True or False : ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับสีผึ้ง  True or False : ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับสีผึ้ง -- ส่วนผสมหลักของสีผึ้ง "ไขผึ้ง" ซึ่งได้มาจากรังผึ้งปกตินี่แหล่ะค่ะ พอได้เรียนหุงสีผึ้งจึงรู้ว่าคนสมัยก่อนมีความละเมียดละมัยในการเลือกวัตถุดิบมากเลยค่ะ สีผึ้งผสมจะทำมาจากขี้ผึ้งเทียมผสมวาสลินและน้ำมันมะพร้าวลงไปเพื่อเพิ่ม ปริมาณ สังเกตุได้ว่าเนื้อจะลื่นๆมันๆ อาจมีการปรุงแต่งสีให้ใกล้เคียงกับสีผึ้งแท้ -- พบว่าสีผึ้งแบบถูก มักทำมาจากไขผึ้งผสมพาราฟิน ปิโตเรี่ยมเจลค่ะ สีผึ้งแท้เนื้อมีสีน้ำตาลไม่ว่าจะสีน้ำตาลอ่อนหรือน้ำตาลเข้ม ก็จะมีเนื้อใสเสมอ แต่ถ้าเป็นสีผี้งผสมเนื้อจะเป็นสีน้ำตาลทึบๆหน่อยคะ -- สีผึ้งโบราณเนื้อจะใสหรือไม่ใสอยู่ที่สูตรตำรับและวิธีการหุงค่ะ ** ถ้าเป็นแบบหุงด้วยน้ำมัน ถ้าหุงได้ "ถึงเวลา" เนื้อจะใส ยืดเป็นใยได้ 2 ข้อนิ้วแบบนี้จะเรียกว่าหุงได้ "สุก" ค่ะ ** ถ้าเป็นแบบหุงด้วยกะทิ เนื้อจะไม่ใสค่ะ จะมีความเกนียวนุ่มๆ ยืดเป็นใยไม่ได้ค่ะ สีผึ้งแท้จะหนืดมากๆ มีกลิ่นแบบขี้ผึ้งไหม้ๆ ส่วนสีผึ้งผสมจะเนื้อเหนียวๆแบบวาสลินเนื้อข้นๆ เนื้อเป็นมันและลื่นและมีกลิ่นแบบน้ำอบไทยอย่างชัดเจน -- เนื้อของสีผึ้งมีหลายแบบค่ะ อยู่ที่วิธีหุง อาจจะเหนียวแบบยืดเป็นใยได้ หรือเหนียวนุ่ม หรือนุ่มละมุน ส่วนเรื่องกลิ่นอยู่ที่สูตรตำรับค่ะ อยู่ที่รสนิยมของคนทำเลยค่ะ เรียกว่าสูตรใครก็สูตรมัน อย่างที่พี่นุชไปร่ำเรียนมาเป็นสีผึ้งตำรับที่ไม่ใส่น้ำหอมครู้ไมุ่นิยม "ปรุงกลิ่น"ค่ะ ให้หุงให้ "ขึ้นกลิ่น" จากวัตถุดิบเท่านั้น เนื้อสีผึ้งแท้จะหนืดเหนียว ไม่สามารถจับตัวเป็นก้อนสี่เหลี่ยมได้ในอุณหภูมิปกติ ถ้าเป็นสีผึ้งผสมจะมีเนื้อเหนียวแต่ไม่หนืด และเป็นก้อนสี่เหลี่ยมสวยงามได้ -- สีผึ้งโบราณแท้ สามารถหุงให้เนื้อเหนียว รีดเนื้อและนำมาตัดเป็นก้อนได้ค่ะ แต่จะไม่เป็นก้อนสีเหลี่ยมสวยงามแบบสีผึ้งเทียมค่ะ ** ปรับปรุงเนื้อหา 13 สิงหาคม 2563 |
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [