ระหว่างเธอกับเขา..ใครกันหนอ? ที่ต้องเจ็บปวดกว่ากัน



.
.
.
สิ่งที่ดึงดูดสายตาของฉัน ขณะที่ฉันจ้องมองไปเบื้องหน้า
สิ่งที่ฉันมองเห็น..คือคนสองคนกำลังจูงมือกันเดินไป บนหิมะที่ขาวโพลน
หิมะสีขาวใต้ฝ่าเท้าที่หนาวเหน็บ จนทำให้มือเท้าด้านชา
แต่ความหวาดหวั่นที่เกาะกุมอยู่นั้น..เหน็บหนาวไปถึงขั้วหัวใจ


“พรหมลิขิต”..ทำให้คนสองคนได้มาพบกัน รักกัน
“อุปสรรค”..ทำให้คนสองคนที่ผูกพันธ์กัน ต้องเจ็บปวด ขมขื่น
“ความหวัง”..ทำให้คนสองคนยังยิ้มอยู่ได้ และต่อสู้กับอุปสรรคนั้น
แต่ตอนนี้“ความตาย”..กำลังจะพรากพวกเขาจากกัน..ชั่วนิรันดร์


มันคงเจ็บน่าดู..ที่จะต้องเฝ้ามองคนที่เรารัก คนที่เป็นดั่งดวงใจ
กำลังทุกข์ทรมานด้วยความเจ็บปวด …. เธอกำลังจะตายลงอย่างช้าๆ


ทุกครั้งที่เธอร้องไห้..เขาคงเจ็บที่ขั้วหัวใจ ทุกครั้งที่เธอร้อนรน..เขาคงยิ่งกว่าเหน็บหนาว
ผมทุกเส้น..ที่ค่อยๆร่วงหล่นลงบนฝ่ามือ ขณะที่เขาบรรจงหวีให้เธออย่างอ่อนโยน
มันคงจะทำให้เขาแอบร้องไห้ น้ำตาของเขาคงตกใน ราวกับใบไม้ที่ผลัดใบ..ในฤดูใบไม้ร่วง


ฉันมองเห็นน้ำตาของเขา..ฉันเจ็บปวดเสียใจแทนเขา แต่เมื่อฉันมองไปที่เธอ…… กลับทำให้ฉันเจ็บปวดยิ่งกว่า
สายตาเธอที่ว่างเปล่า แต่หัวใจเธอรับรู้ว่า อีกไม่นาน เธอจะต้องจากเขาไป ณ ดินแดน อันไกลแสนไกล
หัวใจคนสองคนกำลังร้องไห้ ขณะที่มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้า เพื่อปลอบโยนหัวใจกันและกัน


เขา..ขอพระผู้เป็นเจ้า ช่วยมาเอาชีวิตของเขาไป เพื่อแลกกับชีวิตของเธอเถอะ
เธอไม่รู้หรอกว่าเขาพูดอะไรกับพระเจ้า แต่ฉันรู้ ฉันเห็น ฉันได้ยิน ..ฉันทั้งเศร้าใจ และดีใจแทนเธอ
ที่มีคนคนนึง..ที่รักเธออย่างมากมายอย่างนี้ แต่ฉันอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเธอรู้ เธอจะรู้สึกอย่างไร









ฉันเป็นคนนอก..ฉันมองเข้าไปในกรอบสี่เหลี่ยม
ฉันยังเศร้าใจและเสียใจถึงเพียงนี้ แล้ว..เขาและเธอล่ะ
จะต้องโศกเศร้าใจถึงเพียงไหน กับความรักที่มีการพลัดพรากรอคอยอยู่เบื้องหน้า

ฉันเห็นฮันแตวุงร้องไห้ ฉันร้องไห้..ฉันเห็นคิมโบราเสียใจ..ฉันเจ็บปวด
ฉันดูSnow Queen..ลิขิตรัก ละลายใจ มาสองรอบแล้ว ฉันเสียน้ำตาให้พวกเขา
ฉันเหมือนจะมีความรู้สึกร่วมไปกับพวกเขา..ฉันเหมือนจะเข้าใจพวกเขาได้เป็นอย่างดี
แต่ความจริงแล้ว..ฉันยังไม่เข้าใจเลย ว่าใครกันนะ จะต้องเจ็บปวดมากกว่ากัน


ระหว่าง..ฮันแตวุง..ที่ต้องนั่งมองคนที่ตัวเองรัก
ตายไปอย่างช้าๆพร้อมกับความทรงจำที่งดงาม
กับ…คิมโบรา..ที่กำลังตายลงอย่างช้าๆ พร้อมกับความจริงที่ว่า
คนที่เธอรัก จะต้องทนอยู่อย่างเดียวดาย กับความทรงจำที่แสนเจ็บปวด


ไม่มีใครเลือกได้..เมื่อฟ้าลิขิตมาให้เป็นอย่างนั้น
ภาพสุดท้าย..ที่ยังคงติดตรึงใจใครหลายคน…ฉากสุดท้ายที่อ้างว้าง
ฮันแตวุง..ที่ยิ้มทั้งน้ำตา ให้กับคิมโบราที่กำลังส่งยิ้มหวานให้เขา
แต่มันเป็นเพียงภาพลวงตาในใจเขา..เขารู้..เขาจึงยิ้มทั้งน้ำตา


เขาสัญญา..เขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อเธอ..เพราะเธอขอร้องไว้
“พวกเราไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ด้วยกันตลอดไปหรอก แค่คิดถึงกัน ก็เพียงพอแล้ว”
วันนี้…คิมโบรา..ยังคงงดงามในหัวใจเขาเสมอ
และซักวัน..พวกเขาคงจะได้พบกันที่แล็ปแลนด์..ดินแดนแห่งความฝัน


พี่คะ..ฉันเอง
ตอนที่พี่ได้ยินข้อความของฉัน
ตอนนั้น..ฉันจะอยู่ที่ไหนนะ
ฉัน..ใช่..ฉันอาจจะอยู่ที่แล็ปแลนด์
เราเคยสัญญา..ว่าจะไปที่นั่นด้วยกัน
แต่ฉันรักษาสัญญาไม่ได้..ฉันขอโทษ
แต่ฉันจะไม่รู้สึกผิด
เพราะซักวัน..เราจะได้พบกันอีก
และก็ฉันอยากจะบอกพี่..ที่พี่เคยพูดกับฉัน


"ถึงเธอจะหลบเลี่ยงแค่ไหน..ก็ห้ามหลับตา
อย่าหนี..อย่ากลัว..และก็อยู่ต่อไป
มีชีวิตอยู่น่ะ..ดีอยู่แล้ว"




เรื่องนี้…คนเค้าคงดูกันไปค่อนประเทศแล้ว และฉันก็ได้ดูจบไปนานแล้วด้วย
ที่เขียนถึง ไม่ถือเป็นการรีวิวแนะนำหรอกค่ะ เพราะคงเป็นการเอามะพร้าวห้าวมาขายสวน
แม้จะดูจบไปนานแล้ว..แต่ความทรงจำถึงเรื่องนี้ ยังคงสวยงามในใจฉัน
ฉันหวังว่า..ซักวัน พวกเขาทั้งสองคน คงได้พบกันที่ดินแดนแห่งนั้น..ฉันเป็นกำลังใจให้


Snow Queen..ลิขิตรัก ละลายใจ.เรื่องนี้
เนื้อเรื่องก็เป็นไปในแนวทางที่พอจะคาดเดาได้
ไม่หวือหวา ไม่มีอะไรแปลกใหม่..รู้สึกว่า คนเขียนบท
พยายามจะยัดเยียดและกดดันให้มันเศร้าจนมากเกินไป
แต่ประเด็นที่ฉันดูและติดใจ คือชอบอารมณ์ของตัวละครที่มันหดหู่เหลือเกิน
บางครั้งอดคิดไม่ได้ว่า..คนเราถ้ามีชีวิตอย่างนี้จริงๆ มันจะเจ็บปวดซักแค่ไหนกันนะ


เรื่องนี้..ถือว่าเศร้านะ แต่ถึงจะเสียน้ำตาเป็นระยะๆ
แต่ก็ยังไม่มากพอ … อย่างที่ฉันคาดหวังไว้ก่อนที่จะได้ดู
เอ..หรือฉันจะเป็นพวกนิยมความเจ็บปวด??????????


อย่างไรก็ตาม..ถือว่าเรื่องนี้ เป็นหนึ่งในซีรี่ย์ในดวงใจเหมือนกันค่ะ
เรื่องราวโดยรวมของซีรี่ย์ไม่ได้ทำให้ฉันหวั่นไหว..แต่เบื้องหลังความคิดที่ว่า
ใครกันนะ..จะต้องทนเจ็บปวดมากกว่ากันต่างหาก ที่ทำให้หัวใจของฉันสั่นคลอน




วันของการจากลา - เจมส์ เรืองศักดิ์


วันแต่ละวันเนิ่นนานเหลือเกิน
คืนแต่ละคืนช่างดูเชี่องช้า สำหรับฉัน
และไม่รู้ว่าทุกวันนั้นสิ้นสุดเมื่อไร
เมื่อใจมันสับสนอย่างนี้

มองไปทางไหนก็ดูว่างเปล่า
ราวกับชีวิตจะต้องปวดร้าวตลอดไป
เมื่อวันนี้ฟ้ามืดลง น้ำตาก็รินไหล
นี่ใช่ไหมคือการพลัดพรากที่ฉันต้องเจอ

จะมีชีวิตอย่างไร จะมีพรุ่งนี้เพื่ออะไร
เมื่อคนที่เป็นที่รักจะจากฉันไป
นี่คือวันของการจากลา ด้วยหัวใจที่แตกสลาย
ต้องมองภาพเธอจากไป มันปวดร้าวเหลือเกิน

ลมที่มันพัดผ่านตัวฉันไป
เธอจะได้รับ ได้รู้สึกเหมือนฉันบ้างไหม
อยากบอกเธอ ฉันเสียใจ เสียใจมากแค่ไหน
ที่ไม่สามารถที่จะดูแลเธอได้เลย

จะมีชีวิตอย่างไร จะมีพรุ่งนี้เพื่ออะไร
เมื่อคนที่เป็นที่รักจะจากฉันไป
นี่คือวันของการจากลา ถึงเวลาต้องจากกันไกล
เจ็บแค่ไหน ปวดแค่ไหนเธอคงไม่รู้

ภาพเธอเหล่านั้นมันตอกย้ำ ภาพความทรงจำมันยิ่งย้ำเตือน
เหมือนมีใครมาเชือดมากรีดอยู่ในหัวใจ
ขอเวลาอีกนิดได้ไหม ฉันมีถ้อยคำอีกตั้งมากมาย
หันมามองอีกทีได้ไหม นี่คือฉันคือคนที่รักเธอ

นี่คือวันของการจากลา ถึงเวลาต้องจากกันไกล
เจ็บแค่ไหน ปวดแค่ไหนเธอคงไม่รู้
ภาพเธอคราวนั้นมันตอกย้ำ ภาพความทรงจำมันยิ่งย้ำเตือน
เหมือนมีใครมาเชือดกรีดอยู่ในหัวใจ
และมันคงจะเป็นอย่างนี้ ไปนานเท่านาน ตราบจนสิ้นใจ
ขอแค่เพียงให้เธอรู้ไว้ ฉันรักเธอเหลือเกิน




Create Date : 07 กรกฎาคม 2551
Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 2:44:42 น.
Counter : 2176 Pageviews.

39 comments
  
อ่านไปอ่านมาน้ำตาส้มจะร่วงแหมะบนคอมแล้วล่ะคุณแจง
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:49:04 น.
  
ดูไปน้ำตาไหลไปเหมือนกันค่ะเรื่องนี้

แต่พี่ก็ยังติดตาติดใจ รักนี้ชั่วนิรันดร์มากกว่า
ไม่รู้เพราะอะไรนะ แต่ชอบมากๆ
ยิ่งอ่านนิยายยิ่งรักซี่รีส์เรื่องนี้
แค่ฟังเพลง น้ำตายังคลอได้เหอๆ

แต่มาช่วงนี้พี่ไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่เพราะเวลาฉายบางเรื่องก็ดึกเกินบางเรื่องก็กำลังทำงานพอดี
ขี้เกียจเช่ามาดูด้วยอ่ะ เป็นคนทนนั่งดูอะไรนานๆไม่ได้ยกเว้นพวกกีฬา



...ช่วงนี้น้องสาวพี่เข้าเวรกะดึก พี่เลยไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไหร่เพราะต้องเลี้ยงลูกน้องสาว แค่แปดเดือนแต่ซนมากๆ

นางฟ้าเป็นยังไงบ้างจ๊ะ สบายดีไหม ฝากจุ๊บๆด้วยนะ
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:00:25 น.
  
