###### รีวิวทริปบ้านหาดผาขน จ.น่าน - ตอนที่ 4 ชมพระอาทิตย์ขึ้นและล่องแพเก็บสาหร่าย ###### สวัสดีค่ะ เอนทรี่ล่าสุด รีวิว Intercontinental Samui Baan Taling Ngam Resort ตอนที่ 6 ห้องพักแบบต่างๆ (คลิกเพื่ออ่าน) หลังจากที่รีวิวทริปน่านไปแล้วดังนี้ การเดินทางด้วยนกแอร์ สักการะพระธาตุแช่แห้ง พระธาตุประจำคนเกิดปีเถาะ ที่พักแบบโฮมสเตย์ และบายศรีสู่ขวัญ จากนั้นเราก็เดินไปที่ริมหาดใต้สะพานแขวนเหมือนเดิมค่ะ ไปเก็บภาพตอนที่ฟ้ายังเรืองๆ พระอาทิตย์ยังไม่ตื่นนอนดีมาก่อน (เอ่อ..เอนทรี่นี้รูปเยอะนะคะ บอกได้เลย..ดื่มด่ำด้วยภาพเอาแล้วกันนะคะ แหะๆ) เรือนแพนี่เรียงรายยังกะจัดวางรอถ่ายภาพเลยหละค่ะ หุๆ แสงค่อยๆ สว่างและแดงขึ้นนะคะ ช่วงเช้ามากๆ ตัวหมอกที่ระเรี่ยผิวน้ำจะยังหนาแน่นอยู่หละค่ะ อากาศตอนนั้นเย็นกำลังดีเลยค่ะ ไม่หนาวจนปากคอสั่น รอพระอาทิตย์ตื่นนอนไป ก็ชมหมอกไปค่ะ หมอกเช้านั้นเยอะกำลังดี ไม่ฟุ้งจนไม่เห็นวิวใดๆ น่ะค่ะ ถ้าจัดมุมดีๆ ก็จะได้รูปแบบมีคนพร้อมแบ็คกราวด์สวยๆ ด้วยนะคะ (อันนี้แจ้งเจ้าตัวแล้วค่ะว่าออกสื่อนะ เจ้าตัวโอเค แหะๆ) ท่านนี้เป็นเพื่อนร่วมบ้าน (และห้อง) เราเองนะคะ อิอิ ฟ้าเริ่มสว่างแล้ววววว จะเห็นพระอาทิตย์มั้ยเนี่ยยยยย (ลุ้นระทึกมากๆ) หลังจากรอสักพัก เรากับเพื่อนก็ถอดใจแล้วค่ะ บอกกันว่าคงไม่ได้เห็นพระอาทิตย์แล้วแหละ แล้วเพื่อนอีกกลุ่มที่ไปถ่ายบนสะพานปูนก็ลงมาสมทบ บอกว่าไปถ่ายที่ด้านบนโน้นมาค่ะ (อ้าว มิน่า ไม่เจอใครเลย ทั้งที่บอกว่าจะมาถ่ายกัน แหะๆ) ทันใดนั้นเอง!! ก็มีเสียงว่า "เฮ้ย!! มาแล้ว" หันขวับไป...มาแล้วจริงๆ ด้วยยยยยยย รีบกดชัตเตอร์โดยทันทีฮ่ะ...เหมือนฟ้ามีพระอาทิตย์สองดวงมั้ยคะ (แอบเอาชื่อนิยายของคุณชมัยภร แสงกระจ่างมา อิอิ) ในที่สุดก็ยอมเผยตัวออกมานะจ๊ะ รอจนถอดใจไปแล้วววว (เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นอีกครั้งที่วัดพระธาตุเขาน้อยค่ะ เลยสรุป (กับตัวเอง) ว่า พระอาทิตย์เมืองน่านนี่..ถ้าไม่ขี้อายก็ขี้แกล้งใช้ได้เลยหละค่ะ เหอๆ) ปิดท้ายการชมพระอาทิตย์ขึ้นและสายหมอกริมน้ำน่านด้วยภาพนี้ละกันนะคะ (ถ้าใครอยากชมสายหมอกแบบเคลื่อนไหว ก็คลิกดูจากคลิปนะคะ) ระหว่างเดินกลับบ้านก็แอบถ่ายไก่ที่ชาวบ้านเลี้ยงไว้มาค่ะ แต่..เอิ่ม..