เรื่องเล่าแห่งมหาภารตะยุทธิ์ (6)
ในแคว้นกุรุเองนั้น หลังจากท้าวปาณฑุสละราชสมบัติ
ท้าวธฤตราษฏร์ ก็ขึ้นครองราชย์แทน พระองค์ได้แต่งงานกับพระนางคานทารี
ผู้เป็นน้องของ ท้าวศกุนิ เมื่อพระนางคานทารีนั้นล่วงรู้ว่า ท้าวธฤตราษฏร์นั้นตาบอด
เมื่อถึงวันเข้าพิธีพระนางจึงเอาผ้าผูกตาและใช้ชีวิตเช่นคนตาบอดเหมือนกับพระสวามี
เมื่อพระนางทรงตั้งครรภ์ก็ปรากฏว่าพระนางมีท้องที่ใหญ่ผิดปกติ
เมื่อครบ 9 เดือนก็มิได้คลอดออกมาเหมือนเช่นคนทั่วไป
จนเวลาผ่านไปปีเศษพระนางก็เห็นนิมิตรว่า ถึงเวลาที่พระนางจะให้กำเนิดบุตรแล้ว
ให้นำค้อนเหล็กขนาดใหญ่ทุบที่ท้องก็จะได้บุตรออกมา
เมื่อตื่นจากบรรทมพระนางจึงทำตามนิมิตรนั้น
ขณะนั้นเองเหล่าสุนัขที่อยู่ในพระนครก็เห่าหอนกันเป็นการใหญ่
เมื่อทุบครรภ์แทนที่พระนางจะคลอดทารกออกมา
กลับกลายเป็นก้อนเนื้อที่เน่าเหม็นกองหนึ่งแทน
พระราชาธฤตราษฏร์ จึงมีคำสั่งให้เอาไปทิ้งเสีย
แต่ก็มีฤาษีตนหนึ่งเข้ามาห้ามปรามไว้แล้วบอกให้เอาก้อนเนื้อนั้นตัดเป็น 101 ชิ้น
แล้วไปฝังในตุ่มเป็นระยะเวลาหนึ่ง แล้วก้อนเนื้อเหล่านั้นก็จะกลายเป็นทารก
พระองค์ก็ทำตาม และได้โอรส 100 คนและพระธิดาหนึ่งคน
พระโอรสคนโตนั้นชื่อว่า ทุรโยธน์ คนรองชื่อว่า ทุหศาสัน
นี่จึงเป็นต้นกำเนิดของเหล่าพี่น้องเการพทั้งร้อยคน
พี่น้องปาณฑพและเการพ เมื่อเติบใหญ่ก็เข้าเรียนตามสิ่งที่วรรณะกษัตริย์พึงกระทำ
อาจารย์ที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาคนแรกคือ พราหมณ์ที่ชื่อ กฤปาจารย์
และเมื่อเหล่าพระโอรสเติบใหญ่จนอาจารย์หมดสิ้นความรู้ที่จะสอน
ก็ได้พราหมณ์ที่เป็นอาจารย์คนที่สองที่ชื่อ โทรณาจารย์
โทรณาจารย์มีความสามารถเป็นเลิศในการยิงธนู
แต่เหล่าลูกศิษย์ทั้งหลายก็มีความสามารถแตกต่างกันไป
รวมทั้งอัศวถามาผู้เป็นลูกชายของโทรณาจารย์
แต่ที่เหนือกว่าทุกคนก็คือ อรชุน
ครั้งหนึ่งโทรณาจารย์ชี้ไปที่ยอดไม้แล้วถามเหล่าลูกศิษย์ว่าพวกเจ้าเห็นอะไร
บ้างก็ตอบว่ายอดไม้ บ้างเห็นเป็นนก เมื่อโทรณาจารย์ถามอรชุน อรชุนตอบว่า
ข้าแลเห็นเพียงหัวนก หัวนกเพียงเท่านั้น แล้วก็ง้างศรยิงหัวนกตัวนั้นขาดกระจุย
อรชุนจึงนับเป็นศิษย์คนโปรดที่ได้รับการถ่ายทอดสุดยอดแห่งวิชาการยิงธนู
คือวิชาศรพรหมศาสตร์ ที่มีพลานุภาพรุนแรง
อรชุนจึงถือเป็นยอดขุนศึก และเป็นหัวใจของกองทัพปาณฑพ ในการรบที่ทุ่งกุรุเกษตร