มายาลวงบ่วงรัก ณพิชญานันศ์ เขียน










ค่อยๆ ขุดออกมาจากไห 




มายาลวงบ่วงรัก
ณพิชญานันศ์ เขียน
สำนักพิมพ์อินเลิฟ แนวพลอยวรรณกรรม
339 บาท  420 หน้า

หลังปก

“ชู่ว เดี๋ยวมันจะดีขึ้น” ชายหนุ่มปลอบโยน ลูบผมที่ชื้นเหงื่ออย่างเอาใจ
“มันไม่ดีขึ้นเลยสักนิด” อัญธารีเริ่มงอแง เธอรู้สึกจุก อึดอัดจนร้อนด้วยสิ่งเร้าที่เขาเอามาช่วยกระตุ้น 
“ครั้งแรกก็แบบนี้ แต่รับรองว่าคุณจะสนุก”

สำหรับ ‘อัญธารี’ ผู้ประกาศข่าวสาวแล้ว 
การเจาะให้ถึง ‘ข้อมูลร้อนเชิงลึก’ ของพี่น้องรูปหล่อ มหาเศรษฐีตระกูลเหมรัชต์มาให้กับผู้บริหารสถานีได้ 
ก็จะช่วยเปิดโอกาสไปสู่ความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และนั่นทำให้หญิงสาวมีรายการในช่วงไพร์มไทม์เป็นของตนเองได้สำเร็จ และ ‘ความลับ’ ที่ได้มานั้นก็จะถูกเผยแพร่จนโด่งดังในข้ามคืนไม่ต่างจากสปอตไลต์อันเจิดจ้าที่ส่งให้เธอเป็นที่รู้จักอย่างดีที่สุด แต่นอกจากนั้นแล้ว... นี่ก็เป็น ‘โอกาสดีเพียงครั้งเดียว’ ที่เธอจะได้ใกล้ชิดกับ ‘ต้นสมุทร เหมรัชต์’ มหาเศรษฐีหนุ่มเสน่ห์แรงสุดเซ็กซี่ หนึ่งในผู้บริหารระดับสูงของเครือธุรกิจพลังงานลาเวอริก โดยไม่รู้เลยว่า... มันจะกลายเป็นความปรารถนาอันเร่าร้อนที่อาจจะเปลี่ยนเรื่องของคนทั้งสองให้ปรากฏอยู่ใน ‘พาดหัวข่าวอันอื้อฉาว’ เสียเองด้วยการตั้งครรภ์!

ทั้งชีวิตของ ‘ต้นสมุทร เหมรัชต์’ กำลังก้าวสู่หน้าประวัติศาสตร์ของนักธุรกิจโลก และเขาก็ไม่สามารถที่จะปล่อยให้เรื่องอื้อฉาวทำลายทุกอย่างที่เขาตั้งใจสร้างมาได้ แต่ความสวยของเธอก็ดึงดูดใจของเขามากเสียจนไม่อาจจะเพิกเฉยได้ และชายหนุ่มก็พร้อมแล้วที่จะ ‘เรียกร้อง’ และ ‘บงการ’ เพื่อเอา ‘เรือนร่าง’ ของเธอมาเป็นค่าประกันความเสี่ยง แต่ถึงแม้เขาจะกำลังตกหลุมรัก ‘นักข่าวเมียบําเรอ’ ชนิดหัวปักหัวปำ แต่กระนั้นเขาก็ยังรู้สึกว่าเธอ ‘ซ่อนความลับ’ อะไรบางอย่างไว้  และถ้าหากเธอไม่รีบสารภาพมันกับเขาในเร็ววันก็คงไม่มีอะไรที่จะเลวร้ายไปกว่าการลงทัณฑ์จากเขา!

“ไม่ได้หึง ก็บอกแล้วไงว่าขยะแขยง”
“เมื่อคืนไม่เห็นพูดแบบนี้” ต้นสมุทรตีหน้าเมื่อย 
“เห็นมีแต่ร้องกรี๊ดๆ สลับกับพูดว่าคุณริชคะ คุณริชขา เข้ามาลึกๆ อบอุ่นอยากได้รัวๆ แรงๆ ถี่ๆ เอาอีกทีได้ไหมคะ”
“ไม่จริ๊ง” หญิงสาวเกือบร้องกรี๊ด
“จริง คุณแทบจะกระชากอนาคอนด้าของผมเข้าไปในตัวคุณเลยเหอะ”
“เอาเหอะ ที่ผ่านมาแล้วก็ช่างหัวมัน ถือว่าฟาดเคราะห์ ทำทาน” 
ลืมสิ้นถึงความเป็นผู้ดี มารยาทของผู้หญิงที่มารดาพร่ำสอน 
เธอสบถออกมาอย่างโมโห เริ่มมองหาเสื้อผ้าตัวเอง