ฉันยังไม่ได้ดูค่ะคุณแจง

แต่ฉันสามารถตอบคำถามคุณได้ว่าใครจะรู้สึกอย่างไร

ระหว่างคนอยู่กับคนตายฉันเลือกเป็นคนที่อยู่

คุณแจงคะฉันเคยเฉียดตายหลายหน
ระหว่างความเป็นและความตายเราไม่มีความรู้สึกเสียใจหรอกค่ะว่าคนที่อยู่จะเจ็บปวดขนาดไหนกับการจากไปของเรา
และฉันเคยเป็นคนที่อยู่นั่งดูคนที่ฉันรักละลมหายใจไปต่อหน้าต่อตา
คนอยู่นี่ล่ะค่ะคุณแจงที่ยังมีความรู้สึก และเจ็บปวดเป็น
โดย: นกที่ไม่มีเสียง วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:07:03 น.
  
คุณส้มแช่อิ่มขา...อย่าเศร้าไป ฮา ฮา ท่าจะอินมาก
ยังไม่ทันได้ดูเลย..น้ำตาร่วงซะแล้ว...เรื่องนี้ถือว่าใช้ได้เลยน้า



พี่มัยดีนาห์....ชอบเหมือนกันค่า "รักนี้ ชั่วนิรันดร์"
ขนาดแจงดูไม่ได้ดูซับไทยนะ ยังเสียน้ำตาเป็นระยะๆ
แต่ถ้าถามว่าชอบเรื่องไหนมากกว่ากัน..แจงชอบลิขิตรักฯมากกว่าค่ะ
เพราะว่าชอบคู่พระ-คู่นาง...ไม่รู้เป็นไร ส่วนตัวเฉยมากๆกับนากเอกเรื่องนั้น
สวย..คนชอบกันทั้วบ้านทั่วเมือง..แต่แจงไม่ปลื้มเฮ-เคียวค่ะ..เอ..หรือเคียวเฮ
คิดดู..ขนาดชื่อยังจำไม่ได้เลย..ฮา ฮา
โดย: nikanda วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:09:43 น.
  
คุณนกไม่มีเสียง...อืมม..ม.ม..ม..อ่านความเห็นแล้วก็คิดภาพตาม
มันก็จริงเหมือนกันนะ..ที่คนที่ต้องนั่งเฝ้ามองคนที่รักจากไป..คงเจ็บปวดน่าดู
น่าสงสารพระเอกเรื่องนี้จัง..เค้าจะต้องทนเจ็บปวดไปอีกนานเท่าไหร่กัน
จนกว่าจะถึงวันที่จะได้พบเจอกันที่ดินแดนแห่งนั้น..อีกครั้ง
โดย: nikanda วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:24:25 น.
  
หวัดดีครับคุณแจง วันนี้คงไม่ค่อยได้คุยไรเท่าไหร่ ต้องไปทำงานกลับดึกหลายวันมากๆเลย อาจไม่มีเวลามาเยี่ยมเยียนก็มาแจ้งข่าวไว้นะครับ

คุณแจงรักษาสุขภาพด้วย ขอให้ลูกสาวแข็งแรงๆเน่อ แกน่ารักมากๆครับ

แล้วพบกันใหม่ครับ
โดย: BrettAnderson วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:26:46 น.
  
เศร้าจัง

ตอนนี้กะลังติด กับดักหัวใจยัยแม่มด
โดย: kai (aitai ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:01:12 น.
  
คุณแจงที่รัก....
วันนี้เลิกงานค่ะ เอิ้ก...

บล็อกนี้แปะไว้ก่อนนะคะ
คิดถึงๆ ขอไปพักกายพักใจก่อนนะคะ
โดย: BeCoffee วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:16:21 น.
  
BrettAnderson
ไม่เป็นไรค่ะ..คุณแป๋ง เข้าใจค่ะ ว่าทำงาน อิอิ
เผลี่ยนกันไป..เปลี่ยนกันมา บางวันแจงหายไป
บางวัน..คุณหายไปบ้าง..อิอิ ว่างเมื่อไหร่ก็ค่อยเข้ามา
ขอบคุณค่ะ..ดูแลสุขภาพอยู่เหมือนกัน ช่วงนี้อากาศยิ่งร้อนอยู่



kai
เศร้าจริงค่ะ..เรื่องนี้ แม้จะไม่เท่าที่ต้องการ
แต่ก็เรียกน้ำตาได้ไม่น้อยเลย..ส่วน"กับดักหัวใจยัยแม่มด
ดูแล้วค่ะ..แต่ดูไม่จบ มันไม่โดนใจอย่างแรง..ขนาดดูข้ามๆไปบ้าง
ป่านนี้..ก็ยังไม่จบเลย..แต่แล้วแต่ความชอบค่ะ..บางคนสนุก บางคนอาจว่าไม่สนุกก็ได้


BeCoffee
ได้ค่ะ..คุณอ้อน ติดไว้ก่อน..พักเหนื่อยให้สบาย
อยากอ่านก็แวะมาอ่าน ยินดีต้อนรับอยู่แล้ว..อิอิ แล้วแต่ความชอบ
โดย: nikanda วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:26:13 น.
  
สวัสดีครับน้องแจง

ไปชมโต้งๆแบบนี้
เดี๋ยวมาดามก็ปลื้มตัวลอยเท่านั้นเอง หุหุหุ
มาดาม 31 ครับ

(อ้าว...พี่ก๋าเอามาประกาศซะกลางบล็อกแบบนี้
จะโดนบ้องหูมั้ยเนี่ย ว่ะฮะฮ่าๆๆๆๆ 5555)


พี่ก๋ากำลังไปถอย external hardisk ตัวที่ 2 แล้วครับ 5555
ตัวแรกรูปที่พี่ก๋าถ่ายไว้
อีกตัวไม่ต้องบอกก็คงต้องรู้
"หมิงหมิง" เท่านั้นที่เป็นเจ้าของรูปครับ 55555


โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:38:55 น.
  
