###### รีวิวเทพีเสรีภาพ นิวยอร์ค / Liberty Cruise / Charging Bull / New York ค่ะ ###### สวัสดีค่าาาาา เจ้าของบล็อกเดินทางนะคะ หายไปสามวันค่ะ กลับมาประจำการแล้วจะไปเมนท์และโหวตให้นะคะ หลังจากรีวิวทริปอเมริกาตะวันออกมาแล้วดังนี้ วันนี้จะพาเที่ยวกันบ้างนะคะ ซึ่งเมื่อมานิวยอร์คก็เป็นการเที่ยวที่พลาดไม่ได้หละค่ะกับเทพีเสรีภาพนั่นเองงงงงงงงงง และเป็นการไปชมโดยการล่องเรือ Liberty Cruise ค่ะ สำหรับที่จอดรถ ค่อนข้างหายากเลยนะคะ กว่าจะหาที่จะเอารถไปจอดได้ก็วนกันอยู่พักหนึ่งแหละค่ะ เหอๆ หลังจากจอดเรียบร้อยแล้ว ก็เดนิไปที่ Battery Park หละค่ะ ซึ่งจะมีท่าเรือเพื่อครุยส์หละค่ะ ไปถึงใกล้ๆ ท่าเรือก็แวะซื้อน้ำกับของกินเล่นให้ลูกค้าก่อนค่ะ เพราะมันก็จะเที่ยงแล้วง่ะนะ กลัวหิวค่ะ น้ำดื่มขวดละ 3 U$ ค่ะ ส่วนโซรอสกับเบอร์เกอร์นี่จำราคาไม่ได้ แหะๆ แต่หมดไปยี่สิบกว่าเหรียญค่ะ ลักษณะร้านเป็นแผงลอยนะคะ แถวนั้นมีหลายร้านอยู่ หน้าตาตั๋วสำหรับขึ้นครุยส์นะคะ ราคา 18.5 เหรียญ (อัตราแลกเปลี่ยนทริปนี้จะ 33.6 นะคะ ก็จะเป็นราคาใบละ 490 บาทค่ะ) เป็นค่าเรือ 14.5 และค่าออดิโอ (ฟังตอนไหนฟระ) อีก 4 เหรียญค่ะ โดยจะมีสองจุดให้เที่ยวคือ เกาะที่มีเทพีเสรีภาพและเอลลิสไอส์แลนด์นะคะ  สำหรับรูทของเราวันนั้น พยายามไปหารูปมา ก็น่าจะเป็นรูทสีเหลืองนะคะ  เครดิตรูป https://www.newyorkcity.ca/new-york-liberty-boat-tour/ ช่วงที่เราไปเป็นช่วงพีคเที่ยวของฝรั่งมังค่าเลยค่ะ ปลายก.ค.ต้นส.ค. หน้าร้อนเค้าอะนะ คิวก็เลยอย่างที่เห็น เหอๆ อาคารที่เห็นนี่จะมีการสแกนข้าวของนะคะ เพื่อความปลอดภัยค่ะ  เดินทะลุออกอาคารไปอีกหน่อยก็จะเจอเรือแล้วค่ะ ลำนี้เองที่จะพาเราไปเที่ยวววววววว (เรือเค้าจะเวียนกันนะคะ ไม่ใช่แบบนี้อย่างเดียวค่ะ บางลำก็สองชั้น บางลำสามชั้นค่ะ)  ขึ้นเรือกันนนนน ข้างในมีร้านเล็กๆ ขายเครื่องดื่มและสแน็คอยู่ด้วยนะคะ  พวกเราตรงดิ่งไปที่ดาดฟ้าของเรือกันค่ะ ซึ่งส่วนใหญ่ก็อยู่ชั้นดาดฟ้ากันแหละ จะได้ถ่ายรูปกันสะดวกๆ นะคะ โดยทางไกด์พาไปทางท้ายเรือค่ะ แต่ยังไงตัวเรือก็จะมีการเลี้ยวกลับ ถ้าอยู่ที่ฝั่งใดฝั่งหนึ่งก็จะสลับกันเห็นอยู่ดีค่ะ ยังไงพยายามอยู่ริมๆ ไว้ค่ะ เพราะถ้าอยู่กลางเรือนี่ ถ่ายยังไงก็ติดหัวคนอะนะคะ  สักพักเรือก็เริ่มออกเดินทางค่าาา เห็นวิวอาคารสูงของเมืองนิวหยวกกกกกกก   พอวิ่งมาได้ราวๆ 7 นาทีก็เริ่มถึงจุดที่เก็บภาพของอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพได้แล้วค่ะ จะเห็นใบหน้าซีกซ้ายของคุณเทพีก่อนนะคะ แล้วเรือก็จะวนไปให้เห็นด้านขวาแล้วก็ค่อยตีวงเลี้ยวเพื่อจะไปจอดที่ท่าเรือของเกาะที่เป็นที่ตั้งของเทพีฯ ค่ะ  จอดที่ท่าเรือปุ๊บ ก็เดินเริ่มวนไปแบบทวนเข็มนาฬิกานะคะ (แต่บางคนก็เดินตามเข็มนาฬิกา) ก็จะเห็นอาคารขายของกินและลานให้นั่งมีที่นั่งพอควรตามภาพค่ะ  ฮัลโหลลลลล เลดี้ดี้ดี้ดี้ดี้ เอาประวัติของการสร้างอนุสาวรีย์นี้มาจากลิงก์นี้นะคะ ความว่า เทพีเสรีภาพ-Statue of Liberty เด่นสง่า ณ เกาะเบคโล ปากอ่าวแมนฮัตตัน นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา ประติมากรรมโลหะสำริด เทพีห่มเสื้อคลุม มือขวาชูประทีป มือซ้ายถือจารึกประกาศอิสรภาพ ตัวอนุสาวรีย์ภายในมีบันไดวน 162 ขั้น ประชาชนชาวฝรั่งเศสมอบเธอเป็นของขวัญแก่อเมริกันชนผู้แสวงหาเสรีภาพ ย้อนไป ค.ศ.1865 ณ กรุงปารีส ฝรั่งเศส นักวิชาการหัวก้าวหน้าและกลุ่มหนุ่มไฟแรงพบปะสนทนาที่บ้านนายเอดู อาร์ต เดอลา บูลาเยอ ถึงการเมืองเรื่องการปกครองที่ประชาชนขาดเสรีภาพและไม่ได้รับความเสมอภาคจากองค์จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 พวกเขาชื่นชมชาวอเมริกันที่หาญกล้าลุกฮือขึ้นสู้กับอังกฤษ และปลดแอกสำเร็จเป็นชาติเอกราชในที่สุด เสรีภาพที่อเมริกันได้มาจุดประกายความคิดปารีเซียงกลุ่มนั้นที่จะสร้างงานศิลป์ชิ้นหนึ่งให้เป็นของขวัญในวันอเมริกาเฉลิมฉลองวันชาติครบ 100 ปี 4 กรกฎาคม 1876 พวกเขารณรงค์หาเงินบริจาคจากประชาชนฝรั่งเศสทั่วประเทศ แล้วให้ปฏิมากรเฟรเดริก ออกุสต์บาร์โธลดี ออกแบบจากมติที่ต้องการให้ของขวัญเป็นรูปปั้นขนาดใหญ่ของสตรีในชุดเครื่องแต่งกายดั่งชาวโรมัน สวมมงกุฎรูปเดือยแหลม 7 แฉก สื่อความหมายถึง 7 ทวีป 7 คาบมหาสมุทร ในท่ายืนชูคบเพลิงด้วยมือขวาให้แสงสว่างแก่เสรีภาพ มือซ้ายถือแผ่นจารึกประกาศอิสรภาพ จารึกอักษร 4 JULY 1876 เท้าข้างหนึ่งมีโซ่ตรวนขาดสะบั้นสื่อถึงความหลุดพ้นจากการเป็นทาส ส่วนฐานรองรับเทพี เป็นภารกิจของอเมริกัน พวกเขาระดมทุนสร้างเป็นตึกสูง 87 ฟุต ออกแบบโดยสถาปนิก ริชาร์ด มอร์ริส ฮันต์ ในตัวอาคารจัดเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์การสร้างอนุสาวรีย์ และการสร้างชาติสหรัฐอเมริกา พิธีเปิดอนุสาวรีย์แด่อิสรภาพของอเมริกัน: เสรีภาพส่องแสงสว่างแก่ชาวโลก (MONUMENT TO AMERICAN INDEPENDENT: LIBERTY ENLIGHTENING THE WORLD) อย่างเป็นทางการโดยประธานาธิบดีโกรฟเวอร์ คลีฟ-แลนด์ มีขึ้นวันที่ 28 ตุลาคม 1886 ปีติยินดีถ้วนหน้าทั้งฝรั่งเศสและอเมริกัน ข้อมูลจำเพาะของสตรีผู้ยืนเด่นอยู่บนแท่นทรงสี่เหลี่ยมบนฐานกว้าง 3 ชั้น ตัวเธอสูง 152 ฟุต แขนแต่ละข้างยาว 42 ฟุต นิ้วชี้ยาว 8 ฟุต เล็บนิ้วยาว 10-13 นิ้ว ภายเทพีโปร่งเป็นโครงเหล็กที่ออกแบบและคำนวณโดย กุสตาฟ ไอเฟล วิศวกรผู้สร้างหอไอเฟล แยกเป็นชิ้นส่วนบรรจุในลังทั้งหมดถึง 214 ลัง ส่งจากฝรั่งเศสนำมาต่อเป็นรูปร่างสูงถึง 302 ฟุต (วัดจากปลายคบไฟถึงปลายเท้า) ใช้แผ่นโลหะทองแดงหรือสำริด 32 ตัน รมสีเขียว ส่วนคบไฟติดตั้งระบบแสงไฟฟ้าสีเขียว 13,250 วัตต์ มีบันไดเวียนให้ขึ้นไปชมวิวทิวทัศน์จากส่วนที่เป็นมงกุฎของเทพี รวมค่าใช้จ่ายในการสร้างสรรค์ดั้งเดิมประมาณ 650,000 ดอลลาร์ ส่วนงบบูรณะครั้งใหญ่ตั้งแต่ปี 1981 เพื่อจัดฉลอง 100 ปีเทพีเสรีภาพในปี 1986 ใช้ไป 86 ล้านดอลลาร์ จากที่ระดมทุนมาได้ 265 ล้านดอลลาร์ (16 ก.