ป่วย เรื่อยเปื่อย...
จะหมดปีแล้ว
หนึ่งวัน หนึ่งเดือน หนึ่งปี ช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว...ไม่ใช่ว่าชีวิตมีความสุขหรอกนะ
หากแต่ในช่วงชีวิตที่ผ่านไป เรายังไม่ได้ทำอะไรได้ลุล่วงอย่างที่ตั้งใจไว้ต่างหากล่ะ
เวลา จึงดูสั้นกว่าที่ควรจะเป็น
ฤดูฝน ก็กำลังจะผ่านไป.....
.
.
.
ไม่มีอะไรที่เป็นนิรันตร์ สำหรับโลกใบนี้ ทุกสิ่งต้องมีจุดที่ดับไป และสิ้นสุดลง
สิ่งเดียวที่ยังอยู่ได้ในความมั่นคง คือ "ความทรงจำ"
ในความว่างเปล่าของสมอง ยังมีช่องให้ความคิดเข้ามาแทรกได้เสมอ
แม้เรายังไม่รู้ว่า ต้องการจะคิดถึงเรื่องอะไรก็ตาม
.
.
สิ่งเล็กๆ ที่ผู้คนมองข้ามอาจเป็นจุดเริ่มของความยิ่งใหญ่
หยดฝนเม็ดเล็กๆ เมื่อโปรยปรายทั่วฟ้าก็ทำให้โลกชุ่มน้ำ และอาจกลายเป็นวาตภัยใหญ่หลวง
ธรรมชาติ สอนให้เรารู้ว่า
อย่าดูแคลนสิ่งใด...
.
.
ความสุข ทำให้คนอ่อนแอ และยิ้มได้
ความทุกข์ ทำให้คนร้องไห้ และแข็งแกร่งขึ้น
"ณ ปลายฉัตร"
ทางไปกลุ่มของพวกเรา // รับเฉพาะบล๊อกเกอร์จากบล๊อกแก๊งค์เท่าน้ันค่ะ
ภาพและบทความ โดย "ณ ปลายฉัตร"
สวัสดีนะจ้ะ เราแวะมาเยี่ยมนะจ้ะ ^____^ 
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [
ปีนึงๆผ่านไปเร็วจังเลยนะคะ
ขอบคุณที่แวะชมต้นไม้ค่ะ