ค่ะ คุณป้าเอ๊ย ไปโฟกัสที่ตาข่ายทำไมยะหล่อน โรงเรียนบ้านหาดผาขนค่ะ ไม่แน่ใจว่าเพราะเช้าเลยยังไม่มีใครมา หรือปิดเทอม หรือเป็นเพราะวันนั้นมีงานใหญ่ (มีงานฉลองยศค่ะ ซึ่งจะพาไปชมในเอนทรี่ต่อๆ ไปนะคะ) เลยปิดโรงเรียนให้เด็กๆ ไปร่วมงานหรือเปล่าไม่ทราบนะคะ อันนี้ก็ลืมถามมาง่ะ ที่นี่มีหมาเยอะเหมือนกันค่ะ บางตัวก็เป็นมิตรนะคะ แต่ไม่เห็นตัวไหนดุๆ เป็นพิเศษนะคะ ถ้าไม่วิ่งรี่กระดิกหางมาหา ก็มองเราเฉยๆ ไม่มีแบบว่าเห่ากรรโชกให้ข้าพเจ้าขวัญหายแต่อย่างใด ถึงบ้านแล้วค่าา อาบน้ำอาบท่า (เมื่อเช้าล้างหน้าแปรงฟันอย่างเดียว อิอิ) ก็มากินข้าวที่แม่ทำรอไว้ให้ค่ะ มีให้ตามภาพเลยนะคะ (แต่ละบ้านก็ทำกับข้าวไม่เหมือนกันค่ะ แล้วแต่คุณแม่ของแต่ละบ้านเลย) ถ้าบ้านไหนคนเยอะกว่านี้ กับข้าวก็จะเยอะขึ้นตามจำนวนคนค่ะ มีน้ำพริกกะปิของโปรดเรา (อยากกินมานานมากกก ไม่ได้กินหลายเดือนแล้วค่ะ) กับไข่มดแดงด้วยค่ะ แม่เค้าเอามายีๆ กับไข่ (ก่อนหน้านั้นเจียวกระเทียมก่อนนะคะ) เราไม่เคยกินไข่มดแดงเมนูนี้ อร่อยค่ะ อร่อยนวลๆ ดีอ้ะ หลังจากนั้นชาวเราก็ออกไปเจอกันเพื่อจะไปร่วมงานพิธีฉลองยศค่ะ (แต่งานพิธีนี้ขอยกไปเป็นอีกเอนทรี่หนึ่งนะคะ) ระหว่างทางก็เก็บภาพต้นมะขามที่มีกระจายๆ กันไป (ไม่รู้ว่าที่กินกันเมื่อคืนนี่จากต้นมะขามต้นนี้หรือเปล่านะคะ) มาให้ดูค่ะ จะรวมรูปก็ไม่ได้ เพราะความจำรูปนี้เยอะมาก (อยากขอร้องบล็อกแกงค์ เพิ่มความจำภาพหน่อยเถอะค่ะ (สำหรับการเขียนบล็อกแบบเดิมนะคะ แบบใหม่เห็นแล้วว่าเพิ่มให้แล้ว) จากนั้นเราก็ไปส่องร้านค้าประจำหมู่บ้านค่ะ อิอิ เห็นยำยำช้างน้อยที่เคยกินสมัยเด็ก (แต่ตอนนี้ห่อเล็กลง ดูขนาดจากการเทียบกับซูกัสได้ค่ะ) เลยซื้อมาด้วยค่ะ รวมทั้งโดนัทโรยน้ำตาลแบบที่เราชอบด้วย (ขนมรำลึกความหลังจริงๆ หุๆ) นอกจากนั้นก็ยังมีผักพื้นบ้านด้วยนะคะ ถึงศาลาประจำหมู่บ้านแล้วค่ะ ใกล้ๆ กันมีต้นไทร (หรือเปล่าฮับ?) รากชอนไชสวยงามน่าใช้ทำเป็นแบ็คกราวด์ถ่ายรูปเป็นอันมาก (แต่ทริปนี้ไม่มีช่างกล้องถ่ายข้าพเจ้าฮ่ะ เลยแทบไม่มีรูปตัวเองเลย) ตรงทางก่อนที่จะลงไปหาดริมน้ำน่านข้างล่างนี่ ตอนกลางวันมีรถเข็นขายเครปด้วยค่ะ แต่เอิ่ม..ราชเบอรี่นี่มันเป็นอะหยังฮะ แฮ่... พอลงไปด้านล่าง อ้าว..มีอาหารปลาขายด้วยวุ้ย ถุงละสิบหรือยี่สิบเนี่ยค่ะ เลยซื้อไปให้อาหารปลา แต่...