ใกล้จะสงกรานต์แล้ว วันนี้เลยนำเรื่องนี้มาให้ท่านได้ชมกัน

พระแก้ว ไพฑูรย์องค์นี้



เป็นสมบัติของ วัดหลวง และของเจ้านายเมืองอุบลราชธานี

มาแต่โบราณโดยแท้ พระแก้วไพฑูรย์ เป็นหนึ่งใน แก้ว อันเป็น รัตนชาติ คือ

 “เพชรดี มณีแดง เขื่องใสแสงมรกต 

เหลืองใสบุษราคัม ทองแก่กำโมเมนเอก 

สีหมอกเมฆนิลกาลมุกดาหารหมอกมัว 

แดงสลัวเพทาย สังวาลสายไพฑูรย์ “

หากยกองค์พระขึ้นส่องจะเห็นเป็นคล้ายสายฝนหยาดลงมาจากฟ้า

อันเป็นนิมิตหมายแห่งความอุดมสมบูรณ์ 

ฝนตกตามฤดูกาลเป็นพระแก้วคู่บ้านคู่เมืองของ เมืองอุบลราชธานี


ในกาลนี้ เราได้รับเมตตาจากท่าน พระครูวิลาสกิจจาทร เจ้าอาวาส วัดหลวง องค์ปัจจุบัน



 ซึ่งเราเรียกท่านว่า ปู่สอน เนื่องจากท่านชื่อ บัวสอน จึงขานนามท่านว่า ปู่สอน 

ท่านเมตตายกองค์พระแก้วไพฑูรย์ มาวางให้กราบ 

ที่อยู่เบื้องหน้านี้ เอง 
(องค์จริงสวยงามกว่าภาพถ่ายเยอะมาก)
 

          

งดงามจนลืมที่จะเก็บภาพซ้ายขวาหน้าหลังกันเลยทีเดียว

หากบุญพาวาสนาถึงคงต้องกลับไปขอเมตตาท่านเก็บให้ครบทุกองศา

ขอกล่าวถึงประวัติกันบ้าง

ในจังหวัดอุบลมีพระแก้วคู่บ้านคู่เมืองอยู่ 5 องค์

แต่กาลนี้ เราขอเอ่ยถึง 2 องค์ที่ได้รับข้อมูลการบอกเล่า

คือ พระแก้วไพฑูรย์ และ พระแก้วบุษราคัม



ประวัติ

พระคู่บ้านคู่เมือง ใน วัดหลวง นั่นคือ พระแก้วไพฑูรย์

 แห่งเมืองอุบลราชธานีศรีวนาลัยประเทศราชนี้ 

ซึ่งเป็นพระที่เกิดจากหินธรรมชาติ มีอายุนับหลายร้อยปี

ตามคำบอกกล่าวสืบทอดกันมาจากวจีท่านเจ้าอาวาสสืบต่อรุ่นสู่รุ่น 

ของเจ้านายเมืองอุบลฯ 

ส่วนผู้ใดที่เป็นผู้แกะหินให้เป็นพระพุทธรูปนั้นมิเป็นที่ปรากฎ 

แต่เป็นพระพุทธรูปที่อยู่ในการปกครองของเจ้านายเมืองอุบลมานานแต่บรรพบุรุษ

พระปทุมวรราชสุริยวงศ์ (เจ้าคำผง) 

ได้ถวายเป็นสมบัติของ วัดหลวง คู่กับ พระแก้วบุษราคัม 



พระปทุมวรราชสุริยวงศ์ (เจ้าคำผง)



มีเหตุการณ์หนึ่ง

 เจ้านายทางกรุงเทพมหานครมาปกครองเมืองอุบล ในสมัยรัชกาลที่ 5 

เจ้านายฝ่ายเมืองอุบลราชธานีเกรงว่าเจ้านายทางกรุงเทพ

จะบังคับเอา พระแก้วทั้งสององค์ไปเป็นสมบัติของส่วนตัว 

จึงได้นำพระแก้วทั้งสององค์ออกไปซ่อนไว้

โดยไม่แพร่งพรายให้ผู้ใดได้รับรู้ 

ในกาลต่อมาเมื่อมีการสร้าง วัดศรีอุบลรัตนาราม (วัดศรีทอง) 

โดยเจ้าอุปฮาชโท บิดาของพระอุบลเดชประชารักษ์ (เสือ ณ อุบล) 

จึงได้ไปเชิญพระแก้วทั้งสองออกมาจากที่ซ่อน 

สำหรับพระแก้วบุษราคัมนั้น ได้ถวายแด่พระเดชพระคุณพระเทวธัมมี (ม้าว) 

ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดศรีทอง (วัดศรีอุบลรัตนารามในปัจจุบัน) 

อันเนื่องด้วยเป็นลัทธิวิหาริกของ

"พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว" รัชกาลที่ 4 

มาจากกรุงเทพ คงจะมีความเกรงใจไม่กล้าที่จะขอเอาพระแก้วทั้ง 2 องค์นี้

ไปจากเมือง อุบลราชธานี 

ส่วน พระแก้วไพฑูรย์นั้น ทายาท ของเจ้านายเมืองอุบลราชธานีเอาไปเก็บรักษาไว้ 

เพราะเป็นสมบัติอันล้ำค่าของบรรพบุรุษ 

ต่อมาภายหลังจึงได้นำมาถวาย

พระครูวิลาสกิจจาทร เจ้าอาวาส วัดหลวง ให้เป็นสมบัติของ วัดหลวง ตามเดิม 

พระแก้วไพฑูรย์ จึงได้กลับมาประดิษฐานวัดหลวงตามเดิมดังที่เห็นอยู่ในขณะนี้ 

และในทุกๆปีช่วง วันสงกรานต์ จะมีการอัญเชิญองค์พระแก้วของแต่ละวัด

 มาให้พุทธศาสนิกชนได้สรงน้ำและกราบสักการะ 

รวมถึง องค์พระแก้วไพฑูรย์ นี้ก็เช่นกัน



วัดหลวง อ.เมือง จังหวัดอุบลราชธานี



ทางเข้า เข้าได้ 2 ทางหนึ่ง ติดถนนพรหมเทพ อีกทางหนึ่งติดริมฝั่งแม่น้ำมูล

เรียกกันว่า ท่าตลาดใหญ่ หรือ ท่าวัดหลวงก็มิผิด