นอกจากติดตามตัวผมในบล็อกนี้แล้ว ก็ขอชวนไปสนุกกันในอีกช่องทางกับ "Facebook" และ "Twitter" ด้วยครับ

Like Me @ //www.facebook.com/Onc3.UPoN.a.MaN

และ Follow Me @ //twitter.com/once_upon_a_man

---

รีวิวนี้ ถูกเผยแพร่ไปแล้วก่อนหน้า ทาง //www.chicministry.com ลิงค์





คงเป็นหนึ่งในวงดนตรีจากแวดวงอินดี้ ที่หลายคนได้รู้จักกันดีอยู่แล้ว สำหรับ สองคนดูโอ้แห่ง “Scrubb” ซึ่งประกอบด้วยหนุ่ม “เมื่อย ธวัชพนธ์ วงศ์บุญศิริ” และหนุ่ม “บอล ต่อพงศ์ จันทบุปผา” ..ผู้เป็นเจ้าของเพลงดังที่เปิดให้ยินได้บ่อยๆตามผับตามบาร์ทั่วไป อย่าง “ทุกอย่าง” หรือว่า “ใกล้” (สังเกตจากตัวผู้เขียนเองที่แวะไปร้านทำนองนี้ทีไร มักจะได้ยินสองเพลงนี้ลอยมาเสมอ)

ฉะนั้นถ้าลองถามไปว่า มีคอเพลงสุดชิคคนไหนยังไม่รู้จัก สองคนวงอินดี้นี้บ้าง หรืออย่างน้อยที่สุดก็คือไม่เคยได้ยินเพลงของ Scrubb เลย ..เชื่อว่า คงมีน้อยคนจริงๆ ที่จะยกมือให้



แต่ยังไงก็ขอให้ได้เกริ่นถึงประวัติกันพอสังเขปสำหรับสองหนุ่มนี้สักเล็กน้อย ทั้งสำหรับคนที่รู้จักและไม่รู้จักวงๆ นี้ Scrubb เกิดจากการรวมตัวของ 2 หนุ่มที่มีหัวใจรักเสียงเพลง ทั้งคู่อธิบายงานเพลงของพวกเขาว่า ทุกเพลงเกิดจากเรื่องราวรอบตัว เข้าใจง่ายและไม่มีอะไรซับซ้อน ซึ่งเหมือนกับชื่อวง Scrubb ที่เป็นเพียงชื่อธรรมดาๆ ของฟังก์ชั่นหนึ่งบนเครื่องอัดเสียงที่ทั้งคู่เคยใช้เมื่อสมัยทำเพลงใต้ดิน แต่ในความธรรมดานั้นกลับแฝงด้วยความคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด เฉกเช่นทุกบทเพลงของ Scrubb นั่นเอง

นับตั้งแต่อัลบั้มแรกในปี ’46 ที่เปิดตัวมาด้วยเพลง ทุกอย่าง ซึ่งฮิตติดชาร์ตทั้งในคลื่นวิทยุของเด็กแนว อย่าง Fat จนถึง คลื่นเด็กตลาดทั่วๆ ไป ..Scrubb ก็กลายมาเป็นวงที่ประสบความสำเร็จในระดับท็อปของกลุ่มคนที่ทำงานเพลงอย่างมีอิสระ ลองให้นึกถึงวงอินดี้ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง หลายๆ คนคงนึกออกด้วยชื่อของ สครับ เป็นแน่แท้ ซึ่งในระยะเวลาอีกราว 7 ปีให้หลังมานี้ สครับ ก็ได้ผ่านการทำอัลบั้มทั้งที่เป็นตัวเต็ม ตัวพิเศษ มาพร้อมๆ กับเก็บแต้มสั่งสมประสบการณ์บนถนนสายดนตรี จนเป็นที่พูดถึงไม่ขาดปากของนักฟังเพลงมาตลอด ..และเพลงของ สครับ ก็ติดหู ติดใจ จนเปิดฟังแล้วฟังเล่า ฟังเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเบื่อเสียด้วย