แหงะ ปลาไม่กินค่ะ เลยไม่ได้ให้ต่อ กลัวจะทำให้น้ำสกปรกไปเปล่าๆ น่ะค่ะ ฮือออออ จากนั้นก็แยกย้ายแบ่งกันขึ้นแพค่ะ คราวนี้เราสองคนได้ขึ้นแพเดียวกับเทรคกิ้งไทยแหละ แพลำนี้นี่เองครับผมมมมมม ลักษณะแพจะมีที่นั่งไว้ให้นั่งเล่น กินข้าวซึ่งจะมีหลังคาและมีผ้าที่เราสามารถเอาลงมาบังแดดได้ด้วยอยู่ตรงกลางนะคะ (โดยจะปูเสื่อให้ด้วยตามภาพ) หัวและท้ายแพจะเป็นพื้นที่โล่งๆ ยาวๆ ค่ะ ถ้าไม่กลัวแดดจะไปนั่งเล่นก็ได้ค่ะ แพแบบนี้อย่างที่ได้บอกไว้นะคะว่าจะเสียค่าบริการต่างหากค่ะ ราคาอยู่ที่ 300 บาทต่อลำ นั่งได้ราวๆ 7-10 คนค่ะ แต่ถ้าจะไปถึงตรงหาด (อันเป็นชื่อที่มาของบ้านหาดผาขน) ซึ่งอยู่ไกล และอยู่เลยวังน้ำวนไปอีก ก็จะเป็น 500 บาทนะคะ แต่ถ้าเอาแค่เรือก็อยู่ที่ 100 บาทค่ะ (แต่แพร่มและชิลล์กว่าเยอะฮับ) ระหว่างที่รอการขนเสบียงอาหารมาลงเรือ เราก็เก็บภาพวิวที่เดี๋ยวจะได้ชมจากบนแพขณะล่องไปค่ะ ชิลล์ดีแท้นะแม่พลอย เสบียงมาพร้อมแล้วววววววววว เย้ๆ แล้วด้วยความตะกละ เอ๊ย..ความหิว (ที่จริงไม่รู้ด้วยค่ะ ฮา) เราก็เลยชวนเค้ากินกันเลย ที่จริงลำอื่นๆ เห็นบอกๆ กันว่า จะไปรวมกันทุกแพแล้วกินด้วยกันที่หาดค่ะ แต่..แพหลังของข้าพเจ้าฟาดเรียบตั้งแต่แรกไปซะแหล่ว เง่อ...ขออภัยฮับ แอบถ่ายแพหลังอื่นๆ ค่ะ ช่วงนี้ยังพอจะหยั่งถึงกันอยู่ค่ะ ไม่ลึกมาก คุณลุงที่ถ่อของแพเราค่ะ แต่คุณลุงถ่อเฉพาะขาไป เพราะสื่อสารกันผิดพลาด คุณลุงคิดว่าไปไม่ถึงหาดเลยมาถ่อเอง แกบอกว่าถ้ารู้ว่าจะไปถึงหาด แกจะให้คนอื่นมาถ่อ ซึ่งขากลับแกก็เอาเรือกลับไปค่ะ แล้วขากลับคนอื่นรวมทั้งชาวเทรคกิ้งไทยและพวกเราๆ ก็ช่วยๆ กันถ่อกลับ อย่างฮา ล่องกันไปสักพักก็เริ่มเห็นเจ้า "ไก" สาหร่ายน้ำจืดแล้วค่ะ (ที่เขียนไว้ในเอนทรี่ที่แล้ว) แต่ถ้าเหลืองๆ แบบนี้คือตายแล้วนะคะ เอามาใช้กินไม่ได้ค่ะ ต้องเอาเฉพาะที่ยังเขียวๆ อยู่เท่านั้นนะคะ แอบถ่ายแพอีกลำค่ะ ลำนั้นก็เอาเรือติดแพไปเหมือนกัน มีสมาชิกคนหนึ่งลงเรือไปแว้ว สมาชิกแพเราเลยเอาบ้าง (ถ้าใครจะทำ ควรว่ายน้ำเป็น และพายเรือเป็นด้วยนะคะ โดยเฉพาะช่วงที่ผ่านวังน้ำวนน่ะ ไม่งั้นอันตรายค่ะ) จากนั้นก็ถึงบริเวณน้ำตื้นที่มีไกเยอะแยกมากมายค่ะ สมาชิกแพเราเลยลงไปสาวมันขึ้นมา เย้ๆ ซึ่งเราก็ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าไก สาหร่ายน้ำจืดมา ได้ข้อมูลมาจากวิกิดังนี้นะคะ สาหร่ายไก เป็นสาหร่ายน้ำจืดสีเขียวสกุล Cladophora และ Rhizocronium ที่พบทางภาคเหนือของประเทศไทย โดยเฉพาะแถบ แม่น้ำน่าน ในอำเภอท่าวังผา จังหวัดน่าน และแม่น้ำโขง อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย ซึ่งสาหร่ายชนิดนี้สามารถนำมารับประทานได้ มีหลายชื่อได้แก่ ไกเหนียวหรือไกค้าง, ไกเปื้อยหรือไกไหม,ไกต๊ะ,สาหร่ายไก,สาหร่ายไคร,ไกค่าว เตา (ภาคเหนือ) นิยมนำมายำใส่ปลาทู