เช้าวันที่ 16 Nov.ตื่นตอนตี 5 เพื่ออาบน้าแต่งตัวแบบง่ายๆ
หน้าทาด้วยโลชั่น และครีมกันแดดทับอีกที วันนี้ต้องเจอะแดดแน่ๆ แป้งเด็กโปะเข้าไปนิด ทาลิปสติกเข้าไปหน่อย
ลงมาชั้นล่างตอน 6 โมงเช้าเพื่อรอรถแท๊กซี่ที่มาส่งเมื่อวานว่าจะมารอรับไปไฮแอท เพื่อให้ทันรถพาไปทัชมาฮาล รถออกเวลา 6:45 น.
ก้นยังไม่ทันแตะเบาะชั้นล่างโรงแรม อาบังโซเฟอร์โพกหัวคนเมื่อวาน
ก็เข้ามาบอก "ผมมาตามนัดแล้วครับมาดาม
ผมมาคอยตั้งแต่ตีห้าสี่สิบนาทีแล้วครับ"
ว่าแล้วก็ยื่นมือมาขอเป้น้อยของเรา
อิฉานก็ยิ้มหน้าบานซิคะ ไม่ต้องวุ่นวายใจว่าจะมาตามนัดไหม
แถมท่าทางกุลีกุจอเป็นพิเศษ ทำให้จิตใจสบายแต่เช้า
ขับมาถึงโรงแรมไม่ถึงหกโมงครึ่ง
นั่งรอแป๊บก็ได้เวลา มีพนักงานทัวร์บอกขึ้นรถได้แล้วครับ
รถเป็นรถตู้ขนาดนั่งได้ประมาณ 15 คนเบาะสะอาดตาหน้านั่ง
เหมาะสมกับราคา รถเริ่มเคลื่อนไปรับนักท่องเที่ยวต่ออีก
4 จุดก็คบคนเพราะเต็มรถพอดี (ถ้าขึ้นมาอีกต้องไปอยู่บนหลังคา)
อิฉานขาประจำ จะสะเร่ออยู่ทางขึ้นบันไดรถตลอดศก
เพราะจะได้ยินไกด์พูดอะไรได้ถนัดๆหน่อย
แต่ไกด์ยังไม่มีในตอนนี้หรอกนะคะ
ไกด์น่ะอยู่รอที่เมืองอัคระ ซึ่งเป็นถิ่นของไกด์เขาค่ะ
คนขับรถน่าจะเรียกว่า อับดุล
เพราะร่างแกอ้วนท้วม ก้นเลยเบาะ
ส่วนนักท่องเที่ยวก็มีอิฉานคนเดียวเป็นสาวไทย
ในหมู่ฝรั่ง และ คนเกาหลี
เมื่อครบคนก็เริ่มทะยานสู่จุดหมาย......
รถแวะที่โรงแรมหนึ่งเวลาเก้าโมงเช้า
ให้เวลา 40 นาทีในการกินอาหารเช้า
และเข้าห้องน้ากันตามอัธยาศัย
่ค่าอาหารเช้านักท่องเที่ยวจ่ายกันเอง
เพราะทริปนี้รวมแต่อาหารกลางวันเท่านั้น
รอบๆโรงแรมก็จะมีอูฐให้ขี่ (ขี่ก็เสียเงิน)
มีเด็กหนุ่ม และเด็กน้อย เต้นโฟลคแด๊นซ์แขก
เด็กหนุ่มมีเครื่องสี ส่วนเด็กน้อยเต้นยักย้าย ส่ายคอ
ภายในมีสินค้าขายแต่ก็ไม่มีผู้ใดสนใจ
เพราะมันแพงมาก (เอามาขายหรือมาโชว์นี่)
อูฐทำด้วยไม้ฉลุตัวแค่ฝ่ามือ ราคา 2,000 รูปีซื้อไม่ไหวอ่ะค่ะ
อาหารมื้อเช้าตามที่เห็นในรูป อิฉานสั่งคือ
แป้งทอดภายในมีผักคลุกกับผงกะหรี่
และ Masala Tea จ่ายไป 170 รูปี
กินเสร็จได้เวลาขึ้นรถ เห็นอูฐค่ะ
มันยืนยิ้มอยู่ น่ารักดี
เพราะทริปหน้าตั้งโปรแกรมว่าจะไปขี่อูฐอยู่พอดี
ดูหน้า ดูตัว ดูความสูงไปก่อน ดูไปดูมากลิ่นก็ตามมา
แถมมีอาบังแก่ๆ แบมือขอตังค์
แบบว่าถ่ายอูฐตรู ก็ต้องจ่ายตังค์
กดไปแค่รูปเดียวไม่กี่วินาที ไม่ให้หรอก วิ่งขึ้นรถดีกว่า
ระหว่างทางก็ผ่านวัด Jay Guru Dev เป็นวัดที่กำลังซ่อม
หรือกำลังสร้างไม่แน่ใจ อับดุลบอกถ่ายรูปได้นะ