ค. 2547) เทพีเสรีภาพ เป็นประติมากรรมโลหะสำริด รูปเทพีห่มเสื้อคลุม มือขวาชูคบเพลิง มือซ้ายถือถือแผ่นจารึกคำประกาศอิสรภาพของหสรัฐฯ และมีอักษรสลักว่า JULY IV MDCCLXXVI หรือ วันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1876 เท้าข้างหนึ่งมีโซ่ที่ขาด แสดงถึงความหลุดพ้นจากการเป็นทาส สวมมงกุฎ 7 แฉกซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของทะเลทั้งเจ็ด หรือทวีปทั้งเจ็ด ภายในมีบันไดวนรวมทั้งสิ้น 162 ขั้น เกิดขึ้นตามแนวคิดของเอดูอาร์ด เดอ ลาบูลาเย นักประวัติศาตร์ ชาวฝรั่งเศส เพื่อระลึกถึงความสัมพันธ์ของสหรัฐอเมริกา และ ฝรั่งเศส ระหว่างการปฏิวัติอเมริกัน ออกแบบโดยเฟรเดริค ออกุสต์ บาร์โธลดี โครงร่างเหล็กออกแบบโดย เออแฌน แอมมานูแอล วิโอเลย์ เลอ ดุค และอเล็กซองเดรอะ กุสตาฟ แอฟแฟล ซึ่งเป็นผู้ออกแบบหอไอเฟล ในกรุงปารีส ส่วนฐานอนุสาวรีย์ สร้างโดยสหรัฐอเมริกา จารึกโคลงซอนเนต์ของกวีชาวอเมริกัน เอมมา ลาซารัส ซึ่งมีเนื้อหาต้อนรับผู้อพยพที่เข้าอยู่มาในอเมริกา สาเหตุที่ทำให้ชาวฝรั่งเศสมอบเทพีเสรีภาพให้แก่สหรัฐอเมริกา เพราะว่า พวกเขาชื่นชมชาวอเมริกันที่หาญกล้าหาญ ที่ลุกขึ้นสู้กับสหราชอาณาจักร และประกาศอิสรภาพ จากสหราชอาณาจักรสำเร็จ เป็นชาติเอกราชในที่สุด ชาวฝรั่งเศส จึงรณรงค์หาเงินบริจาคจากทั่วประเทศ ในการขนส่งจากฝรั่งเศส มายังสหรัฐอเมริกา เนื่องจากความใหญ่โตของอนุเสาว์รีย์ ทำให้ต้องแยกส่วนแล้วมาประกอบที่อเมริกา มีชิ้นส่วนรวมทั้งหมด 350 ชิ้น และนำมาประกอบขึ้นใหม่โดยใช้ระยะเวลาประมาณ 4 เดือน แต่ส่วนฐาน พบว่ามีการสร้างเสร็จ ในวันที่ 22 เมษายน ค.ศ. 1886 โดยหมุดตัวสุดท้ายถูกประกอบเสร็จ ในวันที่ 28 ตุลาคม ค.ศ. 1886 ปี ค.ศ. 1984 องค์การยูเนสโก ประกาศให้อนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ เป็นมรดกของโลก  หลังจากถ่ายรูปกันเรียบร้อยแล้ว เราก็เดินไปดูของที่ระลึกของที่นี่กันค่ะ ซึ่งมีหลากหลายเลยนะคะ ราคาก็มีตั้งแต่ไม่กี่เหรียญจนราคาสูงๆ เลยค่ะ อย่างหมวกก็มีหลายแบบหลายราคา หรือตัวเทพีเสรีภาพจำลองก็เช่นกันค่ะ ให้ชมภาพกันยาวๆ แล้วกันเนาะ    ออกมาเจอกับโซนอาหารและเครื่องดื่มอีกครั้งนะคะ  จากนั้นก็ขึ้นเรือซึ่งกลายเป็นลำนี้แทนนะคะ เรือก็ล่องไปจอดที่เกาะเอลลิสค่ะ แต่ทางเราไม่ได้ลงนะคะ แต่เอาประวัติมาให้อ่านแล้วกันเนาะ โดยนำมาจากลิงก์นี้ค่ะ เกาะเอลลิส (Ellis Island) เป็นเกาะที่มีชื่อเสียงและเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ที่สำคัญของสหรัฐอเมริกา เพราะในช่วงหนึ่งเกาะนี้ทำหน้าที่เป็นศูนย์อพยพและด่านตรวจคนเข้าเมืองหลักของสหรัฐอเมริการะหว่าง ค.