มะเขือเปาะ สาหร่ายไกมี 3 ชนิด คือ ไกเหนียว (ไกค้าง) - มีสีเขียวเข้ม ลักษณะยาว ไม่แตกแขนง เนื้อไม่ฟู มีน้ำหนักพอสมควร มีความยาวประมาณ 2 เมตร ไกเปื้อย (ไกไหม) - ลักษณะจะเกาะอยู่กับหินเป็นกระจุกแล้วจึงกระจายแผ่ออกเป็นฝอยจำนวนมาก ลักษณะเส้นจะเหนียวและลื่น มีสีเขียวซีด มีความยาวประมาณ 80 เซนติเมตร ไกต๊ะ - ลักษณะเป็นกระจุกอยู่ปนกับไกไหม ลักษณะเส้นจะสั้นและลื่นมาก สาหร่ายไกมักถูกนำมารับประทานแบบสด และยังสามารถนำมาปรุงเป็น ยำ ห่อนึ่ง โดยให้โปรตีนสูงกว่าการรับประทานเนื้อปลา มีวิตามินและเกลือแร่อยู่กว่า 18 ชนิด อีกทั้งมีสารต้านมะเร็ง และมีกากใยอาหารสูง หลานของคุณลุงที่พายแพให้เราค่ะ เอาไกมาเล่นใหญ่เลย ส่วนสมาชิกจากเทรคกิ้งไทยก็ยังพายเรือต่อไป ช่วงนี้รู้สึกจะเป็นช่วงน้ำวนค่ะ มีคนแนะนำให้ไปพายตรงหัวเรืออ้ะ ผ่านโค้งช่วงน้ำลึกไปแล้วสักพักก็จะถึงบริเวณหาด (ผา) แล้วค่ะ (รูปล่างนี่แพลำอื่นเค้าไปถึงก่อนเราค่ะ) ตรงบริเวณนี้หละค่ะคือที่มาของชื่อบ้านหาดผาขน พอมาถึงตรงนี้ต้องจอดแพค่ะ เพราะเป็นแก่งหินแล้วใช้การเดินเอานะคะ พื้นเป็นหินเยอะมากๆ เดินลำบากสุดๆ ค่ะ คือสมัยก่อนพอมาถึงตรงนี้เรือที่สัญจรในแม่น้ำน่าน ก็ต้องจอดเพื่อ "ขน" ของข้ามแทนการล่องน่ะค่ะ ก็เลยได้ชื่อว่าบ้านหาดผาขน เป็น "ขน" ที่เป็นคำกิริยา ไม่ใช่คำนามน่ะนะคะ แฮ่... ฝั่งเราก็ยังถ่อกันต่อไปค่ะ ท่านนี้ก็สมาชิกอีกท่านของเทรคกิ้งไทย เทรคกิ้งไทยนี่มาสามสาวล้วนๆ นะฮับ มีถ่อไปเฉียดฝั่งขนาดนี้ด้วย ต้นใบยาวๆ นี่ชาวบ้านเค้าเรียกว่าต้นสบู่ค่ะ ถ่อกันไปสักพักแพทุกลำของคณะเราก็ถึงแล้วค่ะ จอดเรียงรายกันแถวๆ นี้แหละ จะเห็นว่ามีเกาะแก่งหินเยอะมากนะคะ แพถึงล่องไปต่อไม่ได้ค่ะ เก็บภาพสมาชิกจากแพอื่น มีเพื่อนที่นั่งรถตู้คันเดียวกับเรา (ถ้าจำไม่ผิดน่าจะจากเว็บชิลล์ไปไหนนะคะ) ส่วนอีกท่านมาจากห้องบลูฯ ค่ะ แต่ถามล็อกอินแล้วเค้าไม่ยอมบอก ฮา จากนั้นคุณไกด์ (ที่จริงเป็นเจ้าหน้าที่ของทางสถาบันฯ ที่จัดโครงการร่วมกับกรมการท่องเที่ยวหละค่ะ) ของตู้เราก็มาเล่นมายากล เย้ย! ไม่ช่าย มาสาธิตเจ้าต้นสบู่ให้ดูค่ะว่าทำไมถึงเรียกอย่างนั้น คือต้องขยี้ๆ เอาน้ำใส่แล้วก็ถูๆๆ มันก็จะเป็นฟองค่ะ ให้ดูทั้งภาพนิ่งและคลิปเลยแล้วกันเนาะคะ (แต่ต้องเอาใบอ่อนๆ นะคะ ใบแก่ๆ มันจะไม่ค่อยเป็นฟองง่ะค่ะ) ถึงตรงนี้ก็ชวนกันเล่นน้ำค่ะ แต่อย่างที่บอกว่าหินที่อยู่พื้นน้ำเยอะมาก เจ็บเท้ามากๆ ค่ะ แนะนำให้เอาห่วงยางไป