วันเหงาๆ
...ฝนตกทุกวัน ก็นั่งเหงามันทุกวัน...เฮ้อ
รูมเมทหายไปหลายวันเพราะต้องไปจัดการเรื่องงานศพของคุณพ่อของเธอ...
เราเลยต้องนอนเปิดไฟทุกคืน...ก็กลัวบ้างไรบ้าง 55

แม้จะโทรศัพท์คุยกับที่บ้านทุกวัน แต่ก็ไม่เหมือนได้เจอหน้ากัน
แม้จะมีเพื่อนอีกหลายคนรอบกาย
แต่สุดท้ายก็ยังต้องกลับมากินข้าวในกล่องโฟม คนเดียวอยู่ดี

นี่แหละชีวิตสาวหอ...

มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนี้ทุกวันนะ แค่ช่วงนี้เท่านั้น...
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วเนอะ


ไม่ได้เข้ามานาน มาถึงก็เวิ่นเว้อเลยเรา



Create Date : 06 มิถุนายน 2555
Last Update : 6 มิถุนายน 2555 22:18:35 น.
Counter : 1027 Pageviews.

1 comments
15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)
เติมให้ความมี เติมให้ความไม่มี ปัญญา Dh
(14 เม.ย. 2567 20:54:29 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 349 : วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ ฯ The Kop Civil
(10 เม.ย. 2567 16:44:58 น.)
  
แสงวันใหม่ของพรุ่งนี้จะไล่ความเหงาไปเองครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 6 มิถุนายน 2555 เวลา:23:49:39 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nantada.BlogGang.com

คิ้วเข้มเข้มตาคมคม
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด