ในเวลาต่อมา และดีใจมากขึ้นไปอีกที่สุดท้ายครอบครัวของระบิล ก็ยอมรับในชีวิตคู่ของเขากับหทยาที่กำลังจะมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาในอีกไม่ช้าไม่นาน

อ่านจบ...เรื่องนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2522 เรายังไม่เกิดเลย เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆค่ะ ไม่หวือหวา ไม่มีจุดพีคอะไรชวนตื่นเต้น เนื้อเรื่องออกแนวน้ำเน่านิดๆพอเป็นกระษัย โดยเฉพาะตอนนางเอกเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองถูกพระเอกทำมิดีมิร้ายไปแล้ว (ตามแบบฉบับละครน้ำเน่าเป๊ะ) หลังจากนั้นพระเอกก็รับผิดชอบด้วยความเต็มใจสุดๆ เวลาอยู่ด้วยกัน พระเอกก็ทำรุ่มร่ามกับนางเอกตลอด (มันน่ารักอ่ะ) นางเอกก็โนเนะสุดๆอ่ะ ไม่ได้รู้เรื่องเล้ย ว่าพระเอกไม่ได้ปล้ำ ยังเข้าใจผิดอยู่นานสองนาน ถ้าพระเอกไม่สารภาพนางจะรู้ไหมเนี่ย แล้วก็ตามสไตล์นางเอกแหละ ไม่รู้พระเอกรักจริงหรือเปล่าหรือแค่ต้องการรับผิดชอบ นางก็เลยซึน แต่ก็นะ จริงๆพระเอกชอบนางเอกมาก่อนที่จะรักกับเพื่อนนางเอกด้วยซ้ำ แบบว่าจะมาจีบนางเอกแต่เข้าทางเพื่อนเลยเสร็จเพื่อนไปซะงั้น แล้วนางเอกจริงๆก็มีใจให้พระเอกแหละ แต่ทำซึน พอเกิดเรื่องนั้น นางเอกยอมกุเรื่องท้องมามัดพระเอกอ่ะ (เอากะหล่อนสิ) พระเอกเลยตามน้ำเพราะมีใจให้นางเอกอยู่แล้ว แล้วเรื่องก็จบแบบแฮ้ปปี้ๆ จนดูเหมือนชีวิตไม่ค่อยมีอุปสรรคอะไรเลย ตอนอ่านเลยไม่ค่อยมีอะไรให้น่าตื่นเต้นเท่าไหร่



Create Date : 10 กันยายน 2556
Last Update : 10 กันยายน 2556 23:05:30 น.
Counter : 5505 Pageviews.		  
11 comments
Share
แนะนำนิยายน่าสนใจ : มนต์รักเปลวนวล เหมียวกุ่ย
(7 พ.ย. 2568 13:23:09 น.)		 : กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - เพียงเป็นพรแห่งความสำเร็จ : กะว่าก๋า
(30 ต.ค. 2568 04:24:10 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - อันเป็นความอบอุ่น : กะว่าก๋า
(29 ต.ค. 2568 05:13:14 น.)		แนะนำนิยายน่าสนใจ : โปรดระงับใจคุณ เหมียวกุ่ย
(29 ต.ค. 2568 12:32:40 น.)
  
ปีพ.ศ.ที่พิมพ์ เราก็ยังไม่เกิดเหมือนกัน
โดย: Aneem วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:6:48:04 น.
  
แล้วตกลงนันทวันมีลูกกับพระเอกหรือเปล่าคะ ถ้าให้ทำแท้งลูกตัวเองเนี่ย รับไม่ได้อ่ะค่ะ หรือจริงๆแล้วพระเอกเป็นหมันจริงๆ
โดย: Sab Zab' วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:7:28:36 น.
  
งานชูวงศ์นี่ น้ำเน่าต้นตำรับเลย-------ไม่ได้อ่านนานแล้วค่ะ ไม่มีงานใหม่ ๆ ด้วย
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:8:35:15 น.
  
อ่านรีวิวแล้วดูเรียบง่ายมากมาย ดูไม่ค่อยมีปมอะไรหนักหน่วงเลยนะคะ เป๊ะสูตร
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:10:37:55 น.
  