แต่ถ่ายอยู่ในรถแล้วกัน พอดีอูฐผ่านมาพอดีเลยได้รูปสวย
และวิถีชีวิตคนบนท้องถนนที่คลุกฝุ่น
การจราจรเริ่มติดขัด รถติดกันยาวเหยียด
มีทีท่าว่าคืนนี้ถ้าไม่หนีไปทางอื่น มีหวังได้ขี้เยี่ยวกันข้างถนนแน่
อับดุลไม่รอช้า หันหัวรถว่องไวไม่เท่าลำตัว
เลี้ยวเข้าท้องนา และลัดเลาะกันเป็นขบวนพร้อมรถคันอื่นๆ
ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรถตู้และเก๋งไปเมืองอัคระ
รถบัสหรือรถบรรทุกไปไม่ได้เพราะ ทางที่ไปเป็น
บ้านตรอกซอยแคบๆ บางถนนน้าท่วมล้นจากท้องนา
เรียกว่าเห็นน้าอยู่ตรงหน้า โซเฟอร์ทุกคันต้องแวะลงไปคลำทางก่อน
ว่าล้อรถจะตกหลุมรึเปล่า
ชาวบง ชาวบ้านในแถบนั้น ที่หากินอยู่ดีๆก็ต้องแตกตื่น
แม้แต่ควาย และวัว ก็ต้องหยุดมองเป็นทิวแถว
ทำไม่วันนี้มีรถเข้ามาเยอะหว่า
หน้าตารถบรรทุกที่ติดกันยาวเหยียด
เมื่อถึงเมืองอัคระการจราจรจะจอแจมาก
กว่าจะถึงก็เกือบเที่ยง นึกว่าจะได้กินข้าวกลางวันก่อนเที่ยวซะอีก
เพราะเห็นโรงแรมระหว่างทางอยู่มากเหมือนกัน
แต่ไม่จอดค่ะ ไปจอดให้ไกด์ขึ้นเพื่อพากรุ๊ปเราไปทัชมาฮาล
ไกด์แนะนำตัวเสร็จ ก็แนะนำว่าอย่าให้เงินขอทาน
หรือซื้อของที่คนจะวิ่งเข้ามาขาย และ
ระวังกระเป๋าตังค์ด้วย
การผ่านประตูเข้าทัชมาฮาล (หรือแม้แต่การตรวจก่อนขึ้นเครื่องบิน)
ผู้หญิงจะเดินคนละช่องกับผู้ชายอยู่ทุกที่ในอินเดีย
ที่ตั้งทัชมาฮาล เป็นอนุสรณ์สถานแห่งความรัก
ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก ได้รับการยกย่องจากองค์การ
สหประชาชาติให้เป็นมรดกโลกด้านวัฒนธรรม
ทัชมฮาลเป็นสุสานหินอ่อนสีขาวที่ฝังพระศพพระนาง
มุมตัส มาฮาล มเหสีของพระเจ้าซาห์ จาฮาน
ซึ่งพระเจ้าซาห์ สร้างไว้เพื่อเป็นที่ฝังศพนางอันเป็นที่รักที่สุด
ก่อสร้างนานถึง 17 ปี
หินอ่อนที่ถูกแกะสลักสวยงามเลิศลำมาก
ส่วนที่เป็นหินสีต่างๆที่ฝังลงไปใช้ฝีมือจากเปอร์เซีย
สีส้มเมื่อถูกไฟส่องสีจะกระจัดกระจายงดงามตา
ส่วนสีเขียวจะหยุดอยู่บริเวณขอบๆเท่านั้น
ที่ตั้งพระศพจำลองทำด้วยหินอ่อนแกะลายเป็นช่อดอกไม้
แต่ห้ามถ่ายรูป โลงใหญ่เป็นของพระเจ้าซาห์
ส่วนโลงเล็ก เป็นของพระนางมุมตัส
โลงหินทั้งสองจะตั้งอยู่กลางห้อง
มีหินอ่อนฉลุลายกั้นรอบด้านเป็นรูปแปดเหลี่ยม
ดูพร้อมคำบรรยายจากไกด์และถ่ายรูปเป็นที่ระลึก
ประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง ก็มาจุดนัดหมายคือรถที่บริการ
ออกจากทัชมาฮาท เพื่อเตรียมตัวไปกินอาหารกลางวัน
ที่โรงแรม Taj - View Hotel (เขาบอกว่าโรงแรม 5 ดาวของอัคระ)
ไกด์แจกน้าขวดขนาดเล็กให้คนละขวดในรถ