ศ. ๑๘๙๒-๑๙๔๓ สารานุกรมประวัติศาสตร์สากล ภูมิภาค อเมริกา ฉบับราชบัณฑิตยสถาน อธิบายถึงเกาะนี้ว่า เกาะเอลลิสตั้งอยู่ทางตอนบนของอ่าวนิวยอร์ก ซึ่งได้ดำเนินการให้ผู้อพยพเข้าไปตั้งถิ่นฐานในสหรัฐอเมริกามามากกว่า ๒๐ ล้านคนในสมัยนั้น ใน ค.ศ. ๑๖๓๐ ผู้ว่าราชการอาณานิคมนิวอัมสเตอร์ดัมหรือในเวลาต่อมาคืออาณานิคมนิวยอร์กได้ซื้อเกาะนี้จากชาวอินเดียนแดง ต่อมาได้เปลี่ยนเจ้าของหลายครั้งและตกเป็นของแซมวล เอลลิส ที่ได้ซื้อเกาะนี้เพื่อเก็งกำไร เกาะนีึงได้ชื่อว่าเกาะเอลลิส ใน ค.ศ. ๑๘๐๘ รัฐนิวยอร์กได้ซื้อเกาะนี้จากทายาทของแซมวล เอลลิส ในช่วงแรก ๆ ไม่ได้มีการใช้ประโยชน์จากเกาะนี้มากนัก จนกระทั่งคณะกรรมาธิการตรวจคนเข้าเมืองของสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐอเมริกาได้เลือกเกาะเอลลิสเป็นสถานที่สำหรับเป็นด่านตรวจคนเข้าเมืองแห่งใหม่ของด่านนิวยอร์ก และได้เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ ๑ มกราคม ค.ศ. ๑๘๙๒ ซึ่งมีผู้อพยพจำนวนมากผ่านเข้ามาทางด่านนี้ หลังสงครามโลกครั้งที่ ๑ ยุติลง รัฐบาลสหรัฐอเมริกาได้แก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับผู้อพยพให้เข้มงวดขึ้นเพื่อลดจำนวนผู้อพยพ ทำให้สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองบนเกาะเอลลิสมีภาระลดลงและได้ปฏิบัติงานจนถึง ค.ศ. ๑๙๔๓ จึงได้ปิดตัวลง และได้ย้ายด่านตรวจคนเข้าเมืองไปที่นครนิวยอร์ก ส่วนเกาะเอลลิสใช้เป็นสถานที่กักกันศัตรูของฝ่ายพันธมิตรในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ จนถึง ค.ศ. ๑๙๖๔ หลังจากนั้นเกาะเอลลิส ได้ถูกทิ้งร้างอยู่ช่วงหนึ่ง ก่อนที่จะได้รับการประกาศให้เป็นส่วนหนึ่งของอนุสรณ์สถานแห่งชาติอนุสาวรีย์เสรีภาพใน ค.ศ. ๑๙๖๕ ในวันที่ ๑๐ กันยายน ค.ศ. ๑๙๙๐ เกาะเอลลิสได้เปิดให้บริการอีกครั้งหนึ่งเพื่อเป็นสวนสาธารณะและพิพิธภัณฑ์สำหรับผู้ที่สนใจศึกษาค้นคว้าและเยี่ยมชมอดีตของเกาะเอลลิสซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ชาวอเมริกันที่มีกำเนิดมาจากผู้อพยพ  จากนั้นเรือก็มาจอดที่ท่าเดิมค่ะ แล้วพวกเราก็เดินไปอีกจุดนั่นก็คือ Charging Bull นั่นเอง ประวัติ Charging Bull กระทิงตัวนี้เป็นสัญญลักษณ์ของความแข็งแกร่ง เป็นการสร้างกำลังใจให้กับชาวอเมริกันในช่วงที่หุ้นของสหรัฐดิ่งเหวอย่างหนักในช่วงปี พ.