ทุกครั้งที่มาเชียงใหม่ส่วนใหญ่จะขับรถขึ้นมาเองหรือไม่ก็บินมา แต่คราวนี้มีงานด่วนต้องมา 2-3 วัน จะขับรถมาเองก็ประมาณขี้เกียจ จะบินก็เกิดอารมณ์เสียดายตังค์ค่าตั๋ว...ตั้งหกพันบาทแน่ะ เพราะพอทำธุระเสร็จกลับไปกรุงเทพอีก 4-5 วันก็ต้องกลับมาเชียงใหม่อีกรอบ









เราเองเคยชินกับการนั่งบนรถนานๆ เพราะเป็นคนชอบขับรถเที่ยวต่างจังหวัดไกลๆ ก็เลยไม่ซีเรียสที่จะใช้บริการรถไฟหรือรถทัวร์ เพียงแต่ขอให้สะอาด ปลอดภัย สะดวก สบายหน่อยแล้วกัน...
ทีแรกว่าจะใช้บริการตู้นอนของการรถไฟ แต่จำได้เคยมีคนบอกว่าเดี๋ยวนี้รถทัวร์ที่นั่งกว้างสะดวกสบาย ก็เลยไปหาข้อมูลทางเนทมาคร่าวๆ อ่ะนะ...ถ้าเป็นยังงั้นก็ดีเพราะนั่งรถใช้เวลาเดินทางสั้นกว่านั่งรถไฟหลายชั่วโมง ในเนทมีแต่คนเชียร์ว่าที่นั่งเหมือนเฟริสคลาสบนเครื่องบินและก็รถทั้งคันมีแค่ 21 ที่นั่ง อืมม์...ก็ลองดู ถ้าไม่สะดวกยังไงขากลับยอมกัดฟันควักกระเป๋าบินกลับก็ได้





ไม่ได้ใช้บริการรถทัวร์มาเกือบจะยี่สิบปีอยู่แล้ว เท่าที่หาข้อมูลมา...ใครๆ ก็ว่ารถเฟริสคลาสของนครชัยแอร์เดิ้นสุด เราไม่ชอบนั่งรถกลางคืนก็เลยโทรไปที่ศูนย์ฯ จองได้รถเที่ยวเช้าสิบโมงครึ่งไปถึงเชียงใหม่ประมาณทุ่มครึ่ง พอคอนเฟริมเสร็จก็ได้รหัสจองรถเอาไปชำระเงินที่ 7-11 สาขาไหนก็ได้ ไม่ต้องฝ่าฟันรถติดเข้าไปจ่ายเงินรับตั๋วที่บริษัทเหมือนสมัยก่อน ราคาตั๋วเที่ยวละ 806 บาท เอาใบเสร็จที่ได้ไปขึ้นรถที่ขนส่งหมอชิตได้เลย



เอารูปรถทัวร์ฉบับเฟริสคลาสมาเก็บลงบล๊อกไว้หน่อย หลายคนอาจจะเฉยๆ แต่เราตื่นเต้นอ่ะ...จะว่าเชยก็ยอม เราไม่ได้ถ่ายรูปไว้แยะ ความที่ไม่เคยไปหมอชิต2 ก็เดินลากกระเป๋าหลงไปหลงมาซะหอบแฮกอยู่เหมือนกันกว่าจะเจอชานชาลา เลยขอตัดฉับมาที่รถเฟริสคลาสที่ว่า รถบัสหน้าตาเหมือนรถรับบริจาคเลือดสภากาชาดไทยเลย











จะถ่ายรูปก็เกรงใจคนข้างๆ ก็เลยแอบๆ ถ่ายตอนทีเผลอ....ที่นั่งถึงจะไม่เริ่ดแบบเฟริสคลาสบนเครื่องบินแต่ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ที่ถูกใจอีกอย่างรถก็วิ่งแบบสบายๆ ไม่ตะบี้ตะบันแข่งกันทำเวลาเหมือนเมื่อก่อน มีคนขับเปลี่ยนขับ 2 คน รับรองเรื่องความปลอดภัย นั่งรถ 9 ชั่วโมงก็ดูหนังไป อ่านหนังสือไป เล่นเกมส์ซ่อนตาดำไป...แป๊ปเดียวก็ถึงเชียงใหม่แล้ว











มีจอทีวีส่วนตัว มีหนังดู มีเพลงฟัง มีเกมส์เล่น
แต่หูฟังต้องเอามาเองนะคะ โชคดีเรามีเครื่องเล่นMP 3 ก็เลยเอามาใช้ได้
หรือถ้าไม่มีหูฟังมา ที่เบาะก็จะมีลำโพงตัวเล็กๆ ของใครของมันติดอยู่ตรงที่รองศรีษะ













เก้าอี้เบาะหนังระบบไฟฟ้า มีที่รองขาและเป็นเบาะนวดไฟฟ้าด้วย











ห้องน้ำจะอยู่ตรงกลางตัวรถ มีประตูกระจกกั้นอีกทีเพื่อกันกลิ่นออกมา เราจองรถแบบกระทันหันไม่มีที่นั่งเหลือให้เลือกก็เลยได้เป็นที่นั่งโซนหลังห้องน้ำ รูมวางเท้าข้างหน้าก็ยังกว้างอยู่ แต่ถ้าเป็นตัวอื่นที่ไม่ติดฝาก็จะมีที่เหยียดเท้าไปใต้เก้าอี้ข้างหน้าได้เหลือเฟือ











แถวหนึ่งจะมีเก้าอี้ 3 ตัว ด้านหนึ่งสองตัวคู่ติดกัน อีกด้านเป็นตัวเดี่ยวๆ
แต่ต่อให้นั่งตัวที่ติดเป็นคู่.....เราไม่ใช่หญิงบางร่างเล็กยังนั่งสบายๆ ไม่รู้สึกอึดอัด









รถจะวิ่งยาวไม่มีจอดแวะพัก บนรถมีเครื่องดื่มและ snack ให้เลือกสำหรับตอนเที่ยงกับเย็น กลางวันจะเป็นข้าวกล่อง แต่ถ้าจะติดของว่างมากินเองก็ได้ แต่ก็เลือกอาหารที่กลิ่นเบาๆ หน่อย กลิ่นจะได้ไม่รบกวนคนบนรถ เพราะบางทีหอมเราแต่กลิ่นชวนอ๊อกของคนอื่น (เคยเจอแบบนี้บ่อยๆ )









กลับกรุงเทพเช้านี้แล้ว...ที่จริงจะกลับตั้งแต่เมื่อวานแต่ที่นั่งเต็ม ก็เลยต้องเลื่อนมาวันนี้(เหลือที่สุดท้ายพอดีอีกแล้ว) ยังไงก็ยอมเลื่อนกลับอีกวันเพราะถูกอกถูกใจรถเฟริสคลาส ที่สำคัญที่สุดก็เพราะงานนี้ไม่ต้องเสียเงินสามพันซื้อตั๋วบินกลับกรุงเทพ