เพื่อนำไปดื่มต่อได้ในโรงแรมได้
ถ้าหากจะดื่มน้ารสชาดอื่น ก็จ่ายกันเอาเอง
ทางทัวร์มีแต่บุฟเฟ่ย์อาหารกลางวันให้เท่านั้น
กินเสร็จ ก็จะพาไป Agra Fort ต่อ
ป้อมปราการอัคระเป็นพระราชวังหลวง
ประกอบด้วยตำหนักต่างๆอันเป็นที่ประทับ
ของพระมหารานีและนางสนมกำนัล
มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ
มีบ่อน้าหินอ่อนไว้ลอยกุหลาบอบรำกลิ่นหอมในตำหนัก
มีสวนดอกไม้
พระเจ้าซาห์ จาฮาน ใช้เวลา 8 ปีอยู่บนหอคอยนี้
เหม่อมองดูทัชมาฮาลสุสานของนางอันเป็นที่รัก
จนวาระสุดท้ายของชีวิต
ใช้เวลาดูไม่ถึงชั่วโมงได้ ไกด์แนะนำพาขึ้นรถ
ไปดูการฝังหินสีลงบนหินอ่อน แต่ไม่มีใครซื้อเพราะแพงมาก
ขึ้นไปชั้นบนมีเสื้อผ้าสำเร็จรูป ผ้าส่าหรี่มากมาย
แต่แพงเป็นหมื่นๆรูปี ซื้อไม่ไหวหรอกค่ะ
หาเจอะแต่ชาดาจิลิง กับ ชาอัสสัม เท่านั้นที่พอจะซื้อได้บ้าง
ส่วนลูกแก้วที่มีน้าอยู่ข้างใน เขย่าจะมีกากเพชรล่องลอย
รอบๆทัชมาฮาล ที่เห็นอยู่ตอนก่อนเข้าไปชมทัชมาฮาลหาไม่ได้
ถามไกด์ตอนเดินดูทัชมาฮาล ไกด์บอกจะให้มาซื้อที่ตึกสินค้านี้
แต่ก็หาไม่เจอะ มีแต่เป็นหินอ่อนแพงเกิน
จนเดินกลับไปขึ้นรถ ก็มีนักท่องเที่ยวคนอื่นขึ้นรถกันบ้างแล้ว
สักพักจากที่คิดว่าท่าจะแห้วรับประทานเพราะไม่ได้ลูกแก้วทัชมาฮาล
ก็มีเด็กถือลูกแก้วโผล่เข้ามาที่หน้าต่างรถ (เรานึกดีใจ เจอะแล้วๆ)
มาทั้งลูกเล็ก และ ลูกใหญ่ เราสนใจลูกใหญ่
เด็กเร่ร่อนก็บอกขายลูกละ 350 รูปี (ก็ยังแพงอยู่)
เราก็ต่อรอง บอกซื้อ 2 ลูกลดหน่อย
บอกราคากลับมาก็ ไม่ถูกอยู่ดีล่ะว่ะ
ต่ออยู่นาน มีเด็กอื่นมาแย่งขาย
เลยได้มา 2 ลูกราคา 150 รูปี
เด็กอื่นนึกสนุก วิ่งเข้ามาขายอีกบอกลูกละ 10 เอารึเปล่า
นักท่องเที่ยวที่ฟังอยู่ก็เฮดังลั่นรถ บอกเอาเลย
เราก็เอาซิ ตาอิฉานลุกตั้งแต่เด็กบอกว่า 10 แล้ว
ว่าแล้วก็รีบดึงลูกแก้วที่ยื่นให้มา ส่งเงินให้ 10 รูปี
เจ้าเด็กทะเล้นนั่นรีบบอก 10 ดอลล่าร์พร้อมหัวเราะคิกคัก
อิฉานเลยรีบขว้างลูกแก้วออกไปนอกหน้าต่างทันทีเหมือนกัน
แหม ! ล้อเล่นกันสนุกไปเลยน่ะ
จากตรงหน้าตึกขายสินค้าเวลาอยู่ที่ห้าโมงเย็นกว่าๆ
คณะท่องเที่ยวก็กรนดังคร่อกๆ อิฉานก็พลอยนอนหลับสลบไปด้วย
กลับเข้าเดลีถึงที่พักก็ร่วมเข้า 4 ทุ่มกว่าๆ รีบอาบน้านอน
*พรุ่งนี้จะขึ้นเครื่องภายในประเทศ มุ่งสู่ฃชุราโห(Khajuraho)ต่ออีก
เพื่อไปดูภาพแกะสลักกามสูตรในวิหารกันทาริยา มหาเทพ
โดยพักหนึ่งคืนที่เมืองนี้*
*โปรดติดตามพร้อมชมภาพแกะสลักอิโรติกต่อเร็วๆนี้ค่ะ*
ผู้ติดตามบล็อก : 70 คน [