สวัสดีค่ะ แจง...พี่หมวยคุยกับแจง ในหน้าของเราด้วยนะ เดี๋ยวแจงมีเวลา ไปดูนะคะ ตอนนี้แจงจ๋า...พี่หมวยกำลังดู "ลูกไม้ไกลต้น" หลังจากลังเลอยุ่นาน เพราะ นางเอกไม่โดนใจ แต่พอลองหยิบมาดูแล้ว...วางไม่ลงเลยค่ะ ชอบจังเลย ละครแบบนี้ และ เคโระ เธอก็เล่นได้ดีมาก นักแสดงทุกคน ส่งอารมณ์กันได้ดีมากๆเลยค่ะ สุดยอดค่ะ

เรือง snow queen ไม่เคยดู เดี๋ยวต้องหามาดูซักครั้ง ได้ยินมานานแล้ว

ขอบคุณที่เอาเพลงเพราะๆมาลงให้ฟังค่ะ

โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:55:44 น.
  
สวัสดีค่าคุณแจง
คอมพ์หายไม่สบายแล้วเหรอคะ อัพเอา ๆ
สงสัยจะแอบเก็บกดมาหลายวันนะคะเนี่ย อิอิ

เรื่องนี้ก็รำ ๆ จะหยิบมาดูเหมือนกันค่ะคุณแจง
ถามเพื่อนที่ดูแล้วว่าเป็นยังไง ก่อนจะตัดสินใจดู
เพื่อนบอกอย่างไม่คิดว่า "เศร้าโคตร ๆ" เท่านั้นล่ะ
วางเลย ขอเรื่องอะไรที่ชุ่มฉ่ำหัวใจดีกว่าค่ะปอย
เวลาดูหนังเศร้า ๆ ร้องไห้ ๆ แม้ว่าจะเป็นหนังนะ
แต่มันก็ยังอิน ๆ ติด ๆ อยู่ในหัวใจยังไงก็ไม่รู้
เหมือนว่าน้ำตาที่หน้าแห้งไป แต่น้ำตาในใจไม่แห้ง
(วู้วววว เสี่ยว!)

เหอะ ๆ

.......

รูปในบลอคปอย ต้องยกความดีให้ฟ้าสีฟ้าที่ตัดกัน
กับตึกสีน้ำตาลเข้มและแสงไฟยามค่ำคืนเลยค่ะ
แต่งรูปนิดหน่อยค่ะ แต่ปอยชอบแต่งรูปแต่พอดี
โดยยึดหลักว่า แต่ง...ให้เหมือนกับภาพจริงน่ะค่ะ
คือกล้องไม่สามารถเก็บภาพได้เหมือนจริงเป๊ะ
อาจขาดหายอะไรไปบ้าง ก็เลยต้องแต่งนิด ๆ ๆ
อย่างดึงสีสีฟ้าออกมาให้ชัดมากขึ้นหน่อยน่ะค่ะ
แต่ถ้าได้ไปยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนปอย ก็นั่นล่ะค่ะ
ภาพเหล่านั้นและความรู้สึกนั้น ๆ เลยจริง ๆ

.........

ปอยเรียนเร็วด้วยแหละค่ะ ก็เลยจบมอหกไวนะ
ที่จริงแล้วเรารุ่นเดียวกันแท้ ๆ เลยนะคะเนี่ย
เหอะ ๆ ๆ ไม่บอกไม่รู้นะคะ อิอิ

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:00:12 น.
  
หวัดดีค่ะคุณแจง ดีใจค่ะที่ยังนึกถึงกันอยู่

ส่วนคำถามที่ถามเรื่องปัญหาที่แจ้งไว้หน้าบล๊อกนั้น ส่งไปทางหลังไมค์แล้วค่ะ
โดย: นิกกี้-แม่น้องเอเจ (AmANiYA ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:26:19 น.
  
เรื่องนี้ขอเป็นหนึ่งในอีกหลายๆ คนค่ะที่ยังไม่ได้ดู ...
แต่คงเพราะว่าไม่นิยมความเจ็บปวดช่วงนี้น่ะคะเลยแบบว่า
"เอาไว้ก่อน" รอให้หายขมขื่นทางอารมณ์พอประมาณก็ว่า
อะไรที่ใครเค้ารีวิวเอาไว้จะงัดเอามาดูให้หมดอ่ะ ...

ตอนนี้แบบว่ายังขื่นๆ อยู่นิดๆ เลยเอาเรื่องอะไรๆ
ก็ตามที่มันพอจะทำให้หัวเราะได้บ้างออกมาประเทืองใจ
อย่าง Coffee Prince รอบแรก กับ Kin Sum Soon รอบที่สอง
ออกมาดูคะ หัวเราะด้วยความขำ และก็จบลงด้วยความเศร้า
ประมาณว่าไม่อยากให้จบเร้ยยยยย แต่ก็จบอ่ะคะ เลยต้องหาเรื่องใหม่
มาดู จะได้แบบว่าบิ้วอารมณ์ให้มีความรู้สึกว่าอยากดูและไม่เบื่อจะดู เรื่อย ๆน่ะคะ ...

..........

เรื่องนี้ต้องบอกว่าแค่ได้อ่านก็เศร้า .. เพราะมันเป็นเรื่องของการพลัดพราก
ที่รู้ว่า มันเป็นเรื่องของความจริง และเป็นแนวชีวิตที่จะต้อง
ทนทุกข์ ... แต่ก็นั่นล่ะคะ ทำใจว่าเรื่องราวแบบนี้มันมีให้เรา
ได้เห็นกันเยอะ ... แต่ถึงแม้จะเยอะแต่มันก็ไม่ชินนะค่ะ
ที่จะต้องมารับรู้ว่า คนรักกันแต่ก็ต้องแยกจากกัน
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด มันก็เศร้าทั้งนั้นล่ะคะ


........


อากาศทางโน้นเป็นยังไงบ้างค่ะ ร้อนเหมือนบ้านเราหรือเปล่า
ตอนนี้ร้อนมาก เพราะว่าฝนไม่ตก แต่มันเริ่มอ้าวๆ สงสัยว่า
จะตกในไม่ช้า .. อากาศเปลี่ยนบ่อยๆ คนเลยเริ่มเบื่อๆ
เฮ้อ เมื่อไหร่หิมะจะตกบ้างหนอ ... กร้ากกกกก
อารมณ์ประมาณนี้สงสัยว่าจะต้องไปหาบะหมี่แล้วจับตะเกียบ
กินแก้หิวล่ะมั้งค่ะเนี่ย
โดย: JewNid วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:28:23 น.
  