ศ. 2530 ซึ่งตั้งอยู่บริเวณสวนสาธารณะ Bowling Green Park ใกล้ๆ กับ Wall Street บนเกาะแมนแฮตตั้น ในตัวเมืองนิวยอร์ก รูปปั้นกระทิงดุในนิวยอร์กตัวนี้ทำจากวัสดุทองแดง มีน้ำหนักมากถึง 3,200 กิโลกรับ ความสูง 3.4 เมตร ใช้เวลาถึง 2 ปี กว่าจะสร้างเสร็จ สิ้นงบกว่า 350,000 ดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 11.9 ล้านบาท โดย Mr. Arturo Di Modica   กระทิง (bull) เป็นสัญลักษณ์ที่หมายถึง เศรษฐกิจดี ส่วนหมี (bear) จะหมายถึงเศรษฐกิจไม่ดี ซึ่งมีความเชื่อว่าหากไปจับไข่วัวกระทิงจะทำให้ร่ำรวยด้วยนะคะ (แต่บางตำราบอกว่าใครติดดอยอยู่ให้ไปลูบ จะลงดอยได้ค่ะ 555)  จากนั้นคณะเราก็นั่งรถไปอีกสักพักเพื่อที่จะไปถ่ายรูปกับหนึ่งในสะพานของนิวยอร์ค นั่นก็คือสะพานบรู๊คลินนั่นเองค่า สะพานบรูคลิน สร้างเสร็จเมื่อปี ค.ศ. 1883 เคยเป็นสะพานแขวนที่ใหญ่ที่สุดในโลก และเป็นสะพานแขวนที่เก่าแก่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา มีความยาว 1825 เมตร ทอดข้ามแม่น้ำอีสต์ เชื่อมระหว่างนิวยอร์กซิตี แมนฮัตตัน และบรูคลิน แต่เนื่องจากมีเวลาน้อยนะคะ เราได้แต่ถ่ายภาพกันที่ตีนสะพานหละ ไม่ได้ขึ้นไปเดินบนสะพาน ถ้าใครอยากอ่านรีวิวการเที่ยวสะพา่นก็ลองไปที่รีวิวนี้ (คลิกเพืออ่าน) ดูนะคะ สำหรับประวัติโดยละเอียดของสะพานนำมาจากลิงก์นี้ มีเนื้อหาดังนี้ค่ะ สะพานบรูคลิน สร้างเมื่อ 2 มกราคม 1870 กว่าจะสร้างเสร็จเมื่อ 24 พฤษภาคม 1883 ใช้เวลาก่อสร้าง 13 ปี สะพานมีความยาว 1825 เมตร สะพานนี้ได้รับการประกาศให้เป็นสะพานแห่งประวัติศาสตร์ของอเมริกา เมื่อปี 1964 มีประวัติการก่อสร้างสะพาน และชิ้นส่วนประกอบต่างๆ จัดแสดงอยู่ด้านล่างทางขึ้นของสะพานฝั่งบรูคลิน John Augustus Roebling ผู้อพยพมาจากเยอรมัน ได้เสนอความคิดที่กล้าหาญและท้าทายเป็นอย่างมากในยุคนั้นต่อผู้บริหารเมือง จนทุกคนเห็นชอบในการก่อสร้าง เมื่อได้รับความเห็นชอบและเงินทุนในการก่อสร้างแล้ว แต่พอเริ่มลงมือดำเนินการไปได้ไม่เท่าไร คนริเริ่มโครงการก็ได้รับอุบัติเหตุ กราบเรือกระแทกเท้าเข้ากับขอบตลิ่งระหว่างสำรวจท้องน้ำเพื่อวางตอหม้อสะพาน จนเกิดปัญหาเท้าเน่าต้องทำการผ่าตัด หลังจากผ่าตัด แผลเกิดการติดเชื้อ จนทำให้เจ้าของโครงการต้องตายไป ตั้งแต่ยังยังไม่ได้วางตอหม้อ แต่ทว่าก่อนตายได้สั่งเสีย และมอบให้ลูกชายชื่อ Washington Roebling อายุในตอนนั้น ได้ 32 ปี รับหน้าที่การสร้างสะพานในฝันที่ตนเองต่อสู้ฝ่าฟันมานี้ให้สำเร็จ แต่เรื่องไม่จบเท่านั้น เพราะเมื่อลูกชายรับหน้าที่ไปสักระยะหนึ่ง ก็ป่วยเป็นอัมพาต ต้องนอนอยู่ในเตียงที่บ้านมองผ่านหน้าต่างไปยังสะพานที่กำลังก่อสร้าง แต่จากที่ได้รับปากคำสั่งเสียของพ่อก็เลยมอบหน้าที่การสร้างสะพานให้ภรรยาชื่อ Emily Warren Roebling ซึ่งเคยแต่เป็นแม่บ้านและไม่มีความรู้ในการคำนวณหรือการก่อสร้างใด