แต่น้ำตรงนี้ก็ไหลแรงมากเช่นกันค่ะ แต่ถ้าเดินไหว เดินไปไกลๆๆ แล้วก็เอาตัวขึ้นห่วง ไหลมาตามน้ำจนกลับมาที่แพก็สนุกดีนะคะ ที่จริงตรงนี้น่าจะทำเป็นกิจกรรมล่องห่วงเหมือนกัน (แบบที่คนเล่นไม่ต้องแบกห่วงเดินลุยหินไปเองน่ะค่ะ อาจจะทำเป็นสลิงลากห่วงไปให้ที่ต้นน้ำ แล้วคนก็เดินขึ้นบกไปหรืออื่นๆ) น่าจะสนุกค่ะ เล่นกันสักพักหนึ่งก็กลับค่ะ สวนกับนักท่องเที่ยวคนหนึ่งที่เหมาเรือเพียงลำพังดังภาพค่ะ เรือจะถูกกว่านะคะ ลำละร้อยบาทค่ะ ตรงแถวๆ ศาลาและสะพานแขวนที่พังอยู่ ก็จะมีข้อมูลของบ้านหาดผาขนให้อ่านกันด้วยนะคะ ฝากไว้สำหรับสะพานอีกรอบแล้วกันนะคะ ถ้าสถาบันไหน ชมรมไหนสนใจ อยากให้ไปช่วยซ่อมจริงๆ ค่ะ เพราะเป็นสิ่งที่ชาวบ้านที่นี่อยากได้มาก นี่เพื่อนร่วมทริปหลายคนก็แนะนำให้ทำกล่องบริจาคไว้ เผื่อใครอยากช่วยสมทบทุน แต่เราว่าหน่วยงานต่างๆ ที่มีโครงการ CSR หรือชมรมตามมหาวิทยาลัยที่มีออกค่ายอยู่แล้วก็น่าจะมาทำกันนะคะ จากนั้นก็รอการอำลากันค่ะ ถ่ายรูปน้องเพลงขวัญใจชาวเรามาด้วย น่ารักมากๆ ค่ะ จากนั้นก็เป็นกล่าวคำขอบคุณทั้งจากฝ่ายเราและทางชาวบ้านหาดผาขนค่ะ รวมทั้งการมอบไกและของที่ระลึกให้กับทุกๆ คนด้วยนะคะ ถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกค่ะ ขอบคุณสำหรับการดูแลอย่างอบอุ่นตลอดสองวันหนึ่งคืนนะคะ สุดท้ายขอแปะข้อมูลโฮมสเตย์บ้านหาดผาขนไว้ เผื่อท่านใดที่สนใจที่จะไปเที่ยวและพักผ่อนแบบนี้นะคะ บอกได้เลยว่า เป็นการได้สัมผัสกับวิถีชีวิตชาวบ้านที่การท่องเที่ยวแบบแค่ไป ถ่ายรูป เช็คอิน แล้วนอนโรงแรมไม่ได้มีโอกาสแบบนี้แน่ๆ ค่ะ อิอิ โฮมสเตย์บ้านหาดผาขน - ค่าบริการ 150 บาท/คน/คืน - ค่าอาหาร 130 บาท/มื้อ/คน - ค่าล่องแพ 300 บาท/ลำ/7-10 คน - ค่าเรือพาย 100 บาท/ลำ/คน - ค่าดนตรีไทย 500 บาท/กลุ่ม - ค่าบายศรีสู่ขวัญ 500 บาท/กลุ่ม ติดต่อสอบถาม 086-921-7795, 093-313-6183 และ 088-412-9417 entry นี้ก็จบแต่เพียงเท่านี้นะฮ้าบบบ เอนทรี่หน้าจะพาไปชมพิธีงานฉลองสัญญาบัตร-พัดยศของเจ้าอาวาสวัดหาดผาคำ (ที่เราไปร่วมงานกันก่อนจะมาล่องแพ แฮ่..) กันค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ 1,469,696+2374392=3844088/11586/958 รีวิวจัดหนักจัดเต็มทุกวันเลยครับ
คนอ่านตามอ่านไม่ทันแล้ว โหวตให้ก่อนครับ เดี๋ยวจะกลับมาอ่านอีกรอบครับ สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog โดย: PZOBRIAN วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:9:42:38 น.
มีพระอาทิตย์
มีหมอก มีความงาม มีส้มตำที่น่าทานมากๆ โหวต Travel blog ให้เลยครับคุณเต้ย ขอบคุณคำตอบที่บล็อกผมด้วยนะครับ อ่านแล้วชอบเลย ได้ความรู้ด้วยครับ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:10:16:06 น.
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ ช่วงเวลาที่เฝ้ารอ(ถ่ายรูป) นี่มันช่างดีจริงๆนะคะ มี้ก็กดรัวๆ เลยเหมือนกัน 555555 ปล.เรียนเนตรนารีไวเนอะ ป.1เลย วิชาเลือกแอบถามนาง นางบอกไม่เปลี่ยนค่ะ หนูชอบอ่านหนังสือ คือหนูว่ามันยุ่งยาก เปลี่ยนไปมา หนูไม่ชอบอะไรที่ยุ่งยาก (อร๊ายยยยย แม่จิยุ่งไปเองเน๊อะ เรื่องลูกเนี่ย) โดย: kae+aoe วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:10:20:42 น.
มาโหวตให้เลยค่ะ
เพราะภาพโหลดช้าม๊ากมาก ขอบอก รอจนเหงือกแห้ง ยังไม่มีสักภาพ 555 สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog โดย: พรหมญาณี วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:12:03:03 น.
ดูรูป ดวงอาทิตย์มาเยือน..ลุ้นๆ
อยู่ครับ ว่าจะได้เห็นเปล่า.. สุดท้ายก็เห็น 555 ไปถ่ายภาพ...ไปหลายคนก็ได้ ครับแต่ ขอให้เป็นคนถ่ายภาพ ด้วยกัน.. ไม่งั้น รอกันแย่.. บางครั้งรอเป็น ชม.กว่าจะได้ภาพมา.. ล่องแพ.. สนุกดีครับ ถ้าไปหลายคน.. แต่ พายเรือก็สนุก คือถนัดใคร ถนัดมัน. ส่วนผมถนัดพายเรือ แต่มันเหงา นี่ซิ .. ค่าบริการไม่แพง ใช้ได้เลยครับ เห็นสารบัญชื่อเรื่อง ดูแล้ว อมยิ้มเลยครับ ทำให้นึกถึง คำนามครับ อิ อิ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Sweet_pills Food Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog foreverlovemom Art Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:12:03:39 น.
สอนเธอไปว่า คือผู้หญิงที่ต้องทำความดีค่ะ ใส่ชุดปุ๋บยอดมนุษย์หญิงมาเลยประมาณนั้นค่ะ 55555
ซีบ่นว่าเช้าๆ ครูให้ยืนเอามือประสานกัน เมื่อยยยยยยยยยยยย มาก โดย: kae+aoe วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:12:14:15 น.
เรื่องราวธรรมะและพุทธศาสนาเรียนรู้ไม่รู้จบจริงๆนะครับคุณเต้ย
ทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวท แต่ละหมวดยังแยกย่อยไปอีกมากมายมหาศาลเลย โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:13:11:03 น.
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น พี่เต้ยๆ ผมอัพบล็อกแล้วนะครับ (พี่เต้ยบอก ฉันรู้แล้วย่ะ!! ฉันไปบอกแกแล้วไง 555+) ใช่ครับ ใช้ shop ตัดออกครับ ค่อยๆนั่ง stamp เอา วิวยามเช้าที่หาดผาขนนี่แจ่มมากเลยครับพี่ ทั้งแสงยางเช้าของพระอาทิตย์ขึ้น กับสายหมอกที่ลอยเหนือน้ำ ช่างเป็นอะไรที่ฟินมากๆ แถมยังมคลิปมาให้ดูอีกนี่ ยังจะเอามายั่วกันอีกนะ ดิ้นแปบ อยากไปบ้าง โห กับข้าวก็ไม่เบานะครับเนี่ย น่าแซ่บมากๆ ส่วนไปเก็บสาหร่ายก็น่าสนุก แต่น่าจะร้อนอยู่กะ น้องคงไม่ไปน้องกลัวดำ ก๊ากๆๆๆๆ โดย: Ariawah Auddy วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:13:15:29 น.