อื๋อ เห็นเขาเม้นท์กันย้าว ยาว นานๆ เข้ามาที เม้นท์ไม่ออกเลย เอ้า เอาการ์ตูนใหญ่ๆ เข้าข่มก็แล้วกันนะ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โดย: คุณน้ำตาล วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:32:47 น.
  
เขียนได้ดีมากค่ะ ทำให้คนไม่เคยดูซีรี่เรื่องนี้อย่างพู อยากดูขึ้นมาได้เลยค่ะ
พูว่า คนที่อยู่น่าจะเจ็บปวดมากกว่า เพราะยังต้องรู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้นไปอีกนาน ในขณะที่คนที่ตายไปแล้ว ไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว

ปล. ยังรออ่านนิยายอยู่นะคะ
โดย: pumpond วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:35:44 น.
  
มารับจู๊บนางฟ้าน้อยค่า
คอมพ์ป่วยเหมือนกันค่ะ เพิ่งมาส่ง หายจากอาการไม่สบายเรื้อรังซะที กลับมาครานี้ ก็ยังอืดดดดเหมือนเคยค่ะ คุณแจงกะนางฟ้าน้อยสบายดีนะคะ
คิดถึงนางฟ้าจังเลย
มามะขอจู๊บๆๆๆๆๆ ให้แก้มช้ำกันไปข้าง
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:49:04 น.
  
ไม่เคยดูเรื่องนี้ครับ แต่อ่านชื่อเรื่องแล้วก็จำได้ว่า
Hans Christian Anderson ก็เขียนนิทานไว้เรื่องหนึ่ง
ชื่อเดียวกัน ก็เลยคลิกเข้าไปในวิกิพีเดีย จึงได้รู้
ว่าซีรีย์เกาหลีเรื่องนี้ก็มีบันทึกไว้ในนั้นด้วย

คงต้องไปหามาดูบ้างแล้ว จะได้รู้ซะบ้างว่า คุณ
สาวๆดูแล้วทำไมต้องเป็นน้ำหูน้ำตากันใหญ่

อย่าเพิ่งทำน้ำตาท่วมบล็อกแกงค์นะคร้าบบบ หนูหล่อ
ว่ายน้ำไม่เก่งอ่ะ
โดย: หนูหล่อ IP: 124.120.228.47 วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:24:55 น.
  
สวัสดีค่าคุณแจง สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ

เมื่อเช้ามาแล้วไม่ทันอ่านเลยค่ะ
ตอนนี้เลิกงานแล้ว ตั้งหลักอ่านอย่างตั้งใจค่ะ อิอิ

เหมือนเดิมๆ ไม่ได้ดูค่ะ
อ้อนเป็นประเภท คนละขั้วกับทีวีหน่ะค่ะ
ชอบดูแต่ข่าว แหะๆ ฟังดูไม่โรแมนติกเลยเนอะ

แต่อ้อนชอบประเด็นที่คุณแจงยกขึ้นมานะคะ
ใครกันเล่าจะเจ็บกว่ากัน
ระหว่าง...คนที่อยู่แล้วต้องเห็นคนรักจากลาไปตลอดชีวิต
กับคนที่ต้องตายจากคนรักไปทั้งที่ยังอาวรณ์

อ้อนเห็นด้วยกับคุณแม่นกนะคะประเด็นนี้
ที่ว่าคนที่อยู่นั่นแหละ ที่เจ็บกว่า
ต้องอยู่กับความเป็นจริงต่อไป และบางครั้ง
อาจต้องรู้สึกผิดซ้ำสองอีกด้วย ถ้าวันหนึ่ง
พบว่าตัวเองไม่สามารถทำตามสัญญาได้
สัญญาที่ว่าจะไม่รักใครอีกแล้ว..
หรือจะรักแต่เธอคนเดียว ตลอดชีวิต
อะไรแบบนั้นหน่ะค่ะ ทั้งๆ ที่ ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปได้
ตราบเท่าที่ฤดูกาลเปลี่ยนผัน...แผ่นเปลือกโลก
ยังเคลื่อนที่เลยหนิคะ นับประสาอะไรกับใจคน

งืมๆ ...เอ ชักสงสัยตัวเองว่าเก็บกดอะไรมารึเปล่าเนี่ย
อิอิ
อย่าถือสาคนทำงานหนักเลยนะคะคุณแจง
ช่วงนี้เพี้ยนๆ นิดนึงค่ะ
โดย: BeCoffee วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:40:14 น.
  
สวัสดีคะ คุณแจง แม่มดชื่อเล่นว่าตุ๊กคะ วันหลังไปเยี่ยมบ้านแม่มดเรียกว่าตุ๊กได้เลยนะคะ

วันนี้ที่บ้านคุณแจงเพลงเศร้าจังเลยคะ
แล้วเรื่องราวที่เอามาลงนะคะ แม่มดมองอีกแบบคะ

มันอาจเศร้าที่ต้องจากลา หรือต้องห่างจากคนที่รัก

แต่รักไม่เคยหายไปไหนเลยนะคะ มันจะอยู่ในใจของคนสองคนเสมอ ขอเพียงแค่ทั้งสองยังมีกันและกันอยู่

รักจะอยู่กับพวกเค้าคะ
โดย: แม่มด http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=greenwitch IP: 124.120.143.153 วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:56:19 น.
  
ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ อุตส่าห์หนีเรื่องเศร้าๆ กลอนเศร้าๆ มาเจอละครเศร้าๆ อีกแล้วววว
โดย: teansri วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:10:21 น.
  
สวัสด่ะคุณแจง

ใช่ค่ะทุกรูปที่เอามาลงมันเหงาทุกรูปเลย แต่นั่นก็บ่งบอกถึงตัวตนของจิ๊บจริง ๆ ที่ในส่วนลึก ๆ แล้วยังเหงาอยู่

เหมือนจะมีพร้อม และสมบูรณ์หมดทุกอย่าง แต่ยังไงมันก็ยังไม่เต็ม มันยังเหงาอยู่นะค่ะ

แบบว่า .... ยังไม่มีเทวดาตัวน้อยมาเติมเต็มมั้งค่ะ ก็เลยทำให้รู้สึกว่ายังขาดอะไรไปบางอย่างที่ทำให้ตัวเองรู้สึกเหงานะค่ะ

รักษาสุขภาพนะค่ะ ฝากจุ๊บนางฟ้าด้วยค่ะ
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:38:05 น.
  