ๆ มาก่อนเลย เจ้าของโครงการนอนป่วยอยู่ที่บ้านตลอดการสร้างสะพานรวมเวลา 13 ปี โดยภรรยาต้องออกจากบ้านไปคุมงานก่อสร้างแทบทุกวัน เวลาเจอปัญหาติดขัด ก็กลับมาเล่าให้สามีฟังและถามวิธีการแก้ไข วันเวลาผ่านไป ความรู้จากการปฏิบัติ และการถ่ายทอดเทคนิคต่าง ๆ ของสามีก็ทำให้ภรรยากลายเป็นนักคณิตศาสตร์และวิศวกรตัวยงเรียกว่าภรรยาสามารถเรียนรู้การสร้างสะพานที่ยิ่งใหญ่ของโลกจากไม่รู้อะไรเลยจนสร้างสะพานเสร็จ วันเปิดสะพานเธอก็ได้รับเกียรติให้เป็นผู้ที่เดินข้ามสะพานเป็นคนแรก ในช่วงแรก ๆ มีข่าวลือว่าสะพานนี้จะพังภายในเวลาไม่กี่ปี แต่ในความเป็นจริงสะพานนี้ยังคงอยู่ยงคงกระพันมาจนถึงทุกวันนี้  สำหรับเอนทรี่นี้ก็หมดแต่เพียงเท่านี้นะฮับ เอนทรี่หน้าจะพาไปกินอาหารกลางวันกันในเวลาเกือบเย็นนะคะ 5555 ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ 1,469,696+4917937=6387633/12914/1536 Travel Blog
สวัสดียามเช้าครับคุณเต้ย แอบยิ้มตรงของที่ระลึกนี่ล่ะครับ มาจากจีนทั้งนั้นเลย 555 ราคาน้ำดื่มนี่ชวนสะดุ้งมากครับ ผมกินน้ำวันนึงหลายขวดมาก เจอขวดละ 3 เหรียญ เอิ่ม 555 แต่บ้านเมืองเค้าสวย สะอาดตาจริงๆครับ ล่องเรือชมความสวยงามของเมือง ก็คงถ่ายภาพสนุกแล้วล่ะครับ ปล. เพลงเมื่อวานยังไม่เคยอัดเสียงเลย แต่วันนี้มีอีกเพลงให้ฟังแทนครับ โหวต Travel Blog ครับ โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:6:05:45 น.มาเที่ยวกับน้องเต้ยจ้า
พี่อุ้มล่ะชอบบรรยากาศแบบนี้ โหวตท่แวเที่ยวให้เลยจ้า โดย: อุ้มสี
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:6:39:32 น.น่าเที่ยวจังค่ะ
รูปเกือบสุดท้ายสงสัยอยากมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง  โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:7:00:37 น.กลับมาอ่านมาดูภาพอย่่างละเลียดอีกครั้ง... นึกเลยว่า
เมื่อไรหนอ..จะได้ไปเที่ยวที่ นั่นได้...บ้าง.. แต่งตัวตามสบาย สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:7:21:26 น.สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog
ตามคุณเต้ยมาเที่ยว สนุกมากตั้งแต่ลงเรือเลยค่ะ ได้ชมเทพีเสรีภาพใกล้ชิด ได้เห็นกระทิงทองแดงรูปร่างใหญ่โต น่าเกรงขาม และทึ่งกับประวัติการก่อสร้างสะพานบรูคลินด้วยค่ะ ที่ทำให้ Emily Warren Roebling จากแม่บ้านกลายเป็นนักคณิตศาสตร์และวิศวกรตัวยงได้ จะตามมาเที่ยวต่อนะคะคุณเต้ย ขอบคุณคุณเต้ยสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ  โดย: Sweet_pills
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:9:14:18 น.ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ
คนเยอะอยู่เนาะ ก็ช่วงพีคนี่นา ^__^ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:9:23:29 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับคุณเต้ย
มาดามเองก็ไม่ชอบครับ เวลาผมร้องเพลงเพื่อชีวิต 555 เธอชอบให้ร้องเพลงป๊อบ แต่ผมชอบลูกทุ่งกับเพื่อชีวิตมากกว่า 555  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:9:27:46 น.ตามพี่เจนี่ไปเที่ยวนิวหยวกด้วยคน อิอิ
พี่จับไข่วัวกระทิงมาเผื่อป่ะ เผื่อจะได้รวยกะเค้าบ้าง  โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:12:44:44 น.สวัสดีครับ
แวะมาชมบรรยากาศและอ่านเนื้อหา ได้เพลินตาทั้งยังได้สาระด้วย โดย: ruennara
วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:18:44:13 น.ไปเที่ยวนิวหยอกด้วยคนค่ะ
เจอคุณน้อย newyorknurse มะคะ อิอิ เที่ยวไกลนะคะเนี่ย ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Travel Blog ดู Blog ตะลีกีปัส Home & Garden Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog Tui Laksi Diarist ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า
 ) วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:19:26:42 น.ชีพจรลงเท้า ได้เที่ยว ได้ทำงานดีออกเต้ย
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:19:33:21 น.เป็นที่ที่คนที่ไปอเมริกาคงอยากไปครับ เป็นแลนด์มาร์คสำคัญเลย
ของที่ระลึกไม่ว่าที่ไหนเห็นแล้วมันก็ชวนให้รู้สึกอยากซื้อกลับไปนะ พวกคนถ่ายภาพแบบฮาๆ นี่มีทุกที่เลย บางครั้งก็เล่นอะไรพิเรนๆ เหมือนกัน (ฮา) โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:23:17:28 น.เดินทางไปประเทศนี้ไกลเอาเรื่องเลยนะคะพี่เต้ย
ช่วงนี้เดินทางถี่จริงๆค่า ของที่ระลึกจากจีนอีก อิอิ มีภาพจับไข่นี่สิ ฮามาก บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog moresaw Funniest Blog ดู Blog ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog mambymam Music Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog โดย: Rinsa Yoyolive
 วันที่: 11 ตุลาคม 2560 เวลา:23:49:16 น.ตามไปเที่ยวนิวยอร์ค ชมเทพีเสรีภาพด้วยค่ะ
ผ่าน Wall Street ได้ดูหรือปล่าวหุ้นตัวไหนมาแรง 555 สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog โดย: ข้ามขอบฟ้า
 วันที่: 12 ตุลาคม 2560 เวลา:1:36:18 น.สวัสดีค่ะ คุณเต้ย
ตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ คนเยอะเหมือนกันเนาะ ล่องเรือชมแบบนี้ได้เห็นหลายๆมุม ดีจังเลยค่ะ โดย: ann_shinchang
วันที่: 12 ตุลาคม 2560 เวลา:6:16:22 น.บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Gorjai Writer Movie Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ตื่นตากับอเมริกามากเลย อิจฉาน้องเต้ยจัง โดย: เกศสุริยง