@คุณ Aneem แสดงว่าเรายังไม่แกใช่ไหมคะ อิอิ

@คุณ Sab Zab' ไม่ใช่ลูกพระเอกค่ะ นันท์คบผู้ชายหลายคน พระเอกขอให้เลิกยุ่งกับผู้ชายพวกนั้นแล้วคบพระเอกคนเดียว แต่นันไม่เลิกค่ะ พระเอกจับได้ พอนันท้องขึ้นมาก็ให้พระเอกรับผิดชอบ เพราะพระเอกบ้านรวย นันอยากสบาย แต่พระเอกแน่ใจค่ะว่าไม่ใช่ลูกตัวเอง เลยขอเลิก นันเลยรีบแต่งงานกับสมยศเพื่อหาพ่อให้เด็กในท้องค่ะ แต่นันก็ทำแท้งอยู่ดี เพราะไม่อยากมีลูก ไม่อยากมีภาระ
นันท์ชอบพูดกับนางเอกประมาณว่าพระเอกไม่รับผิดชอบลูกในท้อง นางเอกเชื่อนันท์ก็เลยไม่ชอบหน้าพระเอก พอตอนพระเอกกับนางเอกเริ่มๆจะคบกัน นางเอกเลยถามเรื่องนันท์ พระเอกไม่อยากให้ร้ายนันว่าคบผู้ชายหลายคน แล้วนันท์ก็ท้องกับผู้ชายคนอื่น เลยบอกว่าตัวเองเป็นหมัน เพื่อไม่ให้นางเอกเข้าใจผิดว่าตัวเองไม่รับผิดชอบ นางเอกจะได้เลิกสงสัยเรื่องนันท์ แล้วนางเอกก็จะได้เลิกกังวลว่าตัวเองจะท้องด้วยค่ะ (ตอนนั้นนางเอกเข้าใจว่าตัวเองมีอะไรกับพระเอกไปแล้วค่ะ)

@คุณ พุดน้ำบุศย์ เพิ่งเคยอ่านของชูวงศ์เรื่องแรกเลยค่ะ แต่เท่าที่ดูละครที่สร้างจากนิยายของชูวงศ์ น้ำเน่าจริงค่ะ จำเลยรัก สุดสายป่าน เงาอโศก

@คุณ Sing Praise ใช่ค่ะ เรื่อยๆมาเรียงๆ ไม่มีอะไรให้ลุ้นเลยค่ะ อ่านตอนแรกๆก็พอจะเดาเนื้อเรื่องต่อไปได้
โดย: papiyongy วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:17:24:28 น.
  
น้ำเน่าตามสไตล์นิยายสมัยโน้น
แต่สำนวนป้าชูวงศ์ หวาน น่ารักดีนะคะ
โดย: Serverlus วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:20:13:10 น.
  
@คุณ Serverlus ใช่แล้วค่ะ น้ำเน่ายุคเก่า แต่สำนวนหวานน่ารัก อ่านแล้วเขิน
โดย: papiyongy วันที่: 11 กันยายน 2556 เวลา:21:15:44 น.
  

ตอนที่นิยายตีพิมพ์นี่เกิดแล้วค่ะ ไม่เคยอ่านหนังสือของคุณชูวงศ์ ฉายะจินดา เลยค่ะ แต่ถ้าเป็นละครเคยดูบ้างบางเรื่อง จขบ.เคยอ่าน ตำรับรัก หรือเปล่าค่ะ? ตอนนี้อยากลองอ่านตำรับรัก ถ้าอ่านแล้วเขียนบล๊อกหน่อยก็ดีน่ะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 12 กันยายน 2556 เวลา:1:08:50 น.
  
ชื่อเรื่องเพราะจัง วิมานทราย
โดย: Nat_NM วันที่: 12 กันยายน 2556 เวลา:7:56:43 น.
  
ยังไม่เคยอ่านงานของชูวงศ์ เลยครับ
โดย: อุ้มสม วันที่: 12 กันยายน 2556 เวลา:18:43:28 น.
  
@กล้ายางสีขาว ของชูวงศ์เคยอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะ นอกจากเรื่องนี้ก็มีอยู่ในกองดองอีกเล่ม สร้อยเสน่ห์ เล่ห์พิศวาส แต่ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ

@คุณNat_NM วิมานทรายเป็นชื่อบ้านพักตากอากาศของครอบครัวพระเอกค่ะ พ่อพระเอกตั้งชื่อเพื่อเตือนใจตัวเองให้นึกถึงความไม่แน่นอน วันนี้เรามียศ มีศักดิ์ มีทัพย์สินมหาศาล ก็อย่าได้เหลิงระเริง เพราะสิ่งเหล่านี้อาจสูญหายไปได้ในวันหนึ่งข้างหน้า เหมือนปราสาทที่สร้างด้วยทราย มันง่อนแง่นไม่แข็งแรง คลื่นซัดมาตูมเดียว หายไปในพริบตา

@คุณอุ้มสม เพิ่งเคยอ่านของชูวงศ์เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะ แล้วเรื่องนี้ก็แต่งไว้นานแล้ว สำนวนเลยออกจะโบราณๆหน่อย
โดย: papiyongy วันที่: 12 กันยายน 2556 เวลา:21:17:12 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Papiyongy.BlogGang.com

papiyongy
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

บทความทั้งหมด