เล่านะ.. ...คิดถึงจัง...ไม่มีเวลาเข้ามาเลยยยย เปิดเทอมมาได้ 2 อาทิตย์แล้วค่า...เรียนหนักใช่ย่อยเลย มีรายงานเกือบทุกวิชาด้วย แถมยังต้องขึ้นตึกอีก........อาทิตย์แรกที่ผ่านไปขอบอกว่า เหนื่อยมากกกกกกก แต่ตอนนี้เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วค่า... ขึ้นตึก (ฝึกปฏิบัติงานบนหอผู้ป่วย) แล้วนะค๊า ตื่นเต้นมากๆๆ สนุกดีค่ะ ได้ไปเจอผู้ป่วยจริงๆ ได้ปฏิบัติงานที่เคยเรียนมา ก็มีตั้งแต่ เช็ดตัว วัดปรอท จับชีพจร วัดความดันสวนปัสสาวะ ให้อาหารทางสาย ทำแผล จัดยา ฉีดยา วันวันก็ทำวนอยู่ประมาณนี้แหละค่ะ ขึ้นฝึกสัปดาห์ละ 2 วันเอง ถือว่าน้อยนะคะ เพราะว่ารุ่นพี่ที่เป็นหลักสูตรเก่าได้ฝึกตั้ง 3 วันแน่ะ ก็เลยได้ประสบการณ์น้อยกว่ารุ่นพี่นั่นเอง ตอนขึ้นไปฝึกเนี่ยไม่รู้สึกว่าเหนื่อยเลยนะคะ เพราะมีอะไรให้ทำทั้งวันเลย ไม่มีเวลานั่งพัก เวลากินข้าวไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเพราะต้องรีบมาเปลี่ยนเพื่อนอีกกลุ่มที่รออยู่ ลงจากตึกมาก็เกือบ 2 ทุ่มแล้ว--ความจริงอาจารย์ก็ปล่อยตั้งแต่สี่โมงเย็นแล้วแหละ แต่ปอกับบรรดาเพื่อนในกลุ่มที่ขึ้นฝึกด้วยกันต้องรอจดหน้าป้าย (แฟ้มประวัติผู้ป่วย) เพื่อไปเขียนการพยาบาลเพื่อให้การพยาบาลผู้ป่วยในวันรุ่งขึ้นต่อ--บางทีหมอราวด์วอร์ดอยู่ก็ต้องรออ่า-- ที่เหนื่อยที่สุดคือการเขียนการพยาบาลนี่แหละค่ะ บอกตรงๆๆนะคะว่าความรู้ไม่ค่อยมี ไม่ใช่ว่าไม่มีเลยนะแบบว่ามันก็พอมีอยู่บ้างแหละ อิอิ หนังสือที่ยืมมาจากห้องสมุดนี่ต้องมาแชร์กันกับเพื่อนๆค่ะ ช่วยกันคิด ช่วยกันเขียน แทบไม่ได้นอนไปตามๆๆกันเลยค่ะ...ยิ่งตอนเช้านะคะมายืนฟังพี่พยาบาลส่งเวรนี่ ตาหวานเชื่อมกันเป็นแถวๆๆเลย --พอลงตึกมาคืนวันอังคาร ใครอย่ามายุ่งเลยค่ะ -- ปิดห้อง --นอนกันตั้งแต่หัววันเลยทีเดียว--(เพลียสุดสุดT-T) ตอนนี้อากาศเปลี่ยนด้วยเนอะบวกกับความอ่อนเพลีย ไม่ได้พักผ่อน ผลที่ตามมาคือ--ไข้--ค่ะ ในกลุ่มมี 14 คน ออกอาการกันถึง 6 คน รวมปอด้วยแหละ... ช่วงที่ขึ้นฝึกนี้นะคะ 2 เดือน ไม่ได้กลับบ้านเลยอ่า...ถ้ากลับเย็นวันศุกร์แล้ววันอาทิตย์ตอนเช้าก็ต้องนั่งรถกลับกรุงเทพฯ เพื่อมาจดหน้าป้ายต่อตอนบ่ายอีก...มันจะทำให้เหนื่อยมากกว่าเก่าน่ะค่ะ ยอมคิดถึงบ้านไปก่อน 2 เดือน ลงตึกแล้วค่อยกลับดีกว่า ...หลังจากลงตึกแล้วก็จะได้ไปออกชุมชนกันแล้วล่ะค่ะ...สนุกกว่าขึ้นตึกเยอะเลยล่ะ เพราะได้ออกไปข้างนอกวิทยาลัย--เปิดโลกกว้างงงง 55 ...ไว้มาเขียนใหม่น้าค้า... 
คิดถึงเพื่อนปอที่สุดเลย
อยู่ใกล้กานเเค่เอื้อมมือ แต่ไม่ค่อยได้คุยกานเลยเนอะ คิดถึงมากมาย //bratzy-smogken.spaces.live.com/ ฝากสเปสด้วยเด้อ โดย: ส้มซ่า_policeNurse IP: 125.24.216.225 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:58:54 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ว่าแต่อย่างเดียวที่ยังไม่มีก็คือ สติ นี่เอง...เหอๆ