วังพญาพราย / พงศกร พงศกร. วังพญาพราย. กรุงเทพฯ : เพื่อนดี, 2549. จากเว็บสำนักพิมพ์ เวียงพราย มีประวัติความเป็นมายาวนานแต่ครั้งยุคสมัยทวารวดี เรืองแสงฟ้า ขัตติยนารี ชายาของ 'ลืออินไท' ผู้ผิดคำสาบาน จนต้องคำสาปที่ส่งผลมาทุกกาล กระทั่งปัจจุบัน 'โรม' อีกภาค หนึ่งของลืออินไท จึงจำเป็นต้องแก้ไขคำสาป มิใช่เพื่อตนเอง แต่หากเป็นเพื่อทุกชีวิตของบ้านวังพราย จากเจ้าของบล็อก เรื่องนี้มีอะไรบ้าง มีพระเอกผู้มีปมแห่งอดีตอันลึกลับ มีนางเอกลูกสาวกำนันแก่นเซี้ยว (ถ้านึกไม่ออก ให้นึกถึงจารุณีในหนังไทยสมัยก่อนเข้าไว้ หรือถ้าใครรู้จักลูกสาวกำนันที่ราชบุรีก็นึกถึงหน้าคนนั้นนั่นแหละ ) มี ผี วิญญาณที่รอคอยการกลับมาของใครบางคน มีเมืองเก่าแก่ที่สาบสูญ มีกองถ่ายรายการตามรอยเรื่องผี ๆ มีดาราพิธีกรตัวป่วน มีตัวประกอบเพิ่มความฮา และมีชุมชนไทยชนบท เรื่องนี้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเมืองที่สาบสูญจมไปในบึงพราย การผิดคำสัญญาจนทำให้เกิดเรื่องราวมากมาย ควบไปกับการต่อสู้ของชาวบ้านกับกระแสของโลกทุนนิยมที่ค่อยคืบคลานเข้าไปสู่วิถีชีวิตแบบไทย ๆ ซึ่งในเรื่องนี้นำเสนอในรูปแบบของตลาดชาวบ้านที่อาศัยพึ่งพากันกับการเข้ามาของห้างสรรพสินค้าที่ทำวิถีชีวิตเปลี่ยนแปลงไป ทำให้เรื่องนี้มีปมข้อขัดแย้ง 2 จุดแต่พอตอนจบการแก้ปมในจุดใหญ่ของเรื่องทำได้ดี แต่จุดหลังที่เป็นจุดที่เสริมเข้ามาดูจะรวบรัดไปนิด แต่ก็ไม่น่าเกลียดแต่อย่างใด นิยายเรื่องนี้เป็นรวมเล่มเรื่องล่าสุดของคุณหมอนักเขียน พงศกร เป็นนักเขียนที่มีความเด่นอยู่ที่การบรรยายความที่อ่านแล้วให้ภาพที่ชัดเจน และที่สำคัญเป็นนักเขียนที่ข้อมูลแน่นมาก ยิ่งถ้าเกี่ยวกับเรื่องการแพทย์ (แน่สิเป็นอาชีพหลักของคนเขียนนี่เนอะ) และเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เพราะคนเขียนมีความสนใจในด้านนี้เป็นอย่างมาก แต่จุดด้อยก็มีให้เห็นเหมือนกัน เพราะคุณพงศกรจะไม่ถนัดการเขียนเกี่ยวกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ หรือบทเข้าพระเข้านางนั่นเอง (ภาษาลิเกอีกแล้วตรู) เรื่องนี้ก็เช่นกัน ด้วยความที่เนื้อเรื่องเกิดและดำเนินไปอย่างรวดเร็วมาก ทำให้คนอ่านงงอีกแล้ว ว่าพระเอกนางเอกไปรักกันตอนไหนหว่า แต่ถึงอย่างไรความเด่นในด้านอื่นไม่ว่าจะเป็นวรรณศิลป์ในการประพันธ์ หรือข้อมูลที่นักเขียนพยายามสอดแทรกลงไปในเรื่อง ความสนุกสนานของเหล่าบรรดาตัวประกอบหลายคนก็เด่นพอที่จะมากลบจุดด้อยตรงนี้ได้ คือว่าถ้าเป็นคนอื่นเขาคงอ่านได้สนุก ๆ แต่ผู้สาวเมืองยศอ่านแล้วรู้สึกไวเกินเหตุทุกทีเลย ใครก็ได้ช่วยแก้นิสัยเสียนี้ให้หน่อยจิ เพิ่งเคยอ่านงานของพงศกรเล่มเดียว คือ อลวนกลหัวใจ ที่เขียนกับวัสส์ รออ่าน สาวหลงยุคก่อน จึงจะพอรู้แนวค่ะ เล่มนี้จึงไม่มีความเห็น
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:25:45 น.
สาวไกด์ - อาจจะคุ้นเพราะปีนี้เพิ่งได้รับรางวัลชมเชยจากงานสัปดาห์หนังสือจากเรื่อง ฤดูดาว
ที่มีคนเคยรีวิวไว้ในบล็อกหนังสือก็น่าจะเป็นเรื่องอลวนกลหัวใจที่แต่งร่วมกับวัสส์ พุดน้ำบุศย์ - ต้องลองอ่านดู เพราะแนวปกติของพี่เขาไม่ใช่แบบอลวนฯ ค่ะ โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:25:07 น.
