จากกลุ่มเพื่อนมหาลัยเดียวกัน ที่ตั้งวงดนตรีกันขึ้นมา แล้วเดินสายไปประกวดที่โน้นที่นี่กันร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ เน้นสนุกๆ.. จนมาถึงวันนี้ที่ได้พัฒนาฝีมือถึงขั้นมืออาชีพ จนกลายมาเป็นวงดนตรีที่กำลังโด่งดังสุดๆอีกวงหนึ่ง ...การเดินทางมาไกลแสนไกล ด้วยระยะทาง 700 กว่ากิโลเมตร จากเชียงใหม่มาถึงกรุงเทพของ "ETC." คงจะเรียกว่า ไม่ง่ายดายเลยสำหรับพวกเขา

ในเมื่อแรกเริ่มเดิมที พวกเขาก็แค่จะได้สนุกกับการเล่นดนตรี แต่เมื่อต้องออกอัลบั้มเผยแพร่ไปสู่หูคนฟังเพลงอีกนับแสนนับล้านคนได้ยิน ..กว่าที่จะมาถึง ความสำเร็จ อย่างเช่นที่เป็นอยู่ มันล้วนแต่ต้องวัดด้วยความมีฝืมือของ 5 หนุ่มล้วนๆ ...ที่ไม่ใช่วงร็อคเล่นจัด ไม่ได้ร้องป็อบจ๋าเป็นบอยแบนด์ แต่พวกเขาเลือกจะมาพร้อมกับดนตรีที่บ้านเราไม่่ค่อยจะแจ้งในเรื่องของการเข้าถึงวงกว้าง อย่าง Jazz ..ก็แน่นอนที่ทางเลือกนี้ มันยังมาพร้อมกับความเสี่ยงอย่างยิ่งยวดด้วย



หากมาจนถึง ณ จุดนี้แล้ว ..ณ เวลานี้ ETC. ก็ได้พิสูจน์แล้วว่า พวกเขาทำได้ และทำมันได้ดีมากๆเสียด้วย ...จนถ้าจะบอกว่าดนตรี Jazz ได้แจ้งเกิดในบ้านเราเรียบร้อยไปแล้วก็ยังว่าได้

จากอัลบั้มแรกที่ออกในชายคาของค่ายยักษ์ย่านอโศก มายังอัลบั้มที่สองซึ่งทำกันอย่างอิสระ และก็แจ้งเกิดได้อย่างเต็มตัวพร้อมกับเพลงโดนใจชาวบ้านร้านตลาดไปทั่ว ที่ถือเป็นสัญญลักษณ์ของวงนี้ไปแล้วอย่าง "เธอคือใคร?" (แต่จะว่าไป.. อัลบั้มแรกก็มีเพลงโดนๆ อย่าง "เจ้าชายนิทรา" ที่ทำให้อย่างน้อยๆก็มีผมชอบวงนี้ไปแล้วเหมือนกันได้อยู่)



การกลับมาหนที่ 3 ของ ETC. ในการนี้ ..ไม่ใช่แค่การกลับมาตอกย้ำความสำเร็จที่พวกเขาเคยร่วมสร้างกันมาจากคราที่ 2 เท่านั้น แต่ก็ยังคงมีพัฒนาการที่เห็นได้ชัดยิ่งกว่าคราที่แล้วอยู่เช่นกัน ไม่ว่าจะแง่ของดนตรีที่แน่นเปรี๊ยะกว่่าเดิม อีกทั้งสไตล์เพลงแบบแจ๊สๆ ก็มาพร้อมความตลาดที่ง่ายต่อการติดหู

และผมก็พูดได้เลยว่า "Bring it Back" ง่ายที่จะติดหูในทุกๆเพลงของอัลบั้มล่าสุึดนี้เลย ..คือถ้าจะตัดเอามาเป็นซิงเกิลเผยแพร่ตามคลื่นวิทยุเพื่อโปรโมต ก็ล้วนแต่เป็นของที่ขายได้ ชนิดที่ตอกย้ำความแน่ใจยิ่งๆขึ้นไป ถึงความคุ้มค่าในการซื้อมาเก็บไว้เป็นเจ้าของ