กะว่าก๋า
เข้าใจค่ะ..อารมณ์คุณพ่อมือใหม่..ถ่ายหมิงหมิงไว้ค่ะ
ถ่ายรูปไว้เยอะๆเลย..เด็กๆขนาดนี้โตไว..แป๊บๆโตจนแทบจำไม่ได้เลย
แหม..จะไม่ให้ชมได้ไง..ก็มาดามของพี่ก๋า..ทั้งน่ารักและหน้าอ่อนขนาดนั้น..อิอิ



วินนี่เดอะพูห์
"ลูกไม้ไกลต้น"ชอบเหมือนกันค่ะ..เป็นละครในดวงใจอีกเรื่อง
ก็แหม..แอนดริวเล่น จะไม่ชอบได้ไง บทนี้เข้าทางเค้าเลย
ชายหนุ่มผู้โหยหาความรัก แต่แอบซ่อนไว้ภายใต้เบื้องหน้าที่เข้มแข็ง
กบ..เล่นเรื่องนี้โอเคเลยน้า...เล่นเลิฟซีนพริ้วเชียว..อิอิ รักอะนะ อะไรก็ดูดี

ลิขิตรัก ละลายใจ..ลองหามาดูนะคะ ไม่ถึงกับสุดยอด
แต่ดูจบแล้ว..ก็ไม่เสียดายเวลาที่ดูแน่นอนค่ะ..อิ่มใจเหมือนกัน



โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:43:15 น.
  
นางสาวดุบดั่บ
ปอยขา...คอมพ์ยังป่วยอยู่ค่ะ แต่ประมาณทรงๆทรุดๆ
แบบว่าพักบ้าง..ก็พอใช้ได้ แต่ถ้าโหมหน่อย ก็ดับไปต่อหน้าต่อตาเลย
ที่อัพบล็อกบ่อย ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เป็นคนแบบนี้แหละ
อารมณ์ขึ้นๆลงๆ..บ้างครั้งก็มีแรงบันดาลใจมาก บางวันแรงบันดาลใจก็หมด


เรื่องนี้..เพื่อนคุณปอยบอกว่า"เศร้าโคตร"หรือคะ??
ส่วนตัว..แจงว่ามันยังเศร้าไม่พอนะ ยังไม่ถึงที่สุดเลย
แบบว่า..คาดว่ามันจะเศร้าได้มากกว่านี้อีก แบบว่าแจงหวังมากไปหน่อยก่อนได้ดูน่ะค่ะ
ก็เลยแอบผิดหวังเล็กน้อยถึงปานกลาง..แต่ก็ถือว่าเป็นซีรี่ย์ที่ใช้ได้นะ ไม่เสียแรงที่เสียเวลาดู


นิสัยคล้ายกันเลย..แจงก็เป็นเหมือนกันค่ะ..
หนังจบ คนไม่จบ...อะไรแบบนั้น..อิอิ แบบว่าเป็นคนอินจัด
หนังร้องไห้ไปร้อย..แจงก็ร้องซักร้อยยี่สิบ..อิอิ
บางทีคนที่ดูหนังด้วยกันยังงง..มันจะอินอะไรขนาดนั้น..น..น..น


นิกี้..แม่น้องเอเจ
ตามไปอ่านหลังไมค์แล้วค่ะ..เข้าใจปัญหาแล้วค่ะ
แย่จังเลยนะคะ..คนที่นิสัยเสียอย่างนั้น...เดี๋ยวต้องระวังบ้างแล้ว
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:53:00 น.
  
Jewnid
คุณพู่..เป็นพวกไม่นิยมความเจ็บปวดหรือคะ??อิอิ
ตรงข้ามกับแจงเลย..ชีวิตก็อยากสุขๆนั่นแหล่ะ
แต่เวลาดูหนัง ละคร ซีรี่ย์..ของแบบรันทดหดหู่ใจเถอะ..ชอบๆ
ยิ่งเศร้ามาก ยิ่งชอบมากค่ะ..แต่ว่าเรื่องสนุก สุข ตลก ก็ชอบเหมือนกัน
อย่างเจ้าชายกาแฟ กับคิมซัมซุน..ก็ดูค่ะ..ชอบค่ะ พระเอกอบอุ่นและมีเสน่ห์จัง
อย่างพระเอกลิขิตรักละลายใจกับคิมซัมซุน..คนเดียวกัน
เล่นสองเรื่อง..อารมณ์ต่างกันสุดขั้ว..แต่ฮยอน บิน ก็ทำได้ดีค่ะ
แจงว่า..เขาเหมาะกับบทเศร้ามากมากเลย..แต่เล่นบทน่ารัก..ก้น่ารักน่าหยิกเชียวค่ะ

จริงด้วยค่ะ..ความรักที่ต้องพรัดพราก แม้จะเห็นในชีวิตจริงจนชินตา
แต่ได้พบหรือได้เห็นอีกเมื่อไหร่..ก็อดสะเทือนใจไปด้วยทุกครั้งไม่ได้

อากาศทางนี้..ร้อนมากค่ะ..ร้อนมากถึงมากที่สุด
ยี่สิบหกองศาได้มังคะ..งเข้าไปในรถยนต์แต่ละที
ต้องเปิดแอร์รอไว้..ซักห้าถึงสิบนาทีก่อนค่ะ
ไม่งั้นอาจโดนเผาได้..อิอิ..เวอร์ไปหน่อย..แต่จริงๆนะคะ
อย่างกับเข้าไปอยู่ในเตาอบเลย..ร้อนมากมาก
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:02:47 น.
  
ยังไม่เคยดูเรื่องนี้เลยค่ะ ถ้าเมื่อไหร่มีโอกาสได้ดูคงต้องหยิบกระดาษมาเตรียมซับน้ำตาใกล้ๆมือแน่ๆเลย
โดย: pim(พิม) วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:09:34 น.
  