เล่มนี้แนวตรงใจเลยค่ะ ไว้อีกสองเดือนค่อยอ่าน เดือนนี้งานยุ่ง ขี้เกียจติดนิยาย
ตอบคุณสาวไกด์ ผลงานเดิม ๆ ก็มี ชุดปริศนามาเลศ (ทะเลราตรี มาลีสีเลือด เคหาสน์เชือดใจ) แล้วก็แนวอาถรรพ์นิด ๆ อย่าง สร้อยแสงจันทร์, เบื้องบรรพ์ .... ฤดูดาวด้วยเปล่านี่ไม่รู้ เพราะยังไม่ได้อ่าน เอ๊ะ ฉันซื้อฤดูดาวหรือยังเนี่ย? ทำไมเหมือนไม่เห็นในกองดองเลยหว่า โดย: ยาคูลท์ วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:0:56:51 น.
^
หนังสือเยอะจัดจนจำไม่ได้ว่าตัวเองซื้อยัง น่าไปยกเค้าจริง ๆ โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:7:09:00 น.
"หรือถ้าใครรู้จักลูกสาวกำนันที่ราชบุรีก็นึกถึงหน้าคนนั้นนั่นแหละ "
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่แน่นะเจ๊ อ่านๆไปเห็นหน้าลูกสาวกำนันลอยมา อาจจะเลิกอ่านได้ เพราะกลัวแทน กรั่กๆๆ โดย: piccy วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:7:55:32 น.
ไม่ค่อยถนัดแนวนี้อะ
โดย: คอเล่า IP: 203.131.210.30 วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:10:23:12 น.
..งานของพงศกรน่าอ่านทุกเล่มนะครับ ..ใครเป็นแฟนพันธุ์แท้ต้องซื้อเก็บหมดเช่นกัน เล่มล่าสุดคือ วังพญาพราย เล่มนี้ .. ส่วนที่จะออกมาเร็ว ๆ นี้ คือ สาปภูษา / นางร้ายรายปักษ์ และ รอยไหม ... อาจจะมีเซอร์ไพร์ซนิดหน่อยคือ เรื่อง พยัคฆ์ร้ายสายเดี่ยว ตอน ระฆังแก้ว .. ติดตามกันนะครบ น่าอ่านทุกเล่ม ..
โดย: เมฆชรา วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:10:53:56 น.
อ้อๆ คุ้นๆ ที่ฤดูดาว กับเรื่องที่เขียนกับวัสส์น่ะแหละค่ะ
ต้องลองไปหามาอ่านดูค่ะ ขอบคุณนะคะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:17:34:54 น.
น่าอ่านจังเลย
โดย: สายลมอิสระ IP: 124.157.174.109 วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:21:31:57 น.
ก็บอกแล้วว่า มันบังเอิญ คนเขียนก็บอกว่าบังเอิญ เขาเขียนก่อนจะเจอหนูต่างหาก
ไม่ใช่เค้าๆๆๆๆๆ ม่ายๆๆๆๆ โดย: ลูกสาวกำนันที่ราชบุรี IP: 203.113.112.242 วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:20:32:40 น.
^
รับไปเถอะ เห็นวันก่อนบอกว่าจะไปเบิกค่าตัวอยู่ไม่ใช่เหรอ โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 2 ธันวาคม 2549 เวลา:22:10:47 น.
แวะมาอ่านวิจารณ์หนังสือค่ะ
ความรู้สึกไวเกินเหตุไม่ต้องแก้หรอกค่า พวกเราจะได้อ่านคำวิจารณ์สนุกๆแบบผู้สาวฯไงจ๊ะ โดย: haiku วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:11:46:59 น.
ชอบงานเขียนของคุณหมอเช่นกันค่ะ โดยเฉพาะเรื่องที่มีอะไรลึกลับ ให้ติดตาม อย่างปริศนามาเลศ พยัคฆ์ร้ายสายเดี่ยว (ฮา)
คิดว่าที่ชอบผลงาน ส่วนหนึ่งเพราะพล็อตเรื่อง/สำนวนไม่หวานแสบ ด้วยอ่ะค่ะ ครืออ ไม่นิยมบริโภคหวานมาก ฮา ชอบสืบสวนๆ มีอะไรให้ลุ้น ค้นหามากกว่า ^ ^ โดย: bookmark IP: 203.113.77.68 วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:22:29:43 น.
^
เอ่อ พยัคฆ์ร้ายสายเดี่ยว นี่มันต้องลึกลับตอนไหนคะ สงสัยจะลึกลับที่ น้องลูกจำ ได้ต้นแบบมาจากใครระหว่างคุณหมอพงศกร กับ เต็มที่ โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:10:21:07 น.
โดย: เต็มที่ IP: 58.10.81.244 วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:11:46:17 น.
เอ่อ คงจะอย่างนั้นจริงๆ อ่ะค่ะคุณผู้สาวฯ ^ ^" แล้วภาคต่อๆ ไปจะยังไงอีกเนี่ย แค่นึกก็...แล้ว
โดย: bookmark วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:22:19:29 น.
เคยอ่านงานของคุณหมอเรื่องเดียวคือเรื่องที่เขียนกับวัสส์น่ะค่ะ
แต่ที่บ้านก็มีซื้อมาดองๆ ไว้บ้างเหมือนกัน คุณแม่อ่านไปบางเรื่องแล้ว เห็นว่าไม่ปิ๊งเท่าไหร่ ฮา ยังไม่ได้อ่านเองเลยค่ะ โดย: Clear Ice วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:13:43:13 น.
เรื่องของคุณหมอสนุกดีนะคะ เรื่องที่ชอบก็คือ ฤดูดาว ชอบมาก เรื่องอื่นๆก็สนุก คิดว่าจะไปหารอยไหมมาอ่านเหมือนกัน
โดย: คอนิยาย IP: 203.149.12.234 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:15:03:24 น.
เคยอ่านเรื่องแรกๆๆเลยมั้งไม่แน่ใจเรื่อง ทะเลราตรี
และอีก2-3เรื่องแต่จำไม่ใด้ แต่รู้สึกชอบและสนุกมากๆๆๆๆเลย- โดย: anan IP: 203.121.160.61 วันที่: 1 สิงหาคม 2550 เวลา:3:11:58 น.
เรืองแสงฟ้า?
ลืออินไท? นี่คือชื่อสมัยทวารวดี? โดย: เอ๊าะเจ๊าะ IP: 58.147.94.90 วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:2:25:23 น.
อยากอ่านพยัคฆ์ร้ายสายเดี่ยวตอนระฆังแก้วจังเพราะตอนมงกุฏแก้วสนุกมากเลยอ่ะ
โดย: จูนจัง IP: 125.25.197.100 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:9:17:48 น.
เมื่อไหร่จะได้อ่านตอนระฆังแก้วล่ะค่ะ
โดย: จูนจัง2 IP: 125.25.197.100 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:9:21:43 น.
ทะเลราตรีอยู่ในชุดปริศนามาเลศหรือเปล่าคะ
โดย: บัว IP: 124.120.139.93 วันที่: 5 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:29:37 น.
........................................................................................................................
โดย: pong IP: 61.19.236.226 วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:46:30 น.
555
โดย: pong2 IP: 61.19.236.226 วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:47:35 น.
แนวเรื่องประเภทสอบสวนสืบสวนก็ต้องมีปมของเรื่องใช่ไหมครับ (ที่จริง ปม ก็ต้องมีทั้งนั้นไม่ว่าจะเรื่องแนวใด) ปมของเรื่องนี้คือ นายเวียง วชิระ นักวิจารณ์เพลงและคอลัมนิสต์ฝีปากกล้าถูกฆ่าตายโดยถูกรัดคอ
ทว่าเมื่อปมเรื่องคลี่คลาย จับฆาตกรได้ ไฉนจึงบอกว่า เขาถูกยิงตาย! แม้ไม่ได้บอกว่าถูกยิงตายโต้ง ๆ อย่างผมบอก แต่เนื้อความบอกว่า “หัวกระสุนที่อยู่ในร่างกายของเวียง วชิระ พิสูจน์แล้วเป็นของฆาตกร” เพียงเท่านี้ก็บอกได้ว่า เวียง วชิระตายเพราะถูกยิง นอกเสียจากว่า ฆาตกรยัดลูกกระสุนใส่ปากเหยื่อ…ฮา (บ้า มันสมเหตุสมผลตรงไหนเล่า!) … ความยาวของเรื่องชุดในแต่ละตอน ความยาวประมาณ ๒๐๐ หน้า แต่คนเขียนก็ยังพลาดได้ พลาดอย่างที่เรียกว่า “ตกม้า” (หรือจะตกเก้าอี้ที่นั่งเขียนก็ไม่ว่ากัน) ชวนให้คิดถึงว่า โครงเรื่องไม่ได้ร่างไว้แต่แรกหรอกหรือ? ใคร, ทำอะไร, ที่ไหน, อย่างไร,เมื่อไร และอย่างไร ไม่ได้เขียนไว้รึไง? ชวน ให้คิดไปถึงความละเอียด ใส่ใจ งานเขียนของผู้เขียน, จะเขียนอาทิตย์ละบทหรือไม่นั้นไม่สำคัญ หากกำหนดโครงเรื่องไว้แล้วอย่างไรก็ไม่หลงลืม ไม่พลาดตกม้าอย่างนี้ โดย: เวียงวัง IP: 202.149.25.234 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:23:34:02 น.
อยากรู้ว่าเรื่องรอยไหมมีพิมพ์ออกมาอีกมั๊ยคะอยากอ่าน, แล้วเรื่องกี่เพ้าไปถึงไหนแล้วคะอยากอ่านมากๆคะ
โดย: โป่ง IP: 180.183.117.177 วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:10:09 น.
|
บทความทั้งหมด
|
คุ้นๆ ชื่อคนแต่งอะค่ะ