รอยกุหลาบ / เจติยา รอยกุหลาบ โดย เจติยา เป็นนิยายที่หยิบขึ้นมาเป็นเล่มแรกจากกองหนังสือที่ได้จากงานหนังสือที่ผ่านมาค่ะ คุณเจติยาไม่ทำให้ผิดหวังตามเคย เรื่องนี้พระนางต่างชอบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน (เข้าข่ายแนวโปรดอีกแล้ว >//<) ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่อยากให้จบ สนุกตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้ ความสัมพันธ์ของพระนางเริ่มตั้งแต่สมัยม.ปลาย นายโดมเป็นหัวโจก อันธพาล เกกมะเหรกที่หลงเข้ามาอยู่ห้องคิง (แต่มีเหตุผลว่าแท้จริงแล้วเขาไม่ใช่คนแบบนั้น) ส่วนโรสก็เป็นหัวหน้าห้องคิง เป็นนักเรียนตัวอย่างจนได้ฉายาว่าคุณนายโรส เธอมีหน้าที่คอยติว คอยทบทวนบทเรียนให้นายโดมหัวโจก (กรี๊ดดดดดด) ทบทวนกันไปทบทวนกันมา มองตากันไปมองตากันมาก็ต่างแอบชอบกัน โรสพยายามดึงให้โดมอยู่ในกรอบที่เธอคิดว่าดีสำหรับตัวเขาในอนาคต แต่โดมกลับเลือกทางเดินของเขาเองซึ่งสักวันจะพิสูจน์ให้เห็นทุกคนเห็นว่าเขาก็สามารถทำได้ หลายปีผ่านไปโดมและโรสได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในงานเลี้ยงรุ่น นายโดมเปิดตัวด้วยลุคดิบเถื่อน เดินเข้ามารับรางวัลศิษย์เก่าดีเด่น (!?!) แน่นอนว่าเป็นที่น่าหมั่นไส้ในสายตาของโรสที่สุด จากนั้นฉากไหนพระนางเจอกันเป็นได้ฟาดฟันโต้เถียงกันตลอด หลายครั้งก็เค้นเอาความหลังครั้งเก่าก่อนมาทวงถามคำตอบ >//< (ตอนนั้นปากแข็งใส่กันนัก) อ่านแล้วทั้งสนุกทั้งเพลิน โดมกับโรสต่างรู้ทันกันตลอด โดมรู้ใจโรสที่สุดว่าเธอคิดยังไงและจะทำอะไรต่อ จนโรสได้แต่โกรธขึง แต่ก็ไม่ขอน้อยหน้า เพราะเธอก็เดาทางโดมได้ตลอดเช่นกัน แม้ต่างจะมีใจให้กันแต่เพราะปากแข็งทั้งคู่ เรื่องเลยยืดยาวไปหลายปี มีเด็กน้อยโผล่มาคน *_* (ดราม่าได้อีก!!) กว่าจะลงเอยกันได้ก็จิกหมอนขาดไปหลายใบ -*- เรื่องนี้อ่านแล้วได้ทุกอารมณ์ค่ะ ทั้งสนุก ทั้งซึ้งกับความรักของโดมและโรส ปล. มีฉากน่ารักของนายโดมที่แอบกรี๊ดค่ะ ในวันวาเลนไทน์ขณะที่โรสนั่งติวนั่งอ่านหนังสือกับโดมที่ห้องสมุด ก็มีชายหนุ่มเดินมาให้ดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่กับโรส นายโดมก็หงุดหงิดไม่พอใจ เห็นโรสยังชื่นชมดอกไม้ไม่เลิก นายนี่ก็ขยำกระดาษปาใส่โรส พอโรสคลี่กระดาษออกดูก็เห็นภาพวาดดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่ฝีมือนายโดม >//< --{@ --{@ --{@ --{@ --{@ --{@ --{@ --{@--{@ --{@ --{@ --{@ อืมม์ คงได้ลองนักเขียนที่มีคนกล่าวขวัญถึงมากคนนี้สักเรื่อง
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
![]() ไม่เคยอ่านของเจติยาเลยค่ะ
ชอบแนวนี้เหมือนกัน ต้องไปหาอ่านบ้างแล้วว ![]() โดย: Jinglebell R.
![]() ตามเก็บผลงานของเจติยามาตลอดค่ะ เพราะชอบตั้งแต่เล่มแรกที่อ่านคือเรื่อง "เปลวหิมะ" ค่ะ
โดย: ณีณา
![]() น่าอ่านจังค่ะ ชอบแนวนี้เหมือนกัน
เคยอ่านของเจติยาเรื่องเดียว เปลวหิมะ ก็ชอบ ปกติชอบอ่านแนวดราม่าบีบคั้นอยู่แล้ว แล้วที่ว่ามีเด็กน้อยโผล่มา นี่หมายถึงนางเอกมีน้องชิมิคะ กับชอบแนวพระเอกคาแร็กเตอร์ดิบเถื่อน ขี้หึงด้วย อิอิ แถมอ่านแล้วจิกหมอนอีกตะหาก ชอบๆๆ คงต้องหามาอ่านบ้างแล้ว โดย: ดอกอ้อ IP: 171.6.154.76 วันที่: 31 ตุลาคม 2555 เวลา:14:37:06 น.
อยากอ่านๆๆๆ
โดย: katwan IP: 58.136.17.205 วันที่: 31 ตุลาคม 2555 เวลา:15:43:33 น.
น่าอ่านจังค่ะ จดไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวไปตามล่าหามาอ่านบ้าง
![]() โดย: หวานเย็นผสมโซดา
![]() เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ
แต่เรื่องอื่นๆของเจติยาอ่านหมดแล้ว ความเห็นส่วนตัว เราว่าเจติยาเป็นนักเขียนที่ผสมผสานระหว่างพล็อตแบบดั้งเดิม(น้ำเน่านั่นเอง) ให้เข้ากับสังคมและคนอ่านยุคใหม่ได้ดี นิยายส่วนใหญ่ถึงพล็อตจะเดิมๆ แต่ในการดำเนินเรื่องเรารู้สึกว่ามันสมจริง ไม่หลอกตาหรือหลอกความรู้สึกจนรับไม่ได้ แต่อันนี้ก็ไม่แน่ใจว่ารู้สึกไปคนเดียวหรือเปล่านะคะ โดย: องค์หญิงเอ๋อ IP: 118.172.18.179 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2555 เวลา:8:53:03 น.
นุชอ่านเร็วจัง พี่ยังอ่านไม่จบเลย
โดย: Jum IP: 58.137.16.27 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:8:25:22 น.
อ่านแล้วค่ะ น่ารักมากจิงๆ ไม่อยากให้จบเลย ลองอ่านดูนะคะ
โดย: wow IP: 180.183.44.92 วันที่: 22 มกราคม 2556 เวลา:14:36:36 น.
|
บทความทั้งหมด
|