สุดท้ายแล้วครับ จบสักทีเหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขในการแบ่งปัน ฮิฮิ

ถนนนี้ตั้งอยู่ระหว่างสี่แยกชงโรคู ฮเยฮวาดง ไปจนถึงสี่แยกอีฮวาดง เป็นสถานที่ที่คนหนุ่มสาวและนักศึกษาเดินเที่ยวกันอย่างไม่ขาดสาย สมัยก่อนเป็นที่ตั้งของคณะศิลปะศาสตร์และนิติศาสตร์ ของมหา’ลัย โซล จึงเต็มไปด้วยนักศึกษามากมาย แต่ว่าในปี 1975 มหาวิทยาลัยโซลย้ายแคมปัสไปทางใต้ของภูเขาควักกัก แต่ยังไงที่แห่งนี้ก็ยังเต็มไปด้วยผู้คน ซึ่งสวนสาธารณะของแทฮังโนจะมีคอนเสิร์ต หนัง ละครเวทีให้ดูตลอด

พระราชวังแห่งนี้เป็นที่อยู่ของเจ้าชายวอลซานพี่ชายของกษัตริย์ซองจง ในปี 1593 ใช้เป็นที่หลบภัย ต่อมาในปี 1611 ได้ใช้เป็นพราะราชวังชั่วคราว และในปี 1615 ก็ย้ายออกจากพระราชวังแห่งนี้ไป ช่วงเวลา 200 ปีหลังจากนั้นที่พระราชวังแห่งนี้จึงไม่มีผู้คนอาศัย จนกระทั่งในปี 1879 พระเจ้าโคจงเสด็จกลับมาจากรัสเซียจึงได้ใช้พระราชวังแห่งนี้เป็นพระราชวังหลัก ในปี 1907 กษัตริย์โคจงถูกญี่ปุ่นบังคับให้สละราชสมบัติ พระราชวังแห่งนี้จึงถูกเลิกใช้อีกครั้ง

ที่อินซาดงคุณจะสามารถเพลิดเพลินไปกับศิลปะและกลิ่นอายของความเป็นเกาหลี ถ้าเข้าไปในถนนอินซาดงก็จะเจอรูปภาพน้อยใหญ่ และร้านต่างๆ เช่น ร้านเครื่องเรือนโบราณ ร้านรับทำตัวอักษรต่างๆ ร้านรับวาดภาพด้วยหมึกแบบพื้นเมือง เป็นต้น นอกจากร้านที่ขายของเกี่ยวกับศิลปะแล้ว ยังอัดแน่นไปด้วยร้านอาหารพื้นเมืองและคอฟฟี่ช็อป ในเดือนตุลาคมของทุกปี ที่นี่จะจัดงานเทศกาลให้เที่ยวเล่นกันอย่างสนุกสนานอีกด้วย

พระราชวังแห่งนี้สร้างขึ้นในสมัยของพระเจ้าแทจง (1405) โดยที่มีอีคุงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง เมื่อสมัยที่ญี่ปุ่นเข้ายึดครอง พระราชวังทุกแห่งถูกเผา และเมื่อสิ้นสุดการยึดครองก็ได้มีการสร้างใหม่อีกครั้งและจนกระทั่งเมื่อพระราชวังคยองบกถูกใช้เป็นพระราชวังหลวงในสมัยพระเจ้าโคจง (1865) พระราชวังนี้จึงใช้เป็นอย่างอื่นแทน ในปี 1997 องค์กรยูเนสโกบันทึกไว้ว่าเป็นโบราณสถานของโลก

ที่แห่งนี้เป็นแหล่งรวบรวมเอกสารและสิ่งของที่สำคัญของเกาหลี ในส่วนแรกของพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านแห่งชาติ จัดแสดงเอกสารในยุคต่างๆ ของเกาหลีตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ยุคประวัติศาสตร์ ยุคสามก๊ก (ของเกาหลี) ไปจนถึงยุคปัจจุบัน เอกสารที่จัดแสดงนั้นก็มีพวกเอกสารในสมัยโครยอหรือเอกสารประดิษฐ์ตัวอักษรเกาหลีของพระเจ้าเซจง เป็นต้น และในส่วนที่สองจะเป็นการแสดงถึงอารยธรรมของชาวเกาหลี ในส่วนที่สามจะเป็นเอกสารที่เชื่อมโยงช่วงชีวิตของคนเกาหลี ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตาย

ชื่อเดิมของพระราชวังชังคยองที่ใช้ในสมัยพระเจ้าเซจงครองราชย์คือ พระราชวังซูคัง (ซูคังคุง) เพื่อเป็นเกียรติแก่พระเจ้าแทจงกษัตริย์องค์ก่อน แต่หลังจากนั้นในสมัยพระเจ้าซองจง (1483) ก็ถูกเปลี่ยนชื่อมาใช้เป็น ชังคยองคุง เหมือนในปัจจุบัน ในช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครอง พระราชวังแห่งนี้ได้กลายเป็นสวนพฤกษศาสตร์ และมีสวนสัตว์ด้วย ในปี 1983 ได้ทำการย้ายสวนสัตว์และสวนพฤกษศาสตร์ออกไป ชื่อของ “ชังคยองคุง” จึงได้หวนกลับมาอีกครั้งในฐานะพระราชวัง