~ ละเลียดคำเรียงกานท์เป็นงานสวย

คงเพราะด้วยใจรักตัวอักษร

ร้อยวลีลำนำเป็นคำกลอน

อาจสะท้อนเสี้ยวเศษของเหตุการณ์

มีเคว้งคว้าง ก่นทุกข์ และสุขศานต์

ทั้งวิถี ทางเดิน อันสำราญ

หรือวิธี เกียจคร้าน ได้นานเนาว์์

พลาดถลำจนเผลอเจอเรื่องเศร้า

เขียนระบายเป็นกลอนสะท้อนเอา

ลบรอยเหงาเลือนกลุ้มที่สุมทรวง

ก็แต่งเอา ตามใจ ใช่ใหญ่หลวง

พร่ำพรรณา ความช้ำ จากคำลวง

น้ำตาร่วง ตามกลอน ได้สอนใจ

ถือว่าเป็นบทเรียนพากเพียรได้

เเต่ละบาทวิถีอย่าหนีไกล

เก็บมาใช้เติมต่ออย่างพอเพียง

เก็บมาวาดเขียนสร้อยเเล้วร้อยเสียง-

เพลงชีวิต ยามเงียบ เฝ้าเรียบเรียง

ผ่านสำเนียง คล้องฝัน อันยาวไกล

๛อาลีอา๛

ด้วยความขอบคุณจากหัวใจจริงๆ เลยค่ะ สำหรับพี่"อาลีอา"ที่น่ารัก

เดิมทีว่าจะแต่งเพิ่มเติมเพื่อปิดกลอนบทนี้ด้วยตัวเอง เพราะให้พี่อาลีัอาได้เปิดให้แล้ว

แต่ว่า....ไม่สามารถจริงๆ อิอิ

ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ น่ารักๆ จากบล๊อกคุณเนยสีฟ้าที่แสนดี(ด้วยความคิดถึงค่ะ จุ๊ฟๆๆ)

ฉัตรหายไปนานๆ อย่าลืมกันนะคะ บางทีไม่มีอะไรจะอัพและงานก็มากขึ้นจึงไม่ค่อยเข้ามา

พอว่างหน่อยก็เล่นเกมส์ที่เฟชบุคบ้าง...แต่บล๊อกก็ยังเป็นบ้านหลักที่ต้องดูแลอยู่ดีค่ะ

คิดถึงและขอบคุณทุกข้อความและการแวะมาเที่ยวบล๊อกนี้นะคะ