 วันที่: 12 ตุลาคม 2560 เวลา:9:56:42 น.สวัสดียามเช้าครับ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับคุณเต้ย โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 14 ตุลาคม 2560 เวลา:6:10:00 น.สวัสดีค่ะคุณเต้ย
เมื่อวานแอนก็ไม่ได้ไป ทำบุญเลยค่ะ ที่ทำงานไม่ได้หยุดค่ะ แต่ไปทำงานก็ไม่ค่อย ได้งานหรอกค่ะ ใจมันพะว้า พะวงยังไงไม่รู้ค่ะ โดย: ann_shinchang
วันที่: 14 ตุลาคม 2560 เวลา:7:09:50 น.วันนี้ น้องเต้ย พาเที่ยวไกลจังค่ะ ดีๆ ชอบๆ
อนุสาวรีย์ ใหญ่มาก จริงๆ เทียบกับคนตรงฐานด้านล่างนะคะ ไม่น่าเชื่อ โดย: Sai Eeuu
วันที่: 14 ตุลาคม 2560 เวลา:11:44:15 น.โห ลุกขึ้นมาทำงานตีสองตีสาม แย่เลยเต้ยเอ๊ย
อ่ะ ถ้ายังพอไหวก็ลุยกันต่อไป เนาะ  โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
วันที่: 14 ตุลาคม 2560 เวลา:21:19:36 น.landmark สำคัญและเป็ที่แรกที่ผมจะนึกถึงอเมริกาเลยครับ เคยไปจริงๆหนนึง ตอนต่อคิวขึ้นเรือนี่หนาวทารุณสุดๆ ซื้อเพรตเซลที่เขาเอามาขายตอนต่อแถวก็ห่วยปาหัวหมาแตก
ถ้าคนเยอะถ่ายติดหัวคน ให้ลองกระโดดถ่ายรูปครับ แต่ต้องระวังตอนเรือแล่นนะครับ หากเราลอยอยู่กลางอากาศแล้วเรือแล่นออกไปจะทำให้ตกน้ำได้ (แล้วผมจะเจ้ามาละเมอตอบไม่รู้เรื่องอะไรแถวนี้เนี่ย) เทพีเสรีภาพเป็นของขวัญชั้นดีจากฝรั่งเศสเลยครับ ทีกับอียิปต์ละให้นาฬิกาตายมา -3- กระทิงนี่ไม่ได้เห็นง่ะ เคล็ดน่าเกลียดแฮะลูบไข่ สะพานบรู๊คลิน สวย ^^ โดย: ชีริว
 วันที่: 14 ตุลาคม 2560 เวลา:22:15:52 น.สวัสดีค่ะ
เพิ่งเห็นว่ามานิวยอร์ค วันก่อนก็อยุ่แถว 5 th Ave นะคะ น่าจะนัดพบกันได้ ตอนนี้ไปเที่ยวที่ไหนแล้วคะ ขอให้สนุกและปลอดภัยนะคะ กระเป๋าอยู่ข้างหน้าเป็นของเรา อยู่ข้างหลังเป็นของเขา อยู่ข้างๆจะเป็นคนละครึ่ง เป็นเมืองท่องเที่ยวมีคนล้วงกระเป๋าเหมือนกันค่ะ ต้องระวังพอสมควร ขอให้เที่ยวสนุกและปลอดภัยนะคะ มีอะไรโทรได้นะคะ หลังไมค์ค่ะ โดย: newyorknurse
 วันที่: 15 ตุลาคม 2560 เวลา:6:18:39 น.ตามมาเที่ยวด้วยคร้า
คิดถึงนิวยอร์คจัง เคยไปเมื่อยี่สิบปีก่อนค่ะ อยากไปอีก โดย: Gorjai Writer
 วันที่: 15 ตุลาคม 2560 เวลา:11:38:45 น.ถ้าโต้เห็นเอ็นทรีนี้ ต้องกระโดด ๆ ๆ ๆ
เพราะโต้ชอบมาก เค้าอยากไปเมกาสุด ๆ เลยพี่เต้ย แต่ได้ไปอีกทวีปแทน 55555 โดย: Close To Heaven
 วันที่: 15 ตุลาคม 2560 เวลา:16:46:31 น.ไปเมกามาสามครั้ง แต่ไม่เคยไปนิวยอร์ก
น่าจะไปสักครั้งนะคะ โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า
) วันที่: 15 ตุลาคม 2560 เวลา:18:45:38 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [
ปั่นจักรยาน ฝนตก..เลยมา
อ่านบล๊อกนี้ก่อน...