คุยกันหลังอ่าน

มีสองคู่ พระเอกเป็นพี่น้องกัน คนพี่ กลางชล ดูแลด้านการบริหาร คนน้อง ต้นสมุทร ดูแลการวิจัยพัฒนา

คู่ของกลางชล จริงๆ รู้จักกันมาหลายปีแล้ว เป็นข้ามคืนที่มีความหลังร่วมกัน แล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกทั้งที่ยังคิดถึงอีกฝ่าย

คู่ของต้นสมุทร เป็นความสัมพันธ์ที่เกิดเพราะเงื่อนไข เลยมีปัญหาตามมา


สำหรับเรื่องนี้ โอไม่ชอบค่ะ


บอกส่วนที่ชอบก่อน

1. เปิดเรื่องมาน่าสนใจ เท้าความอาชีพภูมิหลังของตัวละครสี่ตัวได้ดูไม่หลักลอย มีการทำงานในสายที่ตัวเองถนัด มีสิ่งที่วาดหวัง โดยเฉพาะตัวละครนางเอกทั้งคู่

2. เด็กๆ ในเรื่องน่ารักน่าเอ็นดูดีค่ะ โดยเฉพาะช่วงต้นที่เล่าเรื่องส่วนของลิลิธมายา

ส่วนที่ไม่ชอบ

1. การเรียบเรียงประโยคยังไม่ดี มีหลายช่วงวกวน อ่านเข้าใจยาก 
2. มีคำผิดประปราย และมีการเรียกชื่อตัวละครผิดในฉากเข้าด้ายเข้าเข็ม อ่านอยู่นึกว่า 3P (หน้า 208 ต้องเป็นต้นสมุทร ไม่ใช่กลางชล และ หน้า 387 ต้องเป็นอัญธารี ไม่ใช่ ลิลิธมายา)
3. โอไม่ชอบนิยายที่มีการใช้กำลังข่มเหง ทั้งกายและวาจา ซึ่งเรื่องนี้มีหมด ไม่ชอบการใช้ "ผัว" ในเชิงดูหมิ่น แสดงอำนาจเพื่อกดฝ่ายหญิง หรือรูปประโยคที่เป็นการเหยียดหยาม อ่านแล้วรู้สึกไม่ดีเลย
4. เหตุผลหลายๆ อย่างแปลก อ่านแล้วไม่เชื่อไปตามเนื้อเรื่องหรือมีความขัดแย้งกันเอง (เช่น ลิลิธมายา ยอมคลอดลูกเองที่บ้าน ปลอมเอกสารการเกิดของบุตร ซึ่งเป็นความผิดร้ายแรง เพื่อที่จะไม่ให้เกิดคำครหา แต่สุดท้ายก็ให้ลูกๆ เรียก 'หม่ามี้' อยู่ดี (แล้วที่ทำมาทั้งหมด...?), ต้นสมุทรโกรธอัญธารีนักหนา เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหลอกลวง ทั้งที่ตั้งแต่แรกตัวเองก็ไม่ได้ให้ความเชื่อมั่นในความสัมพันธ์ครั้งนี้อยู่แล้ว...?)
5. ผู้ใหญ่ในเรื่องยอมรับความสัมพันธ์ในเชิงกดขี่ได้ เพราะตัวเองเคยทำมาก่อน ซึ่งก็เหมือนการปลูกฝังแนวคิดว่า การที่ผู้ชายสนใจใคร แล้วใช้กำลัง ลักพา ดึงดันให้ฝ่ายหญิงเป็นของตนเป็นสิ่งที่ควรทำ? 
6. การถือตนว่ามีอำนาจเหนืออีกฝ่าย จนลิดรอนสิทธิที่ทุกคนพึงมี ไม่ว่าการแสดงความคิดเห็น หรืออิสระในการพูดจาหรือคบหาใคร โอไม่ชอบผู้ชายที่หึงหน้ามืดโดยไม่ฟังอีร้าค่าอีรม ไม่มีเหตุผลใดๆ 
7. สำคัญที่สุด ไม่รู้สึกถึงความรัก รู้สึกแต่ความใคร่