เอาเป็นแค่เพลงแรก "อย่าถาม" ถูกปล่อยออกมา ..ก็ขายออกได้ทันที กับความร้าวรานปวดใจทางเนื้อหา ที่ถูกนำเสนอผ่านทางของเพลงแจ๊ส ที่พอจะทำอารมณ์ให้เศร้า มันก็เข้ากันได้เป็นดิบดี ...ยิ่งเนื้อเพลงให้ความรู้สึกประชดลึกๆ ก็ตอกย้ำหัวใจของคนอกหักได้ซึ้งถึงขั้ว ..ลองได้อกหักในช่วงนี้ ก็คงมีเพลงนี้แหละที่ตอบคำถามแทนคนที่ทิ้งกันไปได้ลงคออย่างซึ้งน้ำใจ

ฉะนั้นแล้วเมื่อ Bring it Back ออกวางขายในทันใด ..ผมจึงไม่คิดช้าจะตัดสินใจอะไร เพราะปักใจเชื่อว่า คุณภาพของวงนี้ต้องปึก เหมือนกับที่เพลงแรกส่งมาแล้วขายออกในทันนั้น



ในอัลบั้มล่าสุดนี้ อัดงานเอาไว้อย่างจุใจคนฟัง ถึง 16 เพลง ..แม้จะเสีย 5 เพลงไปเป็นตัว Interlude ที่มีไว้แนะนำตัวตนของคนในวงทั้ง 5 โดยแบ่งแยกไปเป็นการโชว์ของแต่ละคน แต่ Interlude ทั้ง 5 ก็อัดศักยภาพเอาไว้แน่น เรียกว่าไม่มาเพื่อเป็นส่วนเกิน และก็ขาดไปไม่ได้ในแง่ของความลงตัวกับอัลบั้มนี้เลย ..เพราะนั่นเท่ากับการบ่งบอกว่า ฝีมือคุณภาพอย่างพวกเขา จะทำอะไร สั้นยาว ก็ดูน่าฟังไปได้หมด ...งาน Interlude ที่โดดเด่นที่สุด(ในความคิดผม)จะเป็นของ คุณบี ..ที่ทำการซินธิไซเซอร์ เครื่องวงออร์เคสต้าร์ได้ออกมาให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสกอร์ประกอบภาพยนตร์ฟอร์มใหญ่สักเรื่องเลยทีเดียว

ส่วนอีก 11 เพลงที่เหลือ ก็ไม่มีคำใดจะต้องติเตียน เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่กลั่นกรองออกมา จากการรวมพลังกันทำของพวกเขาล้วนแต่เป็นความสนุก ซึ้ง และโดนในสไตล์ของ ETC. ที่ผสมโรงความเป็นแจ๊สได้ลงตัวกับทุกอารมณ์เพลง

"พร้อมรับความเสี่ยง" ...เป็นเพลงมีจังหวะที่ชวนให้โยกน้อยๆ พองาม ขณะที่เนื้อหาก็เชิงจะเป็นการให้กำลังใจคนที่มีรักแล้วต้องเจ็บปวดอยู่บ่อยๆ ก็ต้องลองกันอีกสักตั้ง มันต้องมีสักครั้งที่คุ้มค่า

"Bring it back" ...งานนี้มาพร้อมจังหวะร็อกหนักแน่นของกลอง กีตาร์ และเบส ที่คั่วกันอย่างเมามันส์กับบรรดาเครื่องเป่า ซึ่งพร้อมจะสร้างความรู้สึกที่แตกหักระหว่างความเบื่อหน่ายจากชีวิตที่เป็นอยู่ กับการร่ำร้องตามหาความสนุกสนานในบัดดล ..เป็นเพลงเร็วของ ETC. ที่ดูแตกต่างจากที่ผ่านๆมา หากก็ฟังได้ครึกครื้น เร้าใจสมกับที่เพลงต้องการจะบอกเราให้เป็นอย่างนั้นจริงๆ

"นางฟ้า" ...เพลงจังหวะกลางๆที่มีทั้งความน่ารักของตัวดนตรี (เอาแค่อินโทรก่อนเข้าเพลง..ก็ให้เหมือนว่าเป็นเพลงที่เปิดในสวนสนุกไงงั้น) หรืออารมณ์ขี้เล่นของคุณหนึ่ง บวกกับเนื้อเพลงที่หยอกเย้ากระเซ้าผู้หญิงหน้าตาดีได้ชวนเคลิ้ม ..แถมยังได้เจ้าพ่อแร็พเปอร์ "โจอี้ บอย" มาร่วม featuring ให้ ดูแนวไม่หยอกซะ

"สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ" ...อีกหนึ่งซิงเกิลที่ปล่อยออกมาพาให้คนฟังเพลงตกหลุมรักกันไปเป็นแถบเวลานี้ ..แต่ก่อนหน้าที่จะถูกนำเสนอทางวิทยุ ผมก็ได้แอบฟันธง และ คอนเฟิร์มไปแล้วว่า เพลงนี้ มีแววดังชัวร์!!! ซึ่งก็คิดไม่ผิดจริงๆ ...ด้วยความที่ ETC. ไม่ค่อยจะมีอารมณ์คิกขุกับความรักแบบคู่แล้วไม่แคล้วกันซะเท่าไหร่ เมื่อมีเพลงนี้ออกมาเป็นตัวแทนคนที่เชื่อมั่นในความรัก ก็มิวายจะสามารถเข้าไปนั่งในหัวใจใครต่อใครได้ทั้งสิ้น ..นอกจากเสน่ห์ตัวเพลงในแบบ ETC. (และเจ๊คิ้ม ..ที่มาแอบๆ) ที่ทำให้ทุกอย่างดูเป็นสีชมพู ...ก็ยังได้ความสดใสจากเสียงใสๆของน้อง "โฮวา" ลูกสาวของคุณโอเล่ มาจั้ด จะ จ้า ดา จั้ด เอาให้คนฟังเคลิ้ม อยากจะรีบๆแต่งงาน และมีลูกกันในบัดดล (อันนั่น..ก็เว่อร์ไป อิอิ)



"Chill" ...เพลงมันส์ๆ ที่ใช้เสน่ห์ของดนตรีแจ๊สมานำทาง แอบเคล้ากับดิสโก้มาอีกน้อยๆ ยังผลให้เกิดความรู้สึกสนุกได้ไม่ยาก ..ทั้งนี้ส่วนของเนื้อหาเพลง ก็ให้คติที่ช่างจะเข้ากับยุคสมัยของบ้านเมืองประเทศเราเวลานี้เหลือเกิน... "เย็นไว้ก่อน ชิลไว้นิดนึง.. เย็นไว้ก่อน ชิลไว้สักคราว.. เย็นไว้ก่อน ชิลไว้พวกเรา ชีวิตยังมีเหลือกันอีกยาว..."

"หมดเวลา" ...เพลงช้าที่ผสมความเป็น ETC. เอาไว้ได้ครบครัน ..ทั้งมีความเก๋ ที่นำเอาท่อนเพลง(เสี้ยวหนึ่ง) "ผิดที่ฉัน" และ "เธอคือใคร" มาต่อกัน แล้วนำเข้าสู่เพลงนี้ที่ให้อารมณ์อย่างต่อเนื่อง ...เนื้อเพลงที่พูดถึง การหมดเวลาที่จะได้รักกันต่อ ก็พอเพียงจะว่าเศร้าแล้ว หากเมื่อบวกด้วยตัวดนตรีที่ซึม เสียงร้องที่ช้ำ และเสียงนาฬิกาตีบอกที่ฟังแล้วรวดร้าว ..เมื่อสุดท้ายก็ได้แต่กลับมาคิดเสียดาย ที่เวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดจะทำให้ความรักราบรื่น เหมือนนาฬิกาที่เดินไปเป็นจังหวะที่มั่นคง หากยอมให้ถ่านมันหมด แล้วก็จบลงด้วยการต้องเปลี่ยนแปลง

"อย่าทำเหมือนรัก" ...รวดร้าวกันต่อกับเพลงช้าอีกหนึ่งที่ได้ใช้เสน่ห์ของเสียงร้องได้อย่างคุ้มค่าเต็มๆ ..กับการให้อารมณ์เชิงประชด ตัดพ้อ คลุกเคล้ากับความใจอ่อน ที่พร้อมจะเคลิ้มกับใครคนนั้น(ที่ทำเหมือนรัก)ได้ทุกเมื่อ ...ถึงแม้ภาษาดนตรีจะมีความสำคัญ แต่ก็เหมือนเป็นบทสมทบให้กับพระเอกตัวจริงอย่าง คุณหนึ่ง ซึ่งบิวต์อารมณ์คนใจไม่แข็งแรงได้อย่างไม่ยากเย็น