อ่านคำบรรยายไป ดูภาพไป เพลินดี จบไม่รู้ตัวค่ะ
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:14:20:46 น.
มือประสานกันที่ เอวนะค่ะ เวลายืนฟังคุณครูพูดหน้าเสาธง ลองนึกภาพนางงามใส่ชุดไทยยืน แบบนั้นค่ะ
โดย: kae+aoe วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:17:16:35 น.
แหะ ๆ มาตอบ ตอนอ่านสารบัญหน้าบล๊อก ว่า หาด
ผาขน.. ไม่ได้นึกอย่างอื่นนึก ถึง คำนามนะครับ 55 เลียนข้อความข้างบนนะครับ ไม่ได้คิดถึง คำกิริยา.. พูดถึงสาหร่ายเขียว... ที่บ้าน ผม เชียงใหม่ จะเรียกว่า เตา ซึ่งจะอยู่ในนามสอาด.. ชาวบ้านจะช้อนมาทำความสอาด แล้ว ยำเตา น่าจะใส่ พริกป่น มะเขือคื่นซอยละเอียด ใส่ตะใคร้หั่นฝอย เขากินกัน...แต่ผม ไม่กล้ากินครับ... เห็นเขากินกัน ตั้งแต่เด็กแล้ว.. โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:18:19:42 น.
พี่สน...เมื่อไหร่ได้ไปไม่รู้ แต่จำได้แน่ๆ ถ้าจะไป มาโฉบเอาข้อมูลแถวนี้แหละ
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:18:26:57 น.
ใช่เลยครับคุณเต้ย
พื้นฐานหรือเบสิคที่คุณเต้ยว่า พอลงภาคปฏิบัติถ้าได้ครูบาอาจารย์ที่ดีแนะนำก็เป็นเรื่องที่ดีมากเลยครับ เหมือนคนที่กอล์ฟที่ให้โปรฯจับวงให้ วงสวย ตีถูกท่า ก็ตีลูกไปไกลครับ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:18:29:23 น.
ฺBuffet ห้องอาหาร Espresso Intercon ณ.บางกอกมาแว้ว มาตามไปหม่ำคร่า
โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน วันที่: 21 พฤษภาคม 2558 เวลา:22:16:10 น.
ช่วงเช้าๆ กับเย็นๆ มันจะมีบรรยากาศคล้ายกันเหมือนกัน ช่วงที่รอดวงอาทิตย์ขึ้น มันแป๊บเดียวเองนะครับ พอขึ้นแล้วฟ้าสว่างเลยทันทีแทบจะคนละเรื่องกับช่วงเวล่าที่เรารอเลย
ยำยำช้างน้อย สมัยก่อนขยำกินครับ จริงๆ ไม่ค่อยดี แต่เด็กชอบกินกันแบบนี้ กินกันก่อนได้เปรียบครับ (ตรงไหนอะ) ค่าบริการแพเฉลี่ยนต่อคนออกมาแล้วไม่แพงนะ สาหร่ายแบบนี้ดูแปลกตาดีเหมือนกัน โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:0:00:50 น.
ถ้าเชื่อในหลักคำสอน
ย่อมอยากไปนิพพาน ผมเชื่อว่าคนที่เริ่มเข้าสู่การปฏิบัติ ย่อมอยู่ในกระแสนิพพาน เพียงแต่จะข้ามพ้นฝั่งได้เมื่อใดเท่านั้นเอง โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:9:16:07 น.
มีคำขวัญ กุลสตรีศรียอแซฟ
เรียนหญิงล้วนก็แบบนี้ค่ะ 5555 ลองมาดูกันต่อไปว่าจะเรียบร้อยขึ้นจริงรึเปล่า โดย: kae+aoe วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:10:19:21 น.
จริงๆก็แซวเล่นไปงั้นล่ะครับพี่
ระดับผม คงไม่ดำไปกว่านี้แล้วล่ะครับ ออกรอบถ่ายรูปแต่ละที อย่างที่รู้ๆกันเนอะ ต้องฟ้าเปิด แดดจ้าๆ นี่รูปถึงจะสวย 555+ โดย: Ariawah Auddy วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:14:09:17 น.
นานแค่ไหนที่ไม่เคยเห็นพระอาทิตย์ขึ้นเนี่ยเรา
โดย: ผู้ชายในสายลมหนาว วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:15:49:02 น.