คุณน้ำตาล
รูปการ์ตูน..น่ารักมากค่ะ แต่ใหญ่จัง..คราวหน้า..ขอเล็กลงซักนิดนะคะ..อิอิ


pumpond
ขอบคุณค่ะ..ที่ชม..แค่คนอ่านรู้สึกอยากดูขึ้นมาก็ดีใจแล้วค่ะ
นั่นสินะ..คนที่อยู่คงต้องทุกข์ทรมานไปอีกนาน
แต่ก็อ่ะนะ..คนตายคายไปแล้ว.คนที่อยู่อาจจะได้พบเจอใครคนใหม่อีกก็ได้ ใครจะไปรู้


พี่หนูหล่อ
ใช่แล่วค่ะ..รู้สึกว่าซีรี่ยืเรื่องนี้..จะเอานิทานเรื่องนั้น
มาสอดแทรกลงในตัวซีรี่ย์ด้วย..เป็นการเปรียบเทียบนางเอก-พระเอกมังคะ
ถ้าใครได้ดู..จะเห็นนางเอกที่เย็นชาเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งเลย
ลองหามาดูนะคะ...สนุกทีเดียวเชียวค่ะ..ไม่ปิดหวังหรอก
ฮาฮาไม่น้ำตาท่วมจ่อหรอกค่ะ...พี่หนูหล่อว่ายน้ำไม่เป็น
เกิดมาจมน้ำที่บล็อกนี้..แย่เลย แจงไม่ผายปอดให้เน้อ..อ..อ..อ
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:11:00 น.
  
แม่มด....เพลงเศร้า..ก็มาจากเพลงประกอบละครเรื่องนี้แหล่ะค่ะ
คุณตุ๊ก..มาแนวโรแมนติกซะแล้ว..อิอิ..ฮาฮา คนจากไป แต่ความรักยังอยู่
นั่นสินะ..ถ้าคนเรา คิดได้อย่างนี้ เวลาคนที่รักต้องจากไปก็คงดี


เทียนสีเสียใจด้วยค่ะ
คงจะหนีความเศร้าไมพ้นแหงๆ..ทำใจหน่อยค่ะ
บล้อกนี้...ชอบเรื่องราวความเศร้า..อิอิ เพราะว่าเวลาที่เรามีความสุข
เรามักไม่รู้ตัง..เพราะความสุขทำใหเราล่องลอยไป
แต่ความเศร้านี่แหล่ะค่ะ..ของจริง..มันทำให้เรารู้ว่าเรายังมีหัวใจ...ยังเจ็บเป็น


ความเจ็บปวดตอนที่ไปดูรูปก็คิดเหมือนที่เม้นท์นั่นแหล่ะค่ะ
รูปมันดูเหงาๆ...มันบ่งบอกความเป็นตัวตนได้ดีเชียว
อย่าว่าคุณจิ๊บยังขาดเลยค่ะ..แม้แต่แจงเอง เหมือนสุข
แต่มันก็มีอารมณ์เหงาๆ..ที่แอบซ่อนไว้เหมือนกันแหล่ะ
เอาเถอะค่ะ...สุข เศร้า เหงา รัก..มีมันให้หมด จะได้เป็นคนที่มีความรูสึกอย่างแท้จริง


คุณพิมลองหามาดูค่ะ
เตรียมกระดาษไว้เช็ดน้ำตาด้วย สำหรับคนที่มีหัวใจอ่อนไหวหน่อย


ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ...แจงตอบเรียบร้อยแล้วน้า
ใครแวะมาก็อ่านด้วยแล้วกัน แลกเปลี่ยนความคิดกัน
คืนนี้..ไปนอนแล้วนะคะ....ฝันดีกันทุกคนค่ะ สุขภาพดีกันถ้วนหน้า
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:33:04 น.
  
BeCoffee
ซาบซึ้ง..เพื่อนงานยุ่ง ยังเจียดเวลามาอ่านบล็อกไว้สาระ
ไม่จริงหรอกค่ะ..คนที่ไม่ได้ดูทีวี ไม่ได้หมายว่าไม่โรแมนติกซักหน่อย
แจงก็ไม่ได้ดูทีวีนานแล้วค่ะ...แบบว่าติดเนท อ่านหนังสือเสียมากกว่า
ว่าไม่ได้นะคะ..ไม่ได้ตามดูละครทางทีวี..ก็เพราะมันดูทางเนทได้ต่างหาก..อิอิ

ขอบคุณค่ะ..ที่ชอบประเด็นที่แอบยกมาเล่า
หลายคน..ก็คิดเหมือนกันนะคะ..ว่าคนที่อยู่คงต้องเจ็บปวดมากกว่าแน่นอน
อันนี้..แจงก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะ..คิดว่า..น่าจะเศร้าพอกันเลย
ความเห็นที่คุณอ้อนบอกมา..เรื่องที่คนที่อยู่อาจทำตามสัญญาไม่ได้
นี่..ก็เข้าทางพอดีค่ะ...เชื่อไหมคะ..ตอนที่แจงดูตอนจบของเรื่องนี้นะ
เอ่อ..ซีรี่ย์จบ..คนไม่จบค่ะ แจงยังแอบหวัง แอบจินตนาการนะคะ
ว่าขอให้เรื่องนี้..มีภาคสอง..แบบว่า พระเอกที่สูญเสียความรักไป
ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว..รอคอยวันที่จะได้ไปเจอคนรักที่ดินแดนแห่งนั้น
แต่อยู่ๆก็ได้พบกับใครบางคน..ที่สดใส อบอุ่น และอ่อนโยน
มาทำให้หัวใจที่ด้านชาของเขา..กลับมาอบอุ่นอีกครั้ง
ใครก็ได้..ที่จะทำให้ชีวิตที่ไม่สมบูรณ์ของเขาได้เติมเต็มซักที

ฮา ฮาเป็นไงคะ??จินตนาการของแจง..เพ้อไปไกลเลย
ไม่ต้องกลัว..ว่าจะเพ้อคนเดียวหรอกค่ะ..แจงก็อารมณ์เดียวกับคุณอ้อนนั่นแหล่ะ..
อิอิ..ประเด็นเดียว คุยยาว..น้ำไหลไฟดับเลย...แหม..ถ้าคนรักคนเก่าๆที่เคยผ่านมา
ได้มาเห็นเราคุยกันอย่างนี้..เค้าคงแอบดีใจนะคะ ที่ผ่านพ้นเราไปได้
อิอิ..แบบว่า ไม่อย่างนั้น..ผ่านนี้หูชาแน่ๆ....พูดมาก คิดมากจริงๆ..อิ
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:38:11 น.
  
โมกสีเงิน
แย่จังเลยค่ะ...หลายบ้านเลย..ช่วงนี้มีแต่คอมพ์ป่วย
แต่ไม่เป็นไร....เนาะ ...คอมพ์ป่วย คนไม่ป่วยก็ดีแล้ว..อิอิ
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:42:58 น.
  