โอไม่รู้ว่าไทยเราปลูกฝังแนวคิดนี้มาตั้งแต่เมื่อไร แล้วทำไมถึงยังได้รับความนิยมจนถึงตอนนี้ ทั้งที่โลกเปลี่ยนไปแล้ว 

การกดขี่ การปลุกปล้ำ การใช้กำลัง การแสดงอำนาจ มันควรจะหมดซะที

เราเรียกร้องสิทธิสตรี แต่เรากลับฝันใฝ่หมกมุ่นกับการอยู่ใต้อำนาจ

คำพูดจำพวก "ตบแต่งเป็นเมียออกหน้าไม่ชอบ อยากเป็นเมียบำเรอนักก็จัดให้" "รักษาสุขภาพให้ดีนะทูนหัว เพราะวันส่งตัวผัวจัดหนักแน่" 

ไม่ได้ทำให้เกิดอารมณ์รักใคร่ มีแต่ความเอาแต่ใจอันน่าแขยง


1



Create Date : 01 มิถุนายน 2559
Last Update : 1 มิถุนายน 2559 23:57:24 น.
Counter : 3034 Pageviews.

6 comments
  
เท่าที่อ่านรีวิวนี่ ถ้าไม่เห็นหน้าปกจะนึกถึงหนังสือ 3 เล่ม 100 บาท หรือไม่ก็หนังสือที่ขายใน 7-11 พวกที่ชื่อเรื่องต้องมีคำว่า พิศวาส ,เสน่หา,เมียบำเรอ,ซาตาน อะไรเทือกๆนี้เลยค่ะ

ตัวอย่างที่ยกรูปประโยคมาก็ไม่ใช่แนวเราเหมือนกันไม่ชอบอ่านหนังสือแบบนี้
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 2 มิถุนายน 2559 เวลา:12:16:04 น.
  
ปกตินิยายของค่ายนี้ ก็ไม่ค่อยจะอ่านอยู่แล้ว
เจอรีวิวคุณโอเข้าไป .... บ้ายบายจ้า
โดย: Prophet_Doll วันที่: 2 มิถุนายน 2559 เวลา:13:53:56 น.
  
ตอนเริ่มอ่านนิยายใหม่ๆเหมือนว่าจะได้อ่านแนวๆนี้อยู่ หลังๆไม่ค่อยได้อ่าน แล้ว
โดย: kunaom วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:15:38:35 น.
  
คุณเรียวรุ้ง สำนักพิมพ์นี้ก็มีในเครือที่ขายในเซเว่นนะ โอว่าถ้าจะเจาะตลาดโรมานซ์คนไทยแต่งก็ไม่ผิดหรอก มันก็ถือว่าเป็นหนังสือประเภทหนึ่งที่ตอบสนองความต้องการคนซื้อ แต่พล็อตมันจำเจ แล้วติดรูปแบบมากเกินไป เช่น พระเอกต้องหล่อ รวย โฉด นางเอกต้องใส บริสุทธ์ ต้องมีฉากฉุด ต้องมีเงื่อนไขการเข้าหา ต้องมีการบำคับ ต้องมีการแสดงอำนาจเหนือกว่า
ทั้งที่จริงๆ แล้วเรื่องมันสามารถฉีกไปได้อีกเยอะมากๆ

คุณ Pd แหะๆ บางทีก็ต้องลองเองถึงจะรู้ค่ะ แบบมันก็ความรู้สึกโอเนอะ

คุณอ้อม อาจมีหลายเรื่องน่าสนนะ ส่วนโอก็ลองไปเรื่อยค่า
โดย: ออโอ วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:22:39:23 น.
  
ค่ายนี้นี่ ปกหลังแซบตลอด

แนวโรมานซ์ เราเลือกอ่านงานที่แปลมามากกว่าค่ะ อย่างน้อยพล็อตก็เอาอยู่กว่า

งานของค่ายนี้ เราอ่านน้อย ถึงน้อยมาก ๆ เลยค่ะ
โดย: Serverlus วันที่: 4 มิถุนายน 2559 เวลา:7:22:53 น.
  
คุณเอ้ ฮ่าๆ ปกหลังเขาบางทีมากกว่าเนื้อเรื่องด้วย
โดย: ออโอ วันที่: 7 มิถุนายน 2559 เวลา:21:59:56 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Or-o.BlogGang.com

ออโอ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [?]

บทความทั้งหมด