อันตราย ... ห้าม รับของฝากไปและกลับ ต่างประเทศ
อันตราย ...ห้าม รับของไปและกลับ ต่างประเทศ
เมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนที่จขบ.มานิวยอร์กใหม่ๆ เรียกว่าเป็นรุ่นบุกเบิก
และมากันแล้ว กว่าจะกลับเมืองไทยได้ก็เป็นเวลาหลายปี กว่าจะเก็บเงิน
ค่าเครื่องบินกลับเมืองไทยได้ ก็เกือบสิบปี
จขบ.เอง ไปหางานพยาบาล กว่าจะได้งานเกือบสามเดือน ไปสมัครงานที่ไหนๆ
ก็บอกว่าต้องการประสบการณ์ที่อเมริกา (เราก็ตอบในใจว่า จะมีได้ไง ถ้าคุณ
ไม่จ้าง ) หางานจนคิดว่ากลับเมืองไทยอยู่แล้ว โชคดี โรงพยาบาลรัฐบาล
แห่งหนี่ง รับเข้าทำงาน เงินเดือนสมัยนั้น ไม่มากเลย จ่ายค่าเช่าห้อง ค่าใช้จ่าย
ประจำวันแล้ว แทบไม่มีเงินเก็บเลย กว่าจะเก็บเงินค่าเครื่องบินกลับมาเที่ยว
เมืองไทยได้ ก็เกือบแปดปี
แต่ละคนกว่าจะได้กลับเมืองไทยก็นาน คนที่ยังไม่ได้กลับก็มักจะฝากของมาให้ญาติ
ทางเมืองไทย หรือคนไทยที่มาเรียนสองสามปี แล้วกลับเลย ก็สามารถขนของ
กลับเยอะ บางคนก็ส่งทางเรือด้วย ก็สามารถเอาของมาเมืองไทยได้เยอะ คน
ที่ยังไม่มีโอกาสกลับเมืองไทยก็จะฝากของไปให้ญาติสนิทที่เมืองไทยกัน
เวลากลับมาญาติเมืองไทยก็ฝากกลับมาให้ ซี่งทำกันบ่อย ตอนนั้นไม่คิดอะไรกัน
แต่ไม่กี่ปีต่อมา ได้ข่าวว่าคนไทยรับของฝาก ตุ้กตา มาให้เพื่อนทางนี้
ถูกตรวจ (ปกติเขาก็สุ่มตรวจกระเป๋า) กลายเป็นในตุ็กตามียาเสพติด
คนที่รับมาต้องติดคุกด้วย คงนาน ไม่รู้จักกัน มีแต่บอกต่อๆกันมาก็เลย
ไม่ทราบว่าติดคุกนาน หรือมีทนายช่วยสู้คดีหรือเปล่า
ตั้งแต่นั้นมา คนไทยก็ไม่ค่อยยอมรับของฝากกัน และถ้าฝากก็ต้องให้เปิดดู
จะห่อมาเรียบร้อย ใส่กล่อง ก็ต้องเปิดดูให้แน่ว่าของฝากนั้นๆ ใช่หรือเปล่า
มีอะไรซุกซ๋อนไหม
ระยะนี้ไม่ค่อยมีคนฝากของกันแล้ว คงเพราะรุ่นเราๆเป็นสว.กัน ขนของไม่ไหว
ทุกคนก็จะเอาแต่ของของตัวเอง ไม่รับฝาก กลับมาก็ไม่เอาอะไรมาฝากใคร
เพราะต่างคนก็ยกกระเป๋าไม่ไหวกันแล้ว บางคนกลับเมืองไทย ไม่เอาอะไรกลับเลย
เอากระเป๋าเล็ก ๆขี้นเครื่องบิน ไม่เช็คกระเป๋าด้วย
นี่ได้ข่าวว่ามีการฝากของมีปัญหาอีกแล้ว
ระวังกันมากๆเลยนะคะ
ไม่ต้องรับฝากของใคร ไม่ต้องเกรงใจใคร
เกรงใจเขา เราจะลำบากก
Klaibann blog newyorknurse 
ผู้ติดตามบล็อก : 164 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย
ก่อนหน้านั้นผมเคยเห็นที่สนามบิน
เค้าจะมาขอให้คนช่วยหิ้วของให้หน่อย
บอกว่าน้ำหนักเกิน ของเยอะเกิน
ไม่อยากโดนตรวจ หรือโดนปรับเงิน
ขอตรงก่อนจะเข้าผ่านด่านตรวจ
แต่ไม่มีใครกล้าช่วยครับ ผมก็ไม่เอา
เสี่ยงมากๆเลย 5555
ปล. เรื่องทำใจรักษา
พ่อผมนี่ดื้อที่สุดในบ้านครับ 555
จนคนในบ้านไม่รู้จะบอกอย่างไรแล้ว
หมอก็ไม่รู้จะทำยังไง
เพราะบังคับคนไข้ไม่ได้ 555
โหวตครับ