คืนวันวันปรอย....ฝนหลงฤดู....และใจหดหู่ดวงเดิม

คืนวันฝนปรอย...ฝนหลงฤดู...และใจหดหู่ดวงเดิม





นั่งมองเม็ดฝน...หลงฤดู
ฉันยังคงอยู่กับความเงียบเหงา
ความชุ่มชื้น..ไม่อาจกลืน..ความเศร้าของดาว
หัวใจยังคงว่างเปล่าอยู่เท่าเดิม
ฝนตก..ฤดูหนาว
ความเจ็บร้าวเก่า ๆ ยังคงเพิ่ม
“น้ำตาหลงฤดู”...รินไหล
จากนัยน์ตาคู่เดิม
อดีตเก่า ๆ ...ทำให้เคลิ้ม
เริ่มคิดถึง..ใครคนเดิม..อีกแล้วใจ
ยังนั่งฟังดวงดาวเล่านิทาน
เนื้อเรื่องคงร้าวรานมากไปหน่อย
ยิ่งดึกดื่น..ความขมขื่นก็มาคอย
กว่าจะจบ...ฉันคงพลอย..เสียน้ำตา
พระจันทร์...มาร้องเพลงคลอ..
เรื่องราวของ “การรอ” อย่างเหนื่อยล้า
เป็นการรอ...ให้ความเจ็บก้าวเข้ามา
คอยให้คำร่ำลา...มาฆ่ากัน
....ทำไมใจร้าย..กันอย่างนี้.
อุตส่าห์ออกมามองฟ้าทั้งที..ยังบีบคั้น
รู้อย่างนี้...จะเข้านอนแต่หัววัน
เม้ต้องเสี่ยงกับฝันร้าย....ทำลายกัน..

...........ฉั น ก็ ย อ ม ...........







Create Date : 22 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2551 3:55:33 น.
Counter : 406 Pageviews.		  
1 comments
Share
แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย
(17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)		15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)		ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น
(8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)
  
แอบเหงาเลยอ่ะ
โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 22 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:01:54 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Pairwalai.BlogGang.com

pairwalai
Location :
สุราษฏร์ธานี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]