จนมาถึงปี ’53 วงนี้ก็ยังไม่ลืมแฟนๆ ที่เขารัก กับ รักเขา และได้ส่งอัลบั้มใหม่มาวางบนแผงเรียบร้อยแล้ว ในนามว่า “Kid” โดยเปิดตัวมาด้วยเพลงแรกที่ให้ชื่อว่า “คำตอบ” ..เพลงที่ให้จังหวะสนุกๆ พาคึกคัก ชวนขยับแข้งขยับขาเพลินๆ ที่ทำให้นึกอยากมีคำถามว่า ความรักกับใครบางคน มันจะทำให้เราได้ใครคนนั้นมารักเราด้วยไหม? ...คำตอบนั้น อาจไม่ปรากฏในเนื้อเพลงนี้หรอก แต่ใจของเราสามารถที่จะรู้มันได้ เพียงคนสองคน จะยอมเปิดใจให้กันและกัน

“พร้อม” ..แม้จะเป็นเพลงที่มีเอาไว้ใช้ง้อ สำหรับคนที่ออกแนวงอนๆ ก็จริง แต่นี่ก็ไม่ใช่เพลงที่หวังผลขอให้คืนดีในทันที เพราะ พร้อม มาด้วยมุมมองของคนที่รู้ตัวว่า เคยพลาด แต่อยากจะได้โอกาสครั้งใหม่ ในเมื่อใดก็ได้ที่อีกคนก็พร้อมจะยอมให้อภัยแล้ว ...พร้อม มาด้วยจังหวะกลางๆ ที่ไม่พาเศร้ากันจนเกิน (ไปเป็นเพลงอกหัก) แต่พอดีกับอารมณ์ที่อึมครึม หากยังจะมีความหวัง... “รอยต่อ” ..เปลี่ยนโหมดมาสู่อารมณ์เศร้า ที่เชื่องช้า ในเพลงสำหรับคนที่บาดเจ็บจากความปวดร้าวเรื่องความรัก แต่ก็ยังอยากให้คนที่เคยรัก กลับคืนมาเพื่อสานต่อรอยร้าวนั้นให้สมานเป็นดังเดิม



“สุขใจ” ..กลับมาพาเพลินในทันทีทันใดกับเพลงที่แสดงเนื้อหาตรงตามชื่อของมัน ที่อยากให้เรามีความสุขไปกับสิ่งที่เราชอบ โดยเฉพาะกับการฟังหรือร้องในบทเพลงที่ตรงกับใจของเรา ที่สครับคงอาจจะสื่อทั้งตัวเขาและตัวคนฟังในที่นี้ ... “วันเหล่านั้น” ..ดังเป็นภาคต่อของ รอยต่อ ที่อยากให้รำลึก อย่างลงลึกไปถึงวันที่เคยมีความรักให้แก่กัน มีความหมายดีๆ ที่น่าจดจำ แต่สุดท้ายคงต้องทำใจ ที่อาจจะเป็นเราฝ่ายเดียวที่ยังนึกถึงมันขึ้นมาได้ และไม่อาจมีวันเหล่านั้น อีกครั้งหนึ่ง

“หนี” ..แม้ความเป็นจริง จะเป็นอะไรที่หนีไม่ได้ แต่สำหรับใครที่กำลังชอกช้ำ ยากแก่การเยียวยา ก็คงต้องมีสักเสี้ยวหนึ่ง ที่อยากจะลืมซึ่งความทุกข์ใจแล้วไปให้พ้นจุดนั้น ..เป็นเรื่องหนึ่งที่เป็นไปไม่ได้ของคน ที่คงปลดปลงความคิดนั้นไปไม่ได้ แม้ถึงจะเข้าใจว่า สุดท้ายมันก็วิ่งตามเราทันในที่สุด ..นี่เป็นอีกเพลงในอัลบั้มนี้ที่พาเราหม่นหมองตกตามกันไป ... “ฉันก็เป็นเหมือนคนหนึ่ง” ..หลังจากตกอยู่ในอารมณ์ไปง้อเขา คิดถึงเขา ก็เปลี่ยนเป็นฝ่ายสะบัดรัก ขอให้รู้สึกได้เหนื่อยหน่ายเองดูเสียบ้าง โดยที่เพลงจังหวะกลางๆ นี้ เด่นด้วยเสียงเบสที่ให้ทีใส่โซโล่ได้อย่างเท่ห์ทีเดียวเชียว ...



“คนนี้” ..อีกหนึ่งเพลงที่ส่งมาโปรโมตเป็นซิงเกิ้ลทางวิทยุ ที่ให้ท้ายกับคนกำลังแอบรักชาวบ้าน ว่าอย่างุ่นง่านในใจกันอย่างเดียว แต่จงบอกรักเขา และขอให้เขาได้บอกว่าเราควรจะเป็นอะไรสำหรับเขา ...ความเด่นของเพลงนี้ในภาคดนตรี ก็คงจะยกกันทั้งแบนด์ เพราะทุกๆ เครื่องที่ส่งเสียงในเพลงนี้ มันไม่มีอะไรเหนือกว่าอะไร แต่ช่วยกันส่งความเพราะโดยพร้อมเพรียง ... “ลมเบาเบา” ..อารมณ์อะคูลสติกเบาเบาลอยมาดังลมอย่างชัดเจน ที่ใช้เพียงกีตาร์ในการให้จังหวะ ประกอบด้วยเสียงของพี่เมื่อย ที่ร้องคลอตามแบบเบาเบา ทำให้เพลงนี้พาเคลิ้มแบบเบาเบาได้สมที่ตั้งใจ และทำร้ายคนที่กำลังอกหักได้แบบเบาเบาเช่นเดียวกัน ...

เพลงสุดท้าย คงเป็นความหมายของชื่ออัลบั้มนี้ “คิด” ..ที่อาจจะให้แปลความหมายได้ทั้งสองทาง คือ คิด (ในภาษาอังกฤษ) ที่แปลว่า เด็ก ผู้ไม่ประสีประสาความจริงความปลอม กระทั่งเรื่องเล่าในนิทาน หรือ คือการกระทำของคนเรา ที่ต้องการหาคำตอบให้กับสิ่งที่สงสัย ..แต่ในที่สุด ไม่ว่าจะมอง คิด แบบไหน แต่เพลงก็อยากให้เราเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องไปกังวลว่าผู้อื่นจะคิดอย่างไรกับคำตอบของเรา (จงใจจะให้เป็นมุขเพื่อ link กับเพลง คำตอบ ที่เปิดหัวหรือเปล่าหนอ ..น่าจะเป็นไปได้แหะ)





10 เพลงของอัลบั้ม Kid กับวง Scrubb ยังคงไว้ซึ่งความน่าฟัง ไม่ว่าจะในทางเนื้อหาแบบอินดี๊อินดี้ หรือว่าทำนอง ที่ดนตรีนำพามาได้ ทั้งโศก เศร้า เหงา สุข มารวมไว้ด้วยกัน ..เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่เหมาะกับคออินดี้ ที่อยากเสพงานฟังง่าย หรือกระทั่งกับคอเพลงทั่วไป ที่อยากรับรู้รสเพลงอินดี้ที่ขายตลาดได้ ...ซึ่งอย่าได้ลืมว่า สครับ ก็คือวงหนึ่งที่สำคัญ ที่ต้องจัดว่าเป็นหนึ่งในวงที่เปิดโอกาสให้ตลาดเพลงบ้านเรา เปิดรับอินดี้ เข้าไปอยู่ในกระแสหลักจนได้ในวันนี้นี่เอง

---

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