โอ้ววว ชอบๆ ชอบบรรยากาศแบบนี้มากเลยค่ะ ตื่นเช้าๆ พระอาทิตย์ขึ้นเป็ฯสีแดงๆ แล้วมีไอลอยฟุ้งบนผืนน้ำ
ใครตื่นเช้ามาเห็นแบบนี้ฟินจริงๆ แต่รินนี่นานๆ ทีจะได้ตื่นเช้าค่า 555 บรรยากาศบนแพเงียบสงบพร้อมทั้งธรรมชาติสวยๆด้วยแพยังเรียงกันอย่างดิบดีให้เราได้มาถ่ายภาพ เห็นแล้วทำให้อยากไปทันทีคะ่พี่เต้ย ชีวิตแบบนี้หรือเปล่าน้าที่โหยหามานาน กำลังให้คำตอบกะตัวเองอยู่ว่าที่หรูๆ กะชีวิตบ้านๆ เราชอบแบบไหนกัน พอมาเห็นไข่มดแดงทำให้รินเทใจให้กับเมนูนี้อย่างมากค่ะ 5555 โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:16:30:47 น.
อ้อ ส่วนคำถามที่พี่เต้ยถามไว้ที่บล็อกว่า จัดเลเอาต์ให้ภาพด้านซ้าย ข้อความอยุ่ขวา หรือข้อความข้างๆ อย่างไรนั้น
รินใช้การทำบล็อกรูปแบบใหม่เลยนะคะ สะดวกมากกว่า ชินแระ จากของพี่เต้ยลงภาพไว้กึ่งกลางทั้งหมด และพี่เต้ยก็พิมพ์ข้อความติดๆ กะภาพเลยไม่ต้องเคาะเว้นช่วงบรรทัดนะคะ จากนั้นพี่เต้ยก็เอาเม้าส์ไปกดที่ภาพนั้น หรือเหมือนเป็นการปาดดำนั่นแหละ และไปคลิ๊ก การจัดรูปแบบให้ชิดซ้าย ข้อความที่มันตามหลังที่เราพมพ์อยู่ก็จะเด้งตามมาอยู่ด้านข้างๆ ด้วยค่า ปล. ขนาดภาพที่บล็อกริน รินกำหนดไว้ 960px พอจะทำให้ชิดขวาหรือซ้่ายก็ลดขนาดภาพนั้นก่อนเลยเหลือ 700 ไรงี้ก็กดตัวจัดรูปแบบได้เลยค่ะ โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:16:35:31 น.
อาหารเช้าของรายาบุรี ใช้ได้นะเต้ย ส่วนมากหนักไปทางอาหารไทยๆ มี ข้าวต้ม ข้าวผัด ขนมจีน (แกงเขียวหวาน แกงเผ็ดอร่อยนะ พี่ชอบ) ปาท่องโก๋ ขนมปัง ไข่ดาว ไส้กรอก สลัด น้ำเต้าหู้ แต่ไม่มีนมสดแฮะ ลูกพี่เลยไม่ได้กิน มีแต่น้ำผลไม้
พนักงานบริการดี สะอาด น่าจะได้ไปอีกรอบล่ะพี่ ขอบคุณโหวตจ้ะเต้ย โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 พฤษภาคม 2558 เวลา:19:52:58 น.
เห็นหมอกที่ผิวน้ำจริง ๆ ด้วย
สวยจังค่ะ อากาศน่าจะดีมาก ๆ นะคะพี่เต้ย น้ำพริกกะปิใส่ไข่มดแดง น่ากินนน โดย: Close To Heaven วันที่: 23 พฤษภาคม 2558 เวลา:11:26:18 น.
คงต้องรอชมเรื่องใหม่เลยค่า
แอบเสียดายเหมือนกัน โดย: AdrenalineRush วันที่: 24 พฤษภาคม 2558 เวลา:22:36:56 น.
|
บทความทั้งหมด
|
ได้เที่ยวแบบนี้น่าสนุกนะคะ
ตื่นเช้าชมพระอาทิตย์ขึ้นสวยๆ
ไปเที่ยวแบบเจาะลึกกับคนในพื้นที่
ทานอาหารพื้นบ้าน ทำกิจกรรมแบบคนพื้นที่ แค่อ่านก็อิ่มใจแล้วค่ะ
ปล ละครเวทียังไม่ได้ไปดูเลยค่ะ
กลับจาก ญป ก็เก็บตัวเงียบฉี่อยู่บ้านเลย แหะๆ