สวัสดีค่า กำลังจะเข้านอนพอดี มาเช็คดูก่อน อิอิ
เจอข้อความคุณแจง ดีใจจังเลยค่ะ คิดถึ๊ง คิดถึง
จริงนะ

ปอยก็ประมาณนั้นเลยค่ะ 555 ขำคุณแจง ขำตัวเอง
ร้องไปสักร้อยยี่สิบจริง ๆ ด้วย อะไรจะอินขนาดนั้น
เมื่อวานเพิ่งดู Sex and the City ค่ะ คุณแจงดูยัง
ปอยดูซีรีส์ตลอด แล้วก็มาดูหนัง นั่งร้องไห้โฮ ๆ
เพื่อนมันก็มีน้ำตาหยดแหมะ หันมางงปอย
ว่าอะไรมันจะขนาดน้านว้า...555

ไปนอนก่อนคะคุณแม่คนสวย
จุ๊บ ๆ น้องจาดาหนึ่งที แล้วก็จุ๊บ ๆ คุณแม่ด้วย อิอิ
ฝันดีนะค๊า
โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:4:06:11 น.
  
^
^
^
Sex and the City ..ได้ดูบ้างค่ะ
ชอบเหมือนกัน..ได้เห็นและเรียนเรื่องเพื่อน
เรื่องชีวิต ความรักและการปรับตัวไปด้วย ก็เพลินดีเหมือนกัน
แต่ส่วนมาก..ซีรี่ย์เมกา..ชอบRoswellที่สุดเลยค่ะ
ที่อิตาลี่..เอามารีรันหลายรอบแล้ว..ก็ตามดูตลอด
ทั้งที่โดยส่วนตัวแล้ว..ไม่ชอบอะไรที่แฟนตาซีนะ
แต่เรื่องนี้..มันกลมกล่อมดี..มีโรแมกติกเป็นระยะๆ
ถึงจะชอบซีรี่ย์เศร้าๆ...แต่ก็แอบชอบหวานเหมือนกันน้า..อิอิ
ฝันดีเช่นกันค่ะ...ช่วงนี้มีความสุขอยู่ได้..ก็เพราะเพื่อนนี่แหล่ะ..ขอบคุณน้า
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:12:12 น.
  
แหม มันน่าจะมาจมน้ำตาสลบแถวนี้เสียจริงๆ
จะได้ดูใจเพื่อนอ่ะครับ

ฝากโอ๋หนูนางฟ้าน้อยด้วยนะครับ
โดย: หนูหล่อ IP: 124.120.217.55 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:42:15 น.
  
หนังเกาหลี..เป็นหนังที่สร้างได้อารมณ์มากๆเลย
แต่เรื่องนี้ผมยังไม่ได้ดูเลยครับ..เชยจริงๆเปล่าเนี่ย

แต่คงขอผ่านไปก่อนอีกสักระยะ
เพราะช่วงนี้ยังไม่อยากเสียน้ำตา...น่ะครับ
อยากหัวเราะเยอะก่อนดีกว่า...

แต่เก็น list ใว้เป็นหนังที่ต้องดูเรื่องนึงแล้วครับ

คุณสบายดีนะครับ...
โดย: Little Knight วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:47:45 น.
  
Have a nice day Comments hi5

Have a nice day Comments hi5

สงสัยจะใหญ่อีกแล้วค่ะ (ลดไม่ลง ใหญ่ตามขนาดตัวคนส่ง)

โดย: คุณน้ำตาล วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:45:23 น.
  
แอบขำค่ะคุณแจง...
มีพาดพึงถึงหนุ่มๆ คนรักเก่าด้วย อิอิ
ฟังดูเหมือนเยอะ แต่เป็นเทคนิคการเขียนใช่เปล่าคะ(ฮา)

ดีจังค่ะ คุณแจงก็คิดเหมือนอ้อนเลย...
อ้อนว่า เราได้พบได้เจอ ได้รักกันแล้ว
แม้ว่าจะเป็นแค่ช่วงหนึ่งขอบชีวิต...ถึงต้องจากลากัน
มันก็เป็นธรรมดาของชีวิตไม่ใช่เหรอคะ...
ได้รับมาก็ต้องเตรียมใจไว้กับการสูญเสียค่ะ
แหะๆ พูดมา ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง...
แต่ถ้าทำได้จะรู้สึกดีมากเลยนะคะ

แอบขำคุณปอยกับพี่หนูหล่อด้วย
น้ำตาจะท่วมบล็อกแล้วนะคะคุณแจง
โดย: BeCoffee วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:27:48 น.
  
ใช่แล้วค่ะ..เป็นเทคนิคการเขียนให้ฟังดูเหมือนเยอะ
จริงๆมีน้อย...ฮา ฮา.....เขียนเยอะอย่างนี้..จะได้ไม่เป็นการเจาะจงใครคนใดคนหนึ่งค่ะ

แจงย้ายหน้าหลักแล้วนะคะ...อิอิ..ช่วงนี้..อารมณ์ดี
โดย: nikanda วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:08:43 น.
  
เขียนได้ซึ้งจังเลยค่ะ คุณ จขบ.

ตัวเราเองไม่เคยดูซีรี่ย์เรื่องนี้เลย...แต่ได้ยินมาว่ามีตอนจบที่เศร้ามากๆ

ตัวเราเองแม้ไม่เคยต้องทนดูการที่คนรักจะต้องนับเวลาถอยหลังของชีวิตเหมือนพระเอกเรื่องนี้ แต่ก็ต้องพบกับการสูญเสียเช่นเดียวกัน เราเข้าใจค่ะว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง สิ่งสุดท้ายที่เราจะทำได้ก็คือ อวยพรให้เขาได้พบกับสิ่งที่ดีในโลกหน้า (ที่เราทั้งหลายก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไง)

เพลงเศร้าจังค่ะ เจมส์ร้องได้เศร้าและซึ้งมากจริงๆ
โดย: SriNuN วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:02:21 น.
  
เป็นเรื่องที่วีชอบมากค่ะ
ดูสองสามหนแล้วค่ะ
โดย: โสดในซอย วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:06:18 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nikanda.BlogGang.com

nikanda
Location :
จันทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]

บทความทั้งหมด