"รักคนเอาแต่ใจ" ...กลับมาสู่จังหวะกลางๆอีกสักเพลง ในอารมณ์หวานๆ ที่เติมสีสันด้วยดนตรีที่เข้มข้น ..เพลงนี้ ช่างดูเหมาะสมเหลือเกินกับคนที่มีแฟนขี้เอาแต่ใจ จนเมื่อเรารู้สึกรำคาญ และเขายอมเปลี่ยนแปลง มันก็ให้เกิดอารมณ์ที่ไม่คุ้นเคย จนท้ายที่สุด ก็กลายเป็นเราที่ต้องขอให้เป็นตัวของตัวเองจนได้ ...สรุปแล้ว ก็สอนให้รู้ว่า ตัวใครก็ตัวมันล่ะหว่า

"นาทีสุดท้าย" ...จากที่เคยได้ฟังเมื่อนานมาแล้ว ในสมัยที่เป็นเพลงประกอบละคร พี่ป๋อ+น้องอั้ม ทางช่องแดงศรี ..เมื่อครานั้นก็ว่าดูเหมาะเหม็งกับเรื่องราวของพระ-นางกันเป็นอย่างดี แต่ถึงอย่างไรก็ต้องยกยอดให้ความเป็น ETC. ชนะเลิศ ...เพราะเพลงประกอบจะหาโดนได้มากน้อย ละครก็อาจสำคัญ แต่ที่จำเป็นมากกว่าก็คือ คนทำเพลง ที่รู้ทางดีว่าจะทำอย่างไร ให้ลิงค์กับตัวละครได้อย่างเข้าอกเข้าใจถึงขีดสุด

"เพราะเธอ.. คือคำตอบ" ...เพลงสุดท้ายของอัลบั้มนี้ ที่ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่า เป็นภาคต่อของ "เธอคือใคร" อย่างแน่แท้ ..จากความเดิมตอนที่แล้ว ซึ่งกำลังตามหารักแท้ ว่าอยู่ที่ไหนกันแน่ แล้วใครคือคนที่ว่านั้น ..มาตอนนี้ ETC. ได้เจอแล้ว และพบว่าคำตอบของคำถามเมื่อครานั้น ไม่ได้ยากเย็นอะไรอย่างที่เคยคิดเลย แค่ได้เจอคนๆนั้น ทุกอย่างที่ค้างคาก็จบสิ้น ...แม้ภาคจบนี้จะดูยากเย็นสักหน่อยที่จะเอาไปเทียบชั้นกับความโดนเมื่อครั้งภาคแรกที่แพร่กระจายไปทุกหย่อมเส้นประสาทหู ถึงความทรงจำ แต่เรื่องของไพเราะ ก็ย่อมกินขาด และไม่ยากที่จะทำให้เราได้ซึ้งไปกับมัน เป็นการปิดอัลบั้มที่น่าประทับใจโดยแท้จริง



สรุปถึงที่สุด ณ ตรงนี้ ก็เอาเป็นว่า ..."ETC. : Bring it Back" เป็นอัลบั้มดีๆที่ไม่ควรพลาดสำหรับนักฟังเพลงในปีนี้ ..ใครที่คิดว่าแจ๊สคงจะดูยาก ลำบากหู มีแต่เครื่องเป่าขับเคี่ยวใส่กัน ขอให้ลองลิ้มศิลปีนกลุ่มนี้ดูสักที แล้วจะรู้ว่า การทำเพลงแจ๊สให้ฟังง่าย ก็ย่อมเป็นไปได้ ...หากแต่ความจะเป็น ETC. ที่ได้ใจคอเพลงทั้งประเทศอย่างในวันนี้ มันช่างยากเย็น ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย และทั้งหมดทั้งมวลที่พวกเขาเป็นอยู่ ก็ล้วนเกิดจากฝีมือคุณภาพของคนที่รักดนตรีทั้ง 5 ที่ต้องการจะมอบแต่ความสุขให้กับคำตอบที่เป็นรักแท้ของพวกเขา คือ คนที่รักดนตรี เหมือนกับพวกเขานั่นเอง

ผมคนหนึ่ง ขอรับประกันว่า 'คุ้มค่า' แน่นอนครับ

(ภาพบรรยากาศคอนเสิร์ตที่ผมได้มาประกอบไว้ [..แต่ไม่ได้ไป รอดีวีดี] นำมาจาก //vistaimage.net/webboard/index.php?topic=68.msg149 และ //www.you2play.com/news/page,